Zwolnienie z opłaty cukrowej przy sprzedaży napojów przez internet poza lokalem przedsiębiorstwa - Interpretacja indywidualna z dnia 27 marca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB1-1.4019.2.2025.2.MCW

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w zakresie ustalenia czy w ramach prowadzonej przez Państwa sprzedaży napojów na rzecz (…) tj. przedsiębiorcy prowadzącego sprzedaż napojów na terytorium RP na rzecz konsumentów wyłącznie za pośrednictwem sklepu internetowego (poprzez zawieranie umów na odległość) oraz na rzecz przedsiębiorców, a także poza terytorium RP, dokonują Państwo ich wprowadzenia na rynek krajowy, a w konsekwencji, czy będą Państwo zobowiązani do uiszczenia opłaty od środków spożywczych – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy przepisów ustawy o zdrowiu publicznym, w zakresie opłaty od środków spożywczych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

(…)

Niniejszy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczy: (i) napojów produkowanych przez (…) lub napojów, których produkcję (…) zleca w ten sposób, że (…) zamawia ich produkcję u innego podmiotu, a skład napoju objętego stanowi element umowy zawartej z tym podmiotem, dotyczącej produkcji tego napoju dla (…) jako zamawiającego lub nabywanych przez (…) w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importowanych przez (…), (ii) których wprowadzenie na rynek podlega opłacie od środków spożywczych, o której mowa w rozdziale 3A ustawy z dnia 11 września 2015 roku o zdrowiu publicznym (dalej „Ustawa”), (iii) które (…) sprzedawać będzie na rzecz (…). Napoje te są zwane dalej Napojami (…).

Napoje (…), których dotyczy wniosek, (…) będzie sprzedawać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej, na rzecz (…).

(…) jest podmiotem, który dokonuje sprzedaży lub innych form odpłatnego zbywania napojów (tj. tych, których wprowadzenie na rynek podlega opłacie od środków spożywczych, o której mowa w rozdziale 3A Ustawy jak i tych, których wprowadzenie na rynek nie podlega opłacie od środków spożywczych, o której mowa w rozdziale 3A Ustawy), w tym Napojów (…), na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jak i poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przypadku napojów (tj. tych, których wprowadzenie na rynek podlega opłacie od środków spożywczych, o której mowa w rozdziale 3A Ustawy jak i tych, których wprowadzenie na rynek nie podlega opłacie od środków spożywczych, o której mowa w rozdziale 3A Ustawy), w tym Napojów (…), które są przedmiotem sprzedaży i innych form odpłatnego zbywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez (…), (…) będzie dokonywać sprzedaży lub innej formy odpłatnego zbywania zarówno na rzecz konsumentów jak i na rzecz osób niebędących konsumentami.

W przypadku, gdy (…) dokonuje sprzedaży lub innych form odpłatnego zbywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej napojów (tj. tych, których wprowadzenie na rynek podlega opłacie od środków spożywczych, o której mowa w rozdziale 3A Ustawy jak i tych, których wprowadzenie na rynek nie podlega opłacie od środków spożywczych, o której mowa w rozdziale 3A Ustawy), w tym Napojów (…) na rzecz konsumentów to (…) nie dokonuje tej sprzedaży lub innych form odpłatnego zbywania na podstawie umowy zawartej: 1) w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz.U. z 2020 r. poz. 287 oraz z 2021 r. poz. 2105), 2) poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta. (…) dokonuje bowiem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej, sprzedaży i innych form odpłatnego zbywania napojów, zarówno tych, których wprowadzenie na rynek podlega opłacie od środków spożywczych, o której mowa w rozdziale 3A Ustawy jak i tych, których wprowadzenie na rynek nie podlega opłacie od środków spożywczych, o której mowa w rozdziale 3A Ustawy, w tym Napojów (…), konsumentom wyłącznie na podstawie umowy zawartej na odległość tj. umowy zawartej z konsumentami w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie tj. umowy zdefiniowanej w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta. Do tego celu (…) wykorzystuje platformę cyfrową (sklep internetowy).

