Brak obowiązku zapłaty podatku od nierozdysponowanego zysku netto dla spółki rezygnującej z estońskiego CIT - Interpretacja indywidualna z dnia 25 czerwca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.225.2025.1.MF

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca, jako spółka z o.o. od pierwszego dnia działalności, czyli od 25 stycznia 2022 r. stosował ryczałt od przychodów spółki (tzw. „estoński” CIT) zgodnie z art. 28j ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co zgłosił składając stosowny formularz ZAW-RD do Naczelnika Urzędu Skarbowego (…).

Wnioskodawca korzystał z wybranej formy opodatkowania niezmiennie do końca roku 2023, czyli w okresach od 25 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. oraz od 1 stycznia 2023 r. do grudnia 2023 r., jednak nie rozdysponował części zysku z okresu od 25 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. oraz całości zysku z okresu od 1 stycznia 2023 r. do grudnia 2023 r., dodatkowo planował skorzystać z opcji możliwości obrotu i reinwestycji osiągniętego a nierozdysponowanego zysku, więc nie miał zamiaru dokonać płatności podatku od niezrealizowanych zysków za wskazane okresy. Jednocześnie z końcem roku 2023 zamierzał zaprzestać rozliczania się na zasadach ryczałtu od zysków spółki.

W związku z powyższymi ustaleniami w roku 2024 złożył deklarację CIT-8E za rok podatkowy 1 stycznia 2023 r. do grudnia 2023 r. o wysokości osiągniętego dochodu i należnego ryczałtu od spółek, w której to deklaracji wskazał:

- w pozycji 33 informację o tym, że z końcem roku podatkowego rezygnuje z opodatkowania ryczałtem (TAK);

- w pozycji 35 wykazał sumę dochodu z podzielonego zysku;

- w pozycji 45 Zapłacony ryczałt;

- w pozycjach 216 oraz 217 wysokość zysku netto osiągniętego w latach podatkowych 2022 oraz 2023 w części w jakiej zyski nie zostały podzielone;

- w pozycji 220 Sumę pozycji 216 i 217;

- w pozycji 228 wskazał, iż NIE dokona zapłaty ryczałtu z tytułu zysku netto jednorazowo zgodnie z art. 28t ust. 2 ustawy;

- w pozycji 232 wskazał kwotę 0,00 PLN jako rozdysponowany dochód z tytułu zysku netto za rok podatkowy 2023;

- w pozycji 233 wskazał kwotę 0,00 PLN jako należny ryczałt od rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto w roku podatkowym 2023;

- w pozycji 236 wskazał kwotę 0.00 PLN jako ryczałt do zapłaty.

14 czerwca 2024 roku, Naczelnik Urzędu Skarbowego (…) wysłał do Wnioskodawcy list polecony z upomnieniem o nieuiszczonym podatku CIT od nierozdysponowanego zysku netto za rok 2023 r. wraz z odsetkami karnymi.

Pytanie

Czy w zaistniałej sytuacji faktycznej, Wnioskodawca jest zobowiązany do opłacenia podatku od nierozdysponowanego zysku netto za lata 2022 oraz 2023, mając na uwadze fakt, iż Wnioskodawca na dzień 31 grudnia 2023 r. nie wykazał rozdysponowania zysku netto, a środki te pozostawały na koncie Wnioskodawcy do bieżącej działalności?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w zaistniałej sytuacji faktycznej, nie jest zobowiązany do uiszczenia podatku od nierozdysponowanego zysku netto.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 28f ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa CIT”):

 1. Opodatkowanie ryczałtem obejmuje okres bezpośrednio po sobie następujących 4 lat podatkowych wskazany przez podatnika w zawiadomieniu, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 7.

 2. Opodatkowanie ryczałtem przedłuża się na kolejne okresy bezpośrednio po sobie następujących 4 lat podatkowych, chyba że podatnik złoży informację o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem w deklaracji, o której mowa w art. 28r ust. 1, składanej za ostatni rok podatkowy, w którym podatnik był opodatkowany ryczałtem.

Natomiast zgodnie z art. 28l ust. 1 pkt 1 ustawy CIT:

Stosownie do art. 28m ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy CIT:

Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający:

 1) wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony:

a) do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku) lub

b) na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat);

 5) sumie zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty (dochód z tytułu zysku netto) - w przypadku podatnika, który zakończył opodatkowanie ryczałtem.

Zgodnie z art. 28n ust. 1 pkt 4 ustawy CIT:

Podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi dochód z tytułu zysku netto osiągnięty w roku podatkowym, w którym zakończył opodatkowanie ryczałtem.

W myśl art. 28h ust. 3 i 4 ustawy CIT:

 3. Podatnik, który zakończył opodatkowanie ryczałtem i osiągnął dochód z tytułu zysku netto oraz nie dokonał jednorazowego rozliczenia ryczałtu od tego dochodu w sposób, o którym mowa w art. 28t ust. 2, stosuje przepisy niniejszego rozdziału w zakresie rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto do dnia, w którym suma wszystkich należnych ryczałtów od rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto osiągnie wartość odpowiadającą kwocie należnego ryczałtu od dochodu z tytułu zysku netto.

