Zasady opodatkowania i rozliczania w PIT usług sąsiedzkich

Usługi sąsiedzkie można obecnie rozpatrywać w dwóch postaciach, tzn. jako wzajemną pomoc między sąsiadami, charakteryzującą się najczęściej wymianą usług, a także jako formę świadczenia z zakresu pomocy społecznej. Nie w każdym przypadku dokonywanie takich świadczeń wywoła skutki w podatku dochodowym.

Usługi sąsiedzkie – wzajemna pomoc

Obowiązującą zasadę powszechności opodatkowania określa art. 11 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: updof), zgodnie z którym przychodem, poza otrzymanymi lub postawionymi do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniędzmi i wartościami pieniężnymi, jest także wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przyjmuje się, że ponieważ za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego – zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika – to dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tzn. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Zatem do przychodu należy zaliczyć każdy rodzaj świadczenia, które dana osoba (podatnik) otrzymuje kosztem majątku innej osoby – stanowisko Dyrektora KIS wyrażone w interpretacji indywidualnej z 3 października 2024 r. (nr 0115-KDIT2.4011.392.2024.1.MM).