Interpretacja indywidualna z dnia 25 kwietnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB1-1.4019.5.2025.2.ND
Interpretacja ustawy o zdrowiu publicznym stanowi, iż opłata cukrowa jest naliczana na podstawie zawartości cukru w koncentracie napoju w momencie jego wprowadzenia do obrotu, niezależnie od cukru w gotowym napoju po rozcieńczeniu. Koncentraty nie są traktowane jak gotowe napoje do spożycia, lecz ich wprowadzenie na rynek determinuje wysokość opłaty.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w zakresie ustalenia od jakiej ilości cukru w produkcie należy uiścić opłatę cukrową – czy od cukru zawartego w koncentracie (…) tj. od (…) g cukru na 100 ml produktu, czy też od zawartości cukru w napoju gotowym po rozcieńczeniu go z wodą przez konsumenta zgodnie z instrukcją tj. od (…) g cukru na 100 ml – jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
28 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy przepisów ustawy o zdrowiu publicznym, w zakresie opłaty od środków spożywczych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z dnia 3 kwietnia 2025 r. (data wpływu 3 kwietnia 2025 r.) i 15 kwietnia 2025 r. (data wpływu 15 kwietnia 2025 r.).Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
(…)
Wnioskodawca w ramach swojej oferty planuje wprowadzić na rynek produkt o nazwie (…) (dalej: „koncentrat (…)” lub „Produkt”), który w składzie zawierać będzie m.in. cukier. Koncentrat ten jest przeznaczony do przygotowania porcji (…) ml napoju gotowego przez konsumenta poprzez rozcieńczenie go wodą zgodnie z instrukcją podaną na opakowaniu.
Zawartość cukru w koncentracie napoju (…) będzie wynosić (…) g na 100 ml produktu. Zgodnie z informacją dotyczącą wartości odżywczej wskazaną na etykiecie, gotowy napój (…) przygotowany zgodnie z instrukcją zawierać będzie (…) g cukru na 100 ml.
Z uwagi na niejednoznaczność przepisów ustawy o zdrowiu publicznym oraz brak jednoznacznego stanowiska organów podatkowych w kwestii sposobu naliczania opłaty cukrowej w przypadku koncentratów, Wnioskodawca zwraca się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w celu potwierdzenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dokonywanie w przyszłości czynności stanowiących wprowadzenie na rynek krajowy napoju zgodnie z art. 12a ust. 2 ustawy o zdrowiu publicznym w postaci koncentratu napoju (…) zawierającego w składzie dodatek, o którym mowa w art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym tj. cukier, opłata cukrowa powinna być naliczana na podstawie zawartości cukru w koncentracie napoju (…) w momencie jego wprowadzenia do obrotu tj. od (…) g cukru na 100 ml, niezależne od zawartości cukru w napoju gotowym po rozcieńczeniu go z wodą przez konsumenta zgodnie z instrukcją tj. od (…) g cukru na 100 ml.
Wniosek uzupełnili Państwo o następujące informacje:
Napój będący przedmiotem wniosku tj. (…) będzie ujęty w jednej z klas Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wymienionych w przepisach ustawy o zdrowiu publicznym tj. 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11.
(…) wskazuje, że koncentrat napoju (…) będzie występować w postaci płynnej.
(…) wskazuje, że koncentrat napoju (…) będzie zawierać w swoim składzie dodatek w postaci cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.). Cukier będzie pochodzić z dodanej do napoju glukozy. Z kolei źródłem substancji słodzącej będzie sukraloza. W 100 ml koncentratu znajdować się będzie (…) g cukru. Z kolei wskazana w tabeli wartości odżywczych zawartość cukrów w wyrobie gotowym tj. po przygotowaniu go zgodnie z instrukcją zamieszczoną na etykiecie będzie wynosić (…) g w przeliczeniu na 100 ml napoju. Napój nie będzie zawierać kofeiny ani tauryny.
(…) wskazuje, że koncentrat napoju (…) nie będzie zawierać w swoim składzie soków owocowych, warzywnych lub owocowo-warzywnych.
