Oddalenie skargi kasacyjnej w sprawie ustalenia warunków zabudowy - Wyrok NSA z dnia 26 czerwca 2024 r., sygn. II OSK 2512/21

Decyzja organu administracyjnego o warunkach zabudowy spełnia wymagania przeprowadzenia szczegółowej analizy urbanistyczno-architektonicznej, a zastosowanie parametrów maksymalnych w decyzjach o warunkach zabudowy nie stanowi naruszenia przepisów, pod warunkiem, że nie powoduje zakłócenia ładu przestrzennego.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Robert Sawuła Sędziowie Sędzia NSA Roman Ciąglewicz (spr.) Sędzia del. WSA Grzegorz Antas Protokolant: starszy asystent sędziego Rafał Jankowski po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. V. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 11 lutego 2021 r. sygn. akt IV SA/Po 791/20 w sprawie ze skargi K. V. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia 28 lutego 2020 r. nr SKO.GP.4000.1538.2019 w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Uzasadnienie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, wyrokiem z dnia 11 lutego 2021 r., sygn. akt IV SA/Po 791/20, oddalił skargę K. V., dalej: "skarżący", na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia 28 lutego 2020 r., nr SKO.GP.4000.1538.2019, w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł skarżący, reprezentowany przez adwokata, podnosząc następujące zarzuty:

1. Brak należytego, dostatecznie wnikliwego, rozpatrzenia i uwzględnienia w zaskarżonym wyroku zarzutów podniesionych w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, a w szczególności zarzutu naruszenia przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu, dalej: "SKO":

a) przepisu art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, dalej: "u.p.z.p.", poprzez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie w konsekwencji niesłusznego i dowolnego uznania, iż przedmiotowa inwestycja spełnia przesłanki ww. przepisu, podczas gdy ww. przesłanki nie zostały spełnione, w szczególności przedmiotowa inwestycja nie kontynuuje funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenów sąsiednich a zatem narusza tzw. zasadę dobrego sąsiedztwa określoną w ww. przepisie;