Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 19 czerwca 2025 r. CeramTec GmbH przeciwko Coorstek Bioceramics LLC., sygn. C-17/24

Artykuł 52 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie [znaku towarowego Unii Europejskiej],należy interpretować w ten sposób, że:bezwzględna podstawa unieważnienia przewidziana w art. 52 ust. 1 lit. a) tego rozporządzenia w związku z art. 7 ust. 1 lit. e) ppkt (ii) wspomnianego rozporządzenia i bezwzględna podstawa unieważnienia przewidziana w art. 52 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia są autonomiczne, lecz nie wykluczają się wzajemnie.Artykuł 52 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009należy interpretować w ten sposób, że:zła wiara zgłaszającego oznaczenie do rejestracji jako znak towarowy może – jeśli o rejestrację wystąpiono w następstwie wygaśnięcia patentu – zostać wykazana w oparciu w szczególności o opinię tego zgłaszającego co do zdolności tego oznaczenia do wyrażenia, w całości lub w części rozwiązania technicznego chronionego tym patentem, i to niezależnie od tego, czy wspomniane oznaczenie składa się wyłącznie z kształtu towaru niezbędnego do uzyskania efektu technicznego w rozumieniu art. 7 ust. 1 lit. e) ppkt (ii) tego rozporządzenia. Wśród okoliczności istotnych dla oceny ewentualnego istnienia złej wiary zgłaszającego znajdują się również charakter zakwestionowanego znaku towarowego, pochodzenie rozpatrywanego oznaczenia i jego używanie od chwili jego utworzenia, zakres patentu, który wygasł, logika handlowa, w jaką wpisuje się dokonanie zgłoszenia spornego znaku towarowego do rejestracji, oraz chronologia wydarzeń, które charakteryzowały to zgłoszenie.Artykuł 52 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009należy interpretować w ten sposób, że:złej wiary zgłaszającego nie można oceniać na podstawie okoliczności zaistniałych po dokonaniu zgłoszenia rozpatrywanego znaku towarowego do rejestracji.