 4. W przypadku gdy podatnik po dniu poprzedzającym dzień rezygnacji z opodatkowania ryczałtem lub po dniu poprzedzającym dzień utraty prawa do tego opodatkowania dokona wypłaty zysku lub jego dystrybucji w jakiejkolwiek formie, na potrzeby stosowania ust. 3, w przypadku braku przeciwnego dowodu, przyjmuje się, że dochód z tytułu zysku netto, osiągnięty w okresie opodatkowania ryczałtem jest rozdysponowany w ostatniej kolejności.

Natomiast zgodnie z art. 28c pkt 2, 3, 4 i 5 ustawy CIT:

Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o:

 2) podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto - oznacza to podział lub pokrycie wyniku finansowego netto, o których mowa w przepisach o rachunkowości;

 3) wyniku finansowym netto - oznacza to wynik finansowy netto ustalany na podstawie przepisów o rachunkowości;

 4) zysku (stracie) netto - oznacza to zysk (stratę) netto ustalany na podstawie przepisów o rachunkowości;

 5) rozdysponowanym dochodzie z tytułu zysku netto - oznacza to część dochodu z tytułu zysku netto, która została przeznaczona do dystrybucji w jakiejkolwiek formie, w tym do wypłaty wspólnikom, na pokrycie strat powstałych w okresie innym niż okres opodatkowania ryczałtem, na wypłatę wynagrodzeń związanych z udziałami, na podwyższenie kapitału zakładowego.

W myśl art. 28d ustawy CIT:

 1. Podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek, zwanym dalej w niniejszym rozdziale „ryczałtem”, jest obowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz sporządzania sprawozdań finansowych na podstawie przepisów o rachunkowości w sposób zapewniający prawidłowe określenie:

1) wysokości zysku (straty) netto, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku oraz

2) w kapitale własnym:

a) kwoty zysków niepodzielonych i kwoty zysków podzielonych odniesione na kapitały, wypracowanych w latach opodatkowania ryczałtem, oraz

b) kwoty niepokrytych strat poniesionych w latach opodatkowania ryczałtem.

 2. Podatnik i jego następca prawny są obowiązani wykazywać wyodrębnienie w kapitale własnym zysków lub strat, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w sprawozdaniu finansowym sporządzanym zgodnie z przepisami o rachunkowości do roku wypłaty tych zysków lub pokrycia tych strat.

Zgodnie z art. 28t ust. 1 pkt 2 ustawy CIT:

Stosownie do art. 28t ust. 2 ustawy CIT:

W myśl art. 28t ust. 3 ustawy CIT:

Zgodnie z art. 28r ustawy CIT:

 1. Do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego podatnik jest obowiązany złożyć do urzędu skarbowego deklarację, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego za poprzedni rok podatkowy.

 2. Deklarację, o której mowa w ust. 1, składa się za pomocą środków komunikacji elektronicznej zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.

 3. Podatnik, z zastrzeżeniem art. 28t ust. 2, który osiągnął dochód z tytułu zysku netto i w okresie następującym po zakończeniu stosowania opodatkowania ryczałtem rozdysponuje tym dochodem w całości lub w części, jest obowiązany złożyć do urzędu skarbowego deklarację, o której mowa w ust. 1, i wpłacić ryczałt należny od wartości rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto w terminie do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym ta dyspozycja została dokonana.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w zaistniałej sytuacji faktycznej, jesteście Państwo zobowiązani do opłacenia podatku od nierozdysponowanego zysku netto za lata 2022 oraz 2023, mając na uwadze fakt, iż na dzień 31 grudnia 2023 r. nie wykazali Państwo rozdysponowania zysku netto, a środki te pozostawały na Państwa koncie do bieżącej działalności.

Wskazać należy, że - co do zasady - estoński CIT wybiera się na okresy czteroletnie. Podatnik może również w dowolnym momencie zrezygnować z tej formy opodatkowania, na podstawie art. 28l ust. 1 pkt 1 ustawy CIT. Warunkiem jest jednak to, aby rezygnacja nastąpiła z końcem roku obrotowego (podatkowego). Nie jest dopuszczalna rezygnacja z ryczałtu w trakcie trwającego roku obrotowego (podatkowego).

Dochód z tytułu zysku netto odpowiada sumie zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania ryczałtu w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty.

Powstanie tego rodzaju dochodu związane jest z zakończeniem opodatkowania ryczałtem - wskutek m.in. złożenia informacji o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem, czy naruszenia warunków uprawniających do stosowania ryczałtu. Dochód ten rozpoznawany jest w momencie zakończenia opodatkowania ryczałtem i odpowiada łącznej wartości zysków netto wypracowanych przez Spółkę w każdym roku podatkowym stosowania ryczałtu, które nie zostały podzielone między wspólników lub przeznaczone na pokrycie strat w żadnym z tych lat podatkowych.

