Interpretacja indywidualna z dnia 14 lipca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDWB.4010.54.2025.1.APA
Potrącenie należności z tytułu usług świadczonych w ramach Umowy EDA przez spółkę A podlega opodatkowaniu WHT w Polsce, przy uwzględnieniu przepisów UPO dotyczących wspólnika A jako rzeczywistego płatnika. Produkty Przeniesione nie wymagają pobrania WHT, natomiast Produkty Licencjonowane oraz usługi doradcze, analityczne i inne objęte są obowiązkiem podatkowym jako przychody z praw autorskich i umów licencyjnych.
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe a w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe a w części nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 czerwca 2025 r., wpłynął Państwa wniosek wspólny z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1.Zainteresowany będący stroną postępowania:
(...)
2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:
(...)
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Spółka z ograniczona odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” lub „Zamawiający”) jest spółką założoną i istniejącą na podstawie prawa polskiego. Wnioskodawca posiada siedzibę i miejsce zarządu w Polsce i został wpisany do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS: (...). Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.
Wnioskodawca jest spółką (...), która została powołana do realizacji zadań mających na celu zapewnienie (...) Polski. Wnioskodawca jest odpowiedzialny m.in. za przygotowanie, finansowanie jako inwestor i zarządzanie procesem inwestycyjnym w projekcie (...) (dalej: „X”) w Polsce (dalej: „Projekt”), wsparcie administracji (...) w działaniach na rzecz osiągnięcia celów programu (...) oraz budowy (...) w Polsce (dalej: „Program”), w tym budowanie społecznego poparcia dla rozwoju (...).
A (dalej: „A”) jest spółką założoną i istniejącą pod prawem (...) (dalej: „Y”), która z perspektywy (...) podatku dochodowego obowiązującego w Y traktowana jest jako podmiot pominięty (tj. transparentny podatkowo) w stosunku do swojej spółki dominującej i jako taki podmiot nie kwalifikuje się jako rezydent podatkowy Y. Zgodnie bowiem z prawem Y, (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mogą być traktowane dla celów (...) prawa dochodowego jako osoby prawne albo podmioty niemające osobowości prawnej. A nie posiada i nie będzie posiadać w Polsce zagranicznego zakładu ani innej podobnej obecności w trakcie realizacji umowy. A prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą (w tym wynajmuje pomieszczenia, posiada wykwalifikowany personel w odpowiedniej liczbie, posiada odpowiedni majątek, rachunek bankowy oraz ponosi ryzyko gospodarcze swojej działalności), co potwierdzi odpowiednim oświadczeniem złożonym na rzecz Wnioskodawcy. W szczególności A specjalizuje się m.in. w projektowaniu oraz produkcji urządzeń związanych z wytwarzaniem (...), w tym (...). A zajmuje się również ich bieżącą obsługą, serwisem i kontrolą. A jest właścicielem technologii (...), która została wybrana przez (...).
Wspólnikiem (spółką dominującą) A jest B (dalej: „Wspólnik”), który jest spółką założoną i istniejącą na podstawie prawa Y, posiadającą siedzibę i miejsce zarządu w Y, podlegającą (...) podatkowi dochodowemu i kwalifikującą się jako rezydent podatkowy Y (osoba mająca siedzibę na terytorium Y). Wspólnik nie posiada i nie będzie posiadać w Polsce zagranicznego zakładu ani innej podobnej obecności w trakcie realizacji umowy.
C (dalej: „C”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, która jest spółką założoną i istniejącą na podstawie prawa polskiego. C posiada siedzibę i miejsce zarządu w Polsce, została wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS (...). C podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.
C należy do tej samej grupy kapitałowej co A. W trakcie realizacji Umowy (...) status dla celów podatkowych oraz rezydencja podatkowa A, Wspólnika i C nie ulegną zmianie.
Większość czynności wykonywanych w ramach umowy będzie podejmowana przez A, przy ograniczonym zaangażowaniu C.
D (dalej: „D”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, która jest spółką założoną i istniejącą na podstawie prawa polskiego. D posiada siedzibę i miejsce zarządu w Polsce, została wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS (...). D podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.
(...) r. Wnioskodawca zawarł z A, C oraz D (dalej: „Wykonawcy” lub „Członkowie Konsorcjum”, a wraz z Wnioskodawcą dalej: „Strony”), Umowę na Usługi Inżynieryjne (dalej: „Umowa ESC”). Przedmiotem Umowy ESC były usługi obejmujące projektowanie, prace inżynieryjne, planowanie zamówień i planowanie budowy (...), a także współpracę i wsparcie interfejsów ze stronami trzecimi Projektu.
W dniu (...) r. Członkowie Konsorcjum i Zamawiający zawarli umowę stanowiącą kontynuację Umowy ESC („Umowa EDA”). Przedmiotem Umowy EDA jest wykonanie szeregu usług („Usługi”).
Wnioskodawca i Wykonawcy nie są i nie staną się podmiotami powiązanymi.
Zakres Usług świadczonych przez Wykonawcę w ramach Umowy EDA można podsumować następująco:
1.Usługi związane z zarządzaniem Projektem, obejmujące m.in. nadzór nad realizacją Projektu, wspieranie komunikacji między członkami zespołu, opracowanie podziału Projektu na wszystkie usługi podwykonawcze, uaktualnienie dokumentu dotyczącego podziału odpowiedzialności, uaktualnienie planu zarządzania komunikacją, dostarczanie comiesięcznych raportów z postępów.
2.Usługi związane z licencjami i pozwoleniami, obejmujące m.in. przeprowadzenie analizy zgodności Projektu z obowiązującymi regulacjami i sporządzenie zaktualizowanego raportu dotyczącego planu działań naprawczych w zakresie zgodności, przygotowywanie dokumentu do raportu wstępnej analizy bezpieczeństwa w celu wsparcia procesu rozpatrywania wniosku o wydanie zezwolenia na budowę przez (...), rewizja wcześniej przeprowadzonych analiz dotyczących skutków (...), wsparcie w opracowaniu projektu koncepcyjnego i lokalizacji systemów zabezpieczeń.
3.Usługi związane z pracami inżynieryjnymi, obejmujące m.in. stworzenie dokumentu zawierającego zmiany projektowe, rewizja planu projektu inżynieryjnego i dokumentacji projektowej, kontynuacja pracy nad dokumentacją projektową niezbędną na wczesnych etapach budowy, zaktualizowanie dokumentu opisującego projekt instalacji, przygotowanie raportu dotyczącego kwestii cywilnych i konstrukcyjnych nawiązujących do obowiązujących regulacji, identyfikującego oraz oceniającego niespójności z polskimi wymogami prawnymi, opracowanie raportu dotyczącego projektowania systemu bezpieczeństwa i podsumowującego wyniki przeprowadzonych analiz.
4.Usługi związane z zaopatrzeniem, obejmujące m.in. rewizję planu łańcucha dostaw oraz rewizję planu transportu i logistyki projektu, przygotowanie wstępnego zintegrowanego planu zarządzania materiałami dla Projektu, zawierającego między innymi szczegółowy opis procesów planowania, kontroli i raportowania przepływu materiałów dla Projektu, przeprowadzenie wstępnej kwalifikacji dostawców i podwykonawców, wspieranie w nawiązywaniu współpracy z dostawcami oraz rozwoju lokalnej i regionalnej bazy dostawczej.
5.Usługi związane z procesem budowlanym, obejmujące m.in. realizację kolejnych prac niezbędnych do wykonania prac przygotowawczych i innych wczesnych prac, potwierdzenie adekwatności infrastruktury zewnętrznej dla realizacji Projektu, w tym uregulowanie kwestii technicznych, organizacyjnych, akceptacja projektów technicznych przed przedłożeniem ich do zatwierdzenia przez organy regulacyjne, kontynuacja przygotowania danych niezbędnych do uzyskania pozwolenia na budowę, przeprowadzenie przeglądów wykonalności w zakresie optymalizacji, poprawek rysunków i specyfikacji;
6.Usługi, których rezultat będzie mógł być wykorzystany na etapie uruchomienia i przekazania (...) do eksploatacji, obejmujące finalizowanie opracowania strategii uruchomienia i przekazania do eksploatacji;
7.Usługi, których rezultat będzie mógł być wykorzystany na etapie eksploatacji i konserwacji (...), obejmujące m.in. przygotowanie raportu zawierającego między innymi informacje o przyczynach mogących powodować (...), nadmierne (...), wygięcie (...) oraz inne uszkodzenia lub nieprawidłowe działanie (...), planowanie opracowania i dostarczenia dokumentacji technicznej niezbędnej do wsparcia procesów licencyjnych obejmujących wszystkie aspekty związane z (...), zapewnienie wsparcia w zakresie szkolenia i kwalifikacji personelu Zamawiającego, aby zapewnić gotowość do rozpoczęcia eksploatacji, dalsze prace nad dokumentami dotyczącymi składowania (...), przygotowanie zaktualizowanych analiz zagrożenia pożarowego oraz systemów ochrony przeciwpożarowej.
Rezultatem Usług będzie powstanie dokumentów (dalej: „Produkty”), do których Wnioskodawca nabędzie prawa w odpowiednim zakresie: do części Produktów – pełne prawo uzyskane na skutek jego przeniesienia na Wnioskodawcę (dalej: „Produkty Przeniesione”) a do części Produktów prawo w postaci licencji (dalej: „Produkty Licencjonowane”). Zarówno w Produktach Przeniesionych jak i Produktach Licencjonowanych może być zawarta różnorodna własność intelektualna, do której prawa Członkowie Konsorcjum uzyskali w ramach dotychczasowej działalności, np. know-how, technologii produkcji itp. („Prawa Własności Intelektualnej Wykonawców”), a więc prawa istniejące i przysługujące Członkom Konsorcjum przed zawarciem Umowy EDA.
W szczególności, zgodnie z Umową EDA w zakresie Produktów Przeniesionych, każdy Członek Konsorcjum nieodwołalnie udziela, przenosi, przekazuje i dostarcza Zamawiającemu, a Zamawiający nabywa w sposób pełny i nieodwołalny wszelkie majątkowe prawa autorskie do odpowiednich Produktów Przeniesionych do wykorzystania w związku z Programem (...) na terytorium Polski, z wyjątkiem jakichkolwiek Praw Własności Intelektualnej Wykonawców i ze skutkiem od chwili dostarczenia Zamawiającemu jakiegokolwiek elementu Produktów Przeniesionych (z zastrzeżeniem zgodności z obowiązującymi postanowieniami dotyczącymi kontroli eksportu zawartymi w Umowie EDA). To przeniesienie majątkowych praw autorskich określonych powyżej nie stanowi licencji, natomiast stanowi pełne, bezwarunkowe i ostateczne przeniesienie takich praw na Zamawiającego. Przeniesienie obejmuje prawo do czerpania dochodów z wszelkich form eksploatacji Produktów Przeniesionych w związku z Programem (...) na terytorium Polski. Przeniesienie następuje w odniesieniu do wszystkich pól eksploatacji, w tym w szczególności: w zakresie utrwalania i zwielokrotniania Produktów Przeniesionych; rozpowszechniania i obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których Produkty Przeniesione zostały utrwalone lub zapisane; rozpowszechniania Produktów Przeniesionych; tworzenia cyfrowych wersji i kopii Produktów Przeniesionych w całości lub w części; korzystania z Produktów Przeniesionych i ich kopii, w całości lub w części, w celach marketingowych i promocyjnych; korzystania z Produktów Przeniesionych w całości lub w części w ich oryginalnej formie, jak również wszelkich ich modyfikacji i opracowań, w tym w celu wykorzystania takich modyfikacji i opracowań, w całości lub w części, na wewnętrzne potrzeby Zamawiającego lub na inne potrzeby Zamawiającego związane z realizacją Programu; używania i rozporządzania Produktami Przeniesionymi w całości lub w części w ich oryginalnej postaci, a także wszelkich modyfikacji, tłumaczeń i opracowań; sporządzania adaptacji, tłumaczeń i skrótów, wizualizacji, modeli trójwymiarowych itp., a także do dokonywania innych modyfikacji Produktów Przeniesionych lub ich części.
Każdy Członek Konsorcjum nieodwołalnie udzieli Zamawiającemu ograniczonej, niewyłącznej, niepodlegającej sublicencjonowaniu, nieprzenoszalnej licencji do użytkowania jakichkolwiek Praw Własności Intelektualnej Wykonawców, które stanowią integralną część i które są niezbędne do użytkowania Produktów Przeniesionych, wyłącznie na cele Programu. Taka licencja będzie skuteczna od chwili dostarczenia Zamawiającemu jakiegokolwiek elementu Produktów Przeniesionych oraz na wskazanych w Umowie EDA polach eksploatacji. Zobowiązanie każdego Członka Konsorcjum do udzielenia licencji Praw Własności Intelektualnej Wykonawców, włączając w to prawa pochodne, na wszystkich polach eksploatacji wskazanych w Umowie EDA, stanowią odpowiednio cześć wynagrodzenia kontraktowego D oraz A i C i żaden Członek Konsorcjum nie będzie uprawniony do dodatkowego wynagrodzenia za licencję do Praw Własności Intelektualnej Wykonawców, włączając prawa pochodne. Taka licencja jest udzielana na ograniczony okres maksymalnie (...) (z prawem wypowiedzenia przez danego Członka Konsorcjum).
Strony uzgodniły, że ich zamiarem odpowiadającym celowi Umowy EDA jest udzielenie Zamawiającemu ograniczonej w czasie, (...) licencji na korzystanie z Praw Własności Intelektualnej Wykonawców w celu umożliwienia Zamawiającemu wykonywania jego praw do Produktów Przeniesionych w najszerszym zakresie nabytym na podstawie Umowy EDA i zgodnie z potrzebami Zamawiającego.
Każdy Członek Konsorcjum przenosi również na Zamawiającego prawo do udzielania zgody na tworzenie i wykonywanie prac pochodnych będących adaptacjami jego Przeniesionych Produktów (innej niż jakiekolwiek Prawa Własności Intelektualnej Wykonawców), wyraża zgodę na wykonywanie praw zależnych (korzystanie i rozporządzanie) do prac pochodnych (opracowań) w odniesieniu do Przeniesionych Produktów przez Zamawiającego, następców prawnych Zamawiającego lub osób trzecich działające w imieniu Zamawiającego w związku z Programem oraz przenosi na Zamawiającego (na polach eksploatacji wskazanych w Umowie EDA) prawo do zezwalania osobom trzecim na wykonywanie autorskich praw zależnych do opracowań w odniesieniu do Produktów Przeniesionych i ich poszczególnych części w związku z Projektem.
O ile Strony nie uzgodniły inaczej w Umowie EDA, najpóźniej do dnia podpisania odpowiedniego protokołu odbioru lub do dnia odstąpienia/wygaśnięcia Umowy EDA (w zależności od tego, które zdarzenie nastąpi wcześniej), każdy Członek Konsorcjum przekaże Zamawiającemu swoje odpowiednie Produkty Przeniesione na odpowiednich nośnikach materialnych.
Co się tyczy Produktów Licencjonowanych, to zgodnie z Umową EDA każdy Członek Konsorcjum zachowuje wszelkie Prawa Własności Intelektualnej Wykonawców do wszystkich Produktów Licencjonowanych.
