Wyrok NSA z dnia 6 lutego 2025 r., sygn. I FSK 1644/21

O ile warunki do preferencyjnej stawki akcyzy nie są spełnione przez podatnika, stawka zwana sankcyjną stosowana jest jako podstawowa, zabezpieczając interes fiskusa. Wykładnia rozciągająca ulg i preferencji jest niedopuszczalna, o ile nie spełnia się wymogów formalnych.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia WSA del. Dominik Mączyński, Protokolant Adam Goliasz, po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2025 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J.O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 15 kwietnia 2021 r. sygn. akt III SA/Po 772/20 w sprawie ze skargi J.O. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 września 2020 r. nr 3001-IOA.4105.79.2020 w przedmiocie podatku akcyzowego za wrzesień 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J.O. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu kwotę 4.050 (cztery tysiące pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.