Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 19 listopada 2024 r., sygn. II SA/Ol 509/24
Dnia 19 listopada 2024 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Ewa Osipuk Sędziowie sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) sędzia WSA Piotr Chybicki po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 19 listopada 2024 roku sprawy ze skargi M. S. na rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji w Olsztynie z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze stanowiska zastępcy naczelnika - oddala skargę.
Uzasadnienie
Rozkazem personalnym z 7 lutego 2024 r. Komendant Miejski Policji w Olsztynie (dalej: "KMP") zwolnił z dniem 29 lutego 2024 r. M.S. (dalej: skarżąca lub strona) z dotychczas zajmowanego stanowiska zastępcy naczelnika Wydziału [...] w Olsztynie i przeniósł z dniem 1 marca 2024 r. do dyspozycji KMP na okres poprzedzający powołanie lub mianowanie na inne stanowisko służbowe albo zwolnienie ze służby, nie dłuższy niż 12 miesięcy, z zachowaniem prawa do uposażenia zasadniczego, dodatków do uposażenia o charakterze stałym i innych należności pieniężnych należnych na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym - z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian, mających wpływ na prawo do uposażenia innych należności pieniężnych lub na ich wysokość. Jednocześnie podtrzymał powierzenie obowiązków służbowych na stanowisku specjalisty Referatu [...] KMP.
W złożonym odwołaniu, uzupełnionym m.in. wnioskami dowodowymi, skarżąca zarzuciła, że nie została poinformowana o wszczęciu postępowania zakończonego ww. rozkazem, a ponadto uniemożliwiano jej zapoznanie się z całością zgromadzonego materiału dowodowego i ustosunkowanie się do tego materiału. Wskazała też na brak rozpoznania złożonych przez nią skarg. Zakwestionowała ponadto prawdziwość i zasadność argumentów KMP uzasadniających jej zwolnienie, w szczególności wskazała na ogólnikowość zarzutów i brak zakończenia postępowania dyscyplinarnego, brak podjęcia czynności w związku z zarzucanym jej nieetycznym zachowaniem i mobbingiem. Wskazała, że wystąpienia prokuratorów dotyczyły jednego funkcjonariusza, co powoduje, że nie można jej obarczać winą. Zaznaczyła, że mimo problemów kadrowych wydział posiadał najniższy wskaźnik zaległości spośród wszystkich wydziałów wchodzących w skład KMP. Skarżąca wskazała przyczyny, które w jej ocenie uzasadniały sposób działania w trakcie służby, to jest m.in. braki kadrowe w wydziale, duża ilość i różnorodność prowadzonych spraw, wskazała również na wyniki pracy wydziału w zakresie terminowości załatwiania spraw i wykrywalności w okresie, gdy była zastępcą naczelnika.
