Brak obowiązku naliczania podatku akcyzowego od energii elektrycznej wytworzonej przez gminę w mikroinstalacji - Interpretacja indywidualna z dnia 11 czerwca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.69.2025.2.PJ

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym, w zakresie braku obowiązku naliczania i zapłaty podatku akcyzowego od energii elektrycznej, jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 31 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej wpłynął 2 kwietnia 2025 r. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 maja 2025 r. (data wpływu 23 maja 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Gmina X. (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) realizuje zadania własne, o których mowa w szczególności w art. 7 ust. 1 pkt 9 i 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (dalej: ustawa o samorządzie gminnym) w zakresie w szczególności kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami oraz kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Gmina jest właścicielem budynku, który został w całości udostępniony nieodpłatnie gminnej instytucji kultury, tj. Centrum. Centrum ma odrębną od Gminy osobowość prawną.

Gmina powołała Centrum do realizacji jej zadań z zakresu kultury, turystyki i rekreacji. Celami działania Centrum, wyrażonymi w statucie tej jednostki, są:

- rozwijanie i zaspokajanie potrzeb mieszkańców w zakresie kultury i edukacji,

- zachowanie oraz kultywowanie tradycji i dziedzictwa kulturowego,

- pobudzanie inicjatyw lokalnych i społecznych w zakresie kultury, turystyki i rekreacji,

- integracja społeczna poprzez współuczestnictwo w różnorodnych formach życia kulturalnego,

- rozwijanie różnorodnych form aktywności umysłowej i fizycznej,

- zwiększanie atrakcyjności turystycznej Gminy.

Udostępniany Centrum przez Gminę nieodpłatnie budynek jest wykorzystywany przez Centrum do realizacji wyżej wskazanych celów, w szczególności do realizacji zadań w zakresie kultury, turystyki i rekreacji. Nieodpłatne udostępnianie budynku wynika z zawartej pomiędzy stronami umowy użyczenia. W umowie uregulowano, że Centrum będzie ponosiło koszty zużycia energii elektrycznej.

Gmina zrealizowała inwestycję polegającą na zakupie i montażu paneli fotowoltaicznych na budynku udostępnianym Centrum (dalej: Panele fotowoltaiczne). Faktury dokumentujące przedmiotowe wydatki zostały wystawione na Gminę z NIP Gminy.

Panele fotowoltaiczne stanowią mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (dalej: ustawa o OZE).

Łączna moc Paneli fotowoltaicznych zamontowanych przez Gminę nie przekracza 1 MW.

Gmina jako właściciel budynku Centrum podpisała umowę kompleksowej sprzedaży energii elektrycznej, świadczenia usługi dystrybucji oraz świadczenia usługi odbioru i rozliczania energii elektrycznej (dalej: Umowa). W świetle ustawy o OZE Gmina jest prosumentem energii odnawialnej. Gmina rozlicza się z dostawcą energii w systemie tzw. net-billing. Gmina wprowadza do sieci nadwyżki wytworzonej z Paneli fotowoltaicznych energii elektrycznej, uzyskując tzw. depozyt prosumencki. Gmina wystawia faktury VAT na przedsiębiorstwo energetyczne, przyjmując za podstawę opodatkowania VAT wartość wprowadzonej do sieci w danym okresie rozliczeniowym energii elektrycznej.

Gmina obciąża Centrum wartością energii elektrycznej pobranej z sieci energetycznej na podstawie wystawianych przez przedsiębiorstwo energetyczne faktur VAT (bez obniżania jej o wartość depozytu prosumenckiego rozliczanego w danym okresie). Gmina wystawia z tego tytułu na Centrum faktury VAT. Innymi słowy, Gmina otrzymuje fakturę od przedsiębiorstwa energetycznego za zakup energii elektrycznej i następnie obciąża Centrum tym kosztem na podstawie wystawianej refaktury.

