Wyznaczenie i przebieg dróg a plan miejscowy

Bardzo ważnym elementem każdego planu miejscowego jest ustalenie przebiegu dróg – w tym w szczególności dróg publicznych – zapewniających obsługę komunikacyjną terenu gminy objętego planem miejscowym. Organy gminy powinny w tym zakresie dążyć do wyznaczania przede wszystkim dróg publicznych – i jednocześnie ograniczać do minimum wyznaczanie dróg wewnętrznych.

Przyjęcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego stanowi formę realizacji polityki przestrzennej gminy, w ramach której dochodzi m.in. do ustalenia zasad ewentualnego inwestycyjnego wykorzystania nieruchomości objętych planem. Powyższe wymaga także ustalenia zasad komunikacji z poszczególnymi działkami objętymi miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (mpzp) i rozważenia sposobu zapewnienia dostępu do drogi publicznej przynajmniej tych działek, które objęte będą możliwością zabudowy.

WSA w Warszawie w wyroku z 23 listopada 2023 r. (sygn. akt VII SA/Wa 1784/23) zwrócił uwagę, że samo ustalanie przebiegu drogi publicznej, jak też określenie przeznaczenia i zasad zagospodarowania tego terenu, ma swoje uzasadnienie w uprawnieniach przyznanych gminie na podstawie przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej: u.p.z.p.). W szczególności, zgodnie z art. 15 ust. 1 pkt 10 u.p.z.p., w planie miejscowym określa się zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury technicznej. Powyższe pozostaje też w zgodzie z zadaniami własnymi gminy, do których (na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym) zaliczono m.in. sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.