Interpretacja indywidualna z dnia 16 lipca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.254.2025.2.MW

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia czy:

• wypłaty należności z tytułu Usług nabywanych przez Wnioskodawcę określanych w załączniku A do umowy o współpracę jako Kategorie usług od 1 do 5 mieszczą się w katalogu art. 21 ust. 1 pkt 1 lub pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowiąc usługę kompleksową w zakresie IT, a tym samym Wnioskodawca na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zobowiązany jest do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat - jest nieprawidłowe;
• wypłaty należności z tytułu Usług nabywanych przez Wnioskodawcę określanych w załączniku A do umowy o współpracę jako Kategorie usług od 1 do 5 mieszczą się w katalogu art. 21 ust. 1 pkt 1 lub pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce, a tym samym Wnioskodawca na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zobowiązany jest do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat - jest prawidłowe;
• wypłaty należności z tytułu Usług nabywanych przez Wnioskodawcę określanych w załączniku A do umowy o współpracę jako usługi od 1 do 5 powinny być przez Spółkę uwzględniane w limicie 2 mln zł - jest prawidłowe;
• Spółka powinna uwzględniać dla potrzeb kalkulacji limitu 2 000 000 zł wartość należności wypłacanych na rzecz podmiotu powiązanego z tytułu nabycia usługi IT będących prawem do użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego wskazanych jako kategoria określona w załączniku do umowy o współpracę wskazana ja-ko usługa od 1 do 5 - jest prawidłowe;
• płatność dokonywana w wyniku zmiany ceny (dostosowania wartości wynagrodzenia) z tytułu nabywanych usług IT od duńskiego podmiotu powiązanego będzie podlegała w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym z tytułu dochodów osiąganych przez nierezydentów (tzw. podatek u źródła) - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od należności z tytułu nabywanych usług informatycznych od podmiotu powiązanego z siedzibą w Danii.

Uzupełnili go Państwo - na wezwanie organu - pismem z 16 czerwca 2025 r. (data wpływu tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca.

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością [dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka" lub „Odbiorca”] jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Główną działalnością Spółki są usługi w zakresie montażu (...) do elektrowni wiatrowych dla rynku energii odnawialnej (prace na materiale powierzonym). Całość produkcji wykonywana jest na zlecenie spółek powiązanych [dalej: „Podmioty Powiązane”]. Spółka pełni ponadto rolę centrum usług wspólnych dla innych spółek powiązanych świadcząc usługi wsparcia m.in. administracyjnego, księgowego i itp. dla spółek powiązanych.

Spółka posiada zawartą umowę na świadczenie usług informatycznych z podmiotem powiązanym z siedzibą w Danii - B. [ dalej” „Usługodawca”, „Dostawca”, „B.”]. Podmiot ten zatrudnia doświadczony i wykwalifikowany personel, w związku z czym został wybrany jako jednostka centralna do świadczenia i koordynowania szeregu użytecznych i korzystnych usług biznesowych wymienionych w Załączniku A [dalej: „Usług”]. Załącznik ten zawiera listę świadczonych czynności (katalog otwarty) wg następujących kategorii [dalej: „Kategoria”]:

1.Infrastruktura IT - Sprzęt, sieć

2.Wsparcie informatyczne - doradztwo wewnętrzne i zewnętrzne

3.Oprogramowanie - Opłata licencyjna (3rd party) i abonament

4.Operacje IT - outsourcing i leasing

5.Inne - koszty administracyjne, wydatki na samochód, materiały biurowe, koszty najmu, czynszu, integracji i upominków rekrutacji, kosztów rozwoju.

Usługi świadczone są w celu umożliwienia wykonywania i wspierania prowadzenia bieżącej działalności oraz podnoszenia efektywności.

Zgodnie z treścią zawartej umowy o współpracę:

• Dostawca zobowiązuje się do świadczenia Usług w najlepszy możliwy sposób, a ponadto zobowiązuje się, że każdy z pracowników Usługodawcy zatrudniony do świadczenia Usług będzie kompetentny do ich świadczenia.
• Dostawca przygotuje zestawienie świadczonych Usług, aby Odbiorca mógł zapoznać się z obliczeniami Płatności obliczonymi zgodnie z warunkami określonymi w Załączniku B.
• Dostawca dostarczy Odbiorcy oczekiwane obliczenia Płatności, w tym budżet i warunki, przed rozpoczęciem każdego z lat obrotowych Odbiorcy oraz będzie informował Odbiorcę o wszelkich istotnych korektach budżetu, gdy tylko mogą one nastąpić.

Załącznik B umowy określa warunki płatności. Zgodnie z nim:

• Dostawca obciąży Usługobiorcę opłatą za usługę ("Opłata za usługę") za świadczenie Usług w sposób satysfakcjonujący Usługobiorcę. Opłata za Usługę jest równa kosztom Dostawcy poniesionym w związku ze świadczeniem Usług na rzecz Usługobiorcy ("Koszty Usługi").
• W przypadku, gdy Dostawca zdecyduje się zlecić podwykonawstwo świadczenia określonego zakresu Usług osobie trzeciej Dostawca obciąży dostawcę zewnętrznego opłatą po kosztach. Koszty podróży są zwracane według kosztów.
• "Opłata za usługę" jest obliczana na podstawie alokacji całkowitych kosztów IT firmy przy założeniu liczby pracowników umysłowych jako klucza do dystrybucji. Każdego roku Dostawca będzie wspierał Odbiorcę kopią kalkulacji uzasadniającej alokację.

B. świadczy usługi jako globalny dostawca usług informatycznych dla podmiotów w grupie. W celu zapewnienia spójności i prawidłowości alokacji kosztów usług IT do poszczególnych podmiotów z Grupy C. wdrożona została procedura obejmująca zakres alokacji poszczególnych rodzajów usług wykonywanych w ramach usług informatycznych pod kątem prawidłowego rozliczenia podatku u źródła. Procedura obowiązuje od 1.1.2024 r. Pozostaje ona w mocy do czasu jej uchylenia lub zmiany.

Metodyka określenia alokacji kosztów usług IT przypadających na poszczególne podmioty Grupy C. dokonywana jest w oparciu o kwoty budżetowane na dany rok w walucie funkcjonalnej (…). Alokacja odbywa się na podstawie faktury wystawionej w walucie lokalnej jednostki korzystającej z usług IT. Częstotliwość wystawiania faktur ustalana jest zgodnie z procedurą wewnątrzzakładową.