Incydentalnie (…) dokonuje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej, sprzedaży lub innych form odpłatnego zbywania (…) konsumentom (…) na podstawie umowy zawartej: 1) w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz.U. z 2020 r. poz. 287 oraz z 2021 r. poz. 2105), 2) poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta.

W przypadku, gdy (…) dokonuje sprzedaży lub innych form odpłatnego zbywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej napojów (tj. tych, których wprowadzenie na rynek podlega opłacie od środków spożywczych, o której mowa w rozdziale 3A Ustawy jak i tych, których wprowadzenie na rynek nie podlega opłacie od środków spożywczych, o której mowa w rozdziale 3A Ustawy), w tym Napojów (…) na rzecz osób innych niż konsumenci to czyni to na rzecz takich osób, które prowadzą punkty sprzedaży detalicznej ((…) jest podmiotem dokonującym sprzedaży napojów do pierwszego punktu sprzedaży detalicznej) lub na rzecz takich osób, które prowadzą jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową.

Pytanie

Czy (…) sprzedając Napoje (…) na rzecz (…) dokonuje wprowadzenia na rynek krajowy Napojów (…), a w konsekwencji czy (…) jest podmiotem zobowiązanym do zapłaty opłaty od środków spożywczych, o której mowa w rozdziale 3A Ustawy (dalej też Opłata)?

Państwa stanowisko w sprawie

(…), sprzedając Napoje (…) na rzecz (…), nie dokonuje wprowadzenia na rynek krajowy Napojów (…), a w konsekwencji (…) nie jest podmiotem zobowiązanym do zapłaty Opłaty.

Zgodnie z art. 12a ust. 1 Ustawy, opłacie cukrowej podlega wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1) cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 1333/2008”,

2) kofeiny lub tauryny.

Art. 12a ust. 2 Ustawy stanowi, że: Przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.

Art. 12a ust. 3 Ustawy stanowi, że: Przez sprzedaż detaliczną, o której mowa w ust. 2, rozumie się dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:

1)w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2023 r. poz. 2759 oraz z 2024 r. poz. 1222),

2)poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta,

- także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej.

Art. 12d ust. 1 Ustawy stanowi, że: Obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:

1) podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju;

2) zamawiającym, w przypadku, gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Ponadto, zgodnie z art. 12d ust. 2 Ustawy: W przypadku powstania obowiązku zapłaty opłaty na podstawie ust. 1 pkt 2 obowiązek ten spoczywa wyłącznie na zamawiającym, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.

Zgodnie z art. 12e ust. 3 Ustawy obowiązek zapłaty opłaty ciąży na podmiocie sprzedającym napoje, o których mowa w art. 12a ust. 1, podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową. W takim przypadku opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą.

Aby uznać (…) za podmiot, który dokonuje wprowadzenia na rynek krajowy Napojów (…), a w konsekwencji uznać (…) za podmiot zobowiązany do zapłaty opłaty od środków spożywczych, o której mowa w rozdziale 3A Ustawy w odniesieniu do Napojów (…) sprzedawanych (…), musiałby zajść jeden z trzech przypadków:

1.(…) musiałoby zostać uznane za podmiot prowadzący punkt sprzedaży detalicznej napojów lub

2.(…) musiałoby zostać uznane za podmiot prowadzący jednocześnie sprzedaż detaliczną i hurtową napojów lub

3.(…) dokonując sprzedaży na rzecz (…) musiałby zostać uznany za podmiot dokonujący sprzedaży detalicznej.