Gmina nie posiada koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, obrót lub dystrybucję energii elektrycznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne. Taką koncesją posiada jednak przedsiębiorstwo energetyczne, z którym Gmina zawarła Umowę.

W uzupełnieniu wniosku, w odpowiedzi na pytania Organu wyjaśnili Państwo:

1)Czy energia elektryczna wytworzona z paneli fotowoltaicznych (z wyłączeniem nadwyżek wprowadzanych do sieci) jest zużywana przez Gminę, czy jest przekazywana Centrum i zużywana przez ten podmiot?

Odpowiedź:

Energia elektryczna wytworzona z paneli jest zużywana przez Centrum, tj. powołaną przez Gminę do realizacji jej zadań i zaspokajania potrzeb kulturalnych mieszkańców Gminy samorządową instytucję kultury.

2)Czy Gmina wystawia Centrum fakturę VAT lub inny dokument, z którego wynika zapłata należności za przekazaną energię elektryczną wytworzoną z paneli fotowoltaicznych?

Odpowiedź:

Gmina nie obciąża instytucji kultury za zużytą energię elektryczną wytworzoną z paneli fotowoltaicznych. Gmina jedynie obciąża ten podmiot za energię kupioną przez Gminę od przedsiębiorstwa energetycznego na podstawie wystawionej faktury VAT.

3)Czy z umowy użyczenia z Centrum wynika że Gmina będzie nieodpłatnie przekazywać temu podmiotowi energię elektryczną wytworzoną z paneli fotowoltaicznych?

Odpowiedź:

Kwestia ta nie została doprecyzowana w umowie, jednakże strony założyły, że instytucja kultury będzie obciążana jedynie za koszty nabycia przez Gminę energii elektrycznej do budynku zarządzanego przez Centrum. Instytucja kultury została powołana do realizacji zadań własnych Gminy. Zatem zarówno użyczenie obiektu tej instytucji jak i brak obciążenia jej kosztami zużycia energii wytworzonej z paneli jest w ocenie Gminy uzasadnione. Co więcej, Gmina nie posiada na ten moment specjalnej aparatury pomiarowej, która pozwoliłaby jej określić łączną faktyczną wysokość zużycia energii wyprodukowanej z paneli fotowoltaicznych przez instytucję kultury.

Pytania

1)Czy w związku z montażem Paneli fotowoltaicznych i dokonywanymi refakturami kosztów energii elektrycznej do budynku Centrum Gmina powinna naliczać i płacić podatek akcyzowy?

2)Jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdząca, jak ustalić podstawę opodatkowania akcyzą?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Uzasadnienie stanowiska Gminy

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (dalej: ustawa o podatku akcyzowym) ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną (kod CN 2716 00 00).

Jak stanowi art. 9 ww. ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1)nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2)sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;

3)zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

4)zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;

5)import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

6)zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Jednocześnie w świetle art. 9 ust. 2 cyt. ustawy, za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Dodatkowo w świetle art. 9 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym, jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Ponadto, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustaw o podatku akcyzowym, w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1)z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2)z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;

3)z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;

4)z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Dodatkowo, art. 13 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym reguluje, że podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Jak stanowi art. 88 ust. 2 ustawy, podstawą opodatkowania energii elektrycznej jest jej ilość, wyrażona w megawatogodzinach (MWh).

W świetle art. 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (dalej: Rozporządzenie), zwalnia się od akcyzy zużycie energii przez podmiot, który wyprodukował ją z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, z tym że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego produkującej energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2023 r. poz. 1436, 1597, 1681 i 1762) łączna moc generatorów jest ustalana odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy.

Mając na uwadze powyżej powołane przepisy, należy zauważyć, że ustawa o podatku akcyzowym jasno wskazuje, jakie czynności podlegają opodatkowaniu tym podatkiem. W szczególności opodatkowaniu akcyzą podlega sprzedaż energii elektrycznej, także gdy sprzedawcą jest podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, obrót lub dystrybucję energii elektrycznej.

