Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 10 grudnia 2024 r., sygn. II SA/Rz 1267/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SNSA Stanisław Śliwa /spr./ Sędziowie WSA Piotr Godlewski AWSA Jolanta Kłoda-Szeliga po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 10 grudnia 2024 r. sprawy ze skargi A. F. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia 24 lipca 2024 r. nr SKO.4160/16/2024 w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji – skargę oddala –

Uzasadnienie

A. F. (dalej także: "Skarżąca") złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego (SKO) w Rzeszowie z 24 lipca 2024 r. nr SKO.4160/16/2024 o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, które w podstawie prawnej powołało art. 61 a § 1 i 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2024, poz. 572), zwanej następnie "K.p.a."

Decyzją z 20 grudnia 2023 r. Wójt Gminy [...] dokonał podziału nieruchomości położonej na terenie miejscowości C., oznaczonej w ewidencji gruntów jako: działka nr [...] o powierzchni 0,7700 ha, działka nr [...] o powierzchni 1,3115 ha oraz działka nr [...] o powierzchni 2,3118 ha, stanowiącej własność P. F. na nowe działki i zatwierdził projekt podziału włączony do zasobu ewidencji gruntów pod nr [....] z 11 grudnia 2023 r. zgodnie ze stanem wykazanym w załączniku graficznym.

Skarżąca, we wniosku z 8 maja 2024 r., zwróciła się do SKO w Rzeszowie

o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji. Zaznaczyła, że gdyby w ocenie Organu, nie została zrealizowana którakolwiek przesłanka dopuszczająca wszczęcie postępowania na żądanie strony, z uwagi na fakt zaistnienia wady decyzji - zgodnie z art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a. wniosła o wszczęcie postępowania z urzędu. W ocenie Skarżącej, kwestionowane rozstrzygnięcie obarczone jest wadą w postaci rażącego naruszenia uregulowań art. 93 i art. 94 ustawy o gospodarce nieruchomościami ("u.g.n."). Ponadto, zmierza ono do wyeliminowania właścicieli nieruchomości sąsiednich z udziału w postępowaniach administracyjnych prowadzonych w zakresie tychże nieruchomości, a tym samym pozbawia ich uprawnień do zgłaszania w tym zakresie stosownych zastrzeżeń. Skarżąca wskazała, że powstałe w efekcie podziału działki nr: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] oraz [...] nie posiadają dostępu do drogi publicznej, co stoi w sprzeczności z art. 93 ust. 3 u.g.n. Jeśli zatwierdzenie podziału nieruchomości jest możliwe tylko, gdy zapewnienie dostępu do drogi publicznej może się odbyć przez wydzielenie drogi wewnętrznej lub ustanowienie służebności gruntowej, decyzja stwierdzająca podział warunek taki musi stawiać. Jej zdaniem, przepisy art. 93 ust. 3 u.g.n., jak również art. 96 ust. 1 czy art. 97 ust. 1 u.g.n. powinny być interpretowane w taki sposób, który zapewnia ochronę własności także właścicielom działek sąsiadujących z nieruchomością podlegającą podziałowi, w szczególności, jeżeli sposób podziału wpływa na działkę sąsiednią, z którą nowo wydzielona działka ma zgodnie z planem miejscowym utworzyć drogę wewnętrzną służącą zapewnieniu dostępu do drogi publicznej. Tymczasem, kwestionowana decyzja nie zawiera w treści rozstrzygnięcia odnośnie do warunkowego jej charakteru z uwagi na brak zapewnienia dostępu do drogi nieruchomości obejmujących działki nr: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] oraz [...]. Jednocześnie Organ ma świadomość, że przedmiotowe działki takiego dostępu w sposób bezpośredni nie posiadają. Skarżąca zwróciła też uwagę na sprzeczność z art. 94 ust. 1 u.g.n., bowiem skoro obszar działek, które uległy podziałowi nie został objęty miejscowym planem, a istnieje tam zabudowa - niezbędne było wydanie decyzji o warunkach zabudowy - co powinien uwzględnić Organ przy wydawaniu decyzji o podziale nieruchomości. Dopuszczalność wydzielenia działek gruntu w ramach podziału nieruchomości należy w tym przypadku oceniać przez pryzmat możliwości ich zagospodarowania określonych w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. A zatem, ocena zgodności podziału z postanowieniami decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dotyczy możliwości samodzielnego zagospodarowania powstałych po podziale działek zgodnie z warunkami określonymi w tej decyzji. Na gruncie przedmiotowej sprawy w efekcie podziału działki nr [...] powstanie kilka mniejszych działek, z których przynajmniej część nie daje się pogodzić ze sposobem zagospodarowania określonym w treści decyzji o warunkach zabudowy. Skarżąca zwróciła wreszcie uwagę, że pozostawała stroną innych postępowań prowadzonych przez Starostę [...] oraz Wojewodę Podkarpackiego, a dotyczących dzielonych działek, co umożliwiało Jej zgłaszanie zastrzeżeń oraz dowodów.