Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 7 listopada 2024 r., sygn. I SA/Wr 605/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: SWSA Jarosław Horobiowski (sprawozdawca), Sędziowie: SWSA Dagmara Dominik-Ogińska, AWSA Tomasz Trybuszewski, po rozpoznaniu w Wydziale I, na posiedzeniu niejawnym, w trybie uproszczonym, w dniu 7 listopada 2024 r., sprawy ze skargi A. L. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 6 maja 2024 r., nr 0201-IEE1.7192.46.2024.3 w przedmiocie oddalenia skargi na czynność egzekucyjną: I. uchyla w całości zaskarżone postanowienie wraz z poprzedzającym je postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław-Fabryczna z dnia 22 marca 2024 r., nr 0224-SEE-2.7113.22.7.2024; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu na rzecz strony skarżącej kwotę 100,00 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Postępowanie podatkowe przed organami podatkowymi.

1.1. Przedmiotem skargi A. L. (dalej: Strona, Podatnik, Zobowiązany, Skarżący) jest postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej: organ II instancji, organ odwoławczy, DIAS) z dnia 6 maja 2024 r., nr 0201-IEE1.7192.46.2024.3, utrzymujące w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław-Fabryczna (dalej: organ I instancji, organ egzekucyjny, NUS) z dnia 22 marca 2024 r., nr 0224-SEE-2.7113.22.7.2024, w przedmiocie skargi na czynność egzekucyjną.

1.2. W zaskarżonym postanowieniu wskazano, że NUS, działając w charakterze organu egzekucyjnego, na podstawie art. 96j § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2023 r., poz. 2505 ze zm.; dalej u.p.e.a.) przesłał do Zobowiązanego (dłużnika egzekwowanego) oraz D. spółki z o.o. (dalej Spółka), w której posiadał on udziały, zawiadomienie z dnia 12 stycznia 2024 r., nr [...], o zajęciu udziałów Podatnika w tej Spółce.

Pismem z dnia 25 stycznia 2024 r., powołując art. 54 § 1 u.p.e.a., Zobowiązany wniósł skargę na ww. czynność egzekucyjną NUS, zarzucając, że Spółka, w której jego udziały zajęto, nie posiada zarządu, a zatem doręczenia pism do tego podmiotu nie mają mocy prawnej. Tymczasem, skoro art. 96j § 2 u.p.e.a., dla skutecznego zajęcia udziału w spółce z o.o., wymaga doręczenia zawiadomienia także Spółce, to znaczy, że NUS dokonał zajęcia udziałów z naruszeniem prawa. Nadto art. 96j § 3 pkt 2 u.p.e.a. wymaga, aby organ egzekucyjny zawiadomił Zobowiązanego, że nie wolno mu odebrać od spółki należności z tytułu udziału w spółce, ani rozporządzać zajętym udziałem. Zdaniem Strony, NUS naruszył zatem przepisy także poprzez brak dokonania ww. zawiadomienia. Zobowiązany zarzucił również, że ww. czynność egzekucyjna narusza zasadę celowości wyrażoną w art. 7 § 2 u.p.e.a., ponieważ – poza powstaniem dodatkowych kosztów – nie prowadzi ani w sposób bezpośredni, ani też pośredni do wykonania obowiązku. To z kolei oznacza, w ocenie Strony, że NUS powinien rozważyć umorzenie postępowania egzekucyjnego.