Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 27 maja 2025 r., sygn. I SA/Wr 900/24
W świetle wskazówek interpretacyjnych TSUE, podważa sens i cel wprowadzenia na poziomie unijnym spornego zwolnienia podmiotowego dla małych przedsiębiorców, zaburzając tym samym konkurencję między nimi w ramach systemu VAT, nakładanie przez organ podatkowy rygorów związanych ze statusem czynnego podatnika VAT na tych spośród nich, którzy na skutek zsumowania ich ubocznych, dodatkowych dochodów z wynajmu składnika majątku prywatnego (lokalu mieszkalnego) z dochodami uzyskiwanymi w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej niezwiązanej w żaden sposób z wynajmem lub obrotem nieruchomościami, przekraczają limit zwolnienia podmiotowego z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.; dalej ustawa o VAT). W takich bowiem okolicznościach brak jest podstaw, aby skutecznie negować charakter wynajmu przedmiotowego lokalu mieszkalnego jako „transakcji pomocniczej” w rozumieniu art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT w związku z art. 288 ust. 1 lit. e) Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. Nr L 347, s. 1 ze zm.).
Istota problemu
Kluczowym problemem prawnym była kwestia, czy przychód z najmu lokalu mieszkalnego należy zaliczyć do wartości sprzedaży przy obliczaniu limitu zwolnienia podmiotowego z VAT, zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w kontekście prowadzenia przez podatnika działalności gospodarczej, czy też ma on charakter transakcji pomocniczej, co wykluczałoby jego uwzględnianie w powyższym limicie. Skarżąca twierdziła, że najem miał charakter pomocniczy wobec prowadzonego biura rachunkowego, co organ podatkowy negował.
Rozstrzygnięcie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uznał, że interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej była błędna, Uchylono decyzję DKIS, stwierdzając, że usługi najmu mogą być uznawane za transakcje pomocnicze, jeśli nie mają znaczącego wpływu na działalność zasadniczą. Sąd kierował się dorobkiem orzecznictwa, w tym TSUE, które zaznacza, iż transakcje pomocnicze nie powinny być włączane do limitów, gdy ich głównym celem nie jest zarobek, a mają raczej charakter zarządzania majątkiem, co było zgodne z twierdzeniami skarżącej o wynajmie mieszkania.
POTRZEBUJESZ POMOCY?