Opodatkowanie dochodów z działalności wykonywanej osobiście w ramach Prop Tradingu oraz przeliczanie kursów walut przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów - Interpretacja indywidualna z dnia 29 maja 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.379.2025.1.KF
Dochody uzyskane z działalności prop tradingu przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej są przychodami z działalności wykonywanej osobiście. Przychody i koszty uzyskania przelicza się według kursu NBP z dnia przed uzyskaniem/wydatkiem. Możliwe jest zastosowanie rzeczywistych kosztów przewyższających zryczałtowane 20% przychodu.
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe w zakresie kosztów uzyskania przychodów, kursu według którego należy przeliczać przychody i koszty w walutach obcych na złote oraz formularza zeznania podatkowego, w którym należy wykazać uzyskane przychody i poniesione koszty po zakończeniu roku podatkowego oraz prawidłowe w pozostałej części.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
1 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 1 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów uzyskanych ze współpracy z firmą prop tradingową. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Zwraca się Pan o interpretację podatkową w sprawie zapłaty podatku z tytułu Prop Tradingu. Posiada Pan konta w firmach Prop Tradingowych: (…) oraz (…). Obie firmy nie są firmami polskimi, więc jak dobrze Pan rozumie znalezione informacje, jest Pan sam zobowiązany do rozliczania zysków. Znalazł Pan informacje, że powinien się Pan rozliczać według poniższych zasad.
Prosi Pan o interpretacje czy jest to zgodne z obowiązującym prawem, jeśli nie prosi Pan o wyprowadzenie Pana z błędu.
Zysk z Prop Tradingu traktuje Pan jako umowę o zlecenie. Jako, że nie jest to gra na „prawdziwych” środkach kapitałowych, tylko na tzw. koncie demo, to nie rozlicza Pan 19% zysku od każdej transakcji jak w przypadku zysków giełdowych, tylko tak jakby otrzymywał Pan wypłatę z firmy prop tradingowej, bo tak w zasadzie jest.
Idea firm prop tradingowej polega na tym, że kupuje pan konto za przykładowo (…)$ i jak zda Pan testy i trzyma się zasad oraz zarabia, to może Pan wypłacać określoną kwotę, np. (…)$ co 8 dni per zdane konto. Zysk ten nie jest zyskiem kapitałowym, bo gra jest na koncie demo, tylko wypłatą z firmy prop tradingowej. Wyczytał Pan, że powinien to traktować jako wypłatę z umowy o zlecenie, czyli według swojej skali podatkowej.
Pracuje Pan na etacie i zarabia więcej niż 120 000 PLN brutto rocznie. Więc jeśli dobrze Pan interpretuje, każdy zysk, który osiągnie Pan dodatkowo z prop tradingu wpada już w skalę podatkową 32% (nie przewiduje Pan niższej pensji stałej niż te 120 000PLN rocznie z umowy o pracę). Czyli od każdej wypłaty w danym miesiącu powinien Pan przelać na swój mikrorachunek podatkowy 32% maksymalnie do 20 dnia kolejnego miesiąca (takie informacje Pan wyczytał).
Dodaje Pan, że nie prowadzi Pan działalności gospodarczej.
Pytania
1. Prosi Pan o potwierdzenie, że dobrze interpretuje powyższą sytuację.
2. Dodatkowo ma Pan pytanie. Jak Pan wspomniał każde konto proptradingowe ma jakiś koszt (trzeba za nie zapłacić). Czy może Pan to traktować jako koszt uzyskania przychodu?
Przykład: kupił Pan (…) kont po (…)$ = (…)$ oraz (…) konta po (…)$ = (…)$. Czyli Pana koszt uzyskania przychodu to (…)$. Udało się Panu z jednego konta 1 kwietnia wypłacić (…)$. Czyli póki co Pana przychód jest niższy niż koszt uzyskania przychodu, więc z tej pierwszej wypłaty nie musi Pan płacić podatku. Dopiero przy ewentualnej kolejnej wypłacie np. 10 kwietnia na (…)$ musi Pan zapłacić podatek do 20 maja, według poniższego działania:
Całkowity przychód z wypłat ((…)$) – Koszt uzyskania przychodu ((…)) = (…)$ * 32% = (…)$
* kurs dolara na dzień otrzymania 2 wypłaty (…) = (…) PLN do przelania na mikrorachunek.
