Interpretacja indywidualna z dnia 14 sierpnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.494.2025.3.GG
Wręczenie pracownikom zestawu upominkowego z okazji narodzin dziecka nie stanowi przychodu podatkowego ze stosunku pracy, lecz jest darowizną podlegającą opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, i zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT wyłączoną z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych, w części dotyczącej pytania nr 1 wniosku, jest prawidłowe
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 10 lipca 2025 r. (wpływ 14 lipca 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
.... S.A.(dalej: Wnioskodawca, Pracodawca, Centrala, Płatnik) jest jednostką organizacyjną Spółki ..... S.A. (dalej Spółka) wykonującą funkcje zarządcze, nadzorcze, kontrolne oraz koordynacyjne. Poza Centralą, w skład Spółki (jako osoby prawnej) wchodzi .... Oddziałów: ...... Wnioskodawca nie posiada osobowości prawnej, ponadto, nie podlega ujawnieniu w Krajowym Rejestrze Sądowym. Natomiast Oddziały Spółki są ujawnione w KRS, jako jednostki organizacyjne Spółki; Oddziały, analogicznie jak Centrala, nie posiadają osobowości prawnej.
Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest ..... (jak również dodatkowo pozyskiwanych materiałów) ..., będących przedmiotem sprzedaży.
Wnioskodawca jest pracodawcą w rozumieniu przepisu art. 3 Kodeksu pracy dla zatrudnionych w Centrali, na postawie stosunku pracy, pracowników. W związku z dokonywaniem przez Wnioskodawcę wypłat wynagrodzeń i innych świadczeń dla zatrudnionych na umowę o pracę pracowników Wnioskodawca pełni funkcję płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie określonym przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025, poz. 163 z późn. zm.; dalej: ustawa o PIT). Jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych Wnioskodawca posługuje się numerem NIP: .....
Spółka realizuje program „...... ” (dalej także: „Program”), który jest prowadzony i finansowany przez..... S. A. i obciąża koszty Centrali (finansowanie z funduszu reklamy). Program skierowany jest do pracowników Centrali oraz pracowników Oddziałów Spółki, dla których Oddziały są odrębnymi płatnikami i pracodawcami. W ramach Programu każdy pracownik, któremu urodzi się dziecko, otrzymuje gratulacje ze strony Wnioskodawcy oraz zestaw upominkowy .... Wartość zestawu to 193 zł 42 gr brutto. Aby zgłosić się do Programu, rodzic, który chce otrzymać upominek, przesyła wiadomość mailową na wskazany adres, w treści podając nazwę jednostki organizacyjnej (Centrali lub Oddziału Spółki), w której jest zatrudniony, imię i datę urodzenia dziecka oraz telefon kontaktowy.
Celem Programu jest promocja rodzicielstwa i wsparcie rodzin pracowników, którzy rozpoczynają obowiązki w wymagającej roli rodzica. Wręczenie prezentu stanowi formę gratulacji, uhonorowania pracownika w szczególny sposób z okazji ważnego wydarzenia w życiu, jakim są narodziny dziecka. Otrzymywanie tego rodzaju upominków nie jest pisemnie uregulowane w obowiązujących w Spółce aktach wewnętrznych zawierających przepisy dotyczące zasad wynagradzania pracowników (m. in. UZP) bądź zawartych z Wnioskodawcą umowach o pracę. Prezent nie stanowi dla pracowników dodatkowej formy wynagrodzenia, bądź gratyfikacji za wykonaną pracę.
Wnioskodawca ponadto informuje, iż:
- ..... S.A. - jako osoba prawna oraz jednostka dominująca w Grupie Kapitałowej ...... (dalej: Grupa) - wraz z określonymi innymi spółkami z Grupy, dla celów rozliczeń podatku dochodowego od osób prawnych tworzy podatkową grupę kapitałową ..... II, która jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych;
- Na gruncie przepisów ustawy CIT, wydatki ponoszone na realizację Programu, będące również przedmiotem niniejszego Wniosku, dla celów kalkulacji podatku CIT:
- nie są kwalifikowane do kategorii wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów (w tym darowizn), o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy CIT;
- traktowane są jako koszty uzyskania przychodów,
- zgodnie z uzyskaną przez .... II interpretacją indywidualną znak 0111-KDIB 1-3.4010.250.2020.2.MBD z 8 grudnia 2020 r.
