Uznanie wynagrodzenia z umowy o dzieło dla członka zarządu za koszty uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT - Interpretacja indywidualna z dnia 24 czerwca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.231.2025.1.PK
Wynagrodzenie wypłacone członkom zarządu, będącym jednocześnie wspólnikami, za wykonanie umów o dzieło z przeniesieniem praw autorskich, podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, jeśli koszty te spełniają warunki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, oraz nie są wyłączone przez postanowienia art. 16 ust. 1 tejże ustawy.
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
28 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia dla członków zarządu wynikającego z umów o dzieło. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Spółka”) działa w zakresie architektury, działalności usługowej związanej z przygotowaniem do druku, realizacją projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, wynajmie i zarządzaniem nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, pośrednictwem w obrocie nieruchomościami, działalności w zakresie inżynierii i związanym z nią doradztwem technicznym oraz pozostałymi badaniami i analizą techniczną, a ponadto w zakresie działalności dotyczącej specjalistycznego projektowania.
W Spółce organem zarządzającym jest zarząd. W dacie złożenia wniosku w skład zarządu Spółki wchodzi dwóch członków zarządu. B.B. i C.C. są wspólnikami Spółki oraz członkami zarządu A. sp. z o.o. od czasu rejestracji spółki.
Ponadto członkowie zarządu zatrudnieni są w Spółce na podstawie umów o pracę na stanowiskach głównych koordynatorów architektów, są czynnymi zawodowo architektami, posiadającymi uprawnienia do projektowania bez ograniczeń i wykonują zadania związane z projektowaniem architektonicznym oraz zarządzaniem Spółką.
W każdym miesiącu część obowiązków związana z projektowaniem architektonicznym rozliczana jest przy uwzględnieniu autorskich kosztów uzyskania przychodów na podstawie prowadzonej w każdym miesiącu ewidencji prac twórczych objętych prawami autorskimi wykonywanymi przez członków zarządu.
Pozostały czas pracy - związany z zarządzaniem spółką - rozliczany jest bez uwzględnienia kosztów uzyskania przychodu.
Z uwagi na fakt, że członkowie zarządu Spółki planują w najbliższej przyszłości zaangażować się w inne przedsięwzięcia gospodarcze, prace związane z projektowaniem architektonicznym dla Spółki przyjmą mniej regularny charakter. Wspólnicy w dalszym ciągu część swojego czasu pracy poświęcać będą na zarządzanie spółką, ale ilość czasu poświęconego na projektowanie będzie zmienna.
Praca związana z zarządzaniem spółką wykonywana będzie na podstawie umowy o pracę na część etatu bez uwzględnienia kosztów uzyskania przychodu.
Praca polegająca na projektowaniu architektonicznym rozliczana będzie ze Spółką na podstawie umów o dzieło z jednoczesnym przeniesieniem praw autorskich do wytworzonego dzieła (projektu architektonicznego).
Spółka planuje zawierać umowy o dzieło wyłącznie z osobą, która pełni w Spółce stanowisko członka zarządu z uwagi na posiadane uprawnienia zawodowe do sprawowania samodzielnych funkcji w projektowaniu architektonicznym oraz z uwagi na szerokie kompetencje i wieloletnie doświadczenie tej osoby.
W momencie podpisywania umowy o dzieło zleceniobiorca nie będzie prowadzić działalności gospodarczej.
Pytanie
Czy wynagrodzenie wypłacone na podstawie umów o dzieło dla członków zarządu Spółki, będących jednocześnie wspólnikami Spółki, stanowi koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy wypłacone na podstawie umowy o dzieło wynagrodzenie dla członków zarządu będzie stanowić koszt uzyskania przychodów dla Spółki, gdyż jest kosztem poniesionym w celu powstania lub powiększenia przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i jednocześnie nie narusza postanowień wynikających z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
Powyższe oznacza, że zasadniczo wszystkie poniesione wydatki, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, po wyłączeniu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.
Uznanie wydatku za koszt podatkowy wymaga również wykazania, że jest on racjonalnie i gospodarczo uzasadniony.
Zaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów uzależnione jest m.in. od tego, czy nie znajduje się on w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, tj. w grupie wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Natomiast wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 ustawy o CIT zostaną ex lege uznane za koszty uzyskania przychodów.