Prosi Pan o potwierdzenie czy dobrze interpretuje powyższą sytuację. Ewentualnie pewnie się Pan myli w sprawie kursu.
3. Czy powinien Pan przeliczyć kurs dolara na moment kupna każdego z kont (koszt uzyskania przychodu) i kurs na dzień wypłat?
To troszkę zachodu, ale może Pan zaokrąglić na swoją niekorzyść. Np. jak kupował Pan konta kurs był między (…) a (…) to policzy Pan każde konto po kursie (…), czyli niższy koszt uzyskania przychodu, by mieć pewność że nie zalega Pan w Urzędzie Skarbowym. W przypadku wypłat będzie łatwiej bo ich będzie mniej więc już policzy Pan po dokładnym kursie z dnia wypłaty.
4. Czy jeśli powyższe pytania intepretuje Pan dobrze, to gdzie ma Pan złożyć wpłatę? Czy na mikrorachunek dostępny w sekcji epit.podatki.govpl -> Twój EPIT->Złożone dokumenty-> Twój mikrorachunek podatkowy do wpłat, czyli (…)? Jeśli tak, to czy może go Pan dokonać z dowolnego rachunku bankowego, który oczywiście jest założony na Pana, czy z tego co zawsze się Pan rozlicza z Urzędem Skarbowym?
5. Jeśli powyższe kwestie są poprawne, to jeszcze jak Pan rozumie, w podsumowaniu rocznym w PIT-38 powinien Pan podliczyć sumę kosztów uzyskania przychodów związanych z zakupem kont i dodać do rubryki koszt uzyskania przychodu oraz sumę dochodów, czyli wszystkie wypłaty z danego roku i dodać do rubryki dochód? Prosi Pan o potwierdzenie, czy dobrze interpretuje.
6. Czy musi Pan jakoś dokumentować, załączać dokumenty potwierdzające zakup kont i wypłaty, czy wyciąg z banku będzie wystarczający? Ewentualnie możliwe, że otrzyma Pan jakiś dokument od firmy prop tradingowej potwierdzający wypłatę na maila. Wystarczy, że te dokumenty będzie Pan trzymał u siebie (na mailu, na koncie firmy, wyciąg do wygenerowania z banku) na wypadek kontroli czy musi je Pan gdzieś na bieżąco wysyłać?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem, to co Pan opisał jest poprawne. Ale składa Pan wniosek o indywidualną interpretację by się upewnić, że jest tak jak opisał Pan w powyższych miejscach.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca dokonał podziału przysporzeń majątkowych uzyskiwanych przez podatników na różne źródła przychodów. Zgodnie z pkt 2 i 3 tego przepisu:
Odrębnymi źródłami przychodów są:
– działalność wykonywana osobiście (pkt 2),
– pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).
Na podstawie art. 5a pkt 6 ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Ponadto w świetle art. 5b ust. 1 ww. ustawy,
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Jak wynika z treści art. 5b ust. 1 powoływanej ustawy, niespełnienie któregokolwiek z warunków wymienionych w tym przepisie oznacza, że wykonywane czynności mogą być klasyfikowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako pozarolnicza działalność gospodarcza.
Z kolei, w myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, odrębnym od pozarolniczej działalności gospodarczej źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.
Działalność wykonywana osobiście została określona w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a:
Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.
Zatem zaliczenie przychodów do źródła „działalność wykonywana osobiście”, o której mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ww. ustawy, zależy od łącznego spełnienia następujących warunków:
- zleconą usługę podatnik wykona osobiście, tj. bez udziału osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia lub umowy o dzieło, które wykonywałyby czynności związane z istotą tej usługi,
- umowa zlecenia lub umowa o dzieło została zawarta z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą lub osobą prawną i jej jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej,
- zlecona usługa nie wchodzi w zakres prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.