Opodatkowaniu akcyzą nie podlega jednak samo wytwarzanie energii elektrycznej czy sprzedaż energii elektrycznej na rzecz podmiotu posiadającego koncesję na wytwarzanie, przesyłanie, obrót lub dystrybucję energii elektrycznej przez podmiot, który ją wytworzył a sam koncesji nie posiada.

Z kolei jak wynika z zacytowanego przepisu Rozporządzenia zużycie energii przez podmiot, który wyprodukował ją z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, podlega ustawie o podatku akcyzowym, lecz korzysta ze zwolnienia.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której Gmina:

- zużywa energię elektryczną wytworzoną z Paneli fotowoltaicznych na potrzeby realizacji swoich zadań z zakresu kultury, turystyki i rekreacji poprzez udostępnienie budynku na rzecz Centrum, które zostało powołane przez Gminę do tych zadań,

- w związku z wprowadzaniem nadwyżek energii elektrycznej wytworzonej z Paneli fotowoltaicznych do sieci, dokonuje de facto jej sprzedaży na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego (otrzymując tzw. depozyt prosumencki),

- obciąża Centrum kosztami energii elektrycznej zakupionej od przedsiębiorstwa energetycznego, który posiada koncesję na wytwarzanie, przesyłanie, obrót lub dystrybucję energii elektrycznej i który naliczył akcyzę i wykazał ją w wystawianej przez rzecz Gminie fakturze.

Jeśli chodzi o zużycie na potrzeby realizacji zadań własnych energii wytworzonej z Paneli fotowoltaicznych o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez Gminę, nieposiadającą koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, obrót lub dystrybucję energii elektrycznej, to w świetle § 5 ust. 1 Rozporządzenia taka czynność korzysta ze zwolnienia z podatku.

W odniesieniu do drugiej z czynności, a więc sprzedaży energii elektrycznej na rzecz podmiotu posiadającego koncesję na wytwarzanie, przesyłanie, obrót lub dystrybucję energii elektrycznej przez podmiot, który ją wytworzył a sam koncesji nie posiada to jak wskazano taka czynność nie podlega w ogóle opodatkowaniu akcyzą.

Z kolei refakturowanie kosztów energii elektrycznej, która została opodatkowana akcyzą przez przedsiębiorstwo energetyczne również nie podlega opodatkowaniu, z uwagi na wyrażoną w art. 9 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym zasadą jednokrotności opodatkowania akcyzą.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 17 listopada 2023 r., sygn. 0111 -KDIB3-3.4013.296.2023.1.MW, w której uznano, że „Przedmiotem opodatkowania akcyzą w ww. sytuacji będzie zdaniem Organu zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji fotowoltaicznej przez Państwa (właściciela wynajmowanych lokali), tj. czynności o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Jednocześnie, należy zauważyć, że zużycie energii elektrycznej przez Państwa - podmiotu nieposiadającego koncesji, wyprodukowanej w opisanych instalacji fotowoltaicznej o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, będzie mogło korzystać ze zwolnienia od akcyzy na mocy cytowanego wyżej § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego i w konsekwencji nie będą Państwo zobowiązani do zapłaty podatku akcyzowego”.

Podsumowując, w związku z montażem Paneli fotowoltaicznych i dokonywanymi refakturami kosztów energii elektrycznej do budynku Centrum Gmina nie jest obowiązana naliczać i płacić podatek akcyzowy.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo:

Gmina jest zdania, że brak jest możliwości ustalenia podstawy opodatkowania. W analizowanej sytuacji należałoby określić, ile energii elektrycznej wytworzonej z paneli fotowoltaicznych zużywa instytucja kultury, zanim nadwyżka tej energii zostanie wprowadzona do sieci z pominięciem ewentualnych ubytków tej energii. Gmina nie posiada takiej aparatury pomiarowej, która wskazałaby, ile faktycznie energii zużywa instytucja kultury.

