Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 18 grudnia 2024 r., sygn. II SA/Rz 728/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Paweł Zaborniak /spr./ Sędziowie NSA Stanisław Śliwa WSA Maria Mikolik Protokolant starszy specjalista Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 grudnia 2024 r. sprawy ze skarg A. sp. z o.o. w K. i B. sp. z o.o. w W. na zarządzenie Prezydenta Miasta [...] z dnia [..] kwietnia 2024 r. nr [...] w przedmiocie aktualizacji gminnej ewidencji zabytków Miasta [...] – skargi oddala –

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi A. Spółka z o. o. z siedzibą w K. oraz skargi B. Spółka [...] sp. z o. o. z siedzibą w W. (dalej: "Skarżący") jest zarządzenie nr 0050/226/2024 Prezydenta Miasta [...] (dalej" "Prezydent" lub "Organ") z dnia 11 kwietnia 2024 r. w sprawie aktualizacji Gminnej Ewidencji Zabytków Miasta [...].

Z uzasadnienia skarg oraz nadesłanych akt spraw wynika, że w dniu 11 kwietnia 2024 r. Prezydent Miasta [...] wydał zarządzenie nr 0050/226/2024 w sprawie aktualizacji Gminnej Ewidencji Zabytków Miasta [...]. Na podstawie tego zarządzenia wyłączono z Gminnej Ewidencji Zabytków Miasta R. kartę adresową "[...]" przy [...] oraz włączono do gminnej ewidencji zabytków kartę adresową budynku przy ul. [...] w zmienionym kształcie.

W skargach do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie (dalej WSA) Skarżący zaskarżyli powyższe zarządzenie w całości zarzucając Organowi:

- naruszenie art. 22 ust. 4 i ust. 5 pkt 3 w zw. z art. 3 pkt 1) ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 840 z późn. zm.; dalej: "u. o. z.") oraz § 18 ust. 2, § 18a ust. 1 rozporządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 26 maja 2011 r. w sprawie prowadzenia rejestru zabytków, krajowej, wojewódzkiej i gminnej ewidencji zabytków oraz krajowego wykazu zabytków skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 56; dalej: "Rozporządzenie") poprzez błędne uznanie, że jedynie część budynku położonego pod adresami ul. [...] oraz [...] stanowi budynek zabytkowy, a w konsekwencji tego wyłączenie karty adresowej budynku przy [...] oraz będące tego konsekwencją włączenie nowej karty adresowej kamienicy przy ul. [...] o aktualnej treści podczas, gdy oba te obiekty stanowią w rzeczywistości jeden budynek będący zabytkiem w rozumieniu art. 3 pkt 1) u. o. z., a więc zarówno cały budynek przy ul. [...], jak i budynek przy [...] (będące w rzeczywistości jednym budynkiem) stanowią zabytki, których karty adresowe powinny znajdować się w ewidencji zabytków, a także sporządzenie karty zabytku przy ul. [...] w sposób nieprawidłowy oraz w oparciu o nieprawidłowe ustalenia faktyczne;