Na potrzeby ustalenia kosztów zidentyfikowano 5 Kategorii usług, do których przypisano pozycje budżetowe dla poszczególnych podmiotów Grupy C. Kategorie te odpowiadają kategoriom wskazanym w umowie o współpracę i stanowią uszczegółowienie rozliczeń wewnątrzgrupowych:

Infrastruktura IT (zarządzanie sprzętem, siecią i systemami informatycznymi)

• 504000 Wyposażenie >10,1< 50
• 504100 Wyposażenie <10,1
• 710000 Amortyzacja
• 504600 Telefon: Komórkowy
• 504700 Telefon: Biuro
• 504800 Telefon: Linie danych

Obsługa informatyczna - doradztwo wewnętrzne i zewnętrzne:

• 400000 Wynagrodzenia
• 502200 Konsultanci
• 503100 Koszty osobowe
• 503400 Koszty podróży
• 502600 Szkolenie
• 505800 Konserwacja: IT

Oprogramowanie - opłata licencyjna i subskrypcja:

• 504200 Konserwacja oprogramowania
• 504300 Zakup oprogramowania
• 501100 Subskrypcje
• 502300 Subskrypcje

Eksploatacja IT - outsourcing i leasing:

• 505800 Konserwacja: IT
• 501300 Ksero

Inne:

• 500100 Koszty administracyjne (różne)
• 500600 Wydatki na samochód
• 502400 Materiały biurowe
• 502700 Koszty leasingu
• 502800 Czynsz
• 503800 Integracja i upominki
• 504400 Rekrutacja
• 505100 Koszty rozwoju

Pojawienie się nowych linii budżetowych nie unieważnia ważności procedury. Alokacja planowanych budżetowych kosztów IT jest przypisywana do wybranej kategorii usług zgodnie z ww. zakresem.

Kalkulacja opiera się na planowanej liczbie pracowników (white collars), dla których koszty ich dotyczące alokowane są do miejsca powstawania kosztów: 25000 - Personel: IT. Kalkulacja kwot budżetowych może zostać skorygowana w przypadku istotnych zmian w trakcie roku. Korekta jest dokonywana na rzeczywistych danych.

W praktyce oznacza to, iż gdy zrealizowana wartość faktycznych kosztów będzie znacząco różnić się od skalkulowanej na podstawie budżetu wartości usługi, podlega ona skorygowaniu zgodnie z zasadami ceny rynkowej.

W konsekwencji Spółka może otrzymać notę debetową (zwiększającą wysokość wyświadczonych usług IT) lub kredytową (zmniejszającą wysokość wyświadczonych usług IT).

Koszty IT alokowane są w podziale na poszczególne Kategorie świadczonych usług. Roczna alokacja kosztów opiera się na wyliczeniu proporcji, w jakiej kwoty alokowanych kosztów stałych IT (dla danego podmiotu) występują w sumie całkowitych kosztów budżetowych w danej kategorii, pomniejszonej o koszty poniesione przez sam podmiot (Spółkę) w związku ze świadczonymi pracami IT do całkowitych budżetowanych kosztów związanych z usługami IT Grupy C.

Zakres usług informatycznych przypisanych do poszczególnych jednostek Grupy C.

W celu dochowania należytej staranności Spółka określiła procedurę ustalania podstawy opodatkowania podatkiem u źródła dla usług IT świadczonych przez B.

Biorąc pod uwagę zakres usług informatycznych świadczonych w ramach umowy zawartej z B., wyodrębnione zostały poszczególne Kategorie usług, w odniesieniu do których, w oparciu o brzmienie art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w celu zapewnienia jak najwyższej zgodności z przepisami prawa podatkowego oraz minimalizacji ryzyka w realizacji obowiązku płatnika podatku u źródła. Zasady jego pobierania zostały określone w następujący sposób:

Przyjęty przez Spółkę sposób ustalenia przychodów (dochodów) i wysokość zryczałtowanego podatku dochodowego od płatności dokonanych w latach 2024-2025. Spółka planuje również w oparciu o wyżej wymienioną metodologię dokonywać kwalifikacji podatku u źródła od nabywanych usług informatycznych od podmiotu powiązanego w latach kolejnych.

Spółka powzięła wątpliwości co do prawidłowości przyjętego mechanizmu rozliczeń nabywanych usług IT w kontekście ciążącym na niej obowiązku płatnika w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego (tzw. podatku u źródła) w związku z czym wystąpiła o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

W piśmie uzupełniającym z 16 czerwca 2025 r., wskazali Państwo, że przedmiotem zapytania są lata 2024 i następne.

W odpowiedzi na pytanie organu, która ze świadczonych przez Usługodawcę usług jest usługą główną, a które usługi stanowią czynność uzupełniającą/pomocniczą w stosunku do usługi głównej i z czego wynika to, że dana usługa jest dominująca albo poboczna wskazali Państwo, iż Państwa zdaniem zgodnie z ugruntowaną linią judykatury wezwanie do sprecyzowania wniosku nie może obejmować żądania, aby to sam wnioskodawca przesądził kwestię, o którą wprost zapytał, lecz jedynie do sprecyzowania danych faktycznych dotyczących warunków i kontekstu prowadzonej działalności, niezbędnych do oceny jej charakteru uprawniającego do skorzystania z preferencji. Biorąc pod uwagę charakter i funkcję interpretacji podatkowej nie można uznać stanowiska organu interpretacyjnego za prawidłowe. Przyjęcie poglądu tego organu prowadziłoby do podważenia sensu wydawania interpretacji podatkowych, jeśli sam wnioskodawca miałby udzielić odpowiedzi na zadane przez siebie organowi pytanie i odpowiedź tę uczynić elementem faktycznym wniosku o wydanie interpretacji.