Jak stanowi art. 88 ust. 2 ustawy, podstawą opodatkowania energii elektrycznej jest jej ilość, wyrażona w megawatogodzinach (MWh).

Jednocześnie jak wskazała Gmina, opodatkowaniu akcyzą nie podlega jednak samo wytwarzanie energii elektrycznej czy sprzedaż energii elektrycznej na rzecz podmiotu posiadającego koncesję na wytwarzanie, przesyłanie, obrót lub dystrybucję energii elektrycznej przez podmiot, który ją wytworzył a sam koncesji nie posiada.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której Gmina:

- zużywa energię elektryczną wytworzoną z Paneli fotowoltaicznych na potrzeby realizacji swoich zadań z zakresu kultury, turystyki i rekreacji poprzez udostępnienie budynku na rzecz Centrum, które zostało powołane przez Gminę do tych zadań,

- w związku z wprowadzaniem nadwyżek energii elektrycznej wytworzonej z Paneli fotowoltaicznych do sieci, dokonuje de facto jej sprzedaży na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego (otrzymując tzw. depozyt prosumencki),

- obciąża Centrum kosztami energii elektrycznej zakupionej od przedsiębiorstwa energetycznego, który posiada koncesję na wytwarzanie, przesyłanie, obrót lub dystrybucję energii elektrycznej i który naliczył akcyzę i wykazał ją w wystawianej przez rzecz Gminie fakturze.

Gmina jest zdania, że brak jest możliwości ustalenia podstawy opodatkowania. W analizowanej sytuacji należałoby określić, ile energii elektrycznej wytworzonej z paneli fotowoltaicznych zużywa instytucja kultury, zanim nadwyżka tej energii zostanie wprowadzona do sieci z pominięciem ewentualnych ubytków tej energii. Gmina nie posiada takiej aparatury pomiarowej, która wskazałaby, ile faktycznie energii zużywa instytucja kultury.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie braku obowiązku naliczania i zapłaty podatku akcyzowego od energii elektrycznej jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 126, ze zm., dalej jako „ustawa”):

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 5a ustawy:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy:

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy:

Jak wynika z art. 9 ust. 1-3 ustawy:

Stosownie natomiast do art. 11 ustawy:

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy:

Jak z kolei stanowi art. 5 ustawy:

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy:

Zgodnie z art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy:

Art. 16 ust. 7b ustawy stanowi, że:

W myśl art. 24 ust. 1, 3 i 4 ustawy:

Art. 88 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 138h ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t.j. Dz. U. z 2024 poz. 1361, ze zm., zwana dalej „ustawą o OZE”):

Na podstawie natomiast § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1891):

Mając na uwadze powyższe przepisy, należy w pierwszej kolejności stwierdzić, że obrót energią elektryczną, w tym jej zużycie, podlega co do zasady opodatkowaniu akcyzą. Ustawodawca w zakresie energii elektrycznej zawarł w art. 9 ust. 1 ustawy wyczerpujący katalog czynności, których zaistnienie stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą, pociągającą za sobą obowiązek rozliczenia akcyzy na zasadach wynikających z art. 24 ustawy, przy czym ustawodawca na podstawie ustawy jak i aktów wykonawczych przewidział również możliwość stosowania zwolnień w zakresie energii elektrycznej w ściśle określonych okolicznościach faktycznych.

Podkreślić w tym miejscu należy, że zgodnie z treścią art. 5 ustawy, czynności lub stany faktyczne, o których mowa m.in. art. 9 ust. 1 ustawy, są przedmiotem opodatkowania akcyzą niezależnie od tego, czy zostały wykonane lub powstały z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa. Tym samym z punktu widzenia oceny, czy dana czynność, np. sprzedaż wyrobów akcyzowych, rodzi skutki podatkowe w akcyzie, dochowanie warunków przewidzianych przepisami prawa dla dokonania tych czynności jest obojętne. Zatem zawsze w takich sytuacjach, o ile tylko zostanie spełniona dyspozycja normy wynikająca z przepisów ustawy, określających przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązek podatkowy w akcyzie. De facto zatem warunki lub też forma czynności są obojętne dla sprawy wystąpienia przedmiotu opodatkowania. W konsekwencji kluczowe z punktu widzenia powstania obowiązku podatkowego w akcyzie jest samo dokonanie czynności, z którą ustawa wiąże powstanie tego obowiązku (por. m.in. wyrok WSA w Lublinie z 29 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Lu 249/15).