Każdy Członek Konsorcjum udziela Zamawiającemu ograniczonej, niewyłącznej, niepodlegającej sublicencjonowaniu, nieprzenoszalnej (zgodnie z warunkami określonymi w Umowie EDA) licencji na korzystanie z Produktów Licencjonowanych wyłącznie na potrzeby Projektu, obowiązującej od momentu dostarczenia Zamawiającemu jakiejkolwiek części Produktów Licencjonowanych. Licencja udzielana jest na następujących polach eksploatacji: w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie jakąkolwiek techniką egzemplarzy Produktów Licencjonowanych w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzanie i utrwalanie Produktów Licencjonowanych w pamięci komputera; w zakresie rozpowszechniania oryginału albo egzemplarzy, na których utwór utrwalono lub zapisano, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Produktów Licencjonowanych; udostępnianie za pośrednictwem sieci wewnętrznej (intranet) oraz Internetu (niepubliczne, tj. dla osób trzecich, w tym organów władzy publicznej); w zakresie rozpowszechniania utworu w sposób inny niż określony powyżej – wizualizacja, wystawienie, wyświetlenie, zwielokrotnianie jakimikolwiek środkami, w tym techniką bezprzewodową; oraz korzystania z Produktów Licencjonowanych w całości lub w części w ich oryginalnej formie na wewnętrzne potrzeby Zamawiającego w związku z realizacją Projektu.
Z wyjątkiem przypadków określonych w Umowie EDA, Zamawiający nie ma prawa do upoważnienia lub zezwolenia żadnej osobie trzeciej na: wykorzystywanie, sprzedawanie, przenoszenie, udzielanie sublicencji lub w inny sposób udostępnianie Produktów Licencjonowanych w jakimkolwiek celu innym niż określony w Umowie EDA; kopiowanie, obciążanie lub rozpowszechnianie Produktów Licencjonowanych (z wyjątkiem kopii Produktów Licencjonowanych przeznaczonych wyłącznie do użytku wewnętrznego); stosowanie inżynierii odwrotnej, demontażu lub innych prób odtworzenia Produktów Licencjonowanych; modyfikowanie, dostosowywanie, zmienianie, ulepszanie lub tworzenie jakichkolwiek prac pochodnych Produktów Licencjonowanych, w tym na ich dostosowywanie (z zastrzeżeniem jednak możliwości dokonywania tłumaczeń na język polski); usuwanie, obchodzenie, tworzenie lub wykorzystywanie jakichkolwiek obejść zabezpieczeń przed kopiowaniem lub zabezpieczeń zawartych w Produktach Licencjonowanych lub z nimi związanych; usuwanie, zmienianie lub zasłanianie jakichkolwiek informacji o prawach autorskich, znakach towarowych lub innych prawach własności w Produktach Licencjonowanych.
Licencja udzielona przez każdego z Członków Konsorcjum upoważnia Zamawiającego do rozszerzenia niektórych praw zdefiniowanych w Umowie EDA na osoby trzecie do korzystania z Produktów Licencjonowanych wyłącznie na rzecz lub w imieniu Zamawiającego wyłącznie w ramach realizacji Projektu, w odniesieniu do wszystkich pól eksploatacji określonych w Umowie EDA. W przypadku, gdy Zamawiający jest uprawniony do ujawnienia Produktów Licencjonowanych osobie trzeciej oraz do korzystania przez osobę trzecią z Produktów Licencjonowanych w sposób określony w Umowie EDA, Zamawiający będzie również uprawniony do przekazania tym podmiotom materialnych nośników (np. płyt CD) zawierających Produkty Licencjonowane w takim samym formacie, w jakim zostały one przekazane Zamawiającemu przez Wykonawcę.
W zakresie wymaganym lub niezbędnym dla organów administracji, jeżeli Zamawiający lub jakakolwiek osoba trzecia działająca w imieniu Zamawiającego w zakresie określonym w Umowie EDA, która otrzymała określony Produkt Licencjonowany na podstawie niniejszej Umowy EDA, ma prawo do modyfikacji takiego konkretnego Produktu Licencjonowanego wyłącznie na potrzeby realizacji Projektu i pod warunkiem uprzedniej zgody danego Członka Konsorcjum na dokonanie takiej modyfikacji i ujawnienie jej organom administracji. Taka zgoda Członka Konsorcjum nie będzie bezzasadnie wstrzymywana i zostanie udzielona w ciągu siedmiu dni roboczych. Nieudzielenie przez Wykonawcę odpowiedzi na żądanie w tym terminie będzie traktowane jako zgoda na modyfikację i ujawnienie takiej modyfikacji organom administracji. Każdy taki zmodyfikowany Produkt Licencjonowany będzie wykorzystywany w taki sam sposób, jak oryginalny Produkt Licencjonowany. Członek Konsorcjum będzie posiadał wszelkie prawa do każdego takiego zmodyfikowanego Produktu Licencjonowanego, a Zamawiający będzie posiadał prawa do korzystania ze zmodyfikowanego Produktu Licencjonowanego zgodnie z prawami licencyjnymi określonymi w Umowie EDA. W każdym przypadku, gdy w wyniku powyższej modyfikacji Produktów Licencjonowanych powstaną prace pochodne, właściwy Członek Konsorcjum udzieli Zamawiającemu prawa do tworzenia i dokonywania adaptacji Produktów Licencjonowanych oraz wyrazi zgodę na wykonywanie praw zależnych (korzystania i rozporządzania) na polach eksploatacji określonych w Umowie EDA.
Taka licencja będzie udzielana na ograniczony okres (...). Strony uzgodniły, że ich zamiarem odpowiadającym celowi Umowy EDA jest udzielenie Zamawiającemu ograniczonej w czasie, maksymalnie (...) licencji na korzystanie z Produktów Licencjonowanych w celu umożliwienia Zamawiającemu wykonywania jego praw do Produktów Przeniesionych w najszerszym zakresie przyznanym na podstawie Umowy EDA i zgodnie z potrzebami Zamawiającego.
Wykonawca zobowiązuje się, że licencja będzie kompletna, w pełni skuteczna i skonstruowana w taki sposób, że Zamawiający będzie mógł w pełni korzystać z Produktów Licencjonowanych zgodnie z programem. Członkowie Konsorcjum potwierdzają, że licencja na korzystanie z Produktów Licencjonowanych obejmuje prawo do korzystania z jakichkolwiek Praw Własności Intelektualnej Wykonawców podlegających prawom autorskim w przypadku, gdy takie Prawa Własności Intelektualnej Wykonawców podlegające prawom autorskim będą zintegrowane z Produktami Licencjonowanymi lub będą niezbędne do korzystania z Produktów Licencjonowanych oraz że Zamawiający nie potrzebuje żadnej dodatkowej licencji na korzystanie z Produktów Licencjonowanych.
Wynagrodzenie wynikające z realizacji Umowy EDA zostanie ustalone na dwa sposoby. W przypadku wynagrodzenia płatnego na rzecz A całość wynagrodzenia zostanie podzielona na cenę stałą oraz koszty podlegające zwrotowi. W przypadku wynagrodzenie płatnego na rzecz C i D wynagrodzenie zostanie obliczone na zasadzie kosztów podlegających zwrotowi.
Wynagrodzenie określone w cenie stałej będzie kwotą ryczałtową określoną z góry w Umowie EDA. Wynagrodzenie to będzie płatne co miesiąc.
Wynagrodzenie obliczone na zasadzie kosztów podlegających zwrotowi zostanie ustalone w oparciu o: (1) koszty pracy (w tym koszty pracy podmiotów powiązanych z Wykonawcami i wskazanych podwykonawców), obliczone na podstawie stałych stawek godzinowych i zgodnie z wymogami w związku z nimi określonymi, które obejmują: obciążenia płacowe (w tym wszelkie podatki od zatrudnienia, opłaty i podatki na ubezpieczenie społeczne), świadczenia pracownicze, koszty ogólne, koszty administracyjne, w zakresie poniesionym w związku z Umową EDA. Ustalone stawki godzinowe będą miały zastosowanie do rzeczywistych godzin poświęconych przez personel, również na wykonanie Usług (w tym rzeczywistych godzin, w których przygotowywane lub dostarczane są Produkty), na udział w spotkaniach na żądanie Zamawiającego i/lub podróż przewidzianą w Umowie EDA, w związku z demobilizacją, gotowością i ponowną mobilizacją oraz innymi przedsięwzięciami związanymi z Umową EDA; (2) rzeczywiste koszty powiększone o koszty ogólne i zyski, które zostały określone i obejmują następujące kategorie kosztów: rzeczywiste i udokumentowane koszty podróży (bez zysku) oraz koszty utrzymania i relokacji zgodnie z polityką podróży, w tym wszelki niepodlegający zwrotowi podatek VAT związany z takimi kosztami podróży, utrzymania lub relokacji; koszty podwykonawców (plus zysk) poniesione z tytułu faktur wystawionych przez podwykonawców (z wyjątkiem określonych w Umowie EDA pozycji); rzeczywiście poniesione koszty (plus zysk), w tym koszty biura/obiektów związanych z Projektem, koszty materiałów, wyposażania, sprzętu informatycznego i komunikacyjnego oraz inne koszty; (3) rzeczywiste koszty podatków (w tym podatków u źródła, jeśli są wymagane oraz koszty naliczonego VAT niepodlegającego zwrotowi), licencji i zezwoleń bezpośrednio poniesionych, z wyjątkiem: (i) podatków nakładanych bezpośrednio na, lub wymierzanych na podstawie dochodu personelu, (ii) wszelkich zgód wymaganych przez dowolny organ administracji w celu prowadzenia działalności w jurysdykcji, w której wykonywane są Usługi, oraz (iii) wszelkich podatków objętych wszelkimi innymi postanowieniami Umowy EDA, w każdym przypadku z wyłączeniem podatku VAT w odniesieniu do wystawionych faktur.
Strony określiły maksymalną wysokość wynagrodzenia, jaka może być należna z tytułu świadczenia Usług, w tym maksymalną wartość wynagrodzenia przypadającą, odpowiednio, na A, C i D.
W związku z tym wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za:
- wykonanie Usług, w tym w szczególności zapewnienie odpowiedniej liczby kompetentnego personelu do wykonania Usług zgodnie z wymogami Umowy EDA;
- przeniesienie na Zamawiającego praw własności do przenoszonych dokumentów i informacji, w tym praw zależnych, a także nośników materialnych;
- nadzór oraz zmiany w przenoszonych dokumentach i informacjach w wyniku nadzoru autorskiego, w zakresie prac niezbędnych do pełnego wykonania Umowy EDA i zobowiązań z nią związanych, w szczególności gwarancji;
- wynagrodzenie Wykonawców za udzielenie Wnioskodawcy licencji do licencjonowanych Produktów.
Przy tym w ramach wynagrodzenia Strony nie wyodrębniły elementów należnych Wykonawcom za przeniesienie praw własności intelektualnych do Produktów Przenoszonych ani za udzielenie licencji do Produktów Licencjonowanych, względnie własności nośników takich praw.
Istotne elementy opisu sprawy Zainteresowani podali we własnym stanowisku wskazując że, wszystkie udziały w A posiada Wspólnik (B)
Pytania
1.Czy wynagrodzenie za Usługi wypłacane przez Zamawiającego na rzecz A w ramach Umowy EDA będzie podlegało opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych („WHT”) na podstawie przepisów Ustawy o CIT?
2.W przypadku gdy stanowisko Wnioskodawców przedstawione w odpowiedzi na pytanie nr 1 jest zdaniem Organu nieprawidłowe, czy Zamawiający, działając w charakterze płatnika, będzie obowiązany do pobrania WHT w odniesieniu do wynagrodzenia za Usługi wypłacanego na rzecz A z uwzględnieniem przepisów Ustawy o CIT oraz przepisów UPO?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad 1.
Stanowisko.
Wynagrodzenie za Usługi wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz A w ramach Umowy EDA nie będzie podlegało opodatkowaniu WHT na podstawie przepisów Ustawy o CIT.
Uzasadnienie.
Zgodnie z art. 3 ust. 2 Ustawy o CIT podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski (nierezydenci).
Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 1 i 5 Ustawy o CIT za dochody (przychody) osiągane na terytorium Polski przez nierezydentów, uważa się w szczególności dochody (przychody) z wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Polski, w tym poprzez położony na terytorium Polski zagraniczny zakład, a także z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Polski, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.
Zgodnie z art. 3 ust. 5 Ustawy o CIT za dochody (przychody), o których mowa powyżej uważa się przychody wymienione m.in. w art. 21 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.
Zgodnie zaś z art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a Ustawy o CIT podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Polski przez nierezydentów przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze – ustala się w wysokości 20% przychodów.
Z kolei zgodnie z art. 26 ust. 1 zd. 1 Ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e.
W rezultacie, w przypadku płatności nieobjętych zakresem art. 21 Ustawy o CIT, art. 26 Ustawy o CIT nie ma zastosowania, tj. podmiot dokonujący płatności nie działa jako płatnik i nie jest obowiązany ani do poboru WHT, ani do żądania jakiegokolwiek dokumentu od bezpośredniego lub pośredniego odbiorcy środków pieniężnych celem dochowania należytej staranności i udokumentowania prawa do niepobrania podatku.
A nie posiada na terytorium Polski siedziby lub zarządu ani zagranicznego zakładu. Należy więc przeanalizować, czy wynagrodzenie za Usługi wpłacane na rzecz A będzie podlegało opodatkowaniu WHT.
Zdaniem Wnioskodawcy A otrzymując wynagrodzenie za Usługi nie osiąga przychodu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT, który mógłby podlegać opodatkowaniu WHT.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego [winno być: zdarzenia przyszłego – przyp. organu] przedmiotem Umowy EDA są usługi obejmujące projektowanie, prace inżynieryjne, planowanie zamówień i planowanie budowy (...), a także współpraca i wsparcie interfejsów ze stronami trzecimi Projektu. Rezultatem Usług będzie powstanie różnych dokumentów i przekazanie informacji. Te dokumenty i informacje obejmują na przykład protokoły spotkań, plany projektowe, raporty, listy potencjalnych dostawców oraz efekty prac inżynieryjnych. Do Produktów tych Wnioskodawca nabędzie pełne prawa lub prawo użytkowania.
O kwalifikacji prawnej przychodów A z tytułu świadczenia Usług i ich rezultatu w postaci praw do Produktów decyduje ich ekonomiczny charakter. Usługi mają charakter złożony i nie są jednolite: obejmują różnorodne czynności projektowania, prac inżynieryjnych, planowanie, prowadzenie rozmów i spotkań.
Ustawa o CIT nie zawiera żadnych konkretnych wytycznych jak oceniać usługi kompleksowe, świadczone przez długi okres i obejmujące różnego rodzaju czynności i/lub zadania, które mogą skutkować dostarczeniem usługobiorcy określonych dokumentów i informacji. Zasadniczo w praktyce prawnopodatkowej wskazuje się następujące kryteria, w oparciu, o które należy ustalać ich charakter: 1) sposób ustalania wysokości wynagrodzenia pomiędzy stronami danej umowy; 2) znaczenie poszczególnych elementów składających się na całość świadczonej usługi.
W okolicznościach sprawy Produkty stanowią jedynie wynik prac. W związku z tym, Umowa EDA – w zakresie Produktów Przeniesionych i Produktów Licencjonowanych – nie polega na udostępnieniu istniejącej już i opracowanej dokumentacji, jak np. know-how czy tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego. Jak wynika z orzecznictwa „przez know-how rozumie się zespół technicznych informacji, które są poufne, istotne oraz zidentyfikowane we właściwej formie” (zob. np. wyrok NSA z dnia 31 lipca 2013 r., sygn. III SA 1661/02), czyli jest to zbiór konkretnych, istniejących informacji i – w przeciwieństwie do usług – nie odnosi się do czegoś, co dopiero powstanie.
Jedynie część tych Produktów może zawierać Prawa Własności Intelektualnej Wykonawców (istniejącą i utworzoną przez Wykonawców przed przystąpieniem do wykonania Umowy EDA) i tylko w tym zakresie należałoby uznać, że A będzie udostępniał istniejącą już i opracowaną dokumentację.
