Wyrok NSA z dnia 14 marca 2024 r., sygn. III FSK 3237/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Dominik Gajewski (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Anna Juszczyk – Wiśniewska, po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 4 sierpnia 2020 r. sygn. akt I SA/Bd 205/20 w sprawie ze skargi M. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Toruniu z dnia 13 lutego 2020 r. nr SKO-53-397/19 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2018 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy (dalej: WSA) wyrokiem z 4 sierpnia 2020 r. oddalił skargę M. T. (dalej: skarżący) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Toruniu (dalej: organ) z 13 lutego 2020 r. nr SKO-53-397/19 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2018 r.

WSA w Bydgoszczy uznał, że stan faktyczny przyjęty w zaskarżonej decyzji jest prawidłowy i nie budził wątpliwości. Poza sporem pozostaje wysokość zobowiązania podatkowego w sytuacji gdyby Rada Miasta Torunia nie skorzystała z zapisów art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 25 czerwca 2019 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1170 ze zm.) - dalej jako: "u.p.o.l." i nie wydała uchwał: nr 771 z 15 maja 2014 r. w sprawie zwolnienia od podatku od nieruchomości nowych inwestycji na terenie Gminy Miasta Torunia w ramach pomocy de minimis oraz nr [...] z 15 maja 2014 r. w sprawie zwolnienia od podatku od nieruchomości w ramach pomocy de minimis na tworzenie nowych miejsc pracy.