Określenie źródła przychodu
Prop trading jest formą zarobkowania opartą na współpracy pomiędzy firmą tradingową a osobą fizyczną (traderem). Trader dokonując transakcji giełdowych kupna/sprzedaży korzysta z kapitału oraz infrastruktury firmy tradingowej. Trader dokonuje zatem obrotu kapitałem firmy, z którą zawarł umowę prop tradingu, generując dla niej określony zysk, natomiast sam otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie.
Konstrukcja prop tradingu zbliżona jest do regulowanej przez art. 734 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.) umowy zlecenia. Trader przyjmuje bowiem rolę zleceniobiorcy, który za wynagrodzeniem zobowiązuje się do dokonywania transakcji giełdowych.
Przepis art. 734 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego stanowi, że:
Przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie.
W braku odmiennej umowy zlecenie obejmuje umocowanie do wykonania czynności w imieniu dającego zlecenie. Przepis ten nie uchybia przepisom o formie pełnomocnictwa.
Ponadto, w myśl art. 735 § 1 i § 2 ustawy Kodeks Cywilny:
Jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie.
Jeżeli nie ma obowiązującej taryfy, a nie umówiono się o wysokość wynagrodzenia, należy się wynagrodzenie odpowiadające wykonanej pracy.
Mając na względzie ww. cechy umowy prop tradingu uznać należy, że w przypadku, gdy umowa taka zawierana jest poza działalnością gospodarczą, to przychód powstały z tego tytułu zakwalifikować należy do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. działalności wykonywanej osobiście.
Koszty uzyskania przychodów
Ogólna definicja „kosztów uzyskania przychodów” zawarta została w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Zatem „koszty uzyskania przychodów” to koszty, które spełniają łącznie następujące warunki:
- zostały poniesione przez podatnika;
- ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów – czyli istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania (tzw. przesłanka celowości kosztu);
- nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jednocześnie ustawodawca, m.in. do przychodów z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia (przychodów z działalności wykonywanej osobiście), przyjął szczególny – zryczałtowany sposób określenia wartości kosztów uzyskania przychodów, czemu dał wyraz w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:
Koszty uzyskania niektórych przychodów określa się – z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4-6 i 8 – w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.
Podstawą zastosowania ww. zryczałtowanych kosztów jest sam fakt uzyskania przychodu m.in. ze źródła, o którym mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie ma przy tym znaczenia, czy podatnik rzeczywiście poniósł jakiekolwiek wydatki w celu uzyskania tego przychodu.
Ustawodawca przewidział jednak możliwość odejścia przez podatnika od zasady określonej w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i uwzględnienia przez niego „rzeczywistych” kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 22 ust. 10 ww. ustawy:
Jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Przepisy ust. 5 i ust. 5a pkt 2 stosuje się odpowiednio.
Zastosowanie ww. kosztów uzyskania przychodu jest możliwe w sytuacji, gdy:
-„rzeczywiste” koszty poniesione w celu uzyskania tego przychodu przewyższają wartość kosztów ustaloną na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy;
-fakt poniesienia „rzeczywistych” kosztów uzyskania przychodów w takiej „wyższej” wartości jest udowodniony.
Do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 22 ust. 10 ww. ustawy, mogą być zaliczane wyłącznie koszty bezpośrednie czyli takie wydatki, które są bezpośrednio związane/powiązane z konkretnym przychodem/konkretnymi przychodami.
Podsumowując, co do zasady, ma Pan prawo do zastosowania zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów w wysokości 20% uzyskanego przychodu. Jeśli jednak poniesione przez Pana wydatki były wyższe, może Pan zastosować koszty faktycznie poniesione. Wskazane we wniosku wydatki na zakup kont proptradingowych można uznać za koszty bezpośrednio związane z uzyskanymi przychodami. Pamiętać jednak należy, że w przypadku uzyskania przychodu (wypłaty) z danego konta można przypisać mu wyłącznie koszty związane z tym kontem.
Przeliczanie przychodów i kosztów w walutach obcych
Stosownie do art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.
Powyższa zasada ma również zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie bowiem z art. 11a ust. 2 ww. ustawy:
Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
Zatem zarówno przychody jak koszty uzyskania przychodów w walutach obcych należy przeliczyć na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub dzień poniesienia kosztu. Nie ma Pan możliwości zastosowania uśrednionego kursu.