Pytania:
Czy wartość zestawu upominkowego wręczanego pracownikom przez Wnioskodawcę z okazji wystąpienia ważnego wydarzenia w życiu pracowników (narodzin dziecka) stanowi dla pracowników Centrali przychód ze stosunku pracy, od którego Wnioskodawca jest zobowiązany do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych zgodnie z art. 32 ustawy o PIT?
Czy wartość zestawu upominkowego przekazywanego przez Wnioskodawcę pracownikom Oddziałów Spółki stanowi dla nich przychód z innych źródeł zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT a Wnioskodawca zobowiązany jest na podstawie art. 42a ustawy o PIT do sporządzenia „Informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11”?
Jeżeli przekazywane zestawy upominkowe stanowią darowiznę podlegającą opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, to czy do ważnego zawarcia umowy darowizny w świetle art. 890 § 1 ustawy Kodeks cywilny, wywołującej skutki podatkowe na gruncie ustawy o psd wystarczające jest zachowanie zwykłej formy pisemnej umowy oraz przekazanie świadczenia do rąk pracownika?
Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1, w zakresie pytania nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie, natomiast w zakresie pytania nr 3, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Państwa stanowisko w sprawie (pytanie nr 1 wniosku)
W ocenie Wnioskodawcy, okolicznościowe prezenty wręczane pracownikom Centrali przez Pracodawcę z okazji ważnego wydarzenia w ich życiu jakim jest urodzenie się dziecka nie stanowią dla pracowników przychodu ze stosunku pracy podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji Wnioskodawca nie jest zobowiązany do obliczenia, pobrania i przekazania do urzędu skarbowego z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Przekazanie pracownikom Centrali upominków z okazji urodzenia się dziecka stanowi darowiznę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn i tym samym wyłączoną z opodatkowania podatkiem PIT na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.
Zdaniem Wnioskodawcy, zachowanie zwykłej formy pisemnej czynności prawnej oraz przekazanie pracownikowi przedmiotu upominku jest wystarczające dla skutecznego zawarcia umowy darowizny w świetle art. 890 § 1 ustawy Kodeks cywilny.
Uzasadnienie
W pierwszej kolejności Wnioskodawca chciałby odnieść się do pojęcia przychodu wskazanego w ustawie o PIT. Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem tych, które zostały wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w art. 21 ustawy o PIT bądź od których zaniechano poboru podatku.
Stosownie do przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodem są otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Pod pojęciem przychodu należy zatem rozumieć każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne i niepieniężne (rzeczowe), również jako świadczenie nieodpłatne lub częściowo odpłatne. Przysporzenie, w rozumieniu ustawy o PIT, ma charakter definitywny co oznacza, że w sposób ostateczny powiększa aktywa podatnika.
Do źródeł przychodów, wskazanych w art. 10 ustawy o PIT, zalicza się między innymi stosunek służbowy, stosunek pracy.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, przychodem ze stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są bowiem wszelkiego rodzaju wypłaty skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z Pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. W pojęciu przychodu mieszczą się zatem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne świadczenia, niezależnie od podstawy ich wypłaty (umowa o pracę, przepisy wewnętrzne), jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy (świadczenia w naturze, świadczenie nieodpłatne lub częściowo odpłatne, świadczenia, które przybrały formę wykonania usługi lub udostępnienia rzeczy, praw).
Do przychodów opodatkowanych podatkiem PIT należą również przychody z innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT), do których art. 20 ust. 1 ustawy o PIT zalicza m.in. zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów m.in. ze stosunku pracy, z działalności gospodarczej.