Rolą wnioskodawcy jest zadeklarować fakty, a organ powinien ocenić tę deklarację pod względem podatkowoprawnym, a kiedy jest to niezbędne - także według innych dziedzin prawa, np. według prawa handlowego, cywilnego, prawa własności intelektualnej, prawa pracy, o ile tylko prawna ocena faktów w świetle tych gałęzi prawa w jakikolwiek sposób rzutuje na finalną ocenę podatkową (por. wyrok NSA z 1 czerwca 2023 r., II FSK 1165/22). Organy podatkowe, dokonując interpretacji przepisów prawa podatkowego, zobowiązane są do posiłkowania się przepisami z innych dziedzin prawa dla wyjaśnienia znaczenia występujących w przepisach ustaw podatkowych pojęć i instytucji z tych innych dziedzin prawa (wyrok NSA z 20 sierpnia 2014 r., II FSK 2108/12; wyrok NSA z 23 września 2021 r., I FSK 1573/19). Należy również zgodzić się ze stanowiskiem wyrażonym przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 4 listopada 2010 r., II FSK 1019/09, że w trosce o swoje bezpieczeństwo prawne wnioskodawca ma prawo oczekiwać (...) wyjaśnienia nasuwającej wątpliwości regulacji ukształtowanej przepisami prawa podatkowego, także wówczas, gdy zazębia się ona z innymi unormowaniami prawnymi.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego prezentowany jest pogląd, że jeżeli pojęcia z przepisów prawnych innych dziedzin prawa zostały uwzględnione czy wykorzystane w określonych unormowaniach prawa podatkowego, które się do nich bezpośrednio lub w sposób dorozumiany odwołują, to i tak do zobowiązań podatkowych zastosowanie znajdują normy prawa podatkowego, a nie współtworzące je tylko pojęcia zaczerpnięte z pozostałych gałęzi prawa. Norma prawnopodatkowa będzie wówczas zbudowana nie tylko z określonych przepisów ustawy podatkowej, ale i z regulacji prawnych innych dziedzin prawa (por. wyrok NSA z 13 grudnia 2016 r., II FSK 3028/14). Innymi słowy, w ugruntowanym już orzecznictwie nie budzi wątpliwości, że interpretacji w rozumieniu rozdziału 1a działu II o.p. podlegać będą wszystkie przepisy tworzące konkretną normę prawną, w tym przepisy niepodatkowe, których ocena i wykładnia są niezbędne do zinterpretowania normy prawnopodatkowej (por. wyroki NSA: z 4 listopada 2010 r., II FSK 1019/09; z 28 czerwca 2012 r., I FSK 1465/11; z 27 listopada 2013 r., II FSK 27/12; z 14 listopada 2014 r., II FSK 2524/12; z 18 lutego 2020 r., I FSK 16/19; z 19 listopada 2020 r., I FSK 17/19; z 3 lutego 2021 r., I FSK 525/19; z 4 lutego 2021 r., I FSK 45/19; z 25 lutego 2021 r., I FSK 815/19; z 20 maja 2022 r., II FSK 2396/22).

Co w tym kontekście istotne organ interpretacyjny może pytać o fakty, ale nie może tego mylić z pytaniem o kwalifikację prawną faktów. Zadaniem organu interpretacyjnego jest dokonanie kwalifikacji prawnej.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż na podstawie przedstawionego opisu zdarzenia faktycznego organ powinien dokonać oceny czy mamy do czynienia z usługą kompleksową czy z odrębnymi świadczeniami.

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 8 października 2021 r., o sygn. akt II FSK 763/21: „dla celów podatkowych należy traktować analogicznie usługi, które same w sobie nie przedstawiają wartości ekonomicznej dla nabywcy, tj. są koniecznym uzupełnieniem usługi zasadniczej, bez której usługa podstawowa nie miałaby racji bytu lub pełnią funkcję pomocniczą wobec usługi podstawowej, tj. umożliwiają lub ułatwiają pełniejsze wykorzystanie usługi podstawowej. W konsekwencji, jakkolwiek realizowane jest więcej niż jedno świadczenie, Usługi Pomocnicze dzielą los podatkowy usługi podstawowej (Prac Projektowych), ze względu na swoją służebną wobec niej rolę. Tym samym, w sytuacji gdy część świadczeń wchodzących w zakres nabywanych usług ma jedynie charakter pomocniczy względem świadczenia głównego i nie stanowią dla nabywcy celu samego w sobie, to nie należy ich rozpatrywać odrębnie”.

Taki wniosek potwierdza także prawomocny wyrok WSA w Krakowie z 3 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Kr 1497/09 (utrzymany w mocy wyrokiem NSA z 15 marca 2012 r. sygn. akt II FSK 1518/10) w którym Sąd wskazał, że:

„(...) istnieje grupa usług o charakterze złożonym, w skład których wchodzić może szereg innych, odrębnych usług. Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla podatnika celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej. Celem usługi pomocniczej tworzącej razem z usługą dominującą usługę złożoną jest lepsze wykorzystanie przez nabywcę usługi zasadniczej - dominującej. Usługa pomocnicza, ażeby mogła zostać uznana za część usługi złożonej, musi realizować jeden ściśle określony cel, tj. musi ona przyczyniać się do lepszego wykorzystania przez nabywcę usługi złożonej wchodzącej w jej zakres usługi zasadnicze”.

Należy wskazać, że do klasyfikacji usług o charakterze kompleksowym, w ramach których występuje świadczenie zasadnicze oraz świadczenia poboczne (pomocnicze) odnosi się również Konwencja Modelowa OECD (w wersji sporządzonej w 2017 r., dalej: „Komentarz OECD”), która może stanowić bardzo pomocne źródło przy interpretacji przepisów odnoszących się do transakcji międzynarodowych. Jak wskazuje pkt 11.6 Komentarza OECD do art. 12 Konwencji Modelowej:

„W praktyce handlowej spotyka się umowy, które obejmują zarówno know-how, jak i udzielenie pomocy technicznej. Przykładem takiego kontraktu, jednym z wielu, jest umowa franchisingowa (kontrakt specjalnego charakteru), w której udostępniający przekazuje nabywcy swoją wiedzę i doświadczenie oraz udziela mu różnorodnej pomocy technicznej, której w pewnych przypadkach towarzyszą pomoc finansowa i dostawa towarów. W takich umowach mieszanych należy - opierając się na danych zawartych w umowie lub drogą analizy logicznej - dokonać rozbicia całej kwoty wynagrodzenia na oddzielne elementy i do każdego z nich zastosować odrębne zasady opodatkowania. Jeżeli jednak jeden z elementów świadczenia stanowi pozycję główną kontraktu, a pozostałe elementy są uboczne lub mają raczej znikome znaczenie, to normę stosowaną do głównego elementu należy stosować do całości wynagrodzenia”.

Powyższa zasada bezpośrednio odnosi się zatem do umów, w ramach których wypłacane jest zarówno wynagrodzenie z tytułu należności licencyjnych, zakupu infrastruktury i oprogramowania, jak i świadczenia usług wsparcia informatycznego.

Z punktu widzenia prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca pragnie wyjaśnić, iż nabycie usług software, licencji i subskrypcji pozwala - w jego ocenie - na realizację kluczowych procesów biznesowych. To właśnie oprogramowanie (np. systemy ERP, CRM, BI, narzędzia do współpracy) realizuje kluczowe procesy biznesowe. Subskrypcje SaaS są dziś często podstawą działania działów finansowych, HR, logistyki, sprzedaży itd. W istocie, bez tych świadczeń, zarówno posiadana infrastruktura (hardware), jak i związane z nią wsparcie techniczne, w dużej mierze traciłyby swoją funkcjonalność i wartość użytkową.

