Wyrok NSA z dnia 30 października 2024 r., sygn. II OSK 1855/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zdzisław Kostka Sędziowie Sędzia NSA Tomasz Bąkowski Sędzia del. WSA Mirosław Gdesz (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Anita Lewińska-Karwecka po rozpoznaniu w dniu 30 października 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. S., W. S., M. W. i P. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 14 kwietnia 2023 r. sygn. akt II SA/Rz 1347/22 w sprawie ze skargi P. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krośnie z dnia [....] sierpnia 2022 r. nr [....] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z 14 kwietnia 2023 r. sygn. akt II SA/Rz 1347/22 uwzględnił skargę P. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej skarżąca) i uchylił zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krośnie z [...] sierpnia 2022 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Gminy J. z [...] czerwca 2022 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji pod nazwą: "Budowa farmy fotowoltaicznej zlokalizowanej na części działki nr [...] obręb P., gmina J.".

Sąd Wojewódzki stwierdził, że skoro wykładnia językowa przepisów art. 61 ust. 3 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2022 r. poz. 503, dalej upzp) oraz art. 2 pkt 13 ustawy z 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610 ze zm., dalej uoze) nie pozostawia wątpliwości w zakresie klasyfikowania instalacji, jaką jest farma fotowoltaiczna jako instalacji odnawialnego źródła energii, to warunki zabudowy dla tego rodzaju inwestycji nie muszą być ustalane z uwzględnieniem wymogów art. 61 ust. 1 pkt 1 i 2 upzp. Tym samym, nie było właściwe w warunkach rozpoznawanej sprawy przeprowadzenie analizy urbanistycznej pod względem spełnienia zasady dobrego sąsiedztwa, a następnie uzależnienie od pozytywnych ustaleń w tym zakresie dopuszczalności realizacji przedmiotowej inwestycji. Błędne stanowisko organów, będące konsekwencją nieprawidłowej wykładni art. 61 ust. 3 upzp skutkowało więc koniecznością wyeliminowania wydanych przez te organy decyzji z obrotu prawnego.