Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 lipca 2024 r., sygn. III SA/Wa 977/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jacek Kaute (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Konrad Aromiński, asesor WSA Tomasz Grzybowski, Protokolant sekretarz sądowy Anna Skorupska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 lipca 2024 r. sprawy ze skargi Wspólnoty Mieszkaniowej K. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lutego 2024 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w opłacie za gospodarowanie odpadami komunalnymi oddala skargę.

Uzasadnienie

Jak wynika z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wnioskiem z 7 lutego 2023 r. Wspólnota Mieszkaniowa [...] (dalej: Wspólnota, Skarżąca, Strona) wystąpiła o stwierdzenie nadpłaty w zakresie opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi w wysokości 106 210 zł w związku z wyrokiem NSA z 14 października 2021 r. (sygn. akt III FSK 4248/21), w którym został podtrzymany wcześniejszy wyrok WSA w Warszawie stwierdzający nieważność części uchwały Rady m. st. Warszawy nr XXIV/671/2019 z 12 grudnia 2019 r. w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, stawki takiej opłaty oraz ustalenia stawki opłaty za pojemnik i worek określonej pojemności (Dz. Urz. Woj. Maz. poz. 15291 z późn. zm.).

Decyzją z dnia [...] listopada 2023 r. Prezydent W. (Prezydent, Organ pierwszej instancji) odmówił Wspólnocie Mieszkaniowej [...] stwierdzenia nadpłaty w opłacie za gospodarowanie odpadami komunalnymi z nieruchomości zarządzanych przez ww. wspólnotę od 1 czerwca 2020 r. do 31 marca 2022 r. Podniesiono, że choć podstawą żądania przez stronę zwrotu opłaty jest wyrok NSA z 14 października 2021 r. (sygn. akt III FSK 4248/21), nie oznacza to automatycznego uznania, że powstała nadpłata w dotychczas uiszczonych opłatach. Wyżej wymieniona uchwała i uchwała nr XXIV/676/2019 były obowiązujące i wywołały skutki prawne. Zostały one opublikowane w Dzienniku Urzędowym Województwa Mazowieckiego i po upływie vacatio legis korzystały z domniemania legalności. Wskazano, że w orzecznictwie sądów administracyjnych prezentowany jest pogląd, że stwierdzenie przez sąd nieważności aktu miejscowego nie stwarza podstawy do stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnych wydanych na podstawie takiego aktu (m.in. wyrok NSA z 12 czerwca 2019 r. sygn. FSK 788/19 i przywołane tam orzecznictwo). Nadpłacony podatek to podatek zapłacony w wysokości wyższej niż należny. W omawianej sprawie zastosowanie mają przepisy ar. 6h i 6i ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. 2023 poz. 1469 ze zm., dalej "u.c.i.p.g.", "Ustawa") oraz akty prawa miejscowego, jednak to przepisy ustawy mają charakter rozstrzygający o tym obowiązku. Przedmiotowa opłata ma charakter zobowiązania podatkowego wynikającego z mocy prawa. Organ pierwszej instancji stanął na stanowisku, że wyroki NSA nie zmieniły w tym zakresie oceny prawnej, że opłata wynika z obowiązku ustawowego. Opłata ta nie jest podatkiem sensu stricto. Zgodnie z art. 6q u.c.i.p.g. odnoszą się do niej przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm., dalej także "O.p.").