(…) wskazuje, że koncentrat napoju (…):
a)nie będzie suplementem diety w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 39 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz.U. z 2023 r. poz. 1448);
b)nie będzie żywnością specjalnego przeznaczenia medycznego, preparatem do początkowego żywienia niemowląt, preparatem do dalszego żywienia niemowląt, o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała oraz uchylającym dyrektywę Rady 92/52/EWG, dyrektywy Komisji 96/8/WE, 1999/21/WE, 2006/125/WE i 2006/141/WE, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/39/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 41/2009 i (WE) nr 953/2009 (Dz.Urz. UE L 181 z 29.06.2013, str. 35, z późn. zm.);
c)nie będzie roztworem węglowodanowo-elektrolitowym, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 432/2012 z dnia 16 maja 2012 r. ustanawiającym wykaz dopuszczonych oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności, innych niż oświadczenia odnoszące się do zmniejszenia ryzyka choroby oraz rozwoju i zdrowia dzieci (Dz.Urz. UE L 136 z 25.05.2012, str. 1, z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 432/2012”.
Pytanie
Czy dokonywanie w przyszłości czynności stanowiących wprowadzenie na rynek krajowy napoju zgodnie z art. 12a ust. 2 ustawy o zdrowiu publicznym w postaci koncentratu napoju (…) zawierającego w składzie dodatek, o którym mowa w art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym tj. cukier oraz substancję słodzącą, opłata cukrowa powinna być naliczana na podstawie zawartości cukru w koncentracie napoju (…) w momencie jego wprowadzenia do obrotu tj. od (…) g cukru na 100 ml?
Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym, opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzenie na rynek napojów z dodatkiem: cukrów będących monosacharydami lub disacharydami, środków spożywczych zawierających takie cukry, substancji słodzących wskazanych w rozporządzeniu nr 1333/2008, kofeiny lub tauryny.
Z kolei art. 12b ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym stanowi, że przez napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.
W ocenie Wnioskodawcy za napój w świetle art. 12b ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym należy uznać również środki spożywcze przeznaczone do przygotowania napoju do bezpośredniego spożycia dopiero po obróbce np. rozcieńczeniu lub połączeniu z innymi składnikami w dystrybutorze. Jak bowiem wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 1 marca 2023 r., sygn.: III FSK 1278/22: „napojem w rozumieniu przepisów ustawy są zarówno napoje przeznaczone do bezpośredniego spożycia (do picia), jak również napoje/syropy mające postać płynną, które na moment powstania obowiązku zapłaty opłaty przeznaczone są do sporządzenia napojów przeznaczonych do bezpośredniego spożycia”.
Tym samym koncentrat napoju (…) przeznaczony do sporządzenia napoju zawierający w składzie m.in. cukier (który stanowi środek spożywczy przeznaczony do przygotowania napoju do bezpośredniego spożycia dopiero po obróbce tj. rozcieńczeniu go z wodą) spełnia definicję napoju z art. 12b ustawy o zdrowiu publicznym i podlega opłacie cukrowej.
Powstała zatem wątpliwość od jakiej ilości cukru w produkcie należy uiścić opłatę cukrową. Czy od cukru zawartego w koncentracie (…) tj. od (…) g cukru na 100 ml produktu. Czy też od zawartości cukru w napoju gotowym po rozcieńczeniu go z wodą przez konsumenta zgodnie z instrukcją tj. od (…) g cukru na 100 ml.
Przepisy ani orzecznictwo nie odnoszą się jednoznacznie do kwestii, czy opłata cukrowa powinna być naliczana od zawartości cukru w koncentracie czy w gotowym napoju po rozcieńczeniu. W interpretacji należy więc wyjść od pojęcia „wprowadzania na krajowy rynek”. Jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 1 marca 2023 r., sygn. III FSK 1278/22: „Co istotne, oceny właściwości konkretnego wyrobu pod kątem spełniania przez niego definicji przepisu art. 12b ust. 1 u.z.p. należy dokonywać na moment powstania wobec niego obowiązku uiszczenia opłaty, a więc na moment wprowadzenia go na rynek zgodnie z art. 12a ust. 2 u.z.p.”
