Wyrok NSA z dnia 7 lutego 2025 r., sygn. III FSK 230/24

Pełnomocnictwo szczególne musi określać konkretną sprawę podatkową, aby było skuteczne procesowo; szerokie formuły zastępstwa przed organami urzędowymi nie wystarczają dla spełnienia wymagań z art. 138e § 1 Ordynacji podatkowej.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2025 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gorzowie Wielkopolskim od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 20 grudnia 2023 r., sygn. akt I SA/Go 333/23 w sprawie ze skargi P. sp.j. z siedzibą w M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 22 sierpnia 2023 r., nr SKO.Go/400-BR/1195/23 w przedmiocie podatku od nieruchomości za lata 2015-2019 1) uchyla w całości zaskarżony wyrok i oddala skargę, 2) zasądza od P. sp.j. z siedzibą w M. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gorzowie Wielkopolskim kwotę 460 (słownie: czterysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.