W tym kontekście, choć wszystkie elementy są ważne dla kompleksowego funkcjonowania, to właśnie dostęp do licencji, subskrypcji i odpowiedniego oprogramowania stanowi trzon operacyjny, umożliwiający wykorzystanie potencjału pozostałych nabyć. Należy zaznaczyć, że niniejsze przedstawienie wzajemnych zależności jest oceną Wnioskodawcy i nie powinno być interpretowane przez organ jako bezwzględny element stanu faktycznego.

Ponadto, wskazali Państwo, że:

• wystawione faktury wskazują jedną zbiorczą wartość należności, nie wyszczególniają poszczególnych kategorii/rodzajów usług;
• umowa zawarta z Usługodawcą nie wyszczególnia wartości świadczenia poszczególnych usług.

Zgodnie z Załącznikiem A usługi z Kategorii Oprogramowanie: opłata licencyjna i subskrypcja, zakup oprogramowania Usługodawca nie przenosi na A. Sp. z o.o. autorskich prawa majątkowych do oprogramowania.

Pytania

1)Czy wypłaty należności z tytułu Usług nabywanych przez Wnioskodawcę określanych w załączniku A do umowy o współpracę jako Kategorie usług od 1 do 5 mieszczą się w katalogu art. 21 ust. 1 pkt 1 lub pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowiąc usługę kompleksową w zakresie IT, a tym samym Wnioskodawca na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zobowiązany jest do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat?

W sytuacji gdy odpowiedź na pytanie nr 1 nie jest twierdząca (przedstawione świadczenia nie stanowią usługi kompleksowej), wówczas Wnioskodawca pragnie zadać następujące pytania:

2)Czy wypłaty należności z tytułu Usług nabywanych przez Wnioskodawcę określanych w załączniku A do umowy o współpracę jako Kategorie usług od 1 do 5 mieszczą się w katalogu art. 21 ust. 1 pkt 1 lub pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce, a tym samym Wnioskodawca na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zobowiązany jest do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat?

3)Czy wypłaty należności z tytułu Usług nabywanych przez Wnioskodawcę określanych w załączniku A do umowy o współpracę jako usługi od 1 do 5 powinny być przez Spółkę uwzględniane w limicie 2 mln zł?

4)Czy Spółka powinna uwzględniać dla potrzeb kalkulacji limitu 2 000 000 zł wartość należności wypłacanych na rzecz podmiotu powiązanego z tytułu nabycia usługi IT będących prawem do użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego wskazanych jako kategoria określona w załączniku do umowy o współpracę wskazana jako usługa od 1 do 5?

5)Czy płatność dokonywana w wyniku zmiany ceny (dostosowania wartości wynagrodzenia) z tytułu nabywanych usług IT od duńskiego podmiotu powiązanego będzie podlegała w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym z tytułu dochodów osiąganych przez nierezydentów (tzw. podatek u źródła)?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Przepisy nie precyzują, co należy uznać za usługę kompleksową, dlatego też identyfikowanie usług złożonych dostarcza wielu trudności. Przyjmuje się, iż aby daną usługę zakwalifikować jako usługę kompleksową, powinna ona się składać z różnych świadczeń, minimum dwóch. Jest to zatem kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze.

Transakcja złożona z jednego świadczenia w aspekcie gospodarczym nie powinna być sztucznie rozdzielana.

Stanowisko takie potwierdził WSA w Krakowie z 3.03.2010 r., I SA/Kr 1497/09. W wyroku tym Sąd stwierdził, że jeżeli mamy do czynienia z kompleksową usługą, na którą składają się różne czynności, należy ustalić:

• w pierwszej kolejności, która z nich ma decydujące (główne) znaczenie determinuje charakter usługi kompleksowej;
• a następnie, czy jest ona wymieniona w katalogu świadczeń niematerialnych z art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub stanowi świadczenie o podobnym charakterze.

Zarówno Komentarz do art. 12 Konwencji OECD, stanowiący pomocnicze źródło wykorzystywane dla celów interpretacji umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, oparty o Konwencję OECD, jak i orzecznictwo sądowe, ani krajowa i międzynarodowa literatura z zakresu prawa podatkowego, nie podają ścisłych kryteriów ustalenia, kiedy w danej transakcji należy wyróżniać jedno zasadnicze świadczenie główne, któremu podporządkowane są inne elementy transakcji dzielące losy tego świadczenia głównego, a kiedy poszczególne elementy traktować podatkowo odrębnie i oddzielać je od siebie. Wskazuje się tylko generalnie, że istotne jest poszukiwanie pozycji głównej kontraktu oraz elementów pobocznych o znikomym znaczeniu, ale takie poszukiwania powinny zawsze respektować zasadę unikania sztuczności w dokonywanym podziale. Takie określenia, jak "uboczny", "pomocniczy", "sztuczny", "znikomy", nie dostarczają jednoznacznych wskazówek co do rozróżnienia transakcji mieszanych (z jednym elementem dominującym, któremu podporządkować należy elementy nieistotne) od sytuacji, kiedy mamy do czynienia po prostu z wieloma (co najmniej dwoma) transakcjami odrębnymi. W wielu przypadkach stwierdzenie, czy wzajemny stosunek świadczeń ma charakter równorzędny, czy też jest relacją świadczenia głównego i świadczeń akcesoryjnych, jest kwestią uznaniową. Brak jest również możliwości wskazania "wzoru" służącego dokonaniu takiej oceny. Próbę przedstawienia ogólnej definicji ww. zagadnienia podjął WSA w Krakowie (sygn. akt I SA/Kr 1497/09) wskazując, że "istnieje grupa usług o charakterze złożonym, w skład których wchodzić może szereg innych, odrębnych usług. Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla podatnika celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej. Celem usługi pomocniczej tworzącej razem z usługą dominującą usługę złożoną jest lepsze wykorzystanie przez nabywcę usługi zasadniczej - dominującej. Usługa pomocnicza, ażeby mogła zostać uznana za część usługi złożonej, musi realizować jeden ściśle określony cel, tj. musi ona przyczyniać się do lepszego wykorzystania przez nabywcę usługi złożonej wchodzącej w jej zakres usługi zasadniczej." W odniesieniu do treści przepisu art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zauważyć należy, że katalog usług w nim wskazanych jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie "oraz świadczeń o podobnym charakterze". W ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy jednakże uznać wyłącznie świadczenia równorzędne do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, winno ono spełnić takie same przesłanki, albo winny wynikać z niego takie same prawa i obowiązki dla stron jak ze świadczeń wymienionych w cytowanym przepisie. Innymi słowy, lista ta obejmuje również świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane.

