Wyrok WSA w Opolu z dnia 20 listopada 2024 r., sygn. I SA/Op 669/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Gocki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Sędkowska Asesor sądowy WSA Anna Komorowska-Kaczkowska Protokolant Starszy inspektor sądowy Maria Żymańczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2024 r. sprawy ze skargi S. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 31 maja 2024 r., nr 1601-IOV-1.603.1.2024 w przedmiocie odmowy uchylenia po wznowieniu postępowania decyzji ostatecznej w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad 2020 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez S. K. (dalej również jako: Strona, Skarżący, Podatnik) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z 31 maja 2024 r., wydana na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.) - dalej w skrócie "op", którą organ ten utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu z 10 stycznia 2024 r., którą odmówiono Skarżącemu uchylenia w całości decyzji ostatecznej nr [...] z 18 lutego 2022 r. w przedmiocie określenia podatku od towarów i usług za listopad 2020 r.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym sprawy.

Podatnik w 2020 r. prowadził działalność gospodarczą pod nazwą I. W tym czasie jako podwykonawca świadczył usługi elektryczne i tynkarskie na rzecz firmy I.1.

W wyniku przeprowadzonej kontroli podatkowej, a następnie przeprowadzonego postępowania podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług za listopad 2020 r. Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu 18 lutego 2022 r. wydał decyzję nr [...] (k. 186 TOM 1), w której zakwestionował Skarżącemu prawo do odliczenia podatku naliczonego w łącznej wysokości 35.204,59 zł, wynikającego z faktur VAT wystawionych przez podmiot F. Sp. z o.o.

Zdaniem organu, kwestionowane faktury VAT od ww. podmiotu na zakup materiałów budowlanych i materiałów do instalacji elektrycznych, które miały posłużyć do wykonania usług na rzecz firmy I.1, nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Z materiału dowodowego zgromadzonego przez organ podatkowy I instancji w postępowaniu podatkowym wynikało między innymi, że F. Sp. z o.o. była podmiotem nieistniejącym - nie prowadziła rzeczywistej działalności gospodarczej, a została założona jedynie w celu zatajenia działalności innych osób, czerpiących korzyści z jej istnienia. Stwierdzono brak dowodów na to, że podmiot F. Sp. z o.o. rzeczywiście nabyła towary handlowe, które następnie mogłaby odsprzedać Skarżącemu. Nadto organ wskazywał, że Podatnik, ani w trakcie kontroli podatkowej, ani też w trakcie postępowania podatkowego nie udowodnił, nawet nie próbował udowodnić, że nabył jakikolwiek towar od spółki F., nie posiadał żadnej szczegółowej wiedzy na temat kwestionowanych transakcji twierdząc, że transakcjami z tą spółką zajmował się w jego imieniu R. K. Organ I instancji kilkakrotnie wzywał Podatnika do przedłożenia dokumentów związanych z postępowaniem. Podatnik pozostawał bierny i dokumentów żadnych nie przedstawił. Przedłożone zostały jedynie faktury i potwierdzenia płatności przelewem za te faktury, jednak w ocenie organu I instancji, przelewy miały jedynie uwiarygodnić fikcyjne transakcje. Postawa Skarżącego w ocenie organu I instancji, świadczyła o braku dochowania należytej staranności przez niego w kontaktach z kontrahentami. Ponadto organ I instancji zakwestionował Stronie prawo do odliczenia 100 % podatku naliczonego związanego z eksploatacją pojazdu marki [...].