Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 19 czerwca 2025 r. M przeciwko Lietuvos bankas., sygn. C-671/23

Artykuł 59 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniającej rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylającej dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WEnależy interpretować w ten sposób, że:nie stoi on na przeszkodzie uregulowaniom krajowym lub praktyce krajowej, zgodnie z którymi każde z „naruszeń mających charakter systematyczny” w odniesieniu do wymogów ustanowionych w art. 59 ust. 1, stwierdzonych przez właściwy organ państwa członkowskiego w ramach jednej i tej samej kontroli, należy uznać za „odrębne naruszenie mające charakter systematyczny”, skutkujące odrębną grzywną, której kwotę ustala się na podstawie maksymalnej kwoty kary pieniężnej, którą można nałożyć na podstawie owych uregulowań krajowych lub praktyki krajowej, o ile przestrzegane są ogólne zasady prawa Unii, a w szczególności zasady skuteczności i proporcjonalności.