Niemniej jednak sama nazwa umowy o świadczenie usługi nie może być wyłącznym czynnikiem, który kwalifikuje daną usługę jako należącą do katalogu świadczeń podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Komentarz OECD również w najnowszej, skróconej wersji z 21 listopada 2017 r., rekomenduje podejście metodologiczne do omawianego zagadnienia, które jako regułę przyjmuje odrębność podatkową poszczególnych transakcji. W dalszej treści Komentarz wskazuje natomiast, że jeżeli jednak jeden z elementów świadczenia stanowi pozycję główną kontraktu, a pozostałe elementy są uboczne lub mają raczej znikome znaczenie, to normę stosowaną do głównego elementu należy stosować do całości wynagrodzenia. W zależności zatem od danego stanu faktycznego, gdy w transakcji występuje dominujący element czynności, nie ma powodu, by dokonywać sztucznego podziału usługi kompleksowej. Z powyższego można też wyprowadzić wniosek a contrario - w przypadku braku świadczenia przeważającego nie ma zastosowania zasada jednolitego opodatkowania ceny. Uznanie jedności transakcji jest zatem możliwe tylko wtedy, gdy można wyróżnić "pozycję główną" oraz "elementy uboczne" lub o "znikomym znaczeniu".

Świadczenie usług z powyższego katalogu sprowadza się do uzyskania przez Spółkę kompleksowego świadczenia, jakim jest usługa informatyczna. Poszczególne świadczenia wymienione powyżej stanowią z kolei element kompleksowych usług składających się na zapewnienie kompletnej funkcji użyteczności biznesowej - funkcji IT.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy poszczególne Kategorie usług stanowią nieodłączne elementy składowe usługi zasadniczej, jaką jest uzyskanie kompleksowego świadczenia w zakresie techniki informacyjnej. Rozdzielanie poszczególnych czynności mogłoby mieć bowiem sztuczny charakter i nie odzwierciedlać ekonomicznego celu zawarcia Umowy.

Zdaniem Spółki świadczenia wykonywane na rzecz spółki w zakresie IT przez podmiot powiązany stanowią usługę kompleksową. Wymienione przez Spółkę usługi mogą zostać określone jako usługi wsparcia informatycznego czy też utrzymywania systemów IT (usługi maintenance). Usługi wsparcia IT nie zostały wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie są również świadczeniami o charakterze podobnym do wymienionych w przepisie, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce.

Ad. 2

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak stanowi art. 3 ust. 3 pkt 5 ww. ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 5 ww. ustawy, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek do-chodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1)z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2)z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

2a)z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

-ustala się w wysokości 20% przychodów;

3)z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,

4)uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera

-ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Prawidłowe określenie obowiązków w zakresie podatku u źródła, w przypadku wypłaty należności przez Wnioskodawcę z tytułu Umowy, wiąże się z koniecznością ustalenia znaczenia czynności wskazanych w treści art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w kontekście wypłacanych przez Wnioskodawcę należności na podstawie Umowy.

W ocenie Wnioskodawcy, w powyższym zakresie aktualna jest teza przedstawiona przez Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: "NSA") w wyroku z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11. W wyroku tym NSA, stwierdza, że: "Przy stosowaniu wykładni językowej jako dominującej metody interpretacji przepisów prawa podatkowego pierwszeństwo przyznaje się definicjom legalnym tekstu prawnego, nie ma bowiem innych silniejszych reguł służących ustalaniu znaczenia zwrotów użytych w przepisach prawnych. W dalszej kolejności, gdy brak definicji legalnych, należy stosować reguły znaczeniowe języka prawniczego (orzecznictwa i doktryny), mając z jednej strony na względzie ewentualne związanie cudzą decyzją interpretacyjną w konkretnej sprawie, z drugiej natomiast strony - zgodność doktryny w danej sprawie. Dopiero w razie braku definicji legalnych i niemożności odwołania się do języka prawniczego przychodzi kolej na sięgnięcie do języka potocznego".

Zgodnie z zacytowanym wyżej orzeczeniem uzasadnione będzie zatem posłużenie się praktyką interpretacyjną stosowaną w zakresie art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w kontekście nabywanych Usług, jako tytułów wypłacanych należności oraz słownikowym znaczeniem pojęć tam zastosowanych. Jednakże, jakkolwiek, mimo braku definicji legalnych usług zawartych w treści wskazanego przepisu, możliwe jest, jak wskazano powyżej, ustalenie znaczenia poszczególnych usług, tak zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 2a określenie " (...) oraz świadczeń o podobnym charakterze" utrudnia dokonanie prawidłowej wykładni wskazanego przepisu, czyniąc zawarty tam katalog świadczeń katalogiem otwartym. To z kolei powoduje konieczność określenia przez płatnika podatku u źródła, czy wypłacane przez niego należności, z tytułu nabywanych usług, stanowią świadczenia podobne do świadczeń wskazanych w treści art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ocenie Wnioskodawcy, opartej na dorobku orzeczniczym w zakresie zagadnień związanych podatkiem u źródła, w przypadku uznania danej usługi za świadczenie podobne do jednej z usług wymienionych w katalogu art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, istotna jest ocena czy:

• usługa ta posiada cechy charakterystyczne dla świadczeń wymienionych w tym katalogu;
• cechy te przeważają nad cechami świadczeń niewymienionych w tym katalogu.

W rezultacie w odniesieniu do wynagrodzenia przypisanego według klucza alokacji do konkretnej Kategorii usługi należy rozpatrywać w kontekście art. 21 ust. 1 i pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Mając na uwadze, iż w ramach poszczególnych Kategorii mieszą się zróżnicowane pojedyncze usługi i towary przyjąć - zdaniem Wnioskodawcy - należy, iż do oceny opodatkowania podatkiem u źródła kluczowe znaczenie będzie mieć nadrzędna nazwa Kategorii. Z tego też względu Spółka stoi na stanowisku, iż zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu podlegać będą wypłaty dokonywane na rzecz podmiotu powiązanego mieszczące się w Kategorii: Infrastruktura IT, Oprogramowanie, Eksploatacja IT, Inne. Wyłączona z opodatkowania podatkiem u źródła będzie Kategoria 2: Wsparcie IT.

Ad. 3

W myśl art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e.

Jednocześnie, na podstawie art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:

1)z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

2)bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, tzw. mechanizm pay&refund.

Tym samym, płatności realizowane przez polskie podmioty na rzecz nierezydentów, a niemieszczące się w treści art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, nie podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty, jakie wypłaca/może on wypłacać na rzecz duńskiego podmiotu powiązanego stanowią przychody podlegające opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w Polsce. Dlatego też wypłata ww. kwot będzie powodować po stronie Spółki jako płatnika obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego na gruncie ustawy o CIT.