Zgodnie z art. 12a ust. 2 ustawy o zdrowiu publicznym, przez „wprowadzenie na rynek krajowy napojów” rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty zobowiązane do zapłaty opłaty, do pierwszego punktu, w którym prowadzona jest sprzedaż detaliczna. Oznacza to, że momentem powstania obowiązku uiszczenia opłaty jest chwila, w której produkt – w tym przypadku koncentrat – zostaje wprowadzony do sprzedaży detalicznej. I w tym wypadku koncentrat jest dostarczany konsumentom finalnym w placówkach handlowych (a nie w relacji B2B, gdzie dopiero kolejny podmiot przygotowuje na bazie takiego koncentratu napój, który następnie jest wprowadzany do sprzedaży detalicznej).
W związku z powyższym, jeżeli w momencie wprowadzenia na rynek koncentrat (…) zawiera (…) g cukru na 100 ml, oznacza to, że od tej właśnie ilości Wnioskodawca powinien uiścić opłatę cukrową, niezależnie od tego, że po rozcieńczeniu zgodnie z instrukcją zawartość cukru w gotowym napoju wynosić będzie (…) g/100 ml.
Zgodnie z art. 12b ust. 2 pkt 6 ustawy o zdrowiu publicznym opłacie cukrowej nie podlega wprowadzenie na rynek napojów, które spełniają definicję roztworu węglowodonowo-elektrolitowego, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 432/2012, a nadto
zawierają mniejszą lub równą ilość cukrów niż 5 g w przeliczeniu na 100 ml.
Przedmiotowy koncentrat napoju (…) w momencie wprowadzenia go na rynek zawierać będzie (…) g cukru na 100 ml, co przewyższa wartość określoną w art. 12b ust. 2 pkt 6 ustawy o zdrowiu publicznym tj. 5 g cukru w przeliczeniu na 100 ml napoju.
Tym samym (…) nie może skorzystać ze zwolnienia od opłaty cukrowej przewidzianej w ww. przepisie.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie ustalenia od jakiej ilości cukru w produkcie należy uiścić opłatę cukrową – czy od cukru zawartego w koncentracie (...) tj. od (...) g cukru na 100 ml produktu, czy też od zawartości cukru w napoju gotowym po rozcieńczeniu go z wodą przez konsumenta zgodnie z instrukcją tj. od (...) g cukru na 100 ml – jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2024 r. poz. 1670 ze zm.), zwanej dalej ustawą,
wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:
1)cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.) zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008",
2)kofeiny lub tauryny
– podlega opłacie.
Stosownie do art. 12a ust. 2 ustawy:
przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1,
do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.
Natomiast w myśl art. 12b ust. 1 ustawy,
za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.
Stosownie do art. 12b ust. 2 ustawy,
opłacie nie podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów:
(...)
2)będących suplementami diety w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 39 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz.U. z 2023 r. poz. 1448);
3)będących żywnością specjalnego przeznaczenia medycznego, preparatami do początkowego żywienia niemowląt, preparatami do dalszego żywienia niemowląt, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała oraz uchylającym dyrektywę Rady 92/52/EWG, dyrektywy Komisji 96/8/WE, 1999/21/WE, 2006/125/WE i 2006/141/WE, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/39/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 41/2009 i (WE) nr 953/2009 (Dz.Urz. UE L 181 z 29.06.2013, str. 35, z późn. zm.);
(...)
6)będących roztworami węglowodanowo-elektrolitowymi, o których mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 432/2012 z dnia 16 maja 2012 r. ustanawiającym wykaz dopuszczonych oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności, innych niż oświadczenia odnoszące się do zmniejszenia ryzyka choroby oraz rozwoju i zdrowia dzieci (Dz.Urz. UE L 136 z 25.05.2012, str. 1, z późn. zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 432/2012", w których zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju;
(...)
Zgodnie z art. 12d ust. 1 ustawy,
obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:
1)podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju;
2)zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.
Jak stanowi art. 12e ust. 1 ustawy:
Obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.
W myśl art. 12f ustawy:
1.Na wysokość opłaty składają się następujące części:
1)0,50 zł za zawartość cukrów w ilości równej lub mniejszej niż 5 g w 100 ml napoju, lub za zawartość w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008,
2)0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5 g w 100 ml napoju
- w przeliczeniu na litr napoju.