Wnioskodawca, jako płatnik podatku zobowiązany jest obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od Wnioskodawcy przychody ze stosunku pracy, stosunku służbowego lub innych źródeł.
W ustawie o PIT zostały jednakże wskazane sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o PIT. Wśród przychodów zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, wskazanych w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, są przychody podlegające przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn (t. j. z. U. z 2024 r. poz. 1837 z późn. zm., dalej także: „ustawa o psd”). Mowa jest o sytuacji, w której podatnik osiąga dochód, który, co do zasady, może zostać opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jednakże został uzyskany w sposób nieodpłatny (nieekwiwalentny) na podstawie jednego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Stosownie do wspomnianego przepisu podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem między innymi darowizny. Poprzez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego (nieekwiwalentnego) świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku (art. 888 § 1 ustawy Kodeks cywilny, t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 z późn. zm., dalej także: „ustawa Kodeks cywilny”).
Darowizna jest świadczeniem pod tytułem darmym i dobrowolnym oraz nie wynika z żadnego stosunku zobowiązaniowego bądź ustawy.
Osiągnięcie dochodu na podstawie jednego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn - w szczególności wspomnianej umowy darowizny - powoduje powstanie obowiązku podatkowego na gruncie ustawy od spadków i darowizn, natomiast na gruncie ustawy o PIT przedmiotowy dochód jest zwolniony z opodatkowania. Powyższe ma na celu zapobieżenie podwójnego opodatkowania tego samego przysporzenia majątkowego.
Jednocześnie Wnioskodawca chciałaby się odnieść do kwestii powstania przychodu z tytułu świadczeń nieodpłatnych i powołać się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego (dalej także: „Trybunał”) z dnia 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13.
„Trybunał (...) uznaje, że w zakres nieodpłatnego świadczenia jako przychodu wchodzą wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”.
Trybunał Konstytucyjny podkreślił zawartą w ustawie o PIT zasadę powszechności opodatkowania uznając, iż wobec otwartego katalogu źródeł przychodów, zarówno świadczenia pieniężne jak i inne nieodpłatne świadczenia będą podlegały opodatkowaniu podatkiem PIT. „(...) Na tle ogólnych założeń podatku dochodowego, objęcie nim nie tylko świadczeń pieniężnych, ale także innych nieodpłatnych świadczeń spełnianych w naturze, jest zrozumiałe i w pełni racjonalne z punktu widzenia zasady powszechności przedmiotowej opodatkowania”.
Nie wszystkie jednak świadczenia spełnione bez ustalonej za nie zapłaty stanowią przychód ze stosunku pracy lub innych źródeł powodujący powstanie obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z uwagi na liczne wątpliwości, w powołanym orzeczeniu Trybunał Konstytucyjny dokonał doprecyzowania pojęcia „inne nieodpłatne świadczenia” i wskazał konkretne przesłanki określające jakie świadczenia nieodpłatne należy uznać za przychód pracownika:
- świadczenie ma być spełnione za zgodą pracownika (dobrowolne);
- świadczenie musi być spełnione w interesie pracownika a nie w interesie Pracodawcy, to pracownikowi ma przynieść korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść;
- korzyść musi być wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich osób).
Jednocześnie Trybunał Konstytucyjny wyraził stanowisko, iż przekazanie pracownikowi szczególnego prezentu, upominku, zazwyczaj w związku z ważnym wydarzeniem w życiu pracownika (narodziny dziecka, przejście na emeryturę) będzie stanowiło darowiznę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.
Dokonując oceny, czy konkretne przysporzenie stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czy też jest zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy o PIT, w pierwszej kolejności należy zatem ustalić cel i charakter zamierzonej czynności.
„Jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników, jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać, lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które - nawet nieujęte w umowie o pracę - w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn.
A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają. Kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku (...).