Zauważyć należy, że podatek akcyzowy jest podatkiem nakładanym tylko na niektóre wyroby określone w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy i jest podatkiem jednofazowym – nakładanym co do zasady tylko jeden raz.

Z zasadą jednokrotności opodatkowania akcyzą wiąże się również zasada opodatkowania konsumpcji, która sprowadza się do obciążania ciężarem ekonomicznym podatku ostatecznego nabywcy wyrobu. Zasada ta jest w szczególności uwidoczniona w stosunku do opodatkowania sprzedaży energii elektrycznej na rzecz nabywcy końcowego zdefiniowanego w art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy - podmiotu nabywającego energię elektryczną, nieposiadającego koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy Prawo energetyczne. Zatem zgodnie z powyższą definicją wprowadzono zasadę opodatkowania akcyzą ostatniego etapu obrotu, czyli etapu wydania energii elektrycznej do konsumpcji końcowemu nabywcy – konsumentowi.

Zaznaczyć przy tym należy, że powstanie obowiązku podatkowego nie jest zależne od woli podatnika lecz od okoliczności, które je wywołują. Obowiązek podatkowy w przypadku energii elektrycznej powstaje, m.in. w momencie jej sprzedaży nabywcy końcowemu (konsumentowi), przy czym, co wynika wprost z art. 11 ust. 2 ustawy, jest to związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną. Podstawę do obliczenia należnego podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży energii na terytorium kraju stanowi ilość energii fizycznie wydanej danemu klientowi, wyrażoną w MWh, w danym okresie rozliczeniowym określona w oparciu o urządzenia pomiarowo-rozliczeniowe, ale ustawodawca dopuszcza także stosowanie metod szacunkowych.

Zgodnie z powyższą definicją nabywcy końcowego, wprowadzono zasadę opodatkowania akcyzą ostatniego etapu obrotu, czyli etapu wydania energii elektrycznej do konsumpcji nabywcy końcowemu, w tym przez podmiot posiadający koncesję jak i przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tą energię.

Dla opodatkowania sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu (podmiotowi nieposiadającemu koncesji), co do zasady nie ma zatem znaczenia status podmiotu sprzedającego. Dla uznania, że dojdzie do sprzedaży energii elektrycznej istotne jest to, aby doszło do wydania energii elektrycznej, a sprzedawca wystawił fakturę lub inny dokument, z którego wynika należność za sprzedaną (wydaną) energię elektryczną, co wynika wprost z art. 9 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 11 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy.

Zauważyć przy tym należy, że dla podatku akcyzowego udokumentowanie wydania energii elektrycznej może nastąpić na podstawie faktury jak i innego dokumentu z którego wynika należność za sprzedaną (wydaną) energię elektryczną.

Z kolei opodatkowaniu akcyzą nie podlega samo wytwarzanie energii elektrycznej, jak i energia elektryczna, która jest przedmiotem obrotu pomiędzy podmiotami posiadającymi koncesję, a także sprzedaż energii elektrycznej podmiotowi posiadającemu koncesję przez podmiot, który tą energię elektryczną wyprodukował i który sam takiej koncesji nie posiada.