Kosztem uzyskania przychodów jest wydatek, spełniający łącznie następujące warunki:
- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik);
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;
- poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła;
- został właściwie udokumentowany;
- nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.
Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.
Spółka planuje zawierać umowy o dzieło z osobą, która pełni w spółce stanowisko członka zarządu i jest wspólnikiem Spółki z uwagi na posiadane przez nią uprawnienia do sprawowania samodzielnych funkcji architektonicznych oraz szerokie kompetencje i wieloletnie doświadczenie.
Zakres współpracy będzie dotyczył wykonywania i przekazywania praw autorskich do projektów architektonicznych w oparciu o umowę o dzieło.
Spółka prawa handlowego może zawierać umowy o świadczenie usług z członkami zarządu będącymi jednocześnie jej wspólnikami. Istotne jest, aby umowy te i wynikające z nich postanowienia nie naruszały przepisów innych ustaw. Zakres obowiązków wynikających z tych umów nie może również pokrywać się z obowiązkami wynikającymi z zawartych już ze spółką umów, na podstawie których wspólnik pełni funkcje zarządcze z tytułu zasiadania w zarządzie spółki.
Odnośnie kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu świadczenia usług przez osobę będącą jednocześnie członkiem zarządu oraz udziałowcem spółki należy mieć na uwadze wyłączenia zawarte w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz wspólników lub członków spółdzielni niebędących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów, z tym że wydatki ponoszone na rzecz członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i innych spółdzielni zajmujących się produkcją rolną są kosztem uzyskania przychodów w części dotyczącej działalności objętej obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku dochodowego.
Na podstawie cytowanego przepisu, z kosztów uzyskania przychodów zostały wyłączone jednostronne świadczenia na rzecz wspólników. Pojęcie jednostronnego świadczenia należy rozumieć jako świadczenie, w którym wyłącznie jedna strona jest uprawniona, a druga jest zobowiązana. Jednostronność świadczenia spółki na rzecz jej wspólnika zakłada zatem, że świadczeniu temu nie odpowiada wzajemne świadczenie wspólnika na rzec spółki.
Ponadto, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji. Należy wskazać, że zarówno w przepisach ustawy o CIT ani też w k.s.h. nie unormowano pojęcia „organu stanowiącego osoby prawnej”. Dlatego przez to pojęcie należy rozumieć organy władne podejmować decyzję w sprawach spółki, w tym dotyczące jej funkcjonowania oraz powoływania i odwoływania jej organów wykonawczych. Organem stanowiącym będzie zatem w szczególności odpowiednio: zgromadzenie wspólników (w spółce z o.o.) lub akcjonariuszy (w spółce akcyjnej), walne zgromadzenie członków (zebranie przedstawicieli) w spółdzielniach, walne zebranie członków w stowarzyszeniach. Istotnym jest, by odróżnić organy stanowiące od organów wykonawczych osób prawnych, w tym zwłaszcza ich organy zarządcze.
W związku z tym, wydatki ponoszone na rzecz członków zarządu nie są objęte dyspozycją art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o CIT, ponieważ zarząd nie jest organem stanowiącym, a jest natomiast organem zarządzającym.
Wobec tego, przywołane przepisy art. 16 ust. 1 pkt 38 i 38a ustawy o CIT nie znajdą zastosowania w zdarzeniu przyszłym, ponieważ członek zarządu Spółki nie będzie otrzymywał od Spółki żadnego świadczenia jednostronnego, ani też członek zarządu Spółki nie będzie wchodził w skład organu stanowiącego Spółki. Co istotne, płatność Spółki na rzecz członka zarządu nie wynika z faktu pełnienia przez niego w Spółce określonej funkcji, lecz stanowi wynagrodzenie za świadczone przez niego usługi jako odrębnego podmiotu.
Zatem wydatki przeznaczone na wynagrodzenie dla członka zarządu i jednocześnie wspólnika Spółki za wykonanie umówionych usług na podstawie zawartej z nim umowy o dzieło będzie podlegało zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, na postawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
Biorąc powyższą analizę pod uwagę, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie przepis art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o CIT nie będzie miał zastosowania, gdyż zarząd nie jest organem stanowiącym, lecz organem zarządzającym Spółką, a wynagrodzenie za prowadzenie spraw spółki można zakwalifikować jako świadczenia dwustronnie zobowiązujące, przez co stanowią koszt uzyskania przychodów, jeśli spełniają podstawowy wymóg określony w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, tj. mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i zostały poniesione w celu uzyskania przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Zatem po zawarciu nowych umów o dzieło opisanych w zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca będzie uprawniony każdorazowo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT wynagrodzenia wypłacane członkom zarządu.