Ponadto, jeśli w wyniku realizacji Usług powstaną prawa własności intelektualnej, to przyjęto, że stanowią one integralny i konieczny rezultat (wynik) działań podejmowanych w celu realizacji Umowy EDA (innymi słowy prawa własności intelektualnej mają charakter pomocniczy i zależny od prac, czynności i zadań wykonywanych w ramach Usług). Nie zostały również uznane za wartości same w sobie i nie ustalono w ramach Umowy EDA odrębnego wynagrodzenia z tytułu ich przeniesienia lub udzielania licencji.
Nawet pomimo tego, że Strony zdecydowały się wyraźnie na objęcie wynagrodzeniem za Usługi przeniesienia na Wnioskodawcę praw własności do przenoszonych dokumentów i informacji, w tym praw zależnych, a także nośników materialnych oraz udzielenia Wnioskodawcy licencji do dokumentów i informacji, to podstawą, na bazie której wynagrodzenie będzie określane i wypłacane, będzie dostarczenie wystarczającej liczby kompetentnego personelu. Z kolei objęcie wynagrodzeniem wszystkich innych elementów w ramach wynagrodzenia miało na celu zapewnienie, że A nie będzie mógł żądać dodatkowego wynagrodzenia ponad kwotę uzgodnioną w Umowie EDA.
Ponadto, nawet jeśli określone Produkty będą udostępnione Wnioskodawcy, to będą one tylko wyrazem udokumentowania zrealizowanych czynności, analiz i faktów (jak protokoły spotkań, prezentacje, dokumenty przedstawiające stanowisko, harmonogramy, raporty podsumowujące itp.), powstaną w ramach świadczenia Usług, niezależnie od tego czy prawa z takich dokumentów i informacji będą przenoszone i licencjonowane zwrotnie czy też wyłącznie licencjonowane. Innymi słowy, te dokumenty i informacje powstaną w wyniku świadczenia Usług, co przemawia za tym, aby nie traktować ich jako jakiejkolwiek tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego lub know-how, które to mogłyby być udostępniane za odrębnym wynagrodzeniem, bez wykonywania jakiejkolwiek pracy.
Jeśli chodzi o znaczenie poszczególnych elementów składających się na całość świadczonej Usługi (prac, czynności i zadań), to trudno jest określić, czy którykolwiek obszar spośród wymienionych w opisie Usług jest ważniejszy od innego, gdyż wszystkie te obszary mają jeden wspólny cel: przygotowanie budowy (...). Produkty stanowią rezultat zrealizowanych czynności, analiz i faktów (jak protokoły spotkań, prezentacje, dokumenty przedstawiające stanowisko, harmonogramy, raporty podsumowujące itp.) i w przeważającej mierze jej zadaniem jest precyzyjne ustalenie terminów płatności i zakończenia poszczególnych etapów/obszarów w ramach Umowy EDA.
Wszystkie powyższe argumenty świadczą o projektowo-wdrożeniowym charakterze Usług, z których przychody nie są wymienione w art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT.
Również organy podatkowe potwierdzały, że podobne usługi nie będą podlegały WHT w szeregu interpretacji podatkowych, np. w interpretacji podatkowej z dnia 30 maja 2017 r. (Znak: 0111-KDIB2-1.4010.34.2017.1.AT), czy też interpretacji podatkowej z dnia 23 października 2020 r. (Znak: 0111-KDIB1-3.4010.315.2020.3.JKU).
Nie istnieje też prawny ani podatkowy obowiązek wyodrębnienia dla celów WHT przychodów podlegających temu podatkowi z przychodów jemu niepodlegających.
Przy tym brak wymogu dzielenia składników usługi kompleksowej (ale traktowania jej jako całości) był prezentowany w polskim orzecznictwie administracyjnym na gruncie uchylonego obecnie art. 15e Ustawy o CIT, który w znacznym stopniu przypominał zakres usług podlegających opodatkowaniu WHT. Na podstawie orzecznictwa sądów administracyjnych dorobek orzeczniczy na gruncie art. 21 Ustawy o CIT dotyczący WHT może mieć zastosowanie do art. 15e, zob. np. wyroki NSA o sygn. akt II FSK 1113/22 z dnia 26 stycznia 2023 r. i II FSK 3147/19 z dnia 6 lipca 2022 r., które również potwierdzają, że dwa ww. przepisy podatkowe obejmują podobny zakres usług.
W tym zakresie można też powołać się na wyrok NSA z dnia 23 czerwca 2021 r. (sygn. akt II FSK 763/21). W wyroku tym NSA wskazał, że „dla oceny zastosowania art. 15e ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. istotny będzie cel świadczenia złożonego określony przez potrzebę odbiorcy tego świadczenia. Cel ten będzie przesądzał o kwalifikacji podatkowej danego świadczenia, zatem jeżeli cel ten będzie odmienny od celu świadczeń wskazanych wprost w treści art. 15e ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., to całe świadczenie złożone nie będzie objęte zakresem tej regulacji”.
Nie należy również kwalifikować usługi kompleksowej jako wymienionej wprost w art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT, jeżeli zawiera ona pewne elementy składowe tak zdefiniowanych usług, w szczególności jako „usługi o podobnym charakterze”. W ww. wyroku NSA wyjaśnił, że „w każdym świadczeniu, w którym uczestniczy podmiot profesjonalny należałoby dopatrywać się usługi doradztwa, bowiem przyjmujący zlecenie w taki lub inny sposób wykorzystuje swoje doświadczenie i wiedzę, zaś jego klient na tym doświadczeniu i wiedzy bazuje. Elementy reklamy, doradztwa i badania rynku pojawiają się w większym lub mniejszym stopniu w ramach wielu świadczeń. Nie oznacza to jednak, że są to świadczenia podobne do usług wykonywanych przez agencje reklamowe, agencje badania rynku czy profesjonalnych doradców. Organ dokonując wykładni pojęcia „świadczeń o podobnym charakterze” zawartym w art. 15e ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. błędnie przyjął, że wystarczające jest podobieństwo pojedynczych elementów ocenianego świadczenia, aby przyjąć, że opisane we wniosku usługi mają podobny charakter do usług wymienionych enumeratywnie w tym przepisie”.
Powyższe oznacza, że w niniejszej sytuacji, nawet jeśli niektóre elementy Usług mogłyby być indywidualnie traktowane jako usługi, z których przychody podlegają opodatkowaniu WHT, np. udzielnie licencji, to świadczenie takich usług w ramach ekonomicznie uzasadnionego i ustalonego w Umowie EDA szerszego zakresu Usług powinno prowadzić do odmiennej kwalifikacji tych usług – równej celowi wszystkich Usług wykonywanych w ramach Projektu jako całości. W konsekwencji, nawet płatności w zakresie, w jakim mogłyby być przypisane do tej przykładowej części Usług, powinny pozostawać poza zakresem WHT.
Powyższe rozumowanie i ocena przepisów dotyczących WHT w odniesieniu do usług kompleksowych, obejmujących różne usługi i rezultaty usług, jest ugruntowane w polskiej praktyce orzeczniczej reprezentowanej m.in. przez szereg wyroków polskich sądów administracyjnych: np. wyrok WSA w Krakowie z dnia 3 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Kr 1497/09, wyrok z 17 czerwca 2020 r., sygn. akt I SA/Sz 65/20. Prawidłowość stosowania tej metody została również potwierdzona przez organy podatkowe w dotychczas wydanych interpretacjach indywidualnych takich jak np.: interpretacja indywidualna z 7 października 2016 r., Znak: IPPB5/4510-751/16-2/MK, interpretacja indywidualna z 5 lutego 2019 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.489.2018.3.JC, interpretacja indywidualna z 12 listopada 2019 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.391.2019.1.AJ, interpretacja indywidualna z 24 stycznia 2023 r., Znak: 0115-KDIT1.4011.641.2022.2.MT.
Podsumowując, Wnioskodawca uważa, że Usługi należy uznać za usługi projektowo-wdrożeniowe, za które wynagrodzenie nie stanowi żadnego tytułu objętego WHT, stąd wszystkie płatności dokonywane przez Wnioskodawcę za Usługi nie będą podlegały opodatkowaniu tym podatkiem w Polsce na podstawie Ustawy o CIT. W związku z powyższym, w analizowanej sytuacji nie ma potrzeby stosowania postanowień UPO.
Wnioskodawca pragnie również wskazać, iż w analogicznej sprawie, w dniu 14 grudnia 2023 r. na wniosek wspólny Wnioskodawcy i Wspólnika (...) została wydana interpretacja przepisów prawa podatkowego, Znak: 0111-KDIB1-2.4010.480.2023.1.ANK, dotycząca podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy wynagrodzenie za usługi wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz A w ramach Umowy ESC, będzie podlegało opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie przepisów Ustawy o CIT oraz czy Wnioskodawca, działając w charakterze płatnika, będzie obowiązany do pobrania i rozliczenia tego podatku w Polsce w odniesieniu do wynagrodzenia za Usługi wypłacanego przez Wnioskodawcę na rzecz A z uwzględnieniem przepisów Ustawy o CIT oraz przepisów UPO. W interpretacji tej Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy i B częściowo za prawidłowe i częściowo za nieprawidłowe. Na interpretację tą wniesiono skargę do sądu administracyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 25 czerwca 2024 r., sygn. akt III Sa/Wa 492/24, uchylił wskazaną interpretację indywidualną wskazując, że: „Słusznie Spółka wskazuje, że wykorzystanie fachowej wiedzy specjalistów nie może przesądzać o dominującym charakterze doradczym usług. Każde bowiem świadczenie, w którym uczestniczy podmiot profesjonalny można by uznać za usługę doradczą, gdyż w każdym takim przypadku wykorzystywane jest doświadczenie i wiedza świadczącego usługę. Szczególnie dotyczy to usług o wysokospecjalistycznym i niestandardowym charakterze jakim, bez wątpienia, jest projekt budowy (...). Nie da się w skomplikowanym procesie inwestycyjnym uniknąć czynności, które mogą mieć znamiona doradztwa lub udostępnienia praw własności intelektualnej. Czynności te nie zmieniają jednak zasadniczej ekonomicznej charakterystyki usługi, ocenianej przez pryzmat celu przedsięwzięcia. Tym bardziej, że z wniosku o wydanie interpretacji wprost wynika, że celem spółki nie jest nabycie każdej z usług akcesoryjnych oddzielnie, lecz nabycie kompleksowej usługi projektowo-wdrożeniowej, usługi inżynieryjnej. Podkreślić natomiast należy, że ten element kompleksowości nie był w ogóle brany przez organ pod uwagę. Organ w swojej analizie pominął też, akcentowany przez Skarżącą, cel przedsięwzięcia. Tymczasem w przypadku usługi złożonej ten cel (określony potrzebami odbiorcy) nabiera szczególnego znaczenia i niewątpliwie winien być przedmiotem analizy. To bowiem właśnie cel będzie decydował o kwalifikacji podatkowej danego świadczenia. (zob. wyroku NSA z dnia 23 czerwca 2021 r., sygn. akt II FSK 763/21). Dyrektor KIS tej kwestii jednak nie analizował. Organ podejmując zaskarżone rozstrzygnięcie nie wziął też pod uwagę, że za opisane we wniosku usługi przewidziane jest w umowie jedno wynagrodzenie za całość. Strona wskazała wyraźnie, że ustalenie łącznego wynagrodzenia było ściśle związane z celem i charakterem usług i koniecznością traktowania ich jako całości. Żaden z poszczególnych elementów Usług nie jest bowiem nośnikiem jakiejkolwiek samodzielnej wartości odrębnej od pozostałych składników tego wynagrodzenia. Ze względu na kompleksowość świadczonej usługi Skarżąca przyjęła jedną podstawową metodologię kalkulacji wynagrodzenia - w oparciu o koszty pracy pracowników Wykonawcy.”.
Kolejna interpretacja indywidualna w analogicznej sprawie została również wydana dnia 29 listopada 2023 r. na wniosek wspólny Wspólnika i Zamawiającego (Znak: 0111-KDIB1-2.4010.267.2023.1.ANK) i podobnie jak w wyżej opisanym przypadku, również została uchylona (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 23 października 2024 r., sygn. akt I SA/Gl 79/24).
Ad 2.
Stanowisko.
Zdaniem Wnioskodawcy, nawet jeśli stanowisko przedstawione w odpowiedzi na pytanie nr 1 jest według Organu nieprawidłowe i wynagrodzenie za którąkolwiek lub wszystkie Usługi będzie podlegało opodatkowaniu WHT na podstawie przepisów Ustawy o CIT, Zamawiający nie będzie, jako płatnik, obowiązany do pobrania WHT w odniesieniu do wynagrodzenia za Usługi wypłacanego na rzecz A z uwagi na zastosowanie odpowiednich przepisów Ustawy o CIT oraz przepisów UPO.
Uzasadnienie.
Jeżeli wynagrodzenie za Usługi lub ich część zostanie uznane za podlegające opodatkowaniu WHT na podstawie art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT, to zgodnie z art. 21 ust. 2 Ustawy o CIT, art. 21 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska.
Jeżeli w opinii Organu wynagrodzenie za którąkolwiek lub wszystkie Usługi będzie podlegało opodatkowaniu WHT zgodnie z Ustawą o CIT, Wnioskodawca będzie musiał działać zgodnie z wymogiem dochowania należytej staranności wynikającym z art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT. Przede wszystkim Wnioskodawca będzie musiał ustalić, czy A kwalifikuje się jako podatnik na potrzeby art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT, od którego można zażądać certyfikatu rezydencji podatkowej. Jeśli nie, to należy ustalić, który podmiot może kwalifikować się jako taki podatnik. Następnie, Wnioskodawca będzie obowiązany do zweryfikowania, czy taki inny podmiot zidentyfikowany jako podatnik jest uprawniony do skorzystania z preferencji w WHT wynikającej z UPO. Dopiero po dołożeniu takiej należytej staranności, Wnioskodawca będzie obowiązany do pobrania WHT bądź będzie uprawniony do niepobrania podatku na podstawie informacji i dokumentów zebranych od właściwego podatnika (w tym po uzyskaniu certyfikatu rezydencji).
Zgodnie z art. 1 ust. 1 Ustawy o CIT ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji. W ślad za ust. 2 przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem przedsiębiorstw w spadku i spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3. Na podstawie art. 1 ust. 3 pkt 2 Ustawy o CIT przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
Przy tym zgodnie z art. 1 UPO, UPO ma zastosowanie do osób, które posiadają miejsce zamieszkania w jednym lub obu umawiających się państwach, tj. w Polsce i w Y. Termin „osoba”, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 4 UPO oznacza osobę fizyczną, zarządcę majątku, spółkę, osobę prawną lub inne stowarzyszenie natomiast termin „spółka”, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 5 UPO oznacza stowarzyszenie lub każdą inną jednostkę organizacyjną, która dla celów podatkowych traktowana jest jako osoba prawna.
UPO definiuje w art. 3 ust. 1 pkt 6b termin „spółka (...)” jako osobę prawną albo jakiekolwiek stowarzyszenie nie posiadające osobowości prawnej, które jest utworzone lub zorganizowane na podstawie prawa Y lub któregokolwiek stanu lub (...) i traktowane jest jako stowarzyszenie podlegające prawu Y dla celów podatkowych w Y oraz wskazuje w art. 3 ust. 1 pkt 8 UPO, że termin „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Y” oznacza spółkę z Y i jakąkolwiek osobę (oprócz spółki lub innej jednostki organizacyjnej, traktowanej zgodnie z prawem Y jako spółka) mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Y dla celów jej opodatkowania, lecz w przypadku udziałowca spółki prawa cywilnego lub zarządcy majątku tylko w takim zakresie, w jakim dochód uzyskany przez taką osobę z tego tytułu podlega podatkowi Y jako dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Y.