Zyski wypracowane w okresie opodatkowania ryczałtem wykazywane są w sprawozdaniu finansowym poprzez wyodrębnienie ich w kapitałach własnych. Stanowią je kwoty zysków niepodzielonych i kwoty zysków podzielonych, które zostały odniesione na kapitały (art. 28d ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy CIT). O sposobie zapłaty podatku od dochodu z tytułu zysk netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem decyduje podatnik. Termin zapłaty podatku od tego dochodu uzależniony został bowiem od terminu jego dystrybucji.

Podstawę opodatkowania, o której mowa w przepisie art. 28n ust. 1 pkt 4 ustawy CIT, kreuje dochód z tytułu zysku netto osiągnięty w trakcie opodatkowania ryczałtem. Rozliczenie takiego dochodu następuję począwszy od pierwszego roku podatkowego następującego po roku zakończenia stosowania ryczałtu.

Podstawę opodatkowania od dochodu z tytułu zysku netto ustala się jako sumę zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty. Do podstawy opodatkowania stanowiącej dochód z tytułu zysku netto wlicza się zatem każdy wypracowany w okresie opodatkowania ryczałtem zysk niepodzielony oraz podzielony i odniesiony na kapitały oraz zysk netto wypracowany za ostatni rok stosowania ryczałtu.

Dochód z tytułu zysku netto wykazuje się w deklaracji CIT-8E składanej:

 1) do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po ostatnim roku stosowania ryczałtu, oraz

 2) do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym zysk taki został rozdysponowany, czyli przeznaczony do dystrybucji w jakiejkolwiek formie, w tym do wypłaty wspólnikom, na pokrycie strat powstałych w okresie innym niż okres opodatkowania ryczałtem, na wypłatę wynagrodzeń związanych z udziałami, na podwyższenie kapitału zakładowego.

Ryczałt od dochodu z tytułu zysku netto należy wpłacić do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po ostatnim roku opodatkowania ryczałtem lub do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym dokonano dystrybucji zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem. Termin ten uzależniony jest od decyzji co do zapłaty podatku w całości po rezygnacji z ryczałtu albo od terminu rozdysponowania (wypłaty lub innej formy jego dystrybucji) tym dochodem.

Przy czym należy pamiętać, że jeżeli przed terminem zapłaty ryczałtu od dochodu z tytułu zysku netto podatnik zostanie postawiony w stan likwidacji albo upadłości, zostanie przejęty przez inny podmiot lub zaprzestanie prowadzenia działalności z jakiejkolwiek innej przyczyny, albo znacznie ograniczy zakres tej działalności, termin zapłaty tego ryczałtu upływa z dniem poprzedzającym dzień zaistnienia jednego z tych zdarzeń.

Zatem mając na uwadze powyższe przepisy wskazać należy, że Spółka w sytuacji podjęcia decyzji o rezygnacji z opodatkowania estońskim CIT nie musi opodatkować niewypłaconego zysku wygenerowanego przez Spółkę już w momencie rezygnacji z tej formy opodatkowania. Nawet po wyjściu z estońskiego CIT zysk z tego okresu będzie opodatkowany w momencie jego faktycznej redystrybucji. Oznacza to, że Spółka może zapłacić podatek dopiero w dniu wypłaty lub innej formy redystrybucji zysków osiągniętych w tym okresie po wyjściu z estońskiego CIT. Jeżeli zysk jest reinwestowany, albo zatrzymywany w Spółce i nie jest wypłacany do wspólników, to Spółka nie ma obowiązku zapłaty podatku mimo, że Spółka już nie jest podatnikiem estońskiego CIT.

Tym samym, nie jesteście Państwo zobowiązani do opłacenia podatku od nierozdysponowanego zysku netto za lata 2022 oraz 2023, mając na uwadze fakt, iż na dzień 31 grudnia 2023 r. nie wykazali Państwo rozdysponowania zysku netto, a środki te pozostawały na Państwa koncie do bieżącej działalności.

Zatem Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Do wniosku dołączono dokumenty źródłowe. Należy jednak zauważyć, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku i jego stanowiskiem.

Zauważyć należy, iż stosownie do zadanego pytania wyznaczającego zakres rozpatrzenia wniosku, w niniejszej interpretacji indywidualnej odniesiono się wyłącznie do kwestii ustalenia, czy w zaistniałej sytuacji faktycznej, jesteście Państwo zobowiązani do opłacenia podatku od nierozdysponowanego zysku netto za lata 2022 oraz 2023, mając na uwadze fakt, iż na dzień 31 grudnia 2023 r. nie wykazali Państwo rozdysponowania zysku netto, a środki te pozostawały na Państwa koncie do bieżącej działalności. Zatem w niniejszej interpretacji indywidualnej nie odniesiono się do sposobu wypełnienia przez Państwa deklaracji CIT-8E.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.