Jeżeli chodzi o przypadek nr 1 i 2 to aby znalazł on zastosowanie (…) musiałoby prowadzić sprzedaż detaliczną, co nie ma miejsca. Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że (…) nie dokonuje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej, sprzedaży ani innych form odpłatnego zbywania napojów, zarówno tych, których wprowadzenie na rynek podlega opłacie od środków spożywczych, o której mowa w rozdziale 3A Ustawy jak i tych, których wprowadzenie na rynek nie podlega opłacie od środków spożywczych, o której mowa w rozdziale 3A Ustawy, w tym Napojów (…), konsumentom, na podstawie umowy zawartej: 1) w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz.U. z 2020 r. poz. 287 oraz z 2021 r. poz. 2105), 2) poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta. (…) nie dokonuje więc sprzedaży detalicznej napojów, w tym Napojów (…) w rozumieniu Ustawy. Sprzedażą detaliczną w rozumieniu ustawy jest bowiem dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:1) w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz.U. z 2023 r. poz. 2759 oraz z 2024 r. poz. 1222), 2) poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta - także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej. (…) dokonuje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej, sprzedaży lub innych form odpłatnego zbywania napojów, zarówno tych, których wprowadzenie na rynek podlega opłacie od środków spożywczych, o której mowa w rozdziale 3A Ustawy jak i tych, których wprowadzenie na rynek nie podlega opłacie od środków spożywczych, o której mowa w rozdziale 3A Ustawy, w tym Napojów (…), konsumentom wyłącznie na podstawie umowy zawartej na odległość tj. umowy zawartej z konsumentami w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie. Do tego celu (…) wykorzystuje platformę cyfrową (sklep internetowy). Dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej, sprzedaży lub innych form odpłatnego zbywania napojów konsumentom na podstawie umowy zawartej na odległość tj. umowy zawartej z konsumentami w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie nie jest jednak sprzedażą detaliczną w rozumieniu Ustawy. (…) nie dokonuje więc sprzedaży detalicznej napojów, w tym Napojów (…), w rozumieniu Ustawy.

Jeżeli chodzi o przypadek nr 3 to aby znalazł on zastosowanie sprzedaż Napojów (…) przez (…) na rzecz (…) musiałaby zostać uznana za sprzedaż detaliczną w rozumieniu Ustawy. Taki przypadek nie zachodzi, gdyż sprzedaż Napojów (…) przez (…) nie następuje na rzecz konsumenta ((…) nie jest osobą fizyczną).

W odniesieniu zatem do Napojów (…) sprzedawanych przez (…) na rzecz (…), (…) nie sprzedaje ich do punktów sprzedaży detalicznej, w której prowadzona jest sprzedaż napojów ani nie sprzedaje ich podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną napojów oraz hurtową. Nie zachodzi więc żaden przypadek określony w art 12a ust. 2 Ustawy tj. nie ma miejsca sprzedaż napojów przez podmiot obowiązany do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna ani nie ma miejsca sprzedaż, o której mowa w art. 12e ust. 3 Ustawy. Dokonując odpłatnego zbywania Napojów (…) na rzecz (…), (…) nie dokonuje też sprzedaży detalicznej, przede wszystkim dlatego, że sprzedaż nie następuje na rzecz konsumenta ((…) nie jest osobą fizyczną).

W opisanym zdarzeniu przyszłym (…), sprzedając Napoje (…) na rzecz (…), nie dokonuje więc wprowadzenia na rynek krajowy Napojów (…), a w konsekwencji (…) nie jest podmiotem zobowiązanym do zapłaty Opłaty.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie ustalenia czy w ramach prowadzonej przez Państwa sprzedaży napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, na rzecz (…) tj. przedsiębiorcy prowadzącego sprzedaż napojów na terytorium RP na rzecz konsumentów wyłącznie za pośrednictwem sklepu internetowego (poprzez zawieranie umów na odległość) oraz na rzecz przedsiębiorców, a także poza terytorium RP, dokonują Państwo ich wprowadzenia na rynek krajowy, a w konsekwencji, czy będą Państwo zobowiązani do uiszczenia opłaty od środków spożywczych – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2024 r. poz. 1670 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

Stosownie do art. 12a ust. 2 ustawy:

Jak stanowi art. 12a ust. 3 ustawy:

Natomiast w myśl art. 12b ust. 1 ustawy,

Zgodnie z art. 12d ust. 1 ustawy,

Jak stanowi art. 12e ustawy:

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że są Państwo producentem napojów (zwanych dalej przez Państwa napojami (…)) oraz podmiotem nabywającym te napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub ich importerem, a także zamawiającym, który zleca produkcję napoju objętego opłatą, a jego skład stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji napoju (…).