Zgodnie z prawem Y, Y spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mogą być traktowane dla celów (...) prawa dochodowego jako osoby prawne albo podmioty niemające osobowości prawnej. W związku z powyższym, polskie organy podatkowe stoją na stanowisku, że za osobę prawną w rozumieniu prawa polskiego mogą zostać uznane jedynie Y spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, które są traktowane dla celów (...) prawa dochodowego jako osoby prawne. Dochody Y spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, które są traktowane dla celów (...) prawa dochodowego jako podmioty niemające osobowości prawnej, będą podlegały w Polsce opodatkowaniu dopiero na poziomie wspólników (z 17 listopada 2021 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.329.2021.2.BKD; z 12 listopada 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.383.2021.1.ANK, z 12 listopada2021 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.381.2021.1.SK).
Jak wskazano w stanie faktycznym [winno być: zdarzeniu przyszłym – przyp. organu], A z perspektywy (...) podatku dochodowego obowiązującego w Y traktowany jest jako podmiot pominięty (tj. transparentny podatkowo) w stosunku do swojej spółki dominującej (Wspólnika). W związku z tym w ocenie Wnioskodawcy, A nie będzie kwalifikował się jako podatnik w rozumieniu art. 21 ust. 1 w zw. z art. 1 ust. 3 pkt 2 Ustawy o CIT.
Z uwagi na to, że A nie można zakwalifikować jako podatnika w rozumieniu art. 21 ust. 1 w zw. z art. 1 ust. 3 pkt 2 Ustawy o CIT, należy zbadać czy Wspólnik może zostać uznany za potencjalnego podatnika w rozumieniu art. 21 ust. 1 w zw. z art. 1 ust. 3 pkt 2 Ustawy o CIT.
Jak wskazano w stanie faktycznym [winno być: zdarzeniu przyszłym – przyp. organu], wszystkie udziały w A posiada Wspólnik. Wspólnik jest spółką założoną i istniejącą na podstawie prawa Y, posiadającą siedzibę i miejsce zarządu w Y, podlegającą Y (...) podatkowi dochodowemu i kwalifikującą się jako rezydent podatkowy Y na gruncie UPO (osoba mająca siedzibę na terytorium Y). Dlatego w ocenie Wnioskodawcy, Wspólnik jako podmiot posiadający wszystkie udziały w A, a także jako Y spółka, która jest traktowana dla celów (...) prawa dochodowego jako osoba prawna, będzie kwalifikował się jako podatnik w rozumieniu art. 21 ust. 1 w zw. z art. 1 ust. 3 pkt 2 Ustawy o CIT w zw. z art. 1 i art. 3 ust. 1 pkt 4, pkt 5, pkt 6b i pkt 8 UPO.
Ponieważ Wspólnik kwalifikuje się jako (...) rezydent nieposiadający zakładu podatkowego w Polsce, a dodatkowo będzie dysponował aktualnym w terminach wypłaty wynagrodzenia za Usługi certyfikatem rezydencji, UPO znajdzie zastosowanie w sprawie, zgodnie z Y rezydencją podatkową Wspólnika i przedstawionym powyżej podejściem do podmiotów transparentnych podatkowo.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 UPO zyski z przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa powinny być opodatkowane tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. W ślad za ust. 5, jeżeli w zyskach mieszczą się pozycje dochodu, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach UPO, postanowienia tamtych artykułów zastąpią postanowienia tego artykułu, jeżeli nie stanowi on inaczej.
Przy tym zgodnie z art. 13 ust. 1 UPO należności licencyjne powstałe w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie będą opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.
Zgodnie z ust. 2 w każdym razie takie należności mogą być opodatkowane także w tym Państwie, w którym powstały i zgodnie z prawem tego Państwa, ale podatek w ten sposób pobierany nie może przekroczyć 10% kwoty należności brutto. Przy tym zgodnie z ust. 3 określenie „należności licencyjne” użyte w niniejszym artykule oznacza: a) wszelkiego rodzaju należności, które są płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich z tytułu twórczości literackiej, artystycznej lub prac naukowych, włączając prawa autorskie, związane z filmami i taśmami magnetofonowymi używanymi przez rozgłośnie radiowe i stacje telewizyjne, patentami, znakami towarowymi, wzorami użytkowymi i zdobniczymi, dokumentacją, formułami, technologią produkcyjną, informacjami dotyczącymi doświadczeń przemysłowych, handlowych lub naukowo-badawczych lub umiejętności (know-how), oraz b) zyski osiągnięte ze sprzedaży, zamiany lub innej dyspozycji taką wartością majątkową lub prawami w takim zakresie, w jakim kwoty uzyskane z takiej sprzedaży, zamiany lub innej dyspozycji za odpłatnością uzależnione są od produktywności, używania lub dysponowania taką wartością majątkową lub prawami. Zgodnie z ust. 5 należności licencyjne będą uważane za powstałe w Umawiającym się Państwie tylko wtedy, kiedy takie należności licencyjne są wypłacane jako zaspokojenie używania lub praw do używania wartości majątkowych lub praw wymienionych w ustępie 3 na terytorium tego Umawiającego się Państwa.
Analiza stanu faktycznego [winno być: zdarzenia przyszłego – przyp. organu] dostarcza istotnych argumentów za zakwalifikowaniem wynagrodzenia A jako zysku przedsiębiorstwa, względnie zysku kapitałowego, niepodlegającemu WHT w Polsce oraz przeciwko jego kwalifikacji jako należności licencyjnej, podlegającemu temu podatkowi.
Po pierwsze, wszelkie płatności, które mogłyby być postrzegane jako pośrednio zrealizowane z tytułu przekazania określonych dokumentów i informacji (Produkty Przenoszone), nie będą uzależnione od produktywności, wykorzystania lub dysponowania takimi Produktami na rzecz Wnioskodawcy. Prawidłowość takiego stanowiska została przedstawiona przykładowo w interpretacji podatkowej z 8 marca 2021 r. (Znak: 0114-KDIP2-1.4010.16.2021.1.JC).
Po drugie, powyższa jednolita kwalifikacja Usług jako usługi projektowo-wdrożeniowej oraz zaliczenie wszystkich przychodów z Usług do zysków z działalności gospodarczej jest uzasadnione poprzez odniesienie się do komentarza do (...). Zastosowanie (...) we wskazanym przypadku można wywieść z preambuły Objaśnień Technicznych do nowej polsko-Y umowy podatkowej podpisanej (...) roku (dalej jako: „Nowa Umowa Podatkowa”). Nowa Umowa Podatkowa (...), ale Objaśnienia Techniczne mogą posłużyć jako dodatkowe źródło interpretacyjne – wprost bowiem wskazują, że w negocjacjach między Y a Polską nad Nową Umową Podatkową uwzględniono (...). Zastosowanie (...) do UPO zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych, np. w interpretacji indywidualnej z 16 lutego 2023 r. (Znak: 0114-KDIP2-1.4010.69.2023.1.MR1) czy w interpretacji indywidualnej z 25 maja 2021 r. (Znak: 0114-KDIP2-1.4010.16.2021.1.JC).
W szczególności (...):
1.wyłącza w pkt 10.2 komentarza do art. 12 z definicji należności licencyjnych wszelkie opracowania projektów, modeli lub planów: „(...) płatność nie może być uznana „za używanie lub prawo do używania” projektu, modelu lub planu, jeśli płatność dotyczy opracowania projektu, modelu lub planu, który jeszcze nie istnieje. W takiej sytuacji, płatność jest dokonywana za wykonanie usługi, której rezultatem będzie opracowanie projektu, modelu lub planu i w konsekwencji ma do niej zastosowanie art. 7 (...) Będzie tak nawet wtedy, gdy twórca projektu, modelu lub planu (np. architekt) zachowa wszystkie prawa, w tym prawa autorskie, do tego projektu, modelu lub planu. Jeżeli jednak właściciel praw autorskich do wcześniej opracowanych planów jedynie przyznaje komuś prawo do modyfikacji lub reprodukcji tych planów, nie wykonując w rzeczywistości żadnej dodatkowej pracy, płatność otrzymana przez tego właściciela w zamian za przyznanie prawa do takiego wykorzystania planów stanowiłaby należności licencyjne”, zatem, skoro Wykonawca wykonuje na rzecz Zamawiającego dostosowane do specyficznych wymagań prace na zamówienie na potrzeby unikalnego Projektu, to należy je uznać za projekt, model lub plan, o którym mowa powyżej.
2.wyjaśnia w punkcie 11.3 komentarza do art. 12, że: „W większości przypadków obejmujących dostarczenie know-how, zasadniczo niewiele więcej musi być zrobione przez dostawcę w ramach umowy poza dostarczeniem istniejących informacji lub reprodukcją istniejących materiałów. Z drugiej strony, umowa o świadczenie usług w większości przypadków wiązałaby się ze znacznie większym poziomem wydatków ze strony dostawcy w celu wykonania jego zobowiązań umownych. Na przykład dostawca, w zależności od charakteru świadczonych usług, może być zmuszony do poniesienia kosztów wynagrodzeń dla pracowników zaangażowanych w badania, projektowanie, testowanie, rysowanie i inne powiązane działania lub płatności na rzecz podwykonawców za wykonanie podobnych usług”. Ponieważ Wykonawca nie był zaangażowany w Polsce w żadne prace lub działania mające charakter podobny do Projektu, a ze swojego założenia Projekt jest unikalny, to z polskiego punktu widzenia nie będzie możliwości, aby A jedynie odtworzył istniejące dokumenty i informacje na potrzeby Projektu.
3.potwierdza w pkt 11.6 komentarza do art. 12 w zakresie umowy o charakterze mieszanym, że: „Jeżeli jednak jeden z elementów świadczenia stanowi pozycję główną kontraktu, a pozostałe elementy są uboczne lub mają raczej znikome znaczenie, to normę stosowaną do głównego elementu należy stosować do całości wynagrodzenia”, co jest wyraźnie widoczne w ramach Umowy, która jest wynikiem celu Projektu, dlatego właściwym jest traktowanie wszystkich części Usług jako usług projektowo-wdrożeniowych, gdyż wynika to z głównego celu Umowy EDA. W szczególności należy zaznaczyć, że wszystkie prace, działania i zadania wykonywane w ramach obszarów Umowy EDA są tak samo ważne, co sprawia, że Umowa EDA jest umową o świadczenie usług projektowo-wdrożeniowych, a nie umową o świadczenie różnych rodzajów usług wymagających pewnego podziału płatności z perspektywy WHT. Ponadto, wszystkie dokumenty i informacje przekazywane w trakcie lub po wykonaniu takich prac, działań i zadań w ramach Usług, są zasadniczo wyrazem udokumentowania zrealizowanych czynności, analiz i faktów (jak protokoły spotkań, prezentacje, dokumenty przedstawiające stanowisko, harmonogramy, raporty podsumowujące itp.) i pomagają jedynie Stronom w określeniu dat płatności i zakończenia poszczególnych etapów/obszarów – prac, działań i zadań – w ramach Umowy EDA. W związku z powyższym, do wszystkich płatności należy zastosować traktowanie właściwe dla usług projektowo-wdrożeniowych zgodnie ze wspomnianym komentarzem.
4.wyłącza w pkt 14 i pkt 17.1 komentarza do art. 12 z definicji należności licencyjnych tzw. licencje użytkownika końcowego na oprogramowanie oraz inne rodzaje produktów cyfrowych, takich jak obrazy, dźwięki lub teksty: „prawa w odniesieniu do tych czynności kopiowania, w przypadku, gdy nie czynią one nic więcej niż umożliwiają efektywne działanie programu przez użytkownika, powinny być pominięte w analizie charakteru transakcji dla celów podatkowych. Płatności w tego typu transakcjach byłyby traktowane jako dochód handlowy zgodnie z art. 7. [...] 17.1 Zasady wyrażone powyżej w odniesieniu do płatności za oprogramowanie mają również zastosowanie w odniesieniu do transakcji dotyczących innych rodzajów produktów cyfrowych, takich jak obrazy, dźwięki lub tekst”, co w niniejszej sytuacji oznacza, że jeżeli jakiekolwiek licencjonowane dokumenty i informacje dotyczą praw własności intelektualnej, to nie należy ich traktować jako należności licencyjnych, gdyż Wykonawca udziela Zamawiającemu ograniczonej, niewyłącznej, niepodlegającej udzielaniu dalszych licencji i niezbywalnej licencji. Nawet jeśli Zamawiający będzie uprawniony do rozszerzenia pewnych praw wobec osób trzecich w zakresie korzystania z licencjonowanych dokumentów i informacji, to może to nastąpić jedynie w zakresie udzielonej przez A licencji i wyłącznie na rzecz i w imieniu Wnioskodawcy w celu realizacji Projektu. W związku z powyższym, Wnioskodawca będzie postępował podobnie jak zamawiający licencję na oprogramowanie dla użytkownika końcowego, który może korzystać z oprogramowania, a nawet wykonać jego kopię dla swoich wewnętrznych celów, ale nie może dalej udzielać licencji do oprogramowania ani korzystać z niego w sposób wykraczający poza cel własnego użytku. Należy zauważyć, że za brakiem obowiązków w zakresie WHT w każdym przypadku udzielenia licencji dla użytkownika końcowego przemawia praktyka interpretacyjna organów podatkowych, np. interpretacja z 12 listopada 2019 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.391.2019.1.AJ, interpretacja z 11 sierpnia 2021 r. (Znak: 0111-KDIB2-1.4010.202.2021.1.AP), interpretacja z 6 maja 2021 r. (Znak: 0111-KDIB2-1.4010.69.2021.2.AP), czy interpretacja podatkowa z 4 września 2020 r., (Znak: 0111-KDIB1-2.4010.348.2020.1.MS).
Ponadto należy wziąć pod uwagę oficjalne objaśnienia techniczne do Nowej Umowy Podatkowej wydane przez Departament Skarbu Y, które zawierają dalsze wskazówki dotyczące interpretacji jej postanowień (https://home.treasury.gov/system/files/131/Treaty-Poland-TE-6-19-2014.pdf – dostęp 29 marca 2023 r.). Objaśnienia techniczne nie uwzględniają co prawda UPO (nie ma objaśnień technicznych do UPO), ale mając na uwadze podobieństwo definicji należności licencyjnych w UPO i Nowej Umowie Podatkowej, objaśnienia techniczne można uznać za jedno ze źródeł do interpretacji UPO.
W części zawierającej wskazówki dotyczące interpretacji art. 13 Nowej Umowy Podatkowej, który obejmuje należności licencyjne, objaśnienia techniczne wyjaśniają, że: (a) termin „należności licencyjne” jest zdefiniowany w samej Nowej Umowie Podatkowej i dlatego jest zasadniczo niezależny od prawa krajowego (strona 44); (b) termin „należności licencyjne” nie obejmuje płatności za usługi profesjonalne, takie jak usługi architektoniczne, inżynieryjne, prawne, zarządcze, medyczne lub usługi w zakresie rozwoju oprogramowania (strona 45); (c) objaśnienia techniczne odnoszą się do konkretnego przykładu, w którym „dochód z zaprojektowania rafinerii przez inżyniera... nie jest dochodem z przekazania know-how podlegającym opodatkowaniu na mocy art. 13 [Nowej Umowy Podatkowej], ale jest dochodem z usług podlegającym opodatkowaniu na mocy art. 7 (Zyski przedsiębiorstw) lub art. 15 (Dochód z pracy najemnej)” (strona 46); oraz w przypadku gdy przedsiębiorca zawiera umowę na opracowanie własności patentowej i zachowuje prawa do powstałej własności na mocy umowy na opracowanie, późniejsze płatności licencyjne dokonywane w odniesieniu do tych praw stanowiłyby „należności licencyjne” do celów Nowej Umowy Podatkowej (strona 46).
Mając wszystkie powyższe argumenty na względzie istnieją istotne argumenty za zakwalifikowaniem przychodu A jako zysk przedsiębiorstwa (art. 8 UPO) albo jako zysk kapitałowy (art. 14 UPO), a nie jako należności licencyjne (art. 13 UPO).