Świadczenia uzyskiwane od pracodawcy, niezależnie od tego czy są dokonywane w formie pieniężnej, czy w formie świadczenia rzeczowego lub usługi, aby podlegały opodatkowaniu muszą prowadzić do pojawienia się po stronie pracownika dochodu, czyli korzyści majątkowej, która może wystąpić w dwóch postaciach: prowadzi do powiększenia aktywów, co jest zwykłym skutkiem wypłaty pieniędzy, albo do zaoszczędzenia wydatków, co może być następstwem świadczenia rzeczowego lub w formie usług”.
Odnosząc się do ww. przepisów oraz wyroku Trybunału Konstytucyjnego:
Wnioskodawca w pierwszej kolejności chciałby wskazać, iż Program „.... ” jest jednostronną i dobrowolną inicjatywą Wnioskodawcy. Program jest prowadzony i finansowany przez Centralę Spółki i jest skierowany zarówno do pracowników Centrali, jak i pracowników poszczególnych Oddziałów, z którymi Wnioskodawcę nie łączy stosunek pracy lub inny stosunek cywilnoprawny.
Obdarowywanie pracowników Centrali prezentami w ramach Programu nie jest przewidziane w zawieranych z pracownikami Centrali umowach o pracę, aktach wewnętrznych obowiązujących w Spółce (m.in. ZUZP) bądź jakichkolwiek innych dokumentach dotyczących zasad wynagradzania pracowników Spółki. Przekazanie upominków następuje zatem niezależnie, czy Wnioskodawcę łączy z pracownikiem Spółki stosunek pracy, stosunek służbowy.
W konsekwencji Wnioskodawca nie działa celem realizacji własnych obowiązków wynikających z zapisów umownych bądź przepisów wewnętrznych obowiązujących w Spółce, np. obowiązku wypłaty należnego wynagrodzenia. Upominki nie stanowią bowiem wynagrodzenia bądź innej formy gratyfikacji za świadczoną pracę, do zapłaty których Wnioskodawca byłby zobowiązany na podstawie zawartych umów o pracę lub przepisów wewnętrznych.
Pracownicy Spółki natomiast nie są zobowiązani na podstawie przepisów umownych, wewnętrznych do żadnego świadczenia wzajemnego wobec Wnioskodawcy m.in. wykonania konkretnego zadania. Jednocześnie nie oczekują tego rodzaju świadczeń od Wnioskodawcy w związku z wykonywaną pracą oraz nie przysługuje im roszczenie o wydanie prezentu. Wnioskodawca w zamian za przekazany zestaw upominkowy nie wymaga oraz nie oczekuje od obdarowanych wykonania określonych zadań. Prezenty nie mają także charakteru motywacyjnego do bardziej efektywnego wykonywania przydzielonych pracownikom obowiązków. Decyzja o wręczeniu upominku nie jest również w jakikolwiek sposób uzależniona od rodzaju wykonywanej pracy czy zajmowanego stanowiska. Upominki otrzymują pracownicy na zróżnicowanych stanowiskach, zarówno umysłowych jak i fizycznych, zatrudnieni we wszystkich Oddziałach Spółki. Jedyną przesłanką jaką Wnioskodawca bierze pod uwagę wręczając upominek jest wystąpienie wyjątkowych okoliczności w życiu pracownika (urodzenie się dziecka).
Inicjatywa Wnioskodawcy wiąże się wyłącznie z chęcią celebrowania ważnych wydarzeń w życiu pracowników Spółki. Program ma na celu uhonorowanie pracowników Centrali Spółki w szczególny sposób z okazji istotnych w ich życiu uroczystości niemających związku z wykonywaną pracą. Stanowi formę gratulacji oraz wsparcia w ważnych dla nich chwilach. Brak związku przekazania upominku z wykonywaną pracą znacząco odróżnia to świadczenie od innych przekazywanych (wypłacanych) przez Wnioskodawcę świadczeń, uzależnionych od wykonywanej pracy i mających swoje źródło w umowach o pracę, umowach cywilnoprawnych, bądź innych dokumentach obowiązujących w Spółce.
