Niezależność gospodarstwa a sztuczne tworzenie warunków do uzyskania płatności - Wyrok NSA z dnia 6 grudnia 2024 r., sygn. I GSK 1327/24

Podział gospodarstwa rolnego na mniejsze jednostki i ich formalna niezależność nie są wystarczające do uzyskania płatności, jeśli faktycznie warunki działania tych jednostek zostały stworzone sztucznie w sposób sprzeczny z celami unijnego prawodawstwa rolnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dariusz Dudra Sędzia NSA Małgorzata Grzelak Sędzia del. NSA Jacek Surmacz (spr.) Protokolant asystent sędziego Marcin Bubiński po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lutego 2024 r. sygn. akt V SA/Wa 1425/23 w sprawie ze skargi A.S. na decyzję Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Warszawie z dnia 20 lutego 2023 r. nr RŚK/14/2023 w przedmiocie przyznania płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od A.S. na rzecz Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Warszawie 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 13 lutego 2024 r. V SA/Wa 1425/23, oddalił skargę A.S. (dalej: Skarżący) na decyzję Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z 20 lutego 2023 r. nr RŚK/14/2023 w przedmiocie płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej na rok 2016.

Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie sprawy:

Skarżący 15 czerwca 2016 r. złożył wniosek o przyznanie płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej (dalej: "płatność RŚK") na rok 2016. Decyzją z 30 maja 2017 r. Kierownik Biura Powiatowego ARMiR w Mińsku Mazowieckim odmówił jego uwzględnienia z uwagi na stwierdzenie stworzenia sztucznych warunków do uzyskania płatności. Uznano, że Skarżący był posiadaczem jednego spójnego gospodarstwa, które zostało podzielone w celu ominięcia przepisów modulacyjnych dotyczących powierzchni gospodarstw. Wskutek tego grunty te zgłoszono do płatności w ramach dwóch wniosków, w tym przez podmiot z nim powiązany i przez niego zarządzany. Rozstrzygnięcie to zostało utrzymane w mocy przez Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Regionalnego ARiMR decyzją z 16 sierpnia 2017 r. Wskutek uwzględnienia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 13 czerwca 2018 r. uchylił zaskarżoną decyzję, a w następstwie organ odwoławczy uchylił decyzję organu pierwszej instancji z 30 maja 2017 r. i przekazał sprawę temu organowi do ponownego rozpatrzenia. Decyzją z 26 kwietnia 2019 r. Kierownik Biura Powiatowego ponownie odmówił uwzględnienia wniosku o płatność, a rozstrzygnięcie to zostało utrzymane w mocy przez organ odwoławczy decyzją z 2 września 2019 r. Wyrokiem z 26 sierpnia 2020 r. V SA/Wa 2133/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną decyzję, a organ odwoławczy uchylił decyzję organu pierwszej instancji z 26 kwietnia 2019 r. i przekazał sprawę temu organowi do ponownego rozpatrzenia.