2.Wysokość opłaty dla napojów zawierających powyżej 5 g cukrów w 100 ml napoju stanowi sumę części, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, z wyłączeniem ust. 7.
(…)
5.Do obliczenia opłaty zawartość cukrów w 100 ml napoju jest zaokrąglana w górę do pełnego grama.
6.Maksymalna wysokość opłaty wynosi 1,2 zł w przeliczeniu na 1 litr napoju.
7.Napoje:
1)w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego,
2)będące roztworami węglowodanowo-elektrolitowymi, o których mowa w rozporządzeniu nr 432/2012
- zawierające powyżej 5 g cukrów w 100 ml napoju są objęte wyłącznie częścią opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 2.
(…)
Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że planują Państwo wprowadzić na rynek produkt o nazwie (…), który będzie ujęty w jednej z klas Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wymienionych w przepisach ustawy o zdrowiu publicznym tj. 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11.
Wskazali Państwo, że koncentrat będzie występować w postaci płynnej oraz będzie zawierać w swoim składzie dodatek w postaci cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 1333/2008”.
Doprecyzowali Państwo, że cukier będzie pochodzić z dodanej do napoju glukozy. Z kolei źródłem substancji słodzącej będzie sukraloza.
W 100 ml koncentratu będzie znajdować się (…) g cukru. Z kolei wskazana w tabeli wartości odżywczych zawartość cukrów w wyrobie gotowym tj. po przygotowaniu go zgodnie z instrukcją zamieszczoną na etykiecie będzie wynosić (…) g w przeliczeniu na 100 ml napoju.
Wskazali Państwo także, że koncentrat napoju (…) nie będzie zawierać kofeiny ani tauryny, jak również, że nie będzie zawierać w swoim składzie soków owocowych, warzywnych lub owocowo-warzywnych.
Wskazali Państwo, że koncentrat napoju (…):
a)nie będzie suplementem diety w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 39 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz.U. z 2023 r. poz. 1448);
b)nie będzie żywnością specjalnego przeznaczenia medycznego, preparatem do początkowego żywienia niemowląt, preparatem do dalszego żywienia niemowląt, o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała oraz uchylającym dyrektywę Rady 92/52/EWG, dyrektywy Komisji 96/8/WE, 1999/21/WE, 2006/125/WE i 2006/141/WE, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/39/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 41/2009 i (WE) nr 953/2009 (Dz.Urz. UE L 181 z 29.06.2013, str. 35, z późn. zm.);
c)nie będzie roztworem węglowodanowo-elektrolitowym, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 432/2012 z dnia 16 maja 2012 r. ustanawiającym wykaz dopuszczonych oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności, innych niż oświadczenia odnoszące się do zmniejszenia ryzyka choroby oraz rozwoju i zdrowia dzieci (Dz.Urz. UE L 136 z 25.05.2012, str. 1, z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 432/2012”.
Państwa wątpliwość budzi kwestia ustalenia od jakiej ilości cukru w produkcie należy uiścić opłatę cukrową – czy od cukru zawartego w koncentracie (…) tj. od (…) g cukru na 100 ml produktu, czy też od zawartości cukru w napoju gotowym po rozcieńczeniu go z wodą przez konsumenta zgodnie z instrukcją tj. od (…) g cukru na 100 ml.
Jak wynika z wyżej powołanych przepisów ustawy, opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów ujętych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w składzie których znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.
W rozumieniu pojęcia napój równie istotna jest treść art. 1 ust. 1a ustawy, w którym wskazano, że ustawa określa także zasady ustalania i pobierania opłaty od napojów z dodatkiem substancji o właściwościach słodzących, o których mowa w art. 12a ust. 1 pkt. 1, oraz kofeiny lub tauryny w produkcie gotowym do spożycia.