W oparciu o zaprezentowane kategorie nabywanych usług IT od podmiotu powiązanego z Danii zdaniem Wnioskodawcy w limicie 2 000 000 zł będą wliczane wartości świadczeń wynikające z przyjętego podziału świadczenia oznaczone numerami: 1, 3, 4 i 5, tj. określone jako: Infrastruktura IT, Oprogramowanie, Eksploatacja IT, Inne.

Ad. 4

Zgodnie z art. 26 ust. 9 CIT minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, grupy podatników, grupy płatników lub czynności, w przypadku których zostanie wyłączone lub ograniczone stosowanie ust. 2e, jeżeli spełnione zostały warunki do niepobrania podatku, zastosowania stawki podatku lub zwolnienia, wynikające z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, uwzględniając istnienie określonych uwarunkowań obrotu gospodarczego, specyficzny status niektórych grup podatników i płatników oraz specyfikę dokonywania niektórych czynności.

Stosowanie przepisu wprowadzającego mechanizm pay & refund zostało wyłączone w przypadku płatności za wynajem maszyn i urządzeń przemysłowych na mocy § 2 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2022 r. w sprawie wyłączenia obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych

Zgodnie z tym przepisem wyłącza się stosowanie art. 26 ust. 2e CIT w przypadku wypłat "należności z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego". Co istotne, wyłączenie to nie jest trwałe - jest ograniczone do 31 grudnia 2025 r. Brak jest wskazania iż w okresach późniejszych podobne regulacje w drodze rozporządzenia wykonawczego nie będą utrzymane.

Żeby wyłączenie mogło być zastosowane, muszą być spełnione przesłanki z §2 ust. 2 ww. rozporządzenia. W przypadku wypłat należności między innymi z tytułu wynajmu urządzeń przemysłowych, wyłączenie stosowania art. 26 ust. 2e CIT stosuje się jedynie do wypłat należności na rzecz podatników mających siedzibę lub zarząd na terytorium państwa będące-go stroną zawartej z Rzecząpospolitą Polską umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której przepisy określają zasady opodatkowania dochodów z dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych, jeżeli istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z państwem siedziby lub zarządu tych podatników.

Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie 6.12.2001 reguluje zasady opodatkowania dochodów z dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych (art. 10, 11 i 12), a także zawiera podstawę prawną do wymiany informacji podatkowych z państwem siedziby lub zarządu Danii - odbiorcy płatności (art. 25).

Warunki wskazane w § 2 ust. 2 Rozporządzenia Wyłączającego są zatem spełnione w przypadku wypłat ze Spółki do podmiotu powiązanego w Danii.

Należy zauważyć, że zgodnie z przyjętymi poglądami doktryny i judykatury w procesie wykładni prawa pierwszeństwo mają dyrektywy językowe, co oznacza, że odwoływanie się do innych reguł wykładni jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy wykładnia językowa nie daje jednoznacznego wyniku, to znaczy, gdy z językowego punktu widzenia możliwe jest co naj-mniej dwojakie rozumienie tekstu prawnego. Przyjmuje się też, że przepisy, na podstawie których nakładane są podatki i zwolnienia powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z za-sadami wykładni językowej, a stosowanie analogii bądź wykładni rozszerzającej jest niedopuszczalne. Nie można też pominąć tego, iż jedną z podstawowych reguł wykładni jest zasada, aby przepis prawa interpretować w ten sposób, żeby żadna jego część nie okazała się zbędna.

Uwzględniając powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż możliwość zastosowania zwolnienia dozwolona jest tylko i wyłącznie w przypadku zidentyfikowania usług będących należnościami z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego. W związku z tym wyłącznie usługi z Kategorii 4 Eksploatacja IT - outsourcing i leasing będą podlegały wyłączeniu z określenia limitu 2 mln zł, jako kategoria która odpowiada wprost wykładni literalnej ww. pojęcia. W przypadku pozostałych usług zaliczonych do Kategorii 1, 3 i 5 Spółka nie będzie mogła skorzystać z wyłączenia. W ww. Kategoriach należnościami z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego stanowią jedynie wybrany fragment szerszego grupowania. Zastosowanie prawa do wyłączenia tych Kategorii z reżimu 2 mln zł stanowiłoby nadmierne rozszerzenie preferencji.

Ad. 5

Katalog płatności (dochodów/przychodów) podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym jest ograniczony do tytułów wskazanych wprost w art. 21 ust. 1 CIT. Oznacza to, że aby dana płatność podlegała opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w Polsce, to płatność ta powinna wynikać ze świadczeń, które są takiej samej natury jak te świadczenia, które zostały wymienione w cytowanym przepisie. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że mamy do czynienie ze świadczeniem mieszczącym się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, na gruncie ustawy o CIT, ma więc:

• fakt istnienia zidentyfikowanego świadczenia realizowanego przez nierezydenta na rzecz polskiego podmiotu (ewentualnego płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego) wraz ze wskazaniem świadczeń i obiorcy i świadczeniodawcy w odniesieniu do tego świadczenia, jak i
• charakter rzeczywiście wykonywanych działań (zobowiązań) świadczeniodawcy, który musi być tożsamy ze świadczeniami wskazanymi w treści art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 21 ust. 2 oraz 22a ustawy o CIT, zasady opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym, wynikające z ustawy o CIT, ulegać mogą modyfikacji (tj. wyłączeniu albo ograniczeniu prawa Polski do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym danej płatności uzyskiwanej przez nierezydenta) w świetle postanowień umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Niemniej jednak dopiero zidentyfikowanie na gruncie ustawy o CIT obowiązku poboru przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego (tj. fakt zidentyfikowania płatności, która odpowiada charakterystyce wskazanej w art. 21 ust. 1 lub w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT) jest podstawą do poszukiwania przez płatnika ewentualnych ulg i/lub wyłączeń na gruncie wspomnianych umów o unikaniu opodatkowania.

W myśl art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e.

Jednocześnie, na podstawie art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:

1)z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

2)bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Tym samym, płatności realizowane przez polskie podmioty na rzecz nierezydentów, a niemieszczące się w treści art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, nie podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty, jakie wypłaca/może on wypłacać na rzecz podmiotu powiązanego w Danii w wyniku zmiany ceny (dostosowania wartości wynagrodzenia) z tytułu nabywanych usług IT nie stanowią przychodów z tytułu jakiejkolwiek z ww. czynności opodatkowanych podatkiem dochodowym w Polsce. Dlatego też wypłata ww. kwot nie będzie powodować po stronie Spółki jako płatnika obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego na gruncie ustawy o CIT.