Odnosząc się do obiektywnego kryterium jakim jest wystąpienie po stronie pracowników Centrali Spółki przysporzenia majątkowego w rozumieniu ustawy o PIT, w ocenie Wnioskodawcy, również nie zostało ono spełnione.
Upominki przekazywane przez Wnioskodawcę mają charakter symboliczny o nieznacznej wartości materialnej. Zestaw składa się m.in. z miedzianej zawieszki na srebrnym łańcuszku, termosu dla rodzica i body. W ocenie Wnioskodawcy, po stronie pracowników Centrali nie pojawia się korzyść w postaci powiększenia aktywów, czy zaoszczędzenia wydatku, która powinna zostać objęta podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe przyjęcie, że gdyby pracownicy Spółki nie otrzymali firmowych upominków, musieliby dokonać ich zakupu z własnych środków finansowych. Nieotrzymanie prezentu m.in. termosu, czy zawieszki nie spowodowałby po stronie pracowników Centrali Spółki konieczności dokonania zakupu tych konkretnych przedmiotów. Trudno też utrzymywać, że przychodem pracownika ze stosunku pracy lub z innych źródeł będzie możliwość okazjonalnego otrzymania zestawu upominkowego, a wartość prezentu wyznaczy podstawę opodatkowania.
Realizacja Programu służy utrzymaniu dobrej atmosfery w pracy, budowaniu i podtrzymywaniu pozytywnej relacji z pracownikami Spółki, ma na celu wspieranie pracowników w ważnych dla nich chwilach. Inicjatywa pomaga w budowaniu pozytywnego wizerunku Spółki na tle innych pracodawców. Wnioskodawca jest zatem zdania, że to po stronie Spółki pojawia się korzyść a podejmowane w ramach Programu działania mają na względzie przede wszystkim interes Spółki. Upominki nie mają również charakteru indywidualnego, ponieważ Wnioskodawca nie dokonuje analizy potrzeb pracowników Centrali Spółki oraz nie bierze pod uwagę jakichkolwiek innych czynników wybierając rodzaj prezentu (m.in. stanowiska, stażu pracy, doświadczenia). Każda osoba otrzymuje ten sam zestaw upominkowy.
Mając na względzie opisane okoliczności stanu faktycznego oraz charakter czynności mającej na celu wyłącznie obdarowanie pracowników w związku z wystąpieniem szczególnych okoliczności w ich życiu, w ocenie płatnika nie zostały spełnione przesłanki konieczne do uznania ww. świadczenia za przychód ze stosunku pracy zgodnie z art. 12 ustawy o PIT, jak również przychód z innych źródeł zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT.
Zdaniem Wnioskodawcy, zostały natomiast spełnione wszelkie przesłanki do uznania przedmiotowego świadczenia za darowiznę w rozumieniu art. 888 § 1 ustawy Kodeks cywilny podlegającą opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn:
- brak uregulowania kwestii wręczania upominków w umowach o pracę, umowach cywilnoprawnych lub aktach wewnętrznych Spółki stanowiących o wynagrodzeniu pracowników. Na Wnioskodawcy nie ciąży prawny obowiązek przekazania prezentu. Inicjatywa Wnioskodawcy ma charakter dobrowolny;
- upominek ma charakter nieekwiwalentny, tzn. pracownicy Centrali Spółki nie są zobowiązani do żadnego świadczenia wzajemnego względem Wnioskodawcy (np. wykonania dodatkowych zdań);
- świadczenie ma charakter upominku okolicznościowego. Prezent nie ma związku z wykonywaną pracą, zajmowanym stanowiskiem, czy stażem pracy, z tego powodu nie jest elementem wynagrodzenia za wykonywane obowiązki. Upominek wynika z chęci Wnioskodawcy obdarowania pracowników Spółki z okazji wystąpienia ważnych wydarzeń w ich życiu;
- brak roszczenia po stronie pracownika Spółki o wydanie przedmiotu świadczenia.
Jako darowizna, upominek jest wyłączony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.
Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach podatkowych. Wnioskodawca chciałaby przytoczyć w szczególności:
- 0115-KDIT2.4011.868.2020.1 .MD z dnia 02 marca 2021 r.: „W rezultacie stwierdzić należy, że obdarowywanie pracowników przez Wnioskodawczynię prezentami stanowiącymi formę gratulacji, uhonorowania ważnych okazji w ich życiu, które nie mają związku z wykonywaną praca, czy jej rezultatami, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. W konsekwencji, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość wręczanych pracownikom przez Wnioskodawczynię prezentów z okazji ważnego zdarzenia w życiu pracowników Wnioskodawczyni, np. z okazji ślubu lub narodzin dziecka, nie stanowi dla nich przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.
- 0112-KDIL2-1.4011.39.2024.2.DJ z dnia 14 lutego 2024 r.;
- 0112-KDIL2-1.4011.335.2024.1.KF z dnia 28 maja 2024 r.: „ (...) Przekazywanie pracownikom Upominków z okazji świąt, urodzin, ślubu, narodzin dziecka, przejścia na emeryturę czy celebrowania jubileuszu pracy, które - jak sami Państwo wskazali we wniosku - nie stanowią elementu wynagrodzenia wynikającego z zawartej umowy o procę, regulaminu lub innego dokumentu, nie wiążą się z jakimkolwiek świadczeniem wzajemnym ze strony pracownika, a ich celem jest obdarowanie danego pracownika, aby celebrować święto lub inna ważną okazję, co do zasady będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn”.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w części dotyczącej pytania nr 1 jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.). Zgodnie z jego treścią:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ogólne pojęcie przychodu ustawodawca zdefiniował w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Przychodem będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne lub częściowo odpłatne. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danego podatnika decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa on aktywa tej osoby. Konsekwencją przyjęcia tezy o charakterze przychodu, jako definitywnego przysporzenia w majątku podatnika jest uznanie, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko te przychody, które nie mają charakteru zwrotnego. W celu określenia, co stanowi przychód podatnika, należy zidentyfikować stosunek prawny leżący u podstaw danej czynności.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
W świetle art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Na mocy art. 12 ust. 3 powyższej ustawy:
Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.
Zgodnie z art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.
Użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „w szczególności” oznacza, że wymieniane kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Treść ww. przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Zatem do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.
Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, że w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie powstawał obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca do przychodów ze stosunku pracy zalicza bowiem nie tylko otrzymane pieniądze, ale i świadczenia, które przybrały postać rzeczy (produktu), wykonania usługi, bądź udostępnienia rzeczy lub praw.
Na podmiocie dokonującym ww. świadczeń (pracodawcy) ciążą natomiast obowiązki płatnika, wynikające z art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:
Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.
Niezależnie od powyższego, w art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród wyłączeń wskazanych w tym przepisie w ust. 1 pkt 3 wskazane zostały:
Przychody podlegające przepisom o podatku od spadków i darowizn.
Przepis ten dotyczy sytuacji podatników osiągających dochód (przychód), który co do zasady może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a który uzyskany został przez nich w sposób nieodpłatny, na podstawie jednego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jego rolą jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie tego samego przysporzenia majątkowego.
Na mocy art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837 ze zm.):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: darowizny, polecenia darczyńcy.
Umowa darowizny zdefiniowana natomiast została w art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), w myśl którego:
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Z treści wniosku wynika, że Państwo realizują program „....” (dalej także: „Program”), który jest prowadzony i finansowany przez ..... S. A. i obciąża koszty Centrali (finansowanie z funduszu reklamy). Program skierowany jest do pracowników Centrali oraz pracowników Oddziałów Spółki, dla których Oddziały są odrębnymi płatnikami i pracodawcami. W ramach Programu każdy pracownik, któremu urodzi się dziecko, otrzymuje gratulacje ze strony Wnioskodawcy oraz zestaw upominkowy ..... Wartość zestawu to 193 zł 42 gr brutto. Aby zgłosić się do Programu, rodzic, który chce otrzymać upominek, przesyła wiadomość mailową