Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 20 marca 2025 r., sygn. I SA/Wr 330/24

Gdy pomiędzy kilkoma jednostkami organizacyjnymi, realizującymi w imieniu prezydenta miasta role wierzyciela i organu egzekucyjnego, występuje brak odpowiedniej wymiany informacji o wpłatach dokonywanych dobrowolnie w toku licznych egzekucji administracyjnych przez podatnika lub na jego rzecz, wówczas może w praktyce zachodzić wręcz systemowa niezdolność organu jako wierzyciela do rzetelnego rozpoznania zgłaszanego zarzutu wygaśnięcia egzekwowanego obowiązku, o którym mowa w art. 33 § 2 pkt 5 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2022 r., poz. 479 ze zm.). To z kolei w żadnym razie nie może działać na niekorzyść zobowiązanego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: , Przewodniczący: Sędzia WSA Jarosław Horobiowski (sprawozdawca), Sędziowie: Sędzia WSA Piotr Kieres, Sędzia WSA Dagmara Stankiewicz-Rajchman, , po rozpoznaniu w Wydziale I, na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 20 marca 2025 r., sprawy ze skargi A.M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia 19 stycznia 2024 r. nr SKO 4810.54.2023 w przedmiocie oddalenia zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym: uchyla zaskarżone postanowienie w części utrzymującej w mocy poprzedzające je postanowienie Prezydenta Wrocławia z dnia 31 października 2023 r. nr WZN-DE.3160.2.1000.2023.KJ WZN-DE.3160.8.62.2023.KJ.

Uzasadnienie

1. Postępowanie przed organami podatkowymi.

1.1. Przedmiotem skargi A. M. (dalej: Strona, Podatnik, Zobowiązany, Skarżący) jest postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu (dalej: SKO, Kolegium, organ odwoławczy) z dnia 19 stycznia 2024 r. nr SKO 4810.54.2023, którym poprzedzające je postanowienie Prezydenta Wrocławia (dalej: Prezydent, Wierzyciel, organ egzekucyjny, organ I instancji) z dnia 31 października 2023 r. nr WZN-DE.3160.2.1000.2023.KJ WZN-DE.3160.8.62.2023.KJ – orzekając jak w punkcie 1. – utrzymano w mocy w części obejmującej pkt 1, 2, 4 oraz 5 jego sentencji tzn. w zakresie w jakim organ I instancji oddalił zarzuty, o których mowa w art. 33 § 2 pkt 1, 2, 4 oraz 5 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2022 r., poz. 479 ze zm.; dalej u.p.e.a.) oraz – orzekając jak w punkcie 2. – uchylono je w części obejmującej pkt 3 oraz 6 jego sentencji, tzn. w zakresie w jakim organ I instancji oddalił zarzuty, o których mowa w art. 33 § 2 pkt 3 oraz 6 u.p.e.a., umarzając jednocześnie postępowanie I instancji w tym przedmiocie.