Podsumowując, jeżeli stanowisko przedstawione w odpowiedzi na pytanie nr 1 jest zdaniem Organu nieprawidłowe, Wnioskodawca działając w charakterze płatnika powinien kwalifikować przychody uzyskiwane z tytułu świadczenia Usług przez A jako zysk przedsiębiorstwa (art. 8 UPO) albo zysk kapitałowy (art. 14 UPO), a nie jako należności licencyjne (art. 13 UPO), co oznacza, że na podstawie otrzymanego od Wspólnika certyfikatu rezydencji podatkowej będzie uprawniony do niepobierania WHT od wynagrodzenia wypłacanego przez Wnioskodawcę na rzecz A z tytułu Usług świadczonych na podstawie Umowy EDA.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe a w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zakres podmiotowy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest ściśle związany z instytucją ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego. Powstanie obowiązku podatkowego wyznacza bądź siedziba lub zarząd usytuowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (zasada rezydencji), bądź też osiąganie dochodów na tym terytorium (zasada źródła). Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego wynika z zasady źródła, która wiąże się z opodatkowaniem dochodu powstałego na terytorium państwa polskiego bez względu na miejsce (kraj), w którym podatnik ma swoją siedzibę lub zarząd, co oznacza opodatkowanie dochodu uzyskanego w Polsce.
Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej także: „updop”):
Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Stosownie do art. 1 ust. 1 updop:
Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji.
Jak wynika z art. 1 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy:
Przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
W myśl art. 4a pkt 14 i pkt 21 updop:
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
14) spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 21;
21) spółce - oznacza to:
a)spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz.Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
b)spółkę kapitałową w organizacji,
c)spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
d)spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
Stosownie do art. 3 ust. 3 pkt 5 updop:
Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.
Jednocześnie, na mocy art. 3 ust. 5 updop:
Za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.
Stosownie do postanowień art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a updop:
Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:
1)z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
2a)z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze
- ustala się w wysokości 20% przychodów.
Przepis art. 21 ust. 2 updop stanowi, że:
Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Na podstawie art. 22a updop:
Przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Zgodnie z art. 22b updop:
Zwolnienia i odliczenia wynikające z przepisów art. 20-22 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany.
W art. 21 updop wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez podmiot polski wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 updop. Przy czym, zastosowanie stawki podatku wynikającej z takiej umowy lub niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikatem rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.
Zgodnie z art. 26 ust. 1 updop:
Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.
Powyższe regulacje prawne wskazują na fakt, że w przypadku podmiotu, który nie ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, a uzyskuje przychody na tym terytorium, w kwestii sposobu opodatkowania pierwszeństwo mają postanowienia właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu. Zasady ustalania podatku, wynikające z art. 21 updop, będą miały zatem zastosowanie w przypadku braku takich umów, albo wtedy, gdy umowa w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, której Polska jest stroną, zawarta z krajem, na którego terytorium podatnik ma siedzibę, nie stanowi inaczej niż polska ustawa.
Mając na uwadze brzmienie art. 21 ust. 2 updop oraz art. 22a updop, zasadne jest zatem odwołanie się do przepisów Umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej a Rządem Y o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w (...) r. (Dz. U. z (...), dalej: „UPO”).
Zgodnie z art. 1 UPO:
Niniejsza umowa dotyczy osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium jednego lub terytoriach obu Umawiających się Państw.
Jak stanowi art. 3 ust. 1 pkt 4 i 5 UPO:
W rozumieniu niniejszej Umowy, jeżeli z jej treści nie wynika inaczej:
4)Określenie „osoba” oznacza osobę fizyczną, zarządcę majątku, spółkę, osobę prawną lub inne stowarzyszenie,
5)Określenie „spółka” oznacza stowarzyszenie lub każdą inną jednostkę organizacyjną, która dla celów podatkowych traktowana jest jako osoba prawna.
Zgodnie z art. 3 pkt 8 UPO:
W rozumieniu niniejszej Umowy, jeżeli z jej treści nie wynika inaczej, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Y” oznacza:
a)spółkę Y i
b)jakąkolwiek osobę (oprócz spółki lub innej jednostki organizacyjnej, traktowanej zgodnie z prawem Y jako spółka) mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Y dla celów jej opodatkowania, lecz w przypadku udziałowca spółki prawa cywilnego lub zarządcy majątku tylko w takim zakresie, w jakim dochód uzyskany przez taką osobę z tego tytułu podlega podatkowi Y jako dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Y.
Zgodnie z art. 3 ust. 2 UPO:
Każde inne określenie użyte w niniejszej Umowie i w niej nie zdefiniowane, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, będzie miało takie znaczenie, jakie ono posiada zgodnie z prawem tego Umawiającego się Państwa, którego podatek jest ustalony. Bez względu na poprzednie zdanie, jeżeli znaczenie takiego określenia zgodnie z prawem jednego Umawiającego się Państwa jest różne od znaczenia, jakie temu określeniu nadaje prawo drugiego Umawiającego się Państwa, lub jeżeli ustalenie znaczenia takiego określenia w oparciu o prawo jednego z Umawiających się Państw nastręcza trudności, właściwe władze Umawiających się Państw mogą w celu zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu lub dla realizacji innego celu niniejszej Umowy ustalić wspólne znaczenie określenia dla celów tej Umowy.
Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że A (jeden z Wykonawców, Członek konsorcjum) jest spółką założoną i istniejącą pod prawem Y, która z perspektywy (...) podatku dochodowego obowiązującego w Y traktowana jest jako podmiot pominięty (tj. transparentny podatkowo) w stosunku do swojej spółki dominującej i jako taki podmiot nie kwalifikuje się jako rezydent podatkowy Y.
Z regulacji zawartych w ww. UPO wynika, iż spółka transparentna podatkowo (jaką jest Wykonawca) nie jest spółką w rozumieniu tej umowy, jeżeli zgodnie z regulacjami prawa wewnętrznego nie jest traktowana jako osoba prawna dla celów podatkowych.
Z obowiązywaniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania wiążą się dla podatników korzyści, takie jak m.in. redukcja stawki podatku u źródła. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, oparte na Konwencji Modelowej OECD, dotyczą osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub obu państwach będących stronami danej umowy. Oznacza to, że z przywilejów wynikających z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania korzystają zasadniczo osoby fizyczne, osoby prawne oraz inne jednostki organizacyjne, podlegające nieograniczonemu obowiązkowi w jednym z państw będących stronami danej umowy bilateralnej (tj. „mające miejsce zamieszkania lub siedzibę”). Rezydencja podatkowa powinna być potwierdzona certyfikatem rezydencji wystawianym przez właściwy organ podatkowy.
W świetle powyższego, mając na uwadze treść cytowanego wyżej art. 1 ust. 3 pkt 2 updop (...)Wykonawca (A) nie jest również podatnikiem na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Skoro bowiem Wykonawca jest (...) spółką transparentną podatkowo, to na mocy art. 4a pkt 14 updop należy spółkę tę uznać za spółkę niebędącą osobą prawną. Ze swej istoty spółka ta nie wypełnia przesłanki posiadania rezydencji podatkowej na gruncie art. 3 ust. 1 pkt 5 i pkt 8 UPO. W takim przypadku podatnikiem jest wspólnik Wykonawcy, co wiąże się z przypisaniem mu skutków podatkowych związanych z zawartymi umowami.
Jeżeli zatem amerykańska spółka transparentna nie jest podmiotem podatku dochodowego w Y, to nie może korzystać z przywilejów wynikających z umowy o unikaniu podwójnego podatkowania. Osobami korzystającymi z przywilejów wynikających z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania są wspólnicy tej spółki. Wspólnikiem (spółką dominującą) A jest B który jest spółką założoną i istniejącą na podstawie prawa Y, posiadającą siedzibę i miejsce zarządu w Y, podlegającą (...) podatkowi dochodowemu i kwalifikującą się jako rezydent podatkowy Y.
W odniesieniu do dokonywanych płatności, podatnikami podatku dochodowego będą wspólnicy (...) spółki transparentnej podatkowo tj. B. I w stosunku do tego podmiotu należy zastosować UPO. Celem zastosowania przepisów UPO Wnioskodawca, jako płatnik, powinien uzyskać certyfikat rezydencji od osób prawnych – wspólnika/wspólników spółki transparentnej podatkowo i dochować wymogu należytej staranności wynikającego z art. 26 ust. 1 updop.
Wobec powyższego należy stwierdzić, że w odniesieniu do płatności uiszczanych przez Wnioskodawcę na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT w związku z art. 26 ust. 1 tej ustawy na rzecz (...) spółki transparentnej, Wnioskodawca powinien zastosować przepisy umowy polsko-Y w odniesieniu do wspólnika/wspólników spółki transparentnej będących osobami prawnymi pod warunkiem dochowania należytej staranności i posiadania stosownych certyfikatów rezydencji podatkowej konkretnych wspólników spółki transparentnej podatkowo.
Z opisu zdarzenia przyszłego wynika że Wnioskodawca, A, C oraz D (Wykonawcy, Członkowie Konsorcjum) zawarli (...) r. Umowę na Usługi Inżynieryjne (Umowa ESC). Przedmiotem Umowy były usługi obejmujące projektowanie, prace inżynieryjne, planowanie zamówień i planowanie budowy (...), a także współpracę i wsparcie interfejsów ze stronami trzecimi Projektu. (...) r. Członkowie Konsorcjum i Zamawiający zawarli umowę stanowiącą kontynuację Umowy ESC (Umowa EDA). Przedmiotem Umowy jest wykonanie szeregu usług.
Opisane we wniosku świadczenia, dotyczą czynności związanych z przygotowaniem projektu budowy (...). Wnioskodawca w ramach umowy opisuje trzy rodzaje świadczeń, przedstawione szczegółowo w ramach opisu zdarzenia przyszłego. Charakterystyka tych świadczeń pozwala na wyodrębnienie trzech głównych świadczeń z tytułu:
1)usług, głównie o charakterze doradczym i analitycznym,
2)licencjonowania dokumentów i informacji chronionych prawami własności intelektualnej,
3)przeniesienia praw z innych (pozostałych) dokumentów i informacji.
Na tle niniejszej sprawy, każde ze świadczeń powinno się traktować odrębnie, gdyż w przedstawionym zdarzeniu przyszłym brak jest informacji o kluczowym znaczeniu jednego z powyższych świadczeń.
Ponadto zdaniem Zainteresowanych „trudno jest określić, czy którykolwiek obszar spośród wymienionych w opisie Usług jest ważniejszy od innego, gdyż wszystkie te obszary mają jeden wspólny cel przygotowanie budowy (...).”.
Z wniosku, w odniesieniu do powyższej kwestii wynika, że strony nie wyodrębniły elementów należnych Wykonawcom za przeniesienie praw własności intelektualnych do Produktów Przenoszonych ani za udzielenie licencji do Produktów Licencjonowanych, względnie własności nośników takich praw. Mimo jednak tego, Wnioskodawca wskazuje w opisie zdarzenia przyszłego, że wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za:
- wykonanie Usług, w tym w szczególności zapewnienie odpowiedniej liczby kompetentnego personelu do wykonania Usług zgodnie z wymogami Umowy EDA;
- przeniesienie na Zamawiającego praw własności do przenoszonych dokumentów i informacji, w tym praw zależnych, a także nośników materialnych;
- nadzór oraz zmiany w przenoszonych dokumentach i informacjach w wyniku nadzoru autorskiego, w zakresie prac niezbędnych do pełnego wykonania Umowy EDA i zobowiązań z nią związanych, w szczególności gwarancji;
- wynagrodzenie Wykonawców za udzielenie Wnioskodawcy licencji do licencjonowanych Produktów.
Powyższe okoliczności mimo ustalenia łącznego wynagrodzenia na rzecz Wykonawcy, pozwalają stwierdzić, że możliwe powinno być wyodrębnienie wynagrodzenia za poszczególne składowe łącznego wynagrodzenia. Zainteresowani sami wskazują, że łączne wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za: (...) i wymienia poszczególne elementy tego wynagrodzenia. Wyodrębnienie składowych wynagrodzenia na tle przedstawionego opisu sprawy wydaje się uzasadnione, gdyż poszczególne świadczenia (usługi, udzielenie licencji do dokumentów i informacji, przeniesienie praw własności do dokumentów i informacji) ze względu na swoją specyfikę, co do zasady powinny się również charakteryzować odrębną metodologią ustalenia wynagrodzenia. Usługi np. z uwzględnieniem kosztu ich świadczenia, licencje np. ze względu na charakter, wartość i dostępność licencjonowanych dokumentów i informacji, podobnie przychody z tytułu zbycia praw własności konkretnych dokumentów i informacji, dotyczą konkretnego możliwego do zidentyfikowania świadczenia, o określonej wartości.
Przedmiotem wątpliwości Zainteresowanych są skutki podatkowe związane z płatnościami dokonywanymi na podstawie Umowy przez Zamawiającego na rzecz Wykonawcy w kwestii poboru podatku u źródła na podstawie ustawy o CIT oraz przepisów UPO.
Organ nie zgadza się ze stanowiskiem Zainteresowanych, że: „w niniejszej sytuacji, nawet jeśli niektóre elementy Usług mogłyby być indywidualnie traktowane jako usługi, z których przychody podlegają opodatkowaniu WHT, np. udzielnie licencji, to świadczenie takich usług w ramach ekonomicznie uzasadnionego i ustalonego w Umowie EDA szerszego zakresu Usług powinno prowadzić do odmiennej kwalifikacji tych usług – równej celowi wszystkich Usług wykonywanych w ramach Projektu jako całości. W konsekwencji, nawet płatności w zakresie, w jakim mogłyby być przypisane do tej przykładowej części Usług, powinny pozostawać poza zakresem WHT.”.
Organ nie podziela poglądu Zainteresowanych, że opisane we wniosku Usługi należy uznać za kompleksową usługę, której wynagrodzenie nie stanowi przychodu objętego podatkiem u źródła.
Jak wskazano w prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 21 stycznia 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 1424/19:
Ani Komentarz do art. 12 modelowej Konwencji OECD, ani orzecznictwo sądowe, ani krajowa i międzynarodowa literatura z zakresu prawa podatkowego, nie podają ścisłych kryteriów ustalenia, kiedy w danej transakcji należy wyróżniać jedno zasadnicze świadczenie główne, któremu podporządkowane są inne elementy transakcji dzielące losy tego świadczenia głównego, a kiedy poszczególne elementy traktować podatkowo odrębnie i oddzielać je od siebie. Wskazuje się tylko generalnie, że istotne jest poszukiwanie pozycji głównej kontraktu oraz elementów pobocznych o znikomym znaczeniu, ale takie poszukiwania powinny zawsze respektować zasadę unikania sztuczności w dokonywanym podziale. Takie określenia, jak „uboczny”, „pomocniczy”, „sztuczny”, „znikomy”, nie dostarczają jednoznacznych wskazówek co do rozróżnienia transakcji mieszanych (z jednym elementem dominującym, któremu podporządkować należy elementy nieistotne) od sytuacji, kiedy mamy do czynienia po prostu z wieloma (co najmniej dwoma) transakcjami odrębnymi. Sąd zauważa jednak, że Komentarz do Konwencji Modelowej, na który powołały się obydwie Strony, rekomenduje takie podejście metodologiczne do omawianego zagadnienia, które przyjmuje odrębność podatkową poszczególnych transakcji. Taka odrębność jest regułą, zaś wyjątkiem jest jednolitość transakcji. Wskazuje się tam przecież, że co do zasady należy dokonać rozbicia całej kwoty wynagrodzenia na oddzielne elementy i do każdego z nich zastosować odrębne zasady opodatkowania. Uznanie jedności transakcji jest możliwe tylko wtedy, gdy można wyróżnić „pozycję główną” oraz „elementy uboczne” lub o „znikomym znaczeniu”.