Celem dokonywanej zmiany wynagrodzenia jest zapewnienie rynkowego poziomu wynagrodzenia za realizowane przez Spółkę funkcji. Możliwe jest wystąpienie sytuacji, w której rzeczywisty poziom dochodowości Wnioskodawcy z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w trakcje określonego okresu będzie się różnił od zakładanego, rynkowego poziomu, z uwagi przykładowo na wystąpienie (niezależnych od stron) czynników takich jak chociażby zmiany w zakresie zamówień i ilości zleconych prac. W związku z powyższym, może wystąpić sytuacja, w której konieczne będzie dokonanie płatności wyrównania wynagrodzenia w celu odpowiedniego wyrównania dochodowości. Zdaniem Wnioskodawcy, tzw. zmiana wynagrodzenia nie może być utożsamiana z należnościami licencyjnymi oraz wynagrodzeniem za świadczenie usług, a raczej z korektą cen transferowych, o której mowa w art. 11e ustawy o CIT.

Jak wskazano powyżej, tytułem do przesunięcia pomiędzy Spółką i Dostawcą (tak, aby docelowy poziom dochodowości osiągany przez każdą z ww. spółek odzwierciedlał zasady wynikające z polityki cen transferowych), będzie nie tyle ciążące na Spółce zobowiązanie do zapłaty należności za określone świadczenia, co przede wszystkim konieczność wykazania dochodów do opodatkowania na odpowiednim poziomie odpowiadającym funkcjom pełnionym przez każdą z tych spółek (tj. poziomie rynkowym).

W ocenie Wnioskodawcy, brak pewności co do konieczności i/czy kierunku płatności tzw. zmiany wynagrodzenia powoduje, że rozliczenia tego (tj. konkretnej płatności) nie da się przypisać w sposób wyraźny i bezpośredni do żadnej skonkretyzowanej należności związanej ze świadczeniem, trudno wskazać tu na jakiekolwiek lub beneficjencie tego świadczenia. Aż do zakończenia okresu rozliczeniowego nie jest jasne czy nastąpi zmiana wynagrodzenia - czy nastąpi jego zwiększenie czy zmniejszenie. Tym samym - w ocenie Wnioskodawcy - w przedstawionym wniosku nie są spełnione podstawowe cechy decydujące dla stwierdzenia, że mamy do czynienie ze świadczeniem mieszczącym się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, na gruncie ustawy o CIT. Nie jest możliwe bowiem:

• zidentyfikowanie konkretnego świadczenia realizowanego przez nierezydenta na rzecz polskiego podmiotu (ewentualnego płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego) ani
• wskazanie, który z podmiotów miałby być w tej relacji odpowiednio świadczeniobiorcą albo świadczeniodawcą.

Powyższe powoduje, iż zmiana wynagrodzenia na zasadzie zapewnienia rynkowości stosowanego wynagrodzenia nie będzie stanowiła przedmiotu opodatkowania tzw. podatkiem u źródła, a w rezultacie nie będzie stanowiła podstawy wykazania jej wartości w informacji IFT-2R.

W piśmie uzupełniającym z 16 czerwca 2025 r., wskazali Państwo, że uzupełnienia stanu faktycznego nie wpływają na zadane pytania oraz własne stanowisko w sprawie.

W zakresie przepisów prawa podatkowego i wskazania, iż opisany stan faktyczny obejmuje rok 2024 i lata następne pragnie wskazać, iż właściwe zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym odpowiednio w roku 2024, jak i 2025.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad 1

Zakres podmiotowy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest ściśle związany z instytucją ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego. Powstanie obowiązku podatkowego wyznacza bądź siedziba lub zarząd usytuowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (zasada rezydencji), bądź też osiąganie dochodów na tym terytorium (zasada źródła). Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego wynika z zasady źródła, która wiąże się z opodatkowaniem dochodu powstałego na terytorium państwa polskiego bez względu na miejsce (kraj), w którym podatnik ma swoją siedzibę lub zarząd, co oznacza opodatkowanie dochodu uzyskanego w Polsce.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawy o CIT”):

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy o CIT,

Jednocześnie, na mocy art. 3 ust. 5 ustawy o CIT:

W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Katalog takich przychodów został określony w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1-2austawy o CIT,

Regulacja art. 21 ust. 2 ustawy o CIT stanowi, że:

Na podstawie art. 22b ustawy o CIT,

Z treści ww. przepisów wynika, że od niektórych przychodów osiąganych na terytorium Polski przez podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu pobierany jest podatek dochodowy w sposób zryczałtowany. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez podmiot polski wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o CIT.

Obowiązki płatnika, w przypadku gdy wypłaty należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, nie przekraczają w roku podatkowym na rzecz tego samego podatnika łącznie kwoty 2 000 000 zł uregulowane są w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, z kolei w przypadku przekroczenia kwoty 2 000 000 zł obowiązki płatnika regulowane są nowowprowadzonym przepisem art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.

Wskazać należy, że w art. 21 ustawy o CIT wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT wynika natomiast, że:

Zaś zgodnie z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT:

Z przywołanego wcześniej art. 26 ust. 1 ustawy o CIT wynika, że przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności.

Państwa wątpliwość w zakresie pytania nr 1 budzi kwestia ustalenia, czy Spółka jest zobowiązana do pobrania i uiszczenia podatku u źródła od płatności na rzecz nierezydentów za nabywane usługi określane w załączniku A do umowy o współpracę, a tym samym Spółka na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości, należy stwierdzić, że przedmiot umowy reguluje zasady współpracy pomiędzy Spółką a Usługodawcą.

Zgodnie z treścią zawartej umowy o współpracę:

• Dostawca przygotuje zestawienie świadczonych Usług, aby Odbiorca mógł zapoznać się z obliczeniami Płatności obliczonymi zgodnie z warunkami określonymi w Załączniku B;
• Dostawca dostarczy Odbiorcy oczekiwane obliczenia Płatności, w tym budżet i warunki, przed rozpoczęciem każdego z lat obrotowych Odbiorcy oraz będzie informował Odbiorcę o wszelkich istotnych korektach budżetu, gdy tylko mogą one nastąpić.

Ponadto, w przedmiotowej sprawie umowa o współpracę posiada Załączniki uzupełniające jej treść. Załącznik A umowy zawiera listę świadczonych czynności (katalog otwarty) określający ich kategorii:

1.Infrastruktura IT - Sprzęt, sieć,

2.Wsparcie informatyczne - doradztwo wewnętrzne i zewnętrzne,

3.Oprogramowanie - Opłata licencyjna (3rd party) i abonament,

4.Operacje IT - outsourcing i leasing,

5.Inne - koszty administracyjne, wydatki na samochód, materiały biurowe, koszty najmu, czynszu, integracji i upominków rekrutacji, kosztów rozwoju.