Zaliczka na podatek
Zgodnie z art. 44 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1 są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.
W myśl art. 44 ust. 3a ww. ustawy:
Podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień – przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
W związku z uzyskiwaniem dochodów w ramach prop tradingu (zaliczanych do przychodów z art. 13 pkt 8) będzie Pan zatem zobowiązany do samodzielnego obliczania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy. Zaliczki te należy wpłacać do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód zostanie uzyskany, a zaliczkę za grudzień – przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania podatkowego. Obliczając zaliczkę może Pan zastosować wyższą stawkę podatkową, tj. 32%.
Zapłata zaliczki
Zgodnie z art. 61b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):
Wpłata podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych dokonywana na rachunek urzędu skarbowego jest realizowana przy użyciu rachunku bankowego urzędu skarbowego albo identyfikującego podatnika, płatnika lub urząd skarbowy indywidualnego rachunku podatkowego (mikrorachunek podatkowy).
Jak stanowi art. 61b § 3 Ordynacji podatkowej:
Numer mikrorachunku podatkowego jest udostępniany, po podaniu identyfikatora podatkowego podatnika lub płatnika, za pośrednictwem konta w e-Urzędzie Skarbowym lub w urzędzie skarbowym.
Mając na względzie uwarunkowania techniczne i organizacyjne umożliwiające przekazywanie należności przy użyciu mikrorachunku podatkowego, minister właściwy do spraw finansów publicznych określił, w drodze rozporządzenia, rodzaje podatków, opłat lub niepodatkowych należności budżetowych, których wpłata jest realizowana przy użyciu tego mikrorachunku.
W załączniku do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2023 r. (Dz. U. z 2023 r. poz. 2802) wskazano m.in. podatek PIT wynikający z obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych (w tym zapłaty zaliczki miesięcznej).
Obliczone zaliczki na podatek dochodowy powinien Pan zatem wpłacać na swój mikrorachunek podatkowy, udostępniony za pośrednictwem konta w e-Urzędzie Skarbowym lub w urzędzie skarbowym. Zapłaty może Pan dokonać z dowolnego rachunku bankowego, którego jest Pan właścicielem.
Zeznanie podatkowe
Po zakończeniu roku podatkowego należy rozliczyć się z uzyskanych dochodów oraz złożyć zeznanie podatkowe.
Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.
W przypadku uzyskiwania przychodów z działalności wykonywanej osobiście, od których podatnik samodzielnie opłacał zaliczki na podatek, właściwy jest formularz PIT-36, a nie wskazany przez Pana PIT-38 (który dotyczy przychodów z kapitałów pieniężnych). W zeznaniu PIT-36 powinien Pan wykazać uzyskane w danym roku przychody oraz koszty uzyskania przychodu, a także opłacone zaliczki na podatek dochodowy.
Dokumentowanie przychodów i kosztów
Odnosząc się do kwestii dokumentowania należy wskazać, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie omawianego zagadnienia nie przewiduje ściśle określonego sposobu dokumentowania uzyskanych przychodów i poniesionych kosztów. Nie można jednak stracić z pola widzenia faktu, że to na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi dla siebie korzystne skutki prawne. Natomiast organ podatkowy dla celów podatkowych weryfikując prawidłowość rozliczenia podatku uprawniony jest żądać od podatnika udowodnienia wysokości uzyskanych przychodów i poniesionych wydatków poprzez przedłożenie rzetelnych i wiarygodnych dowodów.
Jednakże zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej:
Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.
Takimi dokumentami może więc być wskazany przez Pana wyciąg z rachunku bankowego, jak też inne dokumenty, które te fakty mogą potwierdzić – o ile z dokumentów tych jednoznacznie będzie wynikać kto, w jakim terminie, w jakiej kwocie uzyskał przychody i poniósł wydatki.
Nie ma Pan jednak obowiązku dołączania zebranych dokumentów do zeznania podatkowego i przekazywania ich bez wezwania do urzędu skarbowego.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?