Sąd Najwyższy po stronie silniejszego
Forsowana przez SN interpretacja przepisów o ustalaniu odszkodowania w postępowaniu cywilnym budzi wątpliwości z punktu widzenia zarówno jej prawnej słuszności, jak i funkcjonalności
Chodzi o stanowisko wynikające z uchwały siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 11 września 2024 r. (sygn. akt III CZP 65/23) w sprawie dotyczącej sposobu ustalania wysokości odszkodowania w ramach ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego. Przypomnijmy, że jej treść jest nie korzystna dla poszkodowanych, ponieważ ogranicza możliwość swobodnego ustalania kwoty odszkodowania jako równowartości hipotetycznie określonych kosztów przywrócenia pojazdu do stanu poprzedniego bez względu na następcze dokonanie jego naprawy lub sprzedaż (np. w trakcie procesu o zapłatę przeciwko ubezpieczycielowi). To orzeczenie wpisuje się w szerszą politykę Izby Cywilnej SN, wyraźnie zapoczątkowaną w uchwale trzech sędziów SN z 28 października 2022 r. (III CZP 100/22; cały skład wydający tę ostatnią uchwałę powtarza się przy uchwale III CZP 65/23), w której uzasadnieniu podano m.in., że jakkolwiek metoda kosztorysowa była dotychczas akceptowana w orzecznictwie SN, i to nie tylko w sprawach dotyczących pojazdów mechanicznych, lecz również np. w sprawach budowlanych, to nie było to prawidłowe stanowisko.