Opodatkowaniu, zgodnie z zasadą jednofazowości, nie podlega także energia elektryczna nabyta przez nabywcę końcowego (nabyta od podmiotu posiadającego koncesję z akcyzą zawartą w cenie), która została odsprzedana (refakturowana) innemu podmiotowi. Tym samym pomimo faktu, że w takiej sytuacji dochodzi do sprzedaży w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy, to ta kolejna czynność z uwagi na treść art. 9 ust. 3 ustawy co do zasady nie powoduje powstania obowiązku podatkowego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina jest właścicielem budynku, który został w całości udostępniony nieodpłatnie, na podstawie umowy użyczenia, Centrum - gminnej instytucji kultury, która ma odrębną od Gminy osobowość prawną.

Gmina zrealizowała inwestycję polegającą na zakupie i montażu paneli fotowoltaicznych na budynku udostępnianym Centrum, stanowiących mikroinstalację, której łączna moc nie przekracza 1 MW.

Wytworzona przez Gminę w mikroinstalacji energia elektryczna jest udostępniana Centrum, które ją zużywa. Natomiast nadwyżki są odsprzedawane (na podstawie faktury VAT) przedsiębiorstwu energetycznemu (podmiotowi posiadającemu koncesję) w oparciu o zawartą przez Gminę umowę kompleksowej sprzedaży energii elektrycznej, świadczenia usługi dystrybucji oraz świadczenia usługi odbioru i rozliczania energii elektrycznej. Ponadto Gmina otrzymuje fakturę od przedsiębiorstwa energetycznego za zakup energii elektrycznej i następnie obciąża Centrum tym kosztem na podstawie wystawianej refaktury.

W uzupełnieniu doprecyzowali Państwo także, że Gmina nie obciąża Centrum za zużytą energię elektryczną wytworzoną z paneli fotowoltaicznych (w oparciu o faktury lub inne dokumenty), a jedynie obciąża ten podmiot za energię kupioną przez Gminę od przedsiębiorstwa energetycznego na podstawie wystawionej faktury VAT.

Zdaniem Organu, w przedstawionych we wniosku okolicznościach, w których wyprodukowana w mikroinstalacji energia elektryczna jest udostępniana Centrum, które korzysta z budynku w ramach nieodpłatnej umowy użyczenia, gdzie Gmina nie obciąża Centrum za zużytą energię elektryczną wytworzoną z paneli fotowoltaicznych (w oparciu o faktury lub inne dokumenty), a jedynie obciąża ten podmiot za energię kupioną przez Gminę od przedsiębiorstwa energetycznego na podstawie wystawionej faktury VAT, wówczas w ocenie Organu po stronie Państwa jako użyczającego nie będzie dochodziło do czynności sprzedaży energii elektrycznej pochodzącej z mikroinstalacji jako czynności podlegającej opodatkowaniu.

Przedmiotem opodatkowania akcyzą w tych okolicznościach jest zdaniem Organu zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej w mikroinstalacji przez Państwa (właściciela użyczanego budynku), tj. czynność o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Jednocześnie należy zauważyć, że zużycie energii elektrycznej przez Państwa – podmiotu nieposiadającego koncesji, wyprodukowanej w mikroinstalacji o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, będzie mogło korzystać w tej sytuacji ze zwolnienia od akcyzy na mocy § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.

Opodatkowaniu, zgodnie z zasadą jednokrotności, nie będzie podlegała także odsprzedaż, w oparciu o refaktury, nabywanej przez Państwa od podmiotu posiadającego koncesję energii elektrycznej.

Przedmiotem opodatkowania akcyzą nie będzie także sprzedaż przez Państwa nadwyżek wyprodukowanej energii elektrycznej podmiotowi posiadającemu koncesję.

W konsekwencji stwierdzić należy, że w opisanych we wniosku okolicznościach nie będą Państwo zobowiązani do rozliczenia i zapłaty podatku akcyzowego od energii elektrycznej.

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 uznać zatem należy za prawidłowe.

Jednoczenie z uwagi na uwarunkowanie zawarte w treści pytania oznaczanego we wniosku nr 2, ocena Państwa stanowiska w tym zakresie staje się bezprzedmiotowa.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

- zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy wyłącznie Państwa sytuacji prawnopodatkowej i została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111, ze zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.