Zdaniem Organu, sami Zainteresowani stwierdzili, że: „Jeśli chodzi o znaczenie poszczególnych elementów składających się na całość świadczonej Usługi (prac, czynności i zadań), to trudno jest określić, czy którykolwiek obszar spośród wymienionych w opisie Usług jest ważniejszy od innego, gdyż wszystkie te obszary mają jeden wspólny cel: przygotowanie budowy (...).”.
W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się pierwszeństwo wykładni językowej nad pozostałymi rodzajami wykładni tj. systemową i celowościową. Tylko w wyjątkowych sytuacjach wolno odstąpić od literalnego brzmienia przepisu, w szczególności, gdy językowe dyrektywy interpretacyjne nie pozwalają z danego tekstu prawnego wyinterpretować jednoznacznej normy postępowania lub gdy wykładnia językowa pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią innych norm. Według Naczelnego Sądu Administracyjnego, prymat wykładni gramatycznej może się zachować tylko w odniesieniu do przepisów sformułowanych w sposób niebudzący wątpliwości z punktu widzenia potocznie i powszechnie stosowanego języka, i tylko wówczas, gdy ta metoda wykładni daje wynik niekolidujący z wynikami innych metod (zob. wyrok NSA z 24 lipca 2012 r., I OSK 398/12).
Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 kwietnia 2014 r., II FSK 1077/12, wykładnia językowa konkretnego przepisu prawa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice. Próba dokonania wykładni, która byłaby sprzeczna z językowym znaczeniem przepisu prawa byłaby naruszeniem zasady praworządności. Językowe znaczenie przepisu prawa wyznacza bowiem granice dopuszczalnej wykładni, gdyż „formuła słowna jest (...) granicą wszelkiego dopuszczalnego sensu, jakiego możemy poszukiwać w tekście przepisów prawa” (zob. wyrok NSA z 18 grudnia 2000 r., III SA 3055/09, „Monitor Podatkowy” 2001, nr 4; również R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 101-102).
Z opisu wniosku wynika, że planowany zakres usług świadczonych przez Wnioskodawcę w ramach umowy obejmuje:
1.Usługi związane z zarządzaniem Projektem, obejmujące m.in. nadzór nad realizacją Projektu, wspieranie komunikacji między członkami zespołu, opracowanie podziału Projektu na wszystkie usługi podwykonawcze, uaktualnienie dokumentu dotyczącego podziału odpowiedzialności, uaktualnienie planu zarządzania komunikacją, dostarczanie comiesięcznych raportów z postępów.
2.Usługi związane z licencjami i pozwoleniami, obejmujące m.in. przeprowadzenie analizy zgodności Projektu z obowiązującymi regulacjami i sporządzenie zaktualizowanego raportu dotyczącego planu działań naprawczych w zakresie zgodności, przygotowywanie dokumentu do raportu wstępnej analizy bezpieczeństwa w celu wsparcia procesu rozpatrywania wniosku o wydanie zezwolenia na budowę przez (...), rewizja wcześniej przeprowadzonych analiz dotyczących skutków (...), wsparcie w opracowaniu projektu koncepcyjnego i lokalizacji systemów zabezpieczeń.
3.Usługi związane z pracami inżynieryjnymi, obejmujące m.in. stworzenie dokumentu zawierającego zmiany projektowe, rewizja planu projektu inżynieryjnego i dokumentacji projektowej, kontynuacja pracy nad dokumentacją projektową niezbędną na wczesnych etapach budowy, zaktualizowanie dokumentu opisującego projekt instalacji, przygotowanie raportu dotyczącego kwestii cywilnych i konstrukcyjnych nawiązujących do obowiązujących regulacji, identyfikującego oraz oceniającego niespójności z polskimi wymogami prawnymi, opracowanie raportu dotyczącego projektowania systemu bezpieczeństwa i podsumowującego wyniki przeprowadzonych analiz.
4.Usługi związane z zaopatrzeniem, obejmujące m.in. rewizję planu łańcucha dostaw oraz rewizję planu transportu i logistyki projektu, przygotowanie wstępnego zintegrowanego planu zarządzania materiałami dla Projektu, zawierającego między innymi szczegółowy opis procesów planowania, kontroli i raportowania przepływu materiałów dla Projektu, przeprowadzenie wstępnej kwalifikacji dostawców i podwykonawców, wspieranie w nawiązywaniu współpracy z dostawcami oraz rozwoju lokalnej i regionalnej bazy dostawczej.
5.Usługi związane z procesem budowlanym, obejmujące m.in. realizację kolejnych prac niezbędnych do wykonania prac przygotowawczych i innych wczesnych prac, potwierdzenie adekwatności infrastruktury zewnętrznej dla realizacji Projektu, w tym uregulowanie kwestii technicznych, organizacyjnych, akceptacja projektów technicznych przed przedłożeniem ich do zatwierdzenia przez organy regulacyjne, kontynuacja przygotowania danych niezbędnych do uzyskania pozwolenia na budowę, przeprowadzenie przeglądów wykonalności w zakresie optymalizacji, poprawek rysunków i specyfikacji;
6.Usługi, których rezultat będzie mógł być wykorzystany na etapie uruchomienia i przekazania (...) do eksploatacji, obejmujące finalizowanie opracowania strategii jej uruchomienia i przekazania do eksploatacji;
7.Usługi, których rezultat będzie mógł być wykorzystany na etapie eksploatacji i konserwacji (...), obejmujące m.in. przygotowanie raportu zawierającego między innymi informacje o przyczynach mogących powodować (...), nadmierne wypełnienie, wygięcie (...) oraz inne uszkodzenia lub nieprawidłowe działanie (...), planowanie opracowania i dostarczenia dokumentacji technicznej niezbędnej do wsparcia procesów licencyjnych obejmujących wszystkie aspekty związane z (...), zapewnienie wsparcia w zakresie szkolenia i kwalifikacji personelu Zamawiającego, aby zapewnić gotowość do rozpoczęcia eksploatacji, dalsze prace nad dokumentami dotyczącymi składowania odpadów (...), przygotowanie zaktualizowanych analiz zagrożenia pożarowego oraz systemów ochrony przeciwpożarowej.
Należy pamiętać, że podatnik zawsze ma obowiązek prawidłowego klasyfikowania dokonywanych czynności. Na gruncie prawa podatkowego zasadą jest, że o rodzaju czynności decyduje nie nazwa nadana przez strony, lecz rzeczywisty charakter czynności. W rezultacie o zakwalifikowaniu do konkretnego rodzaju usług decyduje treść czynności.
Zdaniem Organu w przedmiotowej sprawie należy stwierdzić, że usługi świadczone w ramach Umowy EDA będącej kontynuacją Umowy ESC mające doprowadzić do budowy (...), ze względu na ich charakter należy ocenić łącznie jako doradcze i analityczne, gdyż dominującym, kluczowym i wspólnym ich elementem jest wykorzystanie fachowej wiedzy różnych specjalistów Wykonawcy w celu przygotowania najlepszych i najskuteczniejszych rozwiązań dotyczących przygotowania realizacji budowy (...).
W przedmiotowej sprawie należy w pierwszej kolejności przeanalizować art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.
A zatem, istotne będzie wyjaśnienie znaczenia m.in. pojęć: „usług doradczych”, „usług prawnych”, „zarządzania i kontroli”. Przepisy ustawy o CIT, nie definiują ww. pojęć. Wobec braku w ustawie definicji należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej tych pojęć.
Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN „doradztwo” oznacza udzielanie fachowych porad, natomiast termin „doradzać” znaczy udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Użyty w ustawie o CIT termin „usługi doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.
Według sądów administracyjnych, odwołując się do powszechnego języka polskiego można stwierdzić, że przez doradztwo rozumie się udzielanie fachowych zaleceń, porad. Stosownie do definicji podanej w ww. słowniku, poradnictwo to „zorganizowana forma udzielania porad w jakimś zakresie”. Doradca to ten co udziela fachowych zaleceń czy porad, wskazówek, to ktoś, kto posiadaną wiedzę wykorzystuje na wskazywanie najlepszych, najbardziej optymalnych rozwiązań, nakłaniając odbiorcę takiej usługi do zastosowania się do rady, porady, wskazówki, dyrektywy postępowania. Zdaniem sądów administracyjnych, świadczenie usługi doradztwa należy postrzegać jako wykorzystanie swojej wiedzy, znajomości rzeczy poprzez wskazywanie najlepszych, najskuteczniejszych rozwiązań do ich zastosowania do danego problemu.
Działalność doradcza może dotyczyć różnych dziedzin, obszarów i obiektów, a zatem może być rozpatrywana w wielu aspektach.
W literaturze przedmiotu bardzo różnorodnie formułowane są zadania stojące przed usługami doradczymi, np. doradztwo określane jest jako:
-przejęcie zadań,
-pośrednictwo w zakresie przekazywania wiedzy,
-pośrednictwo w przekazywaniu specjalnych informacji,
-pomoc w rozwiązywaniu problemów,
-pomoc w podejmowaniu decyzji,
-przekazywanie informacji zmniejszających ryzyko,
-przygotowanie i przekazywanie informacji służących rozwiązaniu kompleksowych problemów,
-przekazywanie specyficznej wiedzy, celem usprawnienia działań,
-identyfikacja i rozwiązywanie problemów,
-przekazywanie zaleceń dotyczących usprawniania działań oraz pomoc w ich wdrożeniu,
-dawanie wskazówek dotyczących postępowania.
Doradcy mogą więc pomóc zleceniodawcy w przygotowaniu decyzji, rozwiązaniu problemów, usprawnieniu działania itp.
Zdaniem F. Steele, doradztwo to „wszelkie formy dostarczania pomocy w zakresie realizacji celów, procesu czy struktury zadania lub ewentualnie ciągu zadań, gdzie doradca nie jest faktycznie odpowiedzialny za wykonanie tych zadań, lecz służy pomocą tym, którzy tę odpowiedzialność ponoszą (F. Steele, Consulting for Organizational Change, Amherst, MA, University of Massachusetts Press, 1975, s. 3).
Usługi prawne to wysoko wyspecjalizowane usługi odnoszące się do różnych dziedzin prawa zazwyczaj znajdujące wyraz poprzez udzielanie porad i konsultacji prawnych, sporządzanie opinii prawnych, opracowywanie projektów aktów prawnych oraz występowanie przed urzędami i sądami w charakterze pełnomocnika lub obrońcy.
Według Słownika języka polskiego PWN „zarządzać”, oznacza kierować, administrować czymś” (E. Sobol, Słownik języka polskiego PWN, Warszawa 1996). W tym kontekście, za zarządzanie należy uznać władcze uprawnienie w stosunku do realizowanego projektu lub działalności gospodarczej. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN, „kierować” oznacza „stać na czele czegoś, wskazywać sposób postępowania”.
Z kolei kontrola, to: 1) porównanie stanu faktycznego ze stanem wymaganym i ustalanie ewentualnych odstępstw, sprawdzanie, czy coś jest zgodne z obowiązującymi przepisami, 2) nadzór nad czymś albo nad kimś, czuwanie nad prawidłowym przebiegiem czegoś, wpływ na rozwój wydarzeń.
Z postanowień Umowy EDA wynika, że realizowane usługi obejmują działania doradcze i analityczne w różnych obszarach gospodarczych. Świadczone są usługi doradcze, a także nadzór nad realizacją projektu, opracowanie podziału Projektu, analiza zgodności projektu z obowiązującymi regulacjami, analiza bezpieczeństwa, rewizja wcześniej przeprowadzonych analiz, wsparcie w opracowaniu projektu koncepcyjnego i lokalizacji systemów zabezpieczeń, rewizja planu projektu inżynieryjnego i dokumentacji projektowej, usługi związane z zaopatrzeniem czy zapewnienie wsparcia w zakresie szkolenia i kwalifikacji personelu. Ponadto opracowywane są plany, harmonogramy, dokumentacje, informacje, projekty i strategie.
Należy zauważyć, że do świadczenia ww. usług konieczne jest posiadanie określonej wiedzy fachowej, która następnie poprzez wykorzystanie opracowanych dokumentów i informacji zostanie użyta w celu podjęcia najlepszych rozwiązań w kolejnych etapach inwestycji.
Powyższe usługi, zdaniem organu, mieszczą się w katalogu usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop – jako usługi wymienione wprost w ww. przepisie, tj. doradztwo czy usługi prawne (w zakresie przeprowadzonej oceny prawnej), a także usługi o podobnym charakterze do usług wymienionych w tym przepisie.
Katalog usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie „oraz świadczeń o podobnym charakterze”. W ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy jednakże uznać wyłącznie świadczenia równorzędne do wymienionych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, winno ono spełnić takie same przesłanki, albo winny wynikać z niego takie same prawa i obowiązki dla stron jak ze świadczeń wymienionych w cytowanym przepisie. Lista ta obejmuje również świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane. Niemniej jednak sama nazwa umowy o świadczenie usługi nie może być wyłącznym czynnikiem, który kwalifikuje daną usługę jako należącą do katalogu świadczeń podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.
W przedmiotowej sprawie, jak już wskazano, przeprowadzone analizy, oceny czy badania pozwalają na wykorzystanie fachowej wiedzy różnych specjalistów w celu wykorzystania najlepszych i najskuteczniejszych rozwiązań. Wnioskodawca będzie zatem bazował na doświadczeniu i wiedzy profesjonalistów. To z kolei, zdaniem organu pozwala na stwierdzenie, że usługi wymienione w Umowie mają charakter podobny do świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop.
Przepisy podatkowe nie definiują pojęcia „usługi doradcze” ale powszechne znaczenie tego pojęcia oznacza udzielanie fachowych zaleceń i porad. Doradca zaś to ten co udziela fachowych zaleceń, porad i wskazówek. To ktoś kto posiadaną wiedzę wykorzystuje na wskazywanie najlepszych, najbardziej optymalnych rozwiązań, nakłaniając odbiorcę takiej usługi do zastosowania się do rady, porady, wskazówki, dyrektywy postępowania. Usługi doradztwa należy postrzegać jako wykorzystanie swojej wiedzy, znajomości rzeczy poprzez wskazywanie najlepszych, najskuteczniejszych rozwiązań do danego problemu.
Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że płatności z tytułu usług wymienionych w ramach Umowy wymienione w pkt 1-7 wniosku (szczegółowo opisane we wniosku):
1.Usługi związane z zarządzaniem Projektem,
2.Usługi związane z licencjami i pozwoleniami,
3.Usługi związane z pracami inżynieryjnymi,
4.Usługi związane z zaopatrzeniem,
5.Usługi związane z procesem budowlanym,
6.Usługi, których rezultat będzie mógł być wykorzystany na etapie uruchomienia i przekazania (...) do eksploatacji,
7.Usługi, których rezultat będzie mógł być wykorzystany na etapie eksploatacji i konserwacji (...),
– jako usługi doradcze (analityczne) stanowią świadczenia podlegające opodatkowaniu podatkiem u źródła.
Natomiast jak wskazano, w art. 21 ust. 2 ustawy o CIT, przepisy art. 21 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 i 5 UPO dotyczącym „zysków z działalności gospodarczej”:
1.Zyski z przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa powinny być opodatkowane tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.
5.Jeżeli w zyskach mieszczą się pozycje dochodu, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej Umowy, postanowienia tamtych artykułów zastąpią postanowienia tego artykułu, jeżeli nie stanowi on inaczej.
W myśl art. 14 UPO dotyczącego „zysków kapitałowych”:
1.Osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym z Umawiających się Państw będzie zwolniona od opodatkowania w drugim Umawiającym się Państwie zysku ze sprzedaży, zamiany lub innej dyspozycji walorami kapitałowymi, chyba że:
a)zysk został osiągnięty przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym z Umawiających się Państw ze sprzedaży, zamiany lub innej dyspozycji mieniem wymienionym w artykule 7 niniejszej Umowy, położonym na terytorium drugiego Umawiającego się Państwa,
(…).
