Wyrok NSA z dnia 18 września 2024 r., sygn. II OSK 2578/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Grzegorz Czerwiński Sędziowie: sędzia NSA Roman Ciąglewicz (spr.) sędzia NSA Jerzy Stankowski Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Muszyński po rozpoznaniu w dniu 18 września 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 stycznia 2021 r. sygn. akt VII SA/Wa 1595/20 w sprawie ze skargi Z. Z. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 6 lipca 2020 r. nr 741/20 w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego zamiennego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Uzasadnienie.

Wyrokiem z dnia 22 stycznia 2021 r., sygn. akt VII SA/Wa 1595/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Z. Z., dalej: "skarżący", na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego, dalej: "MWINB", z dnia 6 lipca 2020 r. nr 741/20, w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego zamiennego.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł Z. Z. Wyrok zaskarżył w całości. Zarzucił:

1) naruszenie przepisów prawa materialnego, w postaci:

a) art. 51 ust. 4 i art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 7.07.1996 r. (powinno być: 1994) (Dz. U. z 2018 r., poz. 1202, z późn. zm., dalej zwana w skardze kasacyjnej u.pr.bud.) poprzez ich niewłaściwe zastosowanie w wyniku uznania, jakoby w stanie faktycznym sprawy zasadnym było wdrożenie procedury naprawczej, o której mowa w ww. przepisach, w sytuacji gdy dokonana przez uczestnika postępowania zabudowa, wykonana została bez wymaganych decyzji o pozwoleniu na rozbudowę a następnie stale i bezprawnie jest w użytkowaniu (postępowanie w przedmiocie wydania decyzji o pozwoleniu na budowę zostało umorzone, zaś decyzja odnośnie zezwolenia na użytkowanie dotknięta była nieważnością);

b) art. 35 ust. 1 w zw. z art. 20 ust. 1 pkt 1 ust. 2 i 4 u.pr.bud. przez błędną wykładnię

polegającą na uznaniu, jakoby odpowiedzialność projektanta za sporządzony oraz rzekomo zgodny ze "wszystkimi przepisami techniczno-budowlanymi" projekt rozbudowy, wyłączać mogła możliwość dokonania przez organ administracji architektoniczno-budowlanej oceny poszczególnych prawidłowości realizacji rozwiązań przewidzianych w projekcie i tym samym ich weryfikacji i w konsekwencji ograniczeniu uprawnień quasi-kontrolnych organu jedynie do przyjęcia zatwierdzonego projektu (jakoby z wszystkimi wymaganymi oświadczeniami projektanta), niezależnie od występujących w nim wad, błędów oraz usterek;