Interpretacja indywidualna z dnia 3 lipca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.333.2025.2.AMA
Faktury ustrukturyzowane wystawiane na rzecz zagranicznych kontrahentów poprzez Krajowy System e-Faktur mogą być sporządzane w całości lub częściowo w języku obcym, pod warunkiem, że wszystkie wymagane przepisami prawa elementy zostaną zachowane, a zawartość faktury odpowiada informacji przekazanej w formacie XML do systemu.
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, żePaństwastanowiskowsprawieocenyskutkówpodatkowychopisanegozdarzeniaprzyszłegowpodatkuodtowarówiusługjestprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
24 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania języka obcego w wizualizacji faktury ustrukturyzowanej, jak i w fakturach ustrukturyzowanych będących plikami xml, wystawianych na rzecz zagranicznych kontrahentów nieposiadających siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce. Uzupełnili go Państwo pismem z 2 czerwca 2025 r. (data wpływu 2 czerwca 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
(…) sp. z o.o. (Spółka, Wnioskodawca, Zainteresowany będący Stroną postępowania) posiada siedzibę na terytorium Polski i na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587, dalej: ustawa o CIT) podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.
Wnioskodawca jest jednym z wiodących producentów na rynku (…) z trzema wyróżniającymi się grupami produktów tj. (…).
Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Zgodnie z ustawą z dnia 9 maja 2024 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, od 1 lutego 2026 r. Wnioskodawca będzie zobowiązany wystawiać faktury ustrukturyzowane przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur (dalej również jako: „KSeF”).
W toku wprowadzania rozwiązań systemowych w Spółce dot. implementacji Krajowego Systemu e-Faktur Wnioskodawca powziął wątpliwości co do sposobu, w jaki należy dostosować dotychczas funkcjonujące w ramach Spółki procesy fakturowania i obiegu dokumentów w zakresie faktur wystawianych na rzecz zagranicznych kontrahentów nieposiadających siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce.
Wizualizacja faktury wystawianej w KSeF przekazywana podmiotom zagranicznym w sposób z nimi uzgodniony będzie zawierała oznaczenie kodem umożliwiającym dostęp do tej faktury w Krajowym Systemie e-Faktur.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
Przedmiotem wątpliwości Spółki jest zarówno kwestia możliwości zastosowania języka obcego w wizualizacji faktury ustrukturyzowanej, jak i w fakturach ustrukturyzowanych będących plikami xml, wystawianych na rzecz zagranicznych kontrahentów nieposiadających siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce.
Z obligatoryjnych elementów, o których mowa w art. 106e ustawy o VAT, Spółka rozważa podawanie nazwy towarów w języku obcym. Spółka nie wyklucza, że ewentualnie dodatkowe elementy, adnotacje, które nie wynikają wprost z art. 106e ustawy o VAT, również mogą pojawić się w języku obcym.
Treść wizualizacji faktur ustrukturyzowanych pod względem merytorycznym (po przetłumaczeniu) odpowiadać będzie zawartości pliku xml przesłanego do Krajowego Systemu e-Faktur.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
Czy jest możliwe zastosowanie języka obcego w fakturach ustrukturyzowanych będących plikami xml oraz w wizualizacji tej faktury ustrukturyzowanej, wystawianych na rzecz zagranicznych kontrahentów nieposiadających siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce?
Państwa stanowisko w sprawie
Zgodnie z art. 2 pkt 32a ustawy o VAT przez fakturę ustrukturyzowaną rozumie się fakturę wystawioną przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur wraz z przydzielonym numerem identyfikującym tę fakturę w tym systemie.
Jak wynika z treści art. 106g ust. 3a ustawy o VAT, faktura ustrukturyzowana jest udostępniana i otrzymywana za pomocą oprogramowania interfejsowego, o którym mowa w art. 106nc ust. 1.
Stosownie do art. 106nc ust. 1 i ust. 3 ustawy o VAT faktura ustrukturyzowana jest wystawiana i otrzymywana przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur za pomocą oprogramowania interfejsowego, w postaci elektronicznej i zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
Wzór faktury ustrukturyzowanej jest udostępniany przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych (art. 106gb ust. 8 ustawy o VAT) na elektronicznej platformie usług administracji publicznej.
Faktura ustrukturyzowana musi zawierać wszystkie wymagane przepisami prawa elementy określone przede wszystkim w art. 106e ustawy o VAT.
Równocześnie wskazać należy, że w ustawie o VAT nie został wprowadzony żaden obowiązek wystawiania faktur w języku polskim.
