Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 stycznia 2023 r., sygn. III SA/Wa 1478/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Agnieszka Baran, Sędziowie sędzia WSA Ewa Izabela Fiedorowicz (sprawozdawca) sędzia WSA Jacek Kaute, Protokolant referent stażysta Paweł Król, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 stycznia 2023 r. sprawy ze skargi M.T. na decyzję Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia [...] kwietnia 2022 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego W. z dnia [...] grudnia 2021 r., nr [...], 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie na rzecz M.T. kwotę 4.847 zł (słownie: cztery tysiące osiemset czterdzieści siedem złotych złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi M.T. (dalej: strona lub skarżąca) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej jako Dyrektor IAS lub organ odwoławczy) z [...] kwietnia 2022 r., dotycząca ustalenia wysokości zobowiązania w podatku od spadków i darowizn, w kwocie 40.986,00 zł od nabycia środków pieniężnych tytułem nieodpłatnej renty.

Z uzasadnienia powyższej decyzji wynikało, że 9 grudnia 2021 r. strona złożyła zeznanie podatkowe SD-3, w którym wykazała nabycie środków pieniężnych tytułem nieodpłatnej renty od S.D. Do zeznania podatkowego dołączona została umowa renty, zawarta 7 grudnia 2021 r., w której S.D. zobowiązał się do wypłacania stronie, do 10 dnia każdego miesiąca, kwoty 4.500,00 zł. Renta została ustanowiona na okres od 7 grudnia 2021 r. do 7 grudnia 2025 r.

Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego W. (dalej Naczelnik US lub organ pierwszej instancji) decyzją z [...] grudnia 2021 r., znak sprawy: [...], ustalił stronie wysokość zobowiązania w podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia nieodpłatnej renty, w kwocie 40.986,00 zł. W uzasadnieniu decyzji organ podatkowy wskazał, że obowiązek podatkowy powstał z chwilą ustanowienia praw, tj. zawarcia umowy renty i ciążył na nabywcy. Jednocześnie do podstawy opodatkowania organ ten przyjął kwotę 216.000,00 zł, ustaloną w wyniku pomnożenia wartości ustanowionego świadczenia przez liczbę miesięcy (4.500,00 zł x 48 miesięcy), a podatek został ustalony z uwzględnieniem kwoty wolnej w III grupie podatkowej w wysokości 4.902 zł, do której strona, jako nabywca, się zalicza.