Sprzedają Państwo przedmiotowe napoje na rzecz (…). Jak Państwo wskazali, (…) dokonuje sprzedaży lub innych form odpłatnego zbycia napojów (tj. tych, których wprowadzenie na rynek podlega opłacie od środków spożywczych, o której mowa w rozdziale 3A ustawy jak i tych, których wprowadzenie na rynek nie podlega opłacie od środków spożywczych, o której mowa w rozdziale 3A ustawy), w tym Napojów (…), na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz podmiotów niebędących konsumentami oraz na rzecz konsumentów, a także poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Doprecyzowali Państwo, że (…) dokonuje sprzedaży lub innej formy odpłatnego zbywania napojów, w tym Napojów (…) na rzecz konsumentów wyłącznie na podstawie umowy zawartej na odległość tj. umowy zawartej z konsumentami w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie. Do tego celu (…) wykorzystuje platformę cyfrową (sklep internetowy). Podkreślili Państwo także, że (…) nie dokonuje sprzedaży detalicznej napojów w rozumieniu art. 12a ust. 3 ustawy, gdyż nie dokonuje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej, sprzedaży lub innej formy odpłatnego zbywania napojów, w tym Napojów (…) na rzecz konsumentów na podstawie umowy zawartej: 1) w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2023 r. poz. 2759 oraz z 2024 r. poz. 1222), 2) poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta – także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej.

Wskazali Państwo także, że (…) incydentalnie dokonuje sprzedaży lub innych form odpłatnego zbywania (…) na rzecz konsumentów w lokalu przedsiębiorstwa lub poza lokalem przedsiębiorstwa.

Państwa wątpliwość budzi, czy w ramach prowadzonej przez Państwa sprzedaży napojów, na rzecz (…) tj. przedsiębiorcy prowadzącego sprzedaż napojów na terytorium RP na rzecz konsumentów wyłącznie za pośrednictwem sklepu internetowego (poprzez zawieranie umów na odległość) oraz na rzecz przedsiębiorców, a także poza terytorium RP, dokonują Państwo ich wprowadzenia na rynek krajowy, a w konsekwencji, czy będą Państwo zobowiązani do uiszczenia opłaty od środków spożywczych.

Jak wynika z wyżej powołanych przepisów, opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzanie na rynek krajowy napojów ujętych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32, 10.89 oraz w dziale 11, w składzie których znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Z kolei, przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, zgodnie z art. 12a ust. 2 ustawy należy rozumieć, sprzedaż napojów przez podmioty zobowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3 ustawy, tj. sprzedaż napojów podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową.

W związku z powyższym, w przypadku sprzedaży przez Państwa napojów podlegających opłacie od środków spożywczych istotne jest ustalenie, czy doszło, w rozumieniu ustawy, do wprowadzenia napojów na rynek krajowy.

Zgodnie z art. 12a ust. 3 ustawy, przez sprzedaż detaliczną rozumie się dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej w lokalu przedsiębiorstwa lub umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa.

Zatem sprzedaż detaliczna w rozumieniu ustawy dotyczy wyłącznie sprzedaży towarów na rzecz konsumentów na podstawie umowy zawartej w lokalu przedsiębiorstwa lub umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa, przy czym w drugim przypadku konieczna jest fizyczna obecność stron przynajmniej na etapie złożenia oferty, która inicjuje zawarcie umowy.