Takie stanowisko zostało potwierdzone m.in. w piśmie z dnia 17 sierpnia 2021 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej numer: 0111-KDIB1-3.4010.230.2021.2.IM, w piśmie z dnia 25 czerwca 2021 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej numer: 0111-KDIB2-1.4010.80.2021.4.PB, w piśmie z dnia 13 września 2022 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej numer: 0111-KDIB1-2.4010.406.2022.1.EJ.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”):
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.
Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:
- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
- został właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego powodu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Nie dotyczy to sytuacji, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.
Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.
Podatnik, oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą, powinien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik, uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu, odnosi ewidentne korzyści, ponieważ o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.
Zauważyć należy, że zgodnie z art. 201 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm., dalej: „KSH”):
Zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę.
W myśl art. 204 § 1 KSH:
Prawo członka zarządu do prowadzenia spraw spółki i jej reprezentowania dotyczy wszystkich czynności sądowych i pozasądowych spółki.
Zgodnie z art. 208 § 3 KSH:
Każdy członek zarządu może prowadzić bez uprzedniej uchwały zarządu sprawy nieprzekraczające zakresu zwykłych czynności spółki.
Stosownie natomiast art. 210 § 1 KSH:
W umowie między spółką a członkiem zarządu oraz w sporze z nim spółkę reprezentuje rada nadzorcza lub pełnomocnik powołany uchwałą zgromadzenia wspólników.
W przypadku, o którym mowa w art. 210 § 1 KSH, chodzi o wszelkie umowy, jakie mogą być zawierane przez spółkę z członkami zarządu. Zarówno o takie, które mogą wiązać się z pełnioną funkcją, jak i te, które nie są związane z wykonywaniem funkcji członka zarządu, ale są zawierane przez osobę fizyczną poza źródłem kompetencji. W pierwszym przypadku dotyczy to przede wszystkim umowy o pracę, umowy zlecenia czy umowy o zarządzanie spółką. Nie jest wykluczone zawieranie umów, które wiązać się będą z pewnymi zobowiązaniami wspólnika, który jednocześnie pełni funkcję członka zarządu.
Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka ma dwóch członków zarządu, którzy jednocześnie są wspólnikami Spółki od czasu jej powstania. Członkowie zarządu zatrudnieni są w Spółce na podstawie umów o pracę na stanowiskach głównych koordynatorów architektów. Są oni czynnymi zawodowo architektami, posiadającymi uprawnienia do projektowania bez ograniczeń i wykonują zadania związane z projektowaniem architektonicznym oraz zarządzaniem Spółką.
Część obowiązków związana z projektowaniem architektonicznym rozliczana jest przy uwzględnieniu autorskich kosztów uzyskania przychodów na podstawie prowadzonej w każdym miesiącu ewidencji prac twórczych objętych prawami autorskimi wykonywanymi przez członków zarządu.
Z uwagi na fakt, że członkowie zarządu Spółki planują w najbliższej przyszłości zaangażować się w inne przedsięwzięcia gospodarcze, prace związane z projektowaniem architektonicznym dla Spółki przyjmą mniej regularny charakter. Wspólnicy w dalszym ciągu część swojego czasu pracy poświęcać będą na zarządzanie spółką, ale ilość czasu poświęconego na projektowanie będzie zmienna.
Praca związana z zarządzaniem spółką wykonywana będzie na podstawie umowy o pracę na część etatu bez uwzględnienia kosztów uzyskania przychodu.
Praca polegająca na projektowaniu architektonicznym rozliczana będzie ze Spółką na podstawie umów o dzieło z jednoczesnym przeniesieniem praw autorskich do wytworzonego dzieła (projektu architektonicznego).
Spółka planuje zawierać umowy o dzieło wyłącznie z członkami zarządu z uwagi na posiadane uprawnienia zawodowe do sprawowania samodzielnych funkcji w projektowaniu architektonicznym oraz szerokie kompetencje i wieloletnie doświadczenie tej osoby. W momencie podpisywania umowy o dzieło zleceniobiorca nie będzie prowadzić działalności gospodarczej.
Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia, czy wydatki ponoszone na wynagrodzenie wypłacane na podstawie umów o dzieło dla Członków Zarządu-Wspólników mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Art. 16 ust. 1 ustawy o CIT zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, co oznacza, że każdy koszt dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na liście nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.
Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o CIT:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz wspólników lub członków spółdzielni niebędących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów, z tym że wydatki ponoszone na rzecz członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i innych spółdzielni zajmujących się produkcją rolną są kosztem uzyskania przychodów w części dotyczącej działalności objętej obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku dochodowego.
Na podstawie powyższego przepisu, z kosztów uzyskania przychodów zostały wyłączone jedynie jednostronne świadczenia na rzecz wspólników. Pojęcie jednostronnego świadczenia należy rozumieć jako świadczenie, w którym wyłącznie jedna strona jest uprawniona (druga zaś jest zobowiązana). Jednostronność świadczenia spółki na rzecz jej wspólnika zakłada zatem, że świadczeniu temu nie odpowiada wzajemne świadczenie wspólnika na rzecz spółki. Dlatego też od jednostronnych świadczeń należy odróżnić sytuację, w której wspólnik ponosi na rzecz spółki określone wydatki, które następnie są mu zwracane. Z jednostronnym świadczeniem nie będziemy także mieli do czynienia w razie wykonywania przez wspólników określonych świadczeń na rzecz spółki na podstawie umowy cywilnoprawnej.
W związku z powyższym, w niniejszej sprawie nie będziemy mieli do czynienia ze świadczeniem jednostronnym, gdyż Spółka ponosić będzie koszty w zamian za określone usługi świadczone przez Członków Zarządu na jej rzecz.
Ponadto, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o CIT:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.
Poprzez pojęcie organu stanowiącego osoby prawnej należy rozumieć organy władne podejmować decyzje w sprawach spółki, w tym dotyczące jej funkcjonowania oraz powoływania i odwoływania jej organów wykonawczych. Organem stanowiącym będzie zatem odpowiednio zgromadzenie wspólników lub akcjonariuszy w spółce z o.o. lub w spółce akcyjnej, walne zgromadzenie członków (zebranie przedstawicieli) w spółdzielniach, walne zebranie członków w stowarzyszeniach itp. Co istotne, od organów stanowiących należy odróżnić organy wykonawcze osób prawnych, w tym zwłaszcza ich organy zarządcze. Dlatego też wydatki ponoszone na rzecz członków zarządu nie są objęte zakresem przepisu art. 16 ust. 1 pkt 38a, ponieważ zarząd nie jest organem stanowiącym, a organem zarządzającym, wykonawczym.
Wyżej przywołane przepisy art. 16 ust. 1 pkt 38 i 38a ustawy o CIT nie znajdą więc w tej sprawie zastosowania. Zatem o możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wydatków na wynagrodzenia decydować będzie spełnienie warunku wynikającego z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, czyli wydatki te muszą zostać poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
W sprawie istotne jest to, że powodem zawarcia umów o dzieło z Członkami Zarządu-Wspólnikami jest ich wiedza i wieloletnie doświadczenie oraz posiadane uprawnienia zawodowe do sprawowania samodzielnych funkcji w projektowaniu architektonicznym, które są niezbędne do efektywnego prowadzenia działalności przez Spółkę - posiadane wieloletnie doświadczenie sprawia, że trudne byłoby zastąpienie ich niepowiązanymi Usługodawcami.
Wydatki na wynagrodzenia na podstawie umów o dzieło dla Członków Zarządu spełniają warunki do uznania ich za koszt podatkowy, w tym też nie znajdują się w katalogu usług wskazanych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Wydatki te nie będą też ponoszone ze względu na to, że Usługodawcy są Członkami Zarządu Spółki, a ze względu na ich bogate doświadczenie i niezbędne uprawnienia.
Podsumowując,wynagrodzenie wypłacone na podstawie umów o dzieło dla członków zarządu Spółki, będących jednocześnie jej wspólnikami, stanowi koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
Wobec powyższego Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Wskazać należy, że powołane we wniosku interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
