Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 12 czerwca 2025 r. Deutsche Rentenversicherung Nord i BG Verkehr przeciwko Gjensidige Forsikring, filiale danoise de Gjensidige Forsikring ASA, Norvège en tant que représentant de Marius Pedersen A/S i Gjensidige Forsikring, filiale danoise de Gjensidige Forsikring ASA, Norvège., sygn. C-7/24

Artykuł 85 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznegonależy interpretować w ten sposób, że:w przypadku gdy dana osoba jest uprawniona na podstawie ustawodawstwa państwa członkowskiego, w którym ma miejsce zamieszkania, do renty wdowiej w następstwie śmierci jej małżonka w wyniku wypadku przy pracy, który miał miejsce na terytorium innego państwa członkowskiego, a ustawodawstwo pierwszego państwa członkowskiego przewiduje na rzecz instytucji zobowiązanej do wypłaty tego świadczenia prawo subrogacji wobec osoby trzeciej zobowiązanej do naprawienia szkody wynikającej z owego wypadku przy pracy, roszczenie regresowe tej instytucji zobowiązanej do wypłaty świadczeń nie jest uzależnione od istnienia w drugim państwie członkowskim podstawy prawnej umożliwiającej uzyskanie takiej renty lub równoważnego świadczenia, jako że wystarczy, by świadczenia przewidziane w następstwie zdarzenia powodującego szkodę, takiego jak wypadek przy pracy, przez ustawodawstwa zainteresowanych państw członkowskich były wystarczająco porównywalne pod względem ich przedmiotu i celów, aby przewidziane przez ustawodawstwo pierwszego państwa członkowskiego prawo subrogacji, o którym mowa w owym art. 85 ust. 1, mogło rozciągać się na świadczenie przewidziane przez drugie państwo członkowskie.