W ocenie Wnioskodawcy, nic nie stoi zatem na przeszkodzie, aby faktury dokumentujące czynności opodatkowane VAT dokonywane przez Spółkę były wystawiane w języku obcym.
Minister Finansów w interpretacji z 5 września 2012 roku nr PT8/033/203/688/WCX/12/PT-694, potwierdził, że podatnik ma prawo wystawić fakturę w języku obcym, gdy odbiorcą jest polski albo zagraniczny przedsiębiorca. Podczas argumentacji swojego stanowiska wskazał na przepisy ustawy o VAT, w których nie ma jednoznacznej informacji o zakazie wystawiania faktur w języku obcym i obowiązku przygotowania dla nich faktur w języku polskim.
Analogiczną informację można uzyskać na oficjalnych stronach rządowych prowadzonych dla przedsiębiorców www.biznes.gov.pl, gdzie w poradach dla przedsiębiorców w zakresie wystawianych faktur wskazane zostało: „Jeśli to ty wystawiasz fakturę dla zagranicznego kontrahenta, możesz ją sporządzić w języku obcym. Przepisy nie regulują, w jakim języku powinna być wystawiona faktura. Jednak rozliczenie podatku VAT musi odbywać się w polskich złotych.”
Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy nic nie stoi na przeszkodzie, aby dane przekazywane do Krajowego Systemu e-Faktur za pomocą oprogramowania interfejsowego, w postaci elektronicznej i zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne stanowiące fakturę ustrukturyzowaną zawierały obcojęzyczne nazwy np. nazwę towaru.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Obowiązek wystawienia faktury wynika z art. 106b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 poz. 775), zwanej dalej „ustawą”, zgodnie z którym:
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2)wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;
3)wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4)otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:
a)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,
c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.
Przepis art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.
W myśl art. 2 pkt 32 ustawy:
Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze elektronicznej - rozumie się przez to fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.
Stosownie do art. 2 pkt 32a ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze ustrukturyzowanej - rozumie się przez to fakturę wystawioną przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur wraz z przydzielonym numerem identyfikującym tę fakturę w tym systemie.
Na podstawie art. 106g ust. 1 ustawy:
Faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.
Jak wynika z treści art. 106g ust. 3a ustawy:
Faktura ustrukturyzowana jest udostępniana i otrzymywana za pomocą oprogramowania interfejsowego, o którym mowa w art. 106nc ust. 1.
Zgodnie z art. 106nc ust. 1 ustawy:
Faktura ustrukturyzowana jest wystawiana i otrzymywana przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur za pomocą oprogramowania interfejsowego, w postaci elektronicznej i zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
Zgodnie z art. 106nc ust. 3 ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych udostępnia na elektronicznej platformie usług administracji publicznej wzór faktury ustrukturyzowanej.
Na podstawie art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy:
Faktura powinna zawierać:
1)datę wystawienia;
2)kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3)imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a oraz pkt 25;
5)numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6)datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7)nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8)miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9)cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10)kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11)wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12)stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;
13)sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14)kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15)kwotę należności ogółem.
Faktury są dokumentami o charakterze sformalizowanym. Zatem, co do zasady, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze.
Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.
Zgodnie natomiast z art. 106e ust. 11 ustawy:
Kwoty podatku wykazuje się w złotych. Kwoty podatku wyrażone w walucie obcej wykazuje się w złotych przy zastosowaniu zasad przeliczania na złote przyjętych dla przeliczania kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki od 0,5 grosza zaokrągla się do 1 grosza.
Z ww. przepisu wynika, że ustawodawca tylko w jednym przypadku wyraźnie określa jaka wartość na wystawionej fakturze powinna być wyrażona w walucie polskiej - jest to kwota podatku.
Są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jednym z wiodących producentów na rynku (…) z trzema wyróżniającymi się grupami produktów tj. (…). Od 1 lutego 2026 r. będą Państwo zobowiązani wystawiać faktury ustrukturyzowane przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur.
W toku wprowadzania rozwiązań systemowych dotyczących implementacji Krajowego Systemu e-Faktur powzięli Państwo wątpliwości co do sposobu, w jaki należy dostosować dotychczas funkcjonujące w ramach Spółki procesy fakturowania i obiegu dokumentów w zakresie faktur wystawianych na rzecz zagranicznych kontrahentów nieposiadających siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii czy jest możliwe zastosowanie języka obcego w fakturach ustrukturyzowanych będących plikami xml oraz w wizualizacji tej faktury ustrukturyzowanej, wystawianych na rzecz zagranicznych kontrahentów nieposiadających siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce.