2. W przypadku zysków wymienionych w ustępie 1, litera a zastosowanie mają postanowienia artykułu 7 niniejszej Umowy. W przypadku zysków wymienionych w ustępie 1, litera b zastosowanie mają postanowienia artykułu 8 niniejszej Umowy.
W świetle powyższego należy stwierdzić, że powołany powyżej art. 8 ust. 5 UPO przyznaje pierwszeństwo poszczególnym kategoriom dochodów. Zatem, usługi doradcze nie mieszczące się w dyspozycji innych artykułów powołanej umowy należy kwalifikować do zysków przedsiębiorstwa. Art. 8 UPO ma bowiem zastosowanie do dochodów przedsiębiorstwa, które nie wchodzą w zakres dochodów objętych innymi artykułami UPO. Zyski te podlegają opodatkowaniu tylko w państwie siedziby podmiotu, który dochód taki uzyskuje.
Z uwagi na powyższe, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 8 ust. 1 UPO, zyski przedsiębiorstwa (...), który nie prowadzi w Polsce działalności gospodarczej w formie zakładu, podlegają opodatkowaniu w Y. UPO nie przewiduje możliwości opodatkowania takich przychodów w Polsce. Wnioskodawca jako płatnik powinien uzyskać certyfikat rezydencji wspólnika/wspólników spółki transparentnej podatkowo i zachować wymóg należytej staranności wynikający z art. 26 ust. 1 updop, aby mógł skorzystać z preferencji UPO. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.
Odrębną kategorię należności wypłacanych podmiotowi (...) w ramach Umowy która winna być oceniana na pod kątem poboru podatku u źródła stanowią dokumenty (Produkty). W ramach Umowy Wnioskodawca, w opisanym we wniosku zakresie, nabędzie prawa:
- do części Produktów Przeniesionych – majątkowe prawa autorskie uzyskane na skutek ich nabycia przez Wnioskodawcę oraz
- do części Produktów Licencjonowanych – prawa do korzystania.
Zarówno Dokumentacja Licencjonowana jak i Przeniesiona może zawierać wytwory chronione prawami własności intelektualnej, które przysługują Wykonawcy, w tym A, a które uzyskali w związku i w ramach dotychczasowej działalności, np. know-how, technologia produkcji.
Przepis art. 21 ust. 1 pkt 1 updop obejmuje przychód uzyskany między innymi z praw autorskich lub pokrewnych, w tym również ze sprzedaży tych praw.
Dokumenty i informacje, które są chronione prawami licencyjnymi należy uznać za prawa autorskie i pokrewne wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 1 updop.
W celu właściwego określenia zakresu powyższej regulacji należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm., dalej jako: „ustawa o prawie autorskim”).
Art. 1 ust. 1 tej ustawy stwierdza, że:
Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).
Ponadto w art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim stwierdza się:
W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).
Zgodnie z art. 41 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim:
1. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:
1) autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy;
2) nabywca autorskich praw majątkowych może przenieść je na inne osoby, chyba że umowa stanowi inaczej.
2.Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub licencja obejmują pola eksploatacji wyraźnie w nich wymienione.
Stosownie do art. 43 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim:
1.Jeżeli z umowy nie wynika, że przeniesienie autorskich praw majątkowych lub udzielenie licencji nastąpiło nieodpłatnie, twórcy przysługuje prawo do wynagrodzenia.
2.Wynagrodzenie musi być godziwe i odpowiednie do zakresu udzielonego prawa, charakteru i zakresu korzystania oraz korzyści wynikających z korzystania z utworu.
Zgodnie z art. 67 ustawy o prawie autorskim:
1.Twórca może udzielić upoważnienia do korzystania z utworu na wymienionych w umowie polach eksploatacji z określeniem zakresu, miejsca i czasu tego korzystania.
2.Jeżeli umowa nie zastrzega wyłączności korzystania z utworu w określony sposób (licencja wyłączna), udzielenie licencji nie ogranicza udzielenia przez twórcę upoważnienia innym osobom do korzystania z utworu na tym samym polu eksploatacji (licencja niewyłączna).
3.Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, licencjobiorca nie może upoważnić innej osoby do korzystania z utworu w zakresie uzyskanej licencji.
4.Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, uprawniony z licencji wyłącznej może dochodzić roszczeń z tytułu naruszenia autorskich praw majątkowych, w zakresie objętym umową licencyjną.
5.Umowa licencyjna wyłączna wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności.
Łączna subsumcja art. 21 ust. 1 pkt 1 updop oraz powołanych przepisów prawa autorskiego nie pozostawia wątpliwości, że prawa własności intelektualnej, które będą licencjonowane co do zasady podlegają w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym.
Zatem dokumenty i informacje które są chronione prawami licencyjnymi należy uznać za prawa autorskie lub pokrewne wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 1 updop.
W tym stanie rzeczy, w myśl art. 21 ust. 2 updop należy przeanalizować, czy postanowienia umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie wyłączają lub nie ograniczają prawa Polski do opodatkowania przedmiotowych dochodów.
Do należności licencyjnych odnosi się art. 13 UPO.
Stosownie do art. 13 ust. 1 i 2 UPO:
1.Należności licencyjne powstałe w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie będą opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.
2.W każdym razie takie należności mogą być opodatkowane także w tym Państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale podatek w ten sposób pobierany nie może przekroczyć 10% kwoty należności brutto.
Art. 13 ust. 3 UPO stanowi, że:
Określenie „należności licencyjne” użyte w niniejszym artykule oznacza:
a)wszelkiego rodzaju należności, które są płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich z tytułu twórczości literackiej, artystycznej lub prac naukowych, włączając prawa autorskie, związane z filmami i taśmami magnetofonowymi używanymi przez rozgłośnie radiowe i stacje telewizyjne, patentami, znakami towarowymi, wzorami użytkowymi i zdobniczymi, dokumentacją, formułami, technologią produkcyjną, informacjami dotyczącymi doświadczeń przemysłowych, handlowych lub naukowo-badawczych lub umiejętności (know-how), oraz
b)zyski osiągnięte ze sprzedaży, zamiany lub innej dyspozycji taką wartością majątkową lub prawami w takim zakresie, w jakim kwoty uzyskane z takiej sprzedaży, zamiany lub innej dyspozycji za odpłatnością uzależnione są od produktywności, używania lub dysponowania taką wartością majątkową lub prawami.
Na podstawie art. 13 ust. 4 i 5 UPO:
4.Postanowienie ustępu 2 nie będzie stosowane, jeżeli odbiorca należności licencyjnych, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium jednego z Umawiających się Państw, posiada w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą należności licencyjne, zakład, a prawa albo wartości majątkowe, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne, rzeczywiście należą do tego zakładu. W takim przypadku mają zastosowanie postanowienia artykułu 8 niniejszej Umowy.
5.Należności licencyjne będą uważane za powstałe w Umawiającym się Państwie tylko wtedy, kiedy takie należności licencyjne są wypłacane jako zaspokojenie używania lub praw do używania wartości majątkowych lub praw wymienionych w ustępie 3 na terytorium tego Umawiającego się Państwa.
W opisie sprawy wskazano, że rezultatem Usług będzie powstanie różnych dokumentów. W odniesieniu do Produktów Licencjonowanych, to zgodnie z Umową EDA każdy Członek Konsorcjum zachowuje wszelkie Prawa Własności Intelektualnej Wykonawców do wszystkich Produktów Licencjonowanych. Każdy Członek Konsorcjum udziela Zamawiającemu ograniczonej, niewyłącznej, niepodlegającej sublicencjonowaniu, nieprzenoszalnej (zgodnie z warunkami określonymi w Umowie EDA) licencji na korzystanie z Produktów Licencjonowanych wyłącznie na potrzeby Projektu, obowiązującej od momentu dostarczenia Zamawiającemu jakiejkolwiek części Produktów Licencjonowanych. Licencja udzielana jest na następujących polach eksploatacji: w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie jakąkolwiek techniką egzemplarzy Produktów Licencjonowanych w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzanie i utrwalanie Produktów Licencjonowanych w pamięci komputera; w zakresie rozpowszechniania oryginału albo egzemplarzy, na których utwór utrwalono lub zapisano, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Produktów Licencjonowanych; udostępnianie za pośrednictwem sieci wewnętrznej (intranet) oraz Internetu (niepubliczne, tj. dla osób trzecich, w tym organów władzy publicznej); w zakresie rozpowszechniania utworu w sposób inny niż określony powyżej – wizualizacja, wystawienie, wyświetlenie, zwielokrotnianie jakimikolwiek środkami, w tym techniką bezprzewodową; oraz korzystania z Produktów Licencjonowanych w całości lub w części w ich oryginalnej formie na wewnętrzne potrzeby Zamawiającego w związku z realizacją Projektu. Z wyjątkiem przypadków określonych w Umowie EDA, Zamawiający nie ma prawa do upoważnienia lub zezwolenia żadnej osobie trzeciej na: wykorzystywanie, sprzedawanie, przenoszenie, udzielanie sublicencji lub w inny sposób udostępnianie Produktów Licencjonowanych w jakimkolwiek celu innym niż określony w Umowie EDA; kopiowanie, obciążanie lub rozpowszechnianie Produktów Licencjonowanych (z wyjątkiem kopii Produktów Licencjonowanych przeznaczonych wyłącznie do użytku wewnętrznego); stosowanie inżynierii odwrotnej, demontażu lub innych prób odtworzenia Produktów Licencjonowanych; modyfikowanie, dostosowywanie, zmienianie, ulepszanie lub tworzenie jakichkolwiek prac pochodnych Produktów Licencjonowanych, w tym na ich dostosowywanie (z zastrzeżeniem jednak możliwości dokonywania tłumaczeń na język polski); usuwanie, obchodzenie, tworzenie lub wykorzystywanie jakichkolwiek obejść zabezpieczeń przed kopiowaniem lub zabezpieczeń zawartych w Produktach Licencjonowanych lub z nimi związanych; usuwanie, zmienianie lub zasłanianie jakichkolwiek informacji o prawach autorskich, znakach towarowych lub innych prawach własności w Produktach Licencjonowanych.
Licencja udzielona przez każdego z Członków Konsorcjum upoważnia Zamawiającego do rozszerzenia niektórych praw zdefiniowanych w Umowie EDA na osoby trzecie do korzystania z Produktów Licencjonowanych wyłącznie na rzecz lub w imieniu Zamawiającego wyłącznie w ramach realizacji Projektu, w odniesieniu do wszystkich pól eksploatacji określonych w Umowie EDA. W przypadku, gdy Zamawiający jest uprawniony do ujawnienia Produktów Licencjonowanych osobie trzeciej oraz do korzystania przez osobę trzecią z Produktów Licencjonowanych w sposób określony w Umowie EDA, Zamawiający będzie również uprawniony do przekazania tym podmiotom materialnych nośników (np. płyt CD) zawierających Produkty Licencjonowane w takim samym formacie, w jakim zostały one przekazane Zamawiającemu przez Wykonawcę.
W zakresie wymaganym lub niezbędnym dla organów administracji, jeżeli Zamawiający lub jakakolwiek osoba trzecia działająca w imieniu Zamawiającego w zakresie określonym w Umowie EDA, która otrzymała określony Produkt Licencjonowany na podstawie niniejszej Umowy EDA, ma prawo do modyfikacji takiego konkretnego Produktu Licencjonowanego wyłącznie na potrzeby realizacji Projektu i pod warunkiem uprzedniej zgody danego Członka Konsorcjum na dokonanie takiej modyfikacji i ujawnienie jej organom administracji. Taka zgoda Członka Konsorcjum nie będzie bezzasadnie wstrzymywana i zostanie udzielona w ciągu siedmiu dni roboczych. Nieudzielenie przez Wykonawcę odpowiedzi na żądanie w tym terminie będzie traktowane jako zgoda na modyfikację i ujawnienie takiej modyfikacji organom (...). Każdy taki zmodyfikowany Produkt Licencjonowany będzie wykorzystywany w taki sam sposób, jak oryginalny Produkt Licencjonowany.
Dokonując interpretacji postanowień umowy polsko-Y należy zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak również brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.
W punkcie 8.5 Komentarza do art. 12 ust. 2 Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku (OECD (2014) Modelowa konwencja w sprawie podatku od dochodu i majątku. Wersja skrócona 2014, Wolters Kluwers SA, Warszawa 2016 r.), odnoszącego się do definicji należności licencyjnych, wskazano, że:
Jeżeli informacje, o których mowa w ustępie 2, są dostarczone lub jeżeli przyznane zostało użytkowanie lub prawo do użytkowania majątku, o którym mowa w tym ustępie, osoba władająca takimi informacjami lub majątkiem może zgodzić się nie udostępniać takich informacji lub majątku nikomu innemu. Zapłata dokonana za taką zgodę stanowi zapłatę za zapewnienie wyłączności posiadania takich informacji lub wyłączności prawa użytkowania takiego majątku, w zależności od przypadku. Te płatności stanowiące „należności wszelkiego rodzaju uzyskane jako wynagrodzenie wypłacone (...) za prawo do użytkowania mienia lub za informacje” podlegają definicji należności licencyjnych.
Z kolei w punkcie 10.2 Komentarza do art. 12 ust. 2 Modelowej Konwencji wskazano, że:
Nie można uznać wypłaty jako wynagrodzenia za „za użytkowanie lub prawo użytkowania prawa” do rysunku, wzoru lub planu, jeżeli ten rysunek, wzór lub plan jeszcze nie istnieje. W takim przypadku bowiem wypłata następuje w zamian za usługi, które prowadzą do opracowania rysunku, wzoru lub planu, co będzie wchodziło w zakres artykułu 7. Będzie to również miało miejsce nawet wówczas, gdy pomysłodawca rysunku, wzoru lub planu (na przykład architekt) zachowuje całość praw, w tym praw autorskich do tego rysunku, wzoru lub planu. Jednakże jeżeli właściciel praw autorskich do wcześniej opracowanych planów udziela osobie prawa do zmodyfikowania lub odtworzenia tych planów bez dokonywania faktycznie jakiejkolwiek dodatkowej pracy, to uzyskane przez właściciela wypłaty w zamian za udzielenie prawa użytkowania w taki sposób jego planów stanowią należności licencyjne.
Licencję charakteryzowaną przez przepisy ustawy o prawie autorskim należy przeciwstawić „licencji” użytkownika końcowego. Na podstawie tej drugiej nie dochodzi bowiem do udzielenia prawa do korzystania z autorskich praw majątkowych, a jedynie do udzielenia prawa do używania określonego egzemplarza utworu. Zatem można twierdzić, że licencja to nie to samo co uprawnienie użytkownika końcowego. W stosunku do tych ostatnich, jeśli utwór nie jest przeznaczony do dalszej odprzedaży (rozpowszechniania), tylko do wewnętrznego użytku, to wtedy nie mamy do czynienia z nabyciem licencji w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Licencja końcowa (tzw. end-user agreement lub end-user license) pozwala na używanie utworu, ale nie pozwala na ich modyfikowanie, poprawianie, kopiowanie, rozpowszechnianie (wyjątkiem jest archiwizowanie i sporządzanie kopii bezpieczeństwa). Jeżeli zatem dany podmiot nabywa dokumenty, informacje nie nabywając przy tym prawa do kopiowania i powielania na potrzeby osób trzecich, modyfikowania oraz dalszego rozpowszechniania oprogramowania, a więc gdy podmiot ten działa jako użytkownik końcowy, tzw. end-user, to zapłata za utwór nie stanowi należności licencyjnej.
