Postanowienie WSA w Białymstoku z dnia 28 maja 2025 r., sygn. II SAB/Bk 6/25

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marcin Kojło, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Anna Dziemianowicz, sędzia WSA Dariusz Marian Zalewski (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 maja 2025 r. sprawy ze skargi J. B. o wznowienie postępowania sądowego w sprawie o sygnaturze II SAB/Bk 19/24 na bezczynność Burmistrza Sokółki p o s t a n a w i a odrzucić skargę. ,

Uzasadnienie

J. B. (dalej powoływany jako skarżący) wniósł o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym postanowieniem

z 9 października 2024 r. wydanym w sprawie II SAB/Bk 19/24, którym odrzucono jego skargę na bezczynność Burmistrza Sokółki (dalej powoływany jako: "Burmistrz", "organ") w przedmiocie uznania drzewa za pomnik przyrody.

Wykazując zachowanie terminu do wniesienia skargi o wznowienie skarżący przywołał treść art. 277 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm., dalej jako: p.p.s.a.), a następnie podniósł, że o podstawie wznowienia dowiedział się z chwilą, gdy radca prawny odmówił wniesienia skargi kasacyjnej. Opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej jako strona otrzymał w dniu 2 stycznia 2025 r. Stąd też trzymiesięczny termin do wniesienia skargi liczony od wskazanej daty upływał w dniu 2 kwietnia 2025 r.

Jako podstawę wznowienia postępowania sądowego wskazano art. 271 pkt 2 p.p.s.a. w zakresie, w jakim stwierdza, że podstawą wznowienia jest pozbawienie strony możności działania wskutek naruszenia przepisów przez sąd.

Wskazał, że zaskarżonemu skargą o wznowienie postanowieniu zarzuca naruszenie przepisów prawa procesowego w postaci:

1) art. 90 § 2 w zw. 96 § 1 p.p.s.a., w stopniu skutkującym nieważnością postępowania w rozumieniu art. 183 § 2 pkt 5 p.p.s.a., polegające na tym, że sędzia referent wbrew zarządzeniu Przewodniczącego Wydziału zarządziła zdjęcie sprawy z wokandy i skierowanie jej na posiedzenie niejawne w dacie i miejscu przewidzianym na odbycie rozprawy oraz w składzie innym niż pierwotnie, co spowodowało, że skarżący został pozbawiony możności obrony swych praw przed pełnym składem orzekającym i prawa do udziału w jawnej rozprawie, w następstwie czego zaskarżone postanowienie zostało oparte na nieprawidłowym ustaleniu stanu faktycznego,