Wyżej wymieniony przepis nie oznacza, że opłacie podlegają wyłącznie produkty gotowe do spożycia, ale że w produkcie gotowym do spożycia muszą być zawarte określone substancje (wskazane w art. 12a ust. 1 ustawy). W rezultacie za napój w świetle art. 12b ust. 1 ustawy należy uznać również środki spożywcze przeznaczone do przygotowania napoju do bezpośredniego spożycia dopiero po obróbce np. rozcieńczeniu lub połączeniu z innymi składnikami.
Ponieważ na gruncie ustawy nie zostały zdefiniowane pojęcia „napoju”, „syropu” oraz „środka spożywczego”, ich wyjaśnienia należy szukać w innych regulacjach prawnych czy też definicjach słownikowych.
Z definicji słownikowej wynika, że napój to płyn przeznaczony do picia (por. Słownik Języka Polskiego PWN, https://sjp.pwn.pl/słowniki/napój.html), z kolei syrop to gęsta, lepka ciecz powstała wskutek gotowania wody, soku itp. z dużą ilością cukru (por. Słownik Języka Polskiego PWN, https://sjp.pwn.pl/slowniki/syrop.html).
Zatem opłatą od środków spożywczych objęte są wyłącznie produkty, które mają postać płynną.
Natomiast zgodnie z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 031 z 1.2.2002, s. 1, ze zm.), „żywność” (lub „środek spożywczy”) oznacza jakiekolwiek substancje lub produkty, przetworzone, częściowo przetworzone lub nieprzetworzone, przeznaczone do spożycia przez ludzi lub, których spożycia przez ludzi można się spodziewać.
„Środek spożywczy” obejmuje napoje, gumę do żucia i wszelkie substancje, łącznie z wodą, świadomie dodane do żywności podczas jej wytwarzania, przygotowania lub obróbki.
Powyższe wskazuje na to, że każdy surowiec stanowiący składnik produktu gotowego do bezpośredniego spożycia stanowi „środek spożywczy”. Takim surowcem niewątpliwie będzie (…), który planują Państwo wprowadzić na rynek, a który to występuje w postaci płynnej i jest przeznaczony do rozcieńczenia go z wodą.
Zauważyć należy także, iż art. 12a ust. 1 ustawy zawiera katalog substancji, których dodanie do napoju rodzi obowiązek zapłaty opłaty, tj.:
-cukry będące monosacharydami lub disacharydami,
-środki spożywcze zawierające te cukry,
-substancje słodzące, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008, oraz
-kofeinę lub taurynę.
Podsumowując, (…), będzie ujęty w jednej z klas Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wymienionych w przepisach ustawy o zdrowiu publicznym tj. 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11 oraz będzie zawierać w swoim składzie dodatek cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008. Koncentrat jest przeznaczony do przygotowania gotowego napoju (…) oraz ma postać płynną.
Wobec powyższego, koncentrat napoju (…) spełnia definicję napoju wskazaną w art. 12b ust. 1 ustawy i tym samym jego wprowadzenie na rynek krajowy będzie podlegać opłacie od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy.
W konsekwencji z tytułu wprowadzenia na rynek krajowy koncentratu stanowiącego napój, w myśl ustawy, będziecie Państwo zobowiązani do obliczenia opłaty od środków spożywczych od koncentratu wprowadzanego na rynek tj. zawierającego (…) g cukru na 100 ml produktu. Opłata powinna zostać obliczona zgodnie z art. 12f ust. 1 w zw. z art. 12f ust. 2 ustawy tj. powinna stanowić sumę części, o których mowa w art. 12f ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy.
Wyjaśnić przy tym należy, iż fakt późniejszego przygotowania napoju przez nabywcę, poprzez rozcieńczenie przedmiotowego koncentratu z wodą, nie wpływa na wysokość opłaty od środków spożywczych, gdyż napojem wprowadzanym na rynek krajowy jest koncentrat napoju (…), zawierający (…) g cukru na 100 ml napoju.
Zatem Państwa stanowisko w zakresie ustalenia od jakiej ilości cukru w produkcie należy uiścić opłatę cukrową – czy od cukru zawartego w koncentracie (...) tj. od (...) g cukru na 100 ml produktu, czy też od zawartości cukru w napoju gotowym po rozcieńczeniu go z wodą przez konsumenta zgodnie z instrukcją tj. od (...) g cukru na 100 ml należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...)
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