Jak wynika z powołanych powyżej przepisów, faktura, a tym samym faktura ustrukturyzowana, będąca fakturą wystawioną przy użyciu KSeF (wraz z przydzielonym numerem identyfikującym tę fakturę) w tym systemie i jej wizualizacja udostępniana nabywcy, musi zawierać wszystkie wymagane przepisami prawa elementy określone przede wszystkim w art. 106e ustawy.
W kontekście Państwa wątpliwości, należy mieć jednak na uwadze, iż w świetle art. 27 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. nr 78 poz. 483 ze zm.):
W Rzeczypospolitej Polskiej językiem urzędowym jest język polski. Przepis ten nie narusza praw mniejszości narodowych wynikających z ratyfikowanych umów międzynarodowych.
Ponadto, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1556), zwanej dalej „ustawą o języku polskim”:
Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w obrocie z udziałem konsumentów oraz przy wykonywaniu przepisów z zakresu prawa pracy używa się języka polskiego, jeżeli:
1)konsument lub osoba świadcząca pracę ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w chwili zawarcia umowy oraz
2)umowa ma być wykonana lub wykonywana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Stosownie do art. 7 ust. 3 ustawy o języku polskim:
Przepisy ustawy stosuje się do dokumentów i informacji, których obowiązek sporządzenia lub podania wynika z odrębnych przepisów.
Dodatkowo na mocy art. 7 ust. 2 ustawy o języku polskim:
Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w obrocie bez udziału konsumentów używa się języka polskiego, jeżeli obrót ten jest wykonywany przez podmioty, o których mowa w art. 4.
Zgodnie natomiast z art. 4 ustawy o języku polskim:
Język polski jest językiem urzędowym:
1)konstytucyjnych organów państwa;
2)organów jednostek samorządu terytorialnego i podległych im instytucji w zakresie, w jakim wykonują zadania publiczne;
3)terenowych organów administracji publicznej;
4)instytucji powołanych do realizacji określonych zadań publicznych;
5)organów, instytucji i urzędów podległych organom wymienionym w pkt 1 i pkt 3, powołanych w celu realizacji zadań tych organów, a także organów państwowych osób prawnych w zakresie, w jakim wykonują zadania publiczne;
6)organów samorządu innego niż samorząd terytorialny oraz organów organizacji społecznych, zawodowych, spółdzielczych i innych podmiotów wykonujących zadania publiczne.
W myśl art. 7a ust. 1 ustawy o języku polskim:
Obowiązek używania języka polskiego w zakresie, o którym mowa w art. 7, dotyczy w szczególności nazewnictwa towarów i usług, ofert, warunków gwarancji, faktur, rachunków i pokwitowań, jak również ostrzeżeń i informacji dla konsumentów wymaganych na podstawie innych przepisów, instrukcji obsługi oraz informacji o właściwościach towarów i usług, z zastrzeżeniem ust. 3. Obowiązek używania języka polskiego w informacjach o właściwościach towarów i usług dotyczy też reklam.
Powyższe przepisy nakładają więc na wystawcę faktury ustrukturyzowanej i jej wizualizacji, wyraźny obowiązek sporządzenia jej w języku polskim w przypadku dokumentowania czynności z polskim konsumentem, a także w przypadku czynności dokonywanych przez jednostki prawa publicznego. Natomiast faktury wystawiane na rzecz polskich podmiotów gospodarczych oraz podmiotów gospodarczych lub konsumentów mających miejsce zamieszkania czy siedzibę poza terytorium kraju nie muszą spełniać tego wymogu.
Wskazania w tym miejscu wymaga, że stosownie do art. 106nd ust. 1 ustawy:
Szef Krajowej Administracji Skarbowej prowadzi Krajowy System e-Faktur i jest administratorem danych w nim zawartych.
Na podstawie art. 106nd ust. 2 ustawy:
Krajowy System e-Faktur jest systemem teleinformatycznym służącym do:
1)nadawania, zmiany lub odbierania uprawnień do korzystania z Krajowego Systemu e-Faktur;
2)powiadamiania podmiotów, o których mowa w art. 106nb, o nadanych uprawnieniach do korzystania z Krajowego Systemu e-Faktur lub ich odebraniu;
3)uwierzytelnienia oraz weryfikacji uprawnień do korzystania z Krajowego Systemu e-Faktur, posiadanych przez podmioty, o których mowa w art. 106nb;
4)wystawiania faktur ustrukturyzowanych;
5)dostępu do faktur ustrukturyzowanych;
6)otrzymywania faktur ustrukturyzowanych;
7)przechowywania faktur ustrukturyzowanych;
8)oznaczania faktur ustrukturyzowanych numerem identyfikującym przydzielonym w Krajowym Systemie e-Faktur;
9)analizy i kontroli prawidłowości danych z faktur ustrukturyzowanych;
10)powiadamiania podmiotów, o których mowa w art. 106nb, o:
a)dacie i czasie wystawienia faktury ustrukturyzowanej oraz numerze identyfikującym fakturę ustrukturyzowaną przydzielonym w Krajowym Systemie e-Faktur oraz dacie i czasie jego przydzielenia,
b)dacie i czasie odrzucenia faktury w przypadku jej niezgodności z wzorem, o którym mowa w art. 106nc ust. 3,
c)braku możliwości wystawienia faktury ustrukturyzowanej - w przypadku niedostępności Krajowego Systemu e-Faktur;
11)powiadamiania podmiotów innych niż określone w art. 106nb o braku uprawnień do korzystania z Krajowego Systemu e-Faktur.
