Wyrok NSA z dnia 18 października 2024 r., sygn. I FSK 263/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek (sprawozdawca), Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia WSA del. Dominik Mączyński, Protokolant Patryk Pogorzelski, po rozpoznaniu w dniu 18 października 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 15 października 2020 r. sygn. akt I SA/Wr 289/20 w sprawie ze skargi M. sp. z o.o. z siedzibą w J. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 marca 2020 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, powoływanego dalej jako "organ interpretacyjny", jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 15 października 2020 r. o sygn. akt I SA/Wr 289/20 wydany w sprawie ze skargi M. Sp. z o.o. z/s w J., powoływanej dalej jako "spółka", "wnioskodawca", na interpretację indywidualną organu interpretacyjnego z dnia 11 marca 2020 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

W powyższym wyroku sąd pierwszej instancji, na podstawie art. 146 w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 lit. c i lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.), powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną w całości (wyrok ten oraz orzeczenia powołane w uzasadnieniu dostępne są w internetowej bazie orzeczeń: orzeczenia.nsa.gov.pl). Sąd uznał za uzasadniony podniesiony w skardze zarzut spółki odnoszący się do naruszenia przepisów prawa procesowego art. 14c w zw. z art. 121 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.), powoływanej dalej jako "O.p." przez brak odniesienia się do całości przedstawionego we wniosku o udzielenie interpretacji stanowiska spółki, niepoddanie analizie wszystkich regulacji prawnych mających wpływ na ocenę poruszonej we wniosku o interpretację kwestii, przede wszystkim niedokonanie analizy art. 13 ust. 3 w kontekście ust. 4 pkt 6 tego artykułu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. z 2018 r, poz. 2174 ze zm.), powoływanej dalej jako "u.p.t.u.", jak również niewyczerpujące odniesienie się do opisanego we wniosku stanu faktycznego i jego zmodyfikowanie. Przestawione uchybienia doprowadziły, zdaniem Sądu pierwszej instancji, do nieprawidłowej wykładni i niewłaściwego zastosowania wymienionych wyżej przepisów u.p.t.u., a także art. 11 ust. 1 tej ustawy w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym