Wyrok NSA z dnia 6 maja 2025 r., sygn. II FSK 1081/22
Obowiązki płatnika podatku obejmują również weryfikację rzeczywistego stanu faktycznego oraz przesłanki zwolnienia podatkowego. Zagadnienie stosowania zwolnień z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wymaga całościowej analizy prawnej, co wykracza poza formalne potwierdzenie w dokumentach.
Teza AI
Istota problemu
Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) rozpatrywał kwestię obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób prawnych przy stosowaniu zwolnień od podatku u źródła, wynikających z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT. WSA w pierwszej instancji uznał, że płatnik nie miał obowiązku weryfikacji rzeczywistego właściciela dywidend przed 1 stycznia 2019 r. Kierując się ograniczeniami formalnymi, WSA uchylił decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej. NSA, rozpatrując skargę kasacyjną, analizował poprawność tej interpretacji w świetle obowiązków płatnika oraz treści art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa.
Rozstrzygnięcie
Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok WSA i podjął decyzję o przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania, uznając zarzuty skargi kasacyjnej. Sąd pierwszej instancji błędnie ograniczył obowiązki płatnika do formalnej weryfikacji dokumentów bez uwzględnienia rzeczywistego stan faktycznego oraz okoliczności mających znaczenie prawne dla wyliczenia podatku. NSA podkreślił, że zobowiązanie płatnika do dochowania staranności istniało również przed nowelizacją przepisów z 2019 r. oraz wskazał na potrzebę analizy warunków zwolnień wynikających z art. 22c ustawy o CIT. W związku z tym, NSA orzekł o zwrocie sprawy do WSA z obowiązkiem uwzględnienia nowej wykładni przy rozpoznawaniu obowiązków płatnika i okoliczności faktycznych dotyczących dywidend.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Alicja Polańska, Protokolant Wojciech Zagórski, po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2025 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 kwietnia 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 2668/21 w sprawie ze skargi P. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 22 września 2021 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności płatnika z tytułu niepobranego i niewpłaconego zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych za poszczególne miesiące 2015, 2016 i 2017 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2) zasądza od P. sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 68 750 (słownie: sześćdziesiąt osiem tysięcy siedemset pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
POTRZEBUJESZ POMOCY?