Postanowienie WSA w Kielcach z dnia 11 lipca 2025 r., sygn. II SO/Ke 1/25

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krzysztof Armański po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2025 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku A. K. o wymierzenie Prokuratorowi Rejonowemu w Ostrowcu Świętokrzyskim grzywny w trybie art. 55 § 1 p.p.s.a. p o s t a n a w i a : I. wymierzyć Prokuratorowi Rejonowemu w Ostrowcu Świętokrzyskim grzywnę w kwocie 800 (osiemset) złotych; II. oddalić wniosek w pozostałym zakresie; III. zasądzić od Prokuratora Rejonowego w Ostrowcu Świętokrzyskim na rzecz A. K. kwotę 597 zł (pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 12 czerwca 2025 r. A. K. (zwana dalej "wnioskodawczynią"), działając na podstawie art. 55 §1 w zw. z art. 154 § 6 i § 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935), zwanej dalej "p.p.s.a.", skierowała do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach wniosek o wymierzenie Prokuratorowi Rejonowemu w Ostrowcu Świętokrzyskim grzywny w kwocie 5.000 zł – z powodu nieprzekazania do tut. Sądu skargi na bezczynność tego organu, domagając się jednocześnie przyznania na swoją rzecz sumy pieniężnej w wysokości połowy ww. grzywny, tj. 2.500 zł oraz zasądzenia zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W uzasadnieniu wnioskodawczyni wskazała, że 18 lutego 2025 r. (a zatem 4 miesiące wcześniej) wniosła – za pośrednictwem ww. organu do tut. Sądu skargę na bezczynność Prokuratora Rejonowego w Ostrowcu Świętokrzyskim w przedmiocie udzielenia dostępu do informacji publicznej (w zał.). Pomimo wymogów określonych w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 902), zwanej dalej "u.d.i.p.". z początkiem czerwca 2025 r. wnioskodawczyni uzyskała w tut. Sądzie informację, że skarga ta dotychczas nie wpłynęła – co przesądza o znacznym (niespełna ośmiokrotnym) przekroczeniu ustawowego terminu do przekazania skargi oraz istniejącej nadal bezczynności po stronie organu, stanowiąc zarazem podstawę do nałożenia żądanej grzywny. Jeśli chodzi o okoliczności, które spowodowały nieprzekazanie skargi tut. Sądowi, to pozostają one bez znaczenia w sprawie samego wymierzenia grzywny, gdyż wyłączną materialnoprawną przesłanką jej wymierzenia jest niewykonanie wskazanych w u.d.i.p. obowiązków. Na realizację ustawowego obowiązku nie może mieć wpływu subiektywne przekonanie organu co do zasadności skargi, gdyż to w kompetencjach Sądu jest rozpoznanie skargi. W związku z tym organ powinien przekazać skargę w terminie 15 dni, a skoro obowiązek ten nie został dopełniony, podlega karze grzywny z uwagi na naruszenie m. in. konstytucyjnego prawa skarżącej do sądu (por. uchwała NSA z 3 listopada 2009 r. o sygn. akt II GPS 3/09).