Ustawa nie definiuje pojęcia konsumenta. Należy więc przytoczyć definicję konsumenta zawartą w ustawie z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym.

Stosownie do art. 22¹ Kodeksu cywilnego,

W zakresie definicji konsumenta, zasadne jest również powołanie art. 76 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78 poz. 483 ze zm.),

Z kolei przez lokal przedsiębiorstwa w myśl art. 2 pkt 3 ustawy z 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz.U. z 2024 r. poz. 1796), zwanej dalej ustawą o prawach konsumenta, rozumie się:

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 2 ustawy o prawach konsumenta, umowa zawarta poza lokalem przedsiębiorstwa oznacza:

Należy wskazać, że ustawa o prawach konsumenta, oprócz ww. rodzajów umów (umowy zawartej w lokalu przedsiębiorstwa i umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa) wymienia jeszcze jeden rodzaj umowy, a mianowicie umowę zawartą na odległość.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o prawach konsumenta, umowa zawarta na odległość oznacza:

Ponadto obowiązek zapłaty opłaty, w myśl art. 12d ust. 1 ustawy, ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej m.in. podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, bądź zamawiającym,  o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym zauważyć należy, iż mimo, że (…), na rzecz której sprzedają Państwo Napoje (…), prowadzi sprzedaż na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, (…) w lokalu przedsiębiorstwa lub poza lokalem przedsiębiorstwa, na rzecz konsumentów, to spółka ta nie prowadzi w tej formie sprzedaży napojów, które to zbywane są wyłącznie przy wykorzystaniu platformy cyfrowej (sklepu internetowego). Zatem w związku z faktem, że (…) nie prowadzi sprzedaży napojóww lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2023 r. poz. 2759 oraz z 2024 r. poz. 1222) lub poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta – także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej, a jedynie zbywa w ten sposób (…), prowadzona przez (…) sprzedaż na rzecz konsumentów nie spełnia definicji sprzedaży detalicznej w rozumieniu ustawy.

Wyjaśnić także należy, że w świetle przywołanych powyżej przepisów, sprzedaż napojów na rzecz konsumentów za pośrednictwem sklepu internetowego (poprzez zawieranie umów na odległość) nie spełnia definicji sprzedaży detalicznej, o której mowa w art. 12a ust. 3 ustawy.

Odnosząc się natomiast do prowadzonej przez (…) sprzedaży napojów na terytorium RP na rzecz osób niebędących konsumentami należy wskazać, że ustawa nie wiąże obowiązku uiszczenia opłaty od środków spożywczych w przypadku sprzedaży napojów na rzecz kontrahenta prowadzącego sprzedaż hurtową.

Zgodnie z art. 12e ust. 1 ustawy obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.

W analizowanej sprawie stwierdzić należy, że sprzedaż przez Państwa napojów, na rzecz (…), który nie prowadzi sprzedaży detalicznej napojów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie stanowi ich wprowadzenia na rynek krajowy w myśl zacytowanych powyżej przepisów ustawy.

W konsekwencji, dokonując sprzedaży napojów podlegających opłacie od środków spożywczych na rzecz (…), tj. przedsiębiorcy prowadzącego sprzedaż napojów na terytorium RP na rzecz konsumentów wyłącznie za pośrednictwem sklepu internetowego (poprzez zawieranie umów na odległość) oraz na rzecz przedsiębiorców, a także poza terytorium RP, nie będą Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie ustalenia czy w ramach prowadzonej przez Państwa sprzedaży napojów na rzecz (…) tj. przedsiębiorcy prowadzącego sprzedaż napojów na terytorium RP na rzecz konsumentów wyłącznie za pośrednictwem sklepu internetowego (poprzez zawieranie umów na odległość) oraz na rzecz przedsiębiorców, a także poza terytorium RP, dokonują Państwo ich wprowadzenia na rynek krajowy, a w konsekwencji, czy będą Państwo zobowiązani do uiszczenia opłaty od środków spożywczych należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...)

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.