Przedstawiony we wniosku zakres udzielanych licencji dotyczący utrwalania i zwielokrotniania utworu, rozpowszechniania i obrotu oryginałem lub egzemplarzami, rozpowszechniania utworu, wizualizacji, wystawiania, wyświetlania, możliwości udostępniania osobom trzecim, modyfikacji, możliwości tworzenia utworów zależnych (mimo, że głównie w celu realizacji projektu budowy (...)) wykracza poza przypadek kiedy korzystanie z praw ograniczone jest jedynie do wykorzystania na własne potrzeby kupującego jako zakup egzemplarza utworu (bez prawa do dalszego udostępniania, powielania, kopiowania itp.). Tym samym korzystania przez Wnioskodawcę z Produktów Licencjonowanych, nie można traktować jako licencji tzw. użytkownika końcowego.
W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z licencją jako umową uprawniającą do korzystania z dokumentów i informacji Wykonawcy na określonych polach eksploatacyjnych.
Opis zdarzenia przyszłego dotyczący praw do dokumentacji nie wskazuje na to, że w sprawie mamy do czynienia z zyskami osiągniętymi ze sprzedaży, zamiany lub innej dyspozycji taką wartością majątkową lub prawami w takim zakresie, w jakim kwoty uzyskane z takiej sprzedaży, zamiany lub innej dyspozycji za odpłatnością uzależnione są od produktywności, używania lub dysponowania taką wartością majątkową lub prawami. Tym samym w sprawie nie znajdzie zastosowania art. 13. ust. 3 pkt 3 lit. b UPO.
Należności z tytułu nabycia powyższych praw do udzielania licencji i prawo do wprowadzania zmian w dokumentach i informacjach jako wskazane w art. 13 ust. 3 lit. a UPO w związku z art. 21 ust. 1 pkt 1 updop w istocie stanowią należności za prawo do użytkowania praw autorskich. Wnioskodawca jako płatnik ma obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanych należności z uwzględnieniem przepisów UPO.
W odniesieniu do wytworów chronionych prawami własności intelektualnej, które przysługują Wykonawcy, w tym A, a które uzyskali w związku i w ramach dotychczasowej działalności, np. know-how, technologia produkcji – należy odnieść się do rozumienia użytego w art. 21 ust. 1 pkt 1 updop zwrotu „za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how)”oraz sformułowania użytego w art. 13 ust. 3 lit. a UPO „informacjami dotyczącymi doświadczeń przemysłowych, handlowych lub naukowo-badawczych lub umiejętności (know-how)” .
Pod pojęciem „know-how” należy rozumieć określoną wiedzę o poufnym charakterze, w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej. Prawa do korzystania z tej wiedzy mogą być przedmiotem obrotu, m.in. sprzedaży praw, udzielenia licencji. Pojęcie to określa m.in. wiedzę techniczną i specjalne właściwości odkryte przez dany podmiot w rezultacie prowadzonych przez siebie badań, a nieznane konkurencji. „Know-how” można zdefiniować jako pakiet informacji praktycznych, wynikających z doświadczenia i badań, które są:
-niejawne, czyli nie są powszechnie znane lub łatwo dostępne,
-istotne, czyli ważne i użyteczne z punktu widzenia wytwarzania czy sprzedaży produktów objętych umową oraz
-zidentyfikowane, czyli opisane w wystarczająco zrozumiały sposób, aby można było sprawdzić, czy spełniają kryteria niejawności i istotności.
Aby know-how mogło być zidentyfikowane, musi być ono ustalone w umowie albo w odrębnym dokumencie, bądź też zarejestrowane w jakiejkolwiek innej stosownej formie.
Ponadto, pkt 11 Komentarza do art. 12 wyraźnie wskazuje, że:
Kwalifikując należności licencyjne jako wynagrodzenia wypłacane za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej, ustęp 2 czyni aluzję do know-how. Różne wyspecjalizowane ugrupowania i poszczególni autorzy wypracowali liczne definicje know-how. Określenie „wynagrodzenia (…) za informacje związane z doświadczeniem nabytych w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej” jest stosowane w kontekście przenoszenia/przekazywania pewnych informacji, które nie były przedmiotem patentu i które na ogół nie mieszczą się w innych kategoriach praw własności intelektualnej. Wyposażenie to odsyła w zasadzie do informacji publicznie nieujawnionych o charakterze przemysłowym, handlowym lub naukowym, mających związek z nabytym doświadczeniem, które mają praktyczne zastosowanie w działalności przedsiębiorstwa, i których ujawnienie może przenieść korzyści ekonomiczne. Ponieważ definicja nawiązuje do informacji związanych z nabytym doświadczeniem, to artykuł nie ma zastosowania do wynagrodzenia za nowe informacje otrzymane w wyniku usług wykorzystywanych na zlecenie osoby wypłacającej wynagrodzenie.
W punkcie 11.1, 11.2 ww. Komentarza do art. 12 ust. 2, wyraźnie stwierdza się, że:
W umowie na zakup know-how jedna ze stron zobowiązuje się do udostępniania drugiej stronie specjalistycznej wiedzy i doświadczeń nieujawnionych publicznie w celu wykorzystania ich na własny rachunek. Uważa się, że udostępniający nie jest zobowiązany do odgrywania jakiejkolwiek roli w trakcie stosowania udostępnianej formuły produkcyjnej ani też nie jest zobowiązany do gwarantowania wyników stosowania tej formuły.
Taki rodzaj umowy różni się od umowy o świadczenie usług, według której jedna ze stron stosuje własne umiejętności zawodowe i doświadczenie, wykonując pracę dla drugiej strony. Płatności dokonane z tego tytułu wchodzą na ogół w zakres artykułu 7.
Zgodnie z pkt 11.3 ww. Komentarza, umowy know-how to:
Umowy na udostępnienie know-how odnośnie do informacji, które już istnieją lub za udostępnienie informacji po ich opracowaniu lub stworzeniu, i które zawierają specjalne postanowienia dotyczące poufności takich informacji.
W przypadku umów o świadczenie usług świadczący usługi zobowiązuje się do zapewnienia usług, które mogą wymagać wykorzystania przez świadczącego pewnej specyficznej wiedzy, umiejętności i doświadczenia , ale nie do przekazania drugiej stronie takiej specyficznej wiedzy, umiejętności lub doświadczenia.
Ponadto punkt 11.6 Komentarza stanowi, iż:
W praktyce handlowej spotyka się umowy, które obejmują zarówno know-how, jak i udzielenie pomocy technicznej. Przykładem takiego kontraktu, jednym z wielu, jest umowa franchisingowa (kontrakt specjalnego charakteru), w której udostępniający przekazuje nabywcy swoją wiedzę i doświadczenie oraz udziela mu różnorodnej pomocy technicznej, której w pewnych przypadkach towarzyszą pomoc finansowa i dostawa towarów. W takich umowach mieszanych należy – opierając się na danych zawartych w umowie lub drogą analizy logicznej – dokonać rozbicia całej kwoty wynagrodzenia na oddzielne elementy i do każdego z nich zastosować odrębne zasady opodatkowania. Jeżeli jednak jeden z elementów świadczenia stanowi pozycję główną kontraktu, a pozostałe elementy są uboczne lub mają raczej znikome znaczenie, to normę stosowaną do głównego elementu należy stosować do całości wynagrodzenia.
W związku z tym, że zarówno Produkty Przeniesione (nabyte) jak i Produkty Licencjonowane mogą zawierać wytwory chronione prawami własności intelektualnej, które przysługują Wykonawcy w tym A, a które uzyskali w związku i w ramach dotychczasowej działalności, np. know-how, technologia produkcji – w sprawie mamy do czynienia z wypłatą należności o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.
W przypadku gdy Wnioskodawca nabędzie majątkowe prawa autorskie (Produkty Przeniesione) to taka należność nie będzie uznawana za użytkowanie lub prawo do użytkowania praw autorskich i tym samym nie będzie stanowiła należności licencyjnej na podstawie art. 13 UPO.
Z kolei w przypadku licencji/praw do korzystania z Produktów Licencjonowanych dochodzi do korzystania z praw zatem na podstawie art. 13 UPO należność z tego tytułu stanowi należność licencyjną.
Przepis art. 21 ust. 1 pkt 1 updop oraz art. 13 UPO wprost wskazują, że informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) podlegają opodatkowaniu tzw. podatkiem u źródła. W związku z powyższym na Wnioskodawcy od płatności za korzystanie z dokumentów obejmujących np. know-how, technologię produkcji – ciąży obowiązek pobierania tego podatku, mając na uwadze przepisy UPO.
Ponadto w opisie sprawy wskazano także, że rezultatem Usług będzie powstanie różnych dokumentów, do części których Wnioskodawca nabędzie majątkowe prawa autorskie uzyskane na skutek ich nabycia (Produkty Przeniesione). W zakresie Produktów Przeniesionych, każdy Członek Konsorcjum nieodwołalnie udziela, przenosi, przekazuje i dostarcza Zamawiającemu, a Zamawiający nabywa w sposób pełny i nieodwołalny wszelkie majątkowe prawa autorskie do odpowiednich Produktów Przeniesionych do wykorzystania w związku z Programem (...) na terytorium Polski, z wyjątkiem jakichkolwiek Praw Własności Intelektualnej Wykonawców i ze skutkiem od chwili dostarczenia Zamawiającemu jakiegokolwiek elementu Produktów Przeniesionych (z zastrzeżeniem zgodności z obowiązującymi postanowieniami dotyczącymi kontroli eksportu zawartymi w Umowie EDA). To przeniesienie majątkowych praw autorskich określonych powyżej nie stanowi licencji, natomiast stanowi pełne, bezwarunkowe i ostateczne przeniesienie takich praw na Zamawiającego. Przeniesienie obejmuje prawo do czerpania dochodów z wszelkich form eksploatacji Produktów Przeniesionych w związku z Programem (...) na terytorium Polski. Przeniesienie następuje w odniesieniu do wszystkich pól eksploatacji, w tym w szczególności: w zakresie utrwalania i zwielokrotniania Produktów Przeniesionych; rozpowszechniania i obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których Produkty Przeniesione zostały utrwalone lub zapisane; rozpowszechniania Produktów Przeniesionych; tworzenia cyfrowych wersji i kopii Produktów Przeniesionych w całości lub w części; korzystania z Produktów Przeniesionych i ich kopii, w całości lub w części, w celach marketingowych i promocyjnych; korzystania z Produktów Przeniesionych w całości lub w części w ich oryginalnej formie, jak również wszelkich ich modyfikacji i opracowań, w tym w celu wykorzystania takich modyfikacji i opracowań, w całości lub w części, na wewnętrzne potrzeby Zamawiającego lub na inne potrzeby Zamawiającego związane z realizacją Programu; używania i rozporządzania Produktami Przeniesionymi w całości lub w części w ich oryginalnej postaci, a także wszelkich modyfikacji, tłumaczeń i opracowań; sporządzania adaptacji, tłumaczeń i skrótów, wizualizacji, modeli trójwymiarowych itp., a także do dokonywania innych modyfikacji Produktów Przeniesionych lub ich części. Każdy Członek Konsorcjum przenosi również na Zamawiającego prawo do udzielania zgody na tworzenie i wykonywanie prac pochodnych będących adaptacjami jego Przeniesionych Produktów (innej niż jakiekolwiek Prawa Własności Intelektualnej Wykonawców), wyraża zgodę na wykonywanie praw zależnych (korzystanie i rozporządzanie) do prac pochodnych (opracowań) w odniesieniu do Przeniesionych Produktów przez Zamawiającego, następców prawnych Zamawiającego lub osób trzecich działające w imieniu Zamawiającego w związku z Programem oraz przenosi na Zamawiającego (na polach eksploatacji wskazanych w Umowie EDA) prawo do zezwalania osobom trzecim na wykonywanie autorskich praw zależnych do opracowań w odniesieniu do Produktów Przeniesionych i ich poszczególnych części w związku z Projektem.
Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że zgodnie z pkt 8.2 i 15 Komentarza OECD do art. 12:
Jeżeli wypłata jest dokonywana w zamian za przeniesienie pełnego prawa własności mienia, o którym mowa w definicji, to taka wypłata nie jest uważana jako wynagrodzenie za „użytkowanie lub za prawo użytkowania tego mienia” i tym samym nie może być uznana jako należność licencyjna.
Wynika to z faktu, że jeżeli własność praw została przeniesiona w całości lub części na inną osobę, to zapłata za to nie może dotyczyć korzystania z tych praw.
Jeżeli wynagrodzenie przekazywane jest z tytułu przeniesienia całości praw wynikających z praw autorskich, płatność nie może stanowić należności licencyjnej i przepisy artykułu nie mają zastosowania.
W omawianej sprawie należy zwrócić uwagę na okoliczność że Zarówno Produkty Licencjonowane jak i Przeniesione mogą zawierać wytwory chronione prawami własności intelektualnej, które przysługują Wykonawcy.
Zatem w przypadku, gdy będzie miało miejsce przeniesienie praw własności mienia, to taka wypłata nie jest uważana za wynagrodzenie za użytkowanie lub prawo użytkowania mienia i tym samym nie jest uznana za należność licencyjną (komentarz do art. 12 Modelowej Konwencji OECD).
Mając na uwadze powyższe, w sytuacji, gdy zostaje przeniesione prawo własności do dokumentów i informacji (Produkty Przeniesione) to nie może być mowy o użytkowaniu lub prawu do użytkowania praw autorskich, tym samym wypłacone należności nie stanowią należności licencyjnych na podstawie art. 13 UPO. Wypłacone należności należy na podstawie art. 14 UPO zakwalifikować do zysków kapitałowych. Sytuacja taka będzie miała miejsce w niniejszej sprawie gdy zostaną przeniesione prawa na Wnioskodawcę (zostaną przez Niego nabyte, nieodwołalnie na Wnioskodawcę przeniesione). Tym samym w sytuacji przeniesienia praw własności do dokumentów i informacji (Produktów Przeniesionych) Wnioskodawca jako płatnik nie będzie zobowiązany do pobrania podatku u źródła ze względu na treść art. 14 UPO. Wnioskodawca powinien uzyskać certyfikat rezydencji wspólnika spółki transparentnej podatkowo i zachować wymóg dochowania należytej staranności wynikający z art. 26 ust. 1 updop. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.
Reasumując, stanowisko Zainteresowanych:
- w zakresie uznania, że Wykonawca (A) nie powinien być uznany za podatnika, wobec którego ma zastosowanie art. 21 ust. 1 w zw. z art. 1 updop, gdyż nie podlega opodatkowaniu (...) podatkiem dochodowym w Y z uwagi transparentność podatkową a podatnikiem będzie Wspólnik Wykonawcy –jest prawidłowe,
- w zakresie kompleksowego uznania wymienionych we wniosku usług z tytułu których żadne wypłacane płatności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce a Wnioskodawca nie będzie występował w roli płatnika podatku u źródła wobec dokonywanych płatności – jest nieprawidłowe,
- w zakresie zastosowania do usług opisanych w pkt 1-7 wniosku przepisów UPO i zakwalifikowania tych usługi na podstawie art. 8 umowy polsko-Y do zysków przedsiębiorstwa i niepobrania przez Wnioskodawcę jako płatnika podatku u źródła – jest prawidłowe,
- w zakresie zastosowania w odniesieniu Produktów Licencjonowanych i informacji chronionych prawami własności intelektualnej art. 8 lub art. 14 UPO a tym samym niepobrania przez płatnika podatku u źródła – jest nieprawidłowe,
- w zakresie zastosowania do przeniesieniapraw z innych(pozostałych) dokumentów i informacji na Wnioskodawcę na skutek ich nabycia a tym samym nie pobrania podatku u źródła na podstawie:
-art. 8 UPO – jest nieprawidłowe,
-art. 14 UPO – jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Państwa wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.
Ponadto należy zauważyć, że powołane przez Zainteresowanych orzeczenia z 25 czerwca 2024 r., sygn. akt III Sa/Wa 492/24 oraz z 23 października 2024 r., sygn. akt I SA/Gl 79/24, z uwagi na wniesione skargi kasacyjne, są nieprawomocne.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności, będących przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