Krajowy System e-Faktur (KSeF) jest system teleinformatyczny, który umożliwia wystawianie i otrzymywanie faktur drogą elektroniczną (faktur ustrukturyzowanych), prowadzonym i udostępnianym przez organ podatkowy, którego językiem urzędowym jest język polski.
Obowiązek stosowania języka urzędowego przez organ podatkowy obsługujący KSeF nie przekłada się jednak bezpośrednio na podmioty korzystające z tego systemu.
Należy mieć jednak na uwadze, że w sytuacji wystawienia faktur w języku obcym w przypadku kontroli podatkowej stosownie do art. 287 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 poz. 111 ze zm.):
Kontrolowany, jego pracownik oraz osoba współdziałająca z kontrolowanym są obowiązani umożliwić wykonywanie czynności, o których mowa w art. 286, w szczególności przedstawić, na żądanie kontrolującego, tłumaczenie na język polski sporządzonej w języku obcym dokumentacji dotyczącej spraw będących przedmiotem kontroli.
Wskazania wymaga również, że w kontekście wizualizacji faktury ustrukturyzowanej istotne jest, aby informacje zawarte w wizualizacji nie zaburzyły w jakimkolwiek stopniu czytelności dokumentu. Przekazywana nabywcy wizualizacja musi odzwierciedlać wszystkie informacje zawarte w pliku xml. Na wizualizacji umieszczane powinny być dane, które pozostają spójne z danymi zawartymi w fakturze wystawionej za pomocą Krajowego systemu e-Faktur. Oznacza to, że mogą Państwo wygenerować wizualizację faktury dopiero po jej zatwierdzeniu przez system i nadaniu numeru KSeF.
Warto podkreślić, że w przekazywanej nabywcy fakturze w stosunku do zawartości wystawionej w KSeF faktury (pliku xml) nie mogą wystąpić sprzeczności. Wizualizacja e-faktury nie powinna zawierać dodatkowych informacji dotyczących przedmiotu transakcji, które nie zostały zawarte w treści faktury ustrukturyzowanej. Takie działanie mogłoby wprowadzić w błąd co do przedmiotu transakcji.
Z okoliczności sprawy wynika, że z obligatoryjnych elementów, o których mowa w art. 106e ustawy, rozważają Państwo podawanie nazwy towarów w języku obcym. Nie wykluczają Państwo, że ewentualnie dodatkowe elementy, adnotacje, które nie wynikają wprost z art. 106e ustawy, również mogą pojawić się w języku obcym. Wizualizacja faktury wystawianej w KSeF, przekazywana podmiotom zagranicznym w sposób z nimi uzgodniony, będzie zawierała oznaczenie kodem umożliwiającym dostęp do tej faktury w Krajowym Systemie e-Faktur. Treść wizualizacji faktur ustrukturyzowanych pod względem merytorycznym (po przetłumaczeniu) odpowiadać będzie zawartości pliku xml przesłanego do Krajowego Systemu e-Faktur.
Na wizualizacji faktury przekazywanej podmiotom zagranicznym w uzgodniony z nimi sposób, będą więc Państwo umieszczali dane w języku obcym tj. nazwy towarów bądź dodatkowe elementy, adnotacje w języku obcym, które będą pozostawały spójne z danymi zawartymi w fakturze wystawionej za pomocą Krajowego Systemu e-Faktur.
Biorąc pod uwagę opis zdarzenia stwierdzić należy, że będą mieli Państwo możliwość zastosowania języka obcego w fakturach ustrukturyzowanych będących plikami xml oraz w wizualizacji tych faktur ustrukturyzowanych, wystawianych na rzecz zagranicznych kontrahentów nieposiadających siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, dokumentując tym samym dokonywane przez Państwa czynności opodatkowane podatkiem VAT.
Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