Zgodnie z Załącznikiem B umowy, Opłata za Usługę jest równa kosztom Dostawcy poniesionym w związku ze świadczeniem Usług na rzecz Usługobiorcy.

Z wniosku wynika, że na potrzeby ustalenia kosztów zidentyfikowano 5 Kategorii usług, do których przypisano pozycje budżetowe dla poszczególnych podmiotów Grupy C. Kategorie te odpowiadają kategoriom wskazanym w umowie o współpracę i stanowią uszczegółowienie rozliczeń wewnątrzgrupowych.

W Państwa ocenie, z punktu widzenia prowadzonej działalności gospodarczej, choć wszystkie elementy są ważne dla kompleksowego funkcjonowania, to dostęp do licencji, subskrypcji i odpowiedniego oprogramowania stanowi trzon operacyjny, umożliwiający wykorzystanie potencjału pozostałych nabyć.

Ponadto, zgodnie z Państwa wskazaniem w uzupełnieniu wniosku:

• wystawione faktury wskazują jedną zbiorczą wartość należności, nie wyszczególniają poszczególnych kategorii/rodzajów usług;
• umowa zawarta z Usługodawcą nie wyszczególnia wartości świadczenia poszczególnych usług;
• zgodnie z Załącznikiem A usługi z Kategorii Oprogramowanie: opłata licencyjna i subskrypcja, zakup oprogramowania Usługodawca nie przenosi na A. Sp. z o.o. autorskich prawa majątkowych do oprogramowania.

Zdaniem organu, powyższe okoliczności mimo ustalenia łącznego wynagrodzenia na rzecz Usługodawcy, pozwalają stwierdzić, że możliwe jest wyodrębnienie należności za poszczególne kategorie/rodzaje usług.

Okolicznością implikującą zasadność potraktowania usług nabywanych przez Spółkę na podstawie umowy o współpracę jako wyodrębnione poszczególne kategorie usług jest fakt, iż zgodnie z treścią ww. umowy Spółka jest w posiadaniu zestawienia świadczonych usług wraz obliczonymi Płatnościami.

Z wniosku wynika również, że w celu zapewnienia spójności i prawidłowości alokacji kosztów usług IT do poszczególnych podmiotów z Grupy C. wdrożona została procedura obejmująca zakres alokacji poszczególnych rodzajów usług wykonywanych w ramach usług informatycznych. Koszty IT alokowane są w podziale na poszczególne Kategorie świadczonych usług wymienionych w Załączniku A do umowy o współprace, którą Spółka zawarła z Usługodawcą.

Wskazać należy, na co również Państwo zwrócili uwagę, że sama nazwa umowy o świadczenie usługi nie może być jedynym czynnikiem determinującym, który zakwalifikuje daną usługę jako należącą do katalogu świadczeń podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, iż dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Ponadto, jak wskazano w prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 21 stycznia 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 1424/19 : „Ani Komentarz do art. 12 modelowej Konwencji OECD, ani orzecznictwo sądowe, ani krajowa i międzynarodowa literatura z zakresu prawa podatkowego, nie podają ścisłych kryteriów ustalenia, kiedy w danej transakcji należy wyróżniać jedno zasadnicze świadczenie główne, któremu podporządkowane są inne elementy transakcji dzielące losy tego świadczenia głównego, a kiedy poszczególne elementy traktować podatkowo odrębnie i oddzielać je od siebie. Wskazuje się tylko generalnie, że istotne jest poszukiwanie pozycji głównej kontraktu oraz elementów pobocznych o znikomym znaczeniu, ale takie poszukiwania powinny zawsze respektować zasadę unikania sztuczności w dokonywanym podziale. Takie określenia, jak "uboczny", "pomocniczy", "sztuczny", "znikomy", nie dostarczają jednoznacznych wskazówek co do rozróżnienia transakcji mieszanych (z jednym elementem dominującym, któremu podporządkować należy elementy nieistotne) od sytuacji, kiedy mamy do czynienia po prostu z wieloma (co najmniej dwoma) transakcjami odrębnymi. Sąd zauważa jednak, że Komentarz do Konwencji Modelowej, na który powołały się obydwie Strony, rekomenduje takie podejście metodologiczne do omawianego zagadnienia, które przyjmuje odrębność podatkową poszczególnych transakcji. Taka odrębność jest regułą, zaś wyjątkiem jest jednolitość transakcji. Wskazuje się tam przecież, że co do zasady należy dokonać rozbicia całej kwoty wynagrodzenia na oddzielne elementy i do każdego z nich zastosować odrębne zasady opodatkowania. Uznanie jedności transakcji jest możliwe tylko wtedy, gdy można wyróżnić "pozycję główną" oraz "elementy uboczne" lub o "znikomym znaczeniu".”

W kontekście powyższego, zdaniem organu, wyodrębnienie składowych wynagrodzenia za nabywane świadczenia i uznanie ich za świadczenia odrębne na tle przedstawionego opisu sprawy jest uzasadnione. W analizowanym przypadku, zakres nabywanych świadczeń obejmuje również elementy (usługi) mające charakter samoistny i znaczący, zatem nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementów usługi kompleksowej. W przedmiotowej sprawie, poszczególne kategorie usług (usługi wsparcia, należności licencyjne i subskrypcje, oprogramowania, prawo do urządzeń przemysłowych, eksploatacja IT) dotyczą konkretnych możliwych do zidentyfikowania świadczeń (usług), w stosunku do których, istnieje możliwość ustalenia indywidualnej wartości rynkowej dla celów określenia podstawy opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym. W konsekwencji, należy dokonać rozbicia całej kwoty wynagrodzenia na oddzielne elementy (usługi) i do każdego z nich zastosować odrębne zasady opodatkowania.

Tym samym, organ nie zgadza się z twierdzeniem, że świadczenia wykonywane na rzecz Spółki w zakresie IT przez podmiot powiązany stanowią usługę kompleksową, określoną jako usługi wsparcia informatycznego czy też utrzymywania systemów IT (usługi maintenance), a rozdzielanie poszczególnych czynności mogłoby mieć sztuczny charakter i nie odzwierciedlać ekonomicznego celu zawarcia Umowy.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Ad 2-5

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytań 2-5 jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo odnosząc się do powołanych przez Państwa wyroków sądowych, wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatnika. Zostały wydane w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Nie mogą one zatem przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Każdą sprawę Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.