Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 5 grudnia 2024 r., sygn. I SA/Rz 499/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Tomasz Smoleń, Sędzia WSA Małgorzata Niedobylska, Sędzia WSA Grzegorz Panek /spr./, Protokolant sekr. sąd. Karolina Gołąbek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2024 r. sprawy ze skargi A. W. i W.W, wspólników C. s. c. z/s w S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnobrzegu z dnia 25 lipca 2024 r. nr SKO.403.PO.813.71.2024 w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2024 rok 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnobrzegu na rzecz skarżących A. W. i W.W, wspólników C. s. c. z/s w S. (solidarnie) kwotę 958 (dziewięćset pięćdziesiąt osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi A.W. i W.W. wspólników spółki cywilnej "C" (dalej: skarżący, strona) jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w {...}(dalej: Kolegium) z dnia 25 lipca 2024 r., nr SKO.403.PO.814.71.2024 utrzymująca w mocy decyzję Prezydenta Miasta {...}(dalej: organ I instancji) z dnia 10 kwietnia 2024 r., znak: PO.3123.1214.2024.TJ w sprawie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2024 r. w wysokości {...}zł.

Jak wynika z akt sprawy i uzasadnienia zaskarżonej decyzji organ I instancji wysokość zobowiązania podatkowego ustalił na podstawie danych z ewidencji gruntów i budynków, na podstawie złożonych informacji podatkowych oraz na podstawie kontroli podatkowej w wyniku której ustalono podstawę opodatkowania tj. powierzchnię użytkową budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, położonych na działkach o nr ewid.{...}, {...}, {...}obr. 1 C.

Kolegium rozpoznając odwołanie od decyzji organu I instancji z dnia 10 kwietnia 2024 r. uznało, że nie zasługuje ono na uwzględnienie ponieważ organ podatkowy prowadząc postępowanie podatkowe nie naruszył przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2023 r., poz. 70ze zm. - dalej jako u.p.o.l.), Ordynacji podatkowej oraz przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. Kolegium nie podzieliło zarzutów formułowanych przez stronę w postaci błędnego naliczenia podatku od powierzchni budynków tj. od {...}m2 wbrew danym w złożonych przez podatników deklaracji IN-1, w której wskazywali na mające mieć miejsce zmiany w powierzchni użytkowej budynków i wartości budowli. Kolegium zgodziło się ze stanowiskiem organu I instancji, że nie jest uzasadnione stanowisko podatników polegające na uznaniu za budowlę związaną z prowadzoną działalności gospodarczą obiektu zwanego "suszarnią", tylko za budynek podlegający opodatkowaniu według kryterium powierzchni użytkowej. Brak było w sprawie podstaw do uwzględnienia operatu szacunkowego z dnia 31 grudnia 2022 r. Kolegium podzieliło pogląd organu I instancji, że nie można przyjąć za podatnikami występowania części budynków gospodarczych, wykorzystywanych przez nich do działalności rolniczej (składowanie maszyn i urządzeń rolniczych oraz płodów rolnych). Brak było podstaw do odwoływania się w tym zakresie do odwoływania się do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 lutego 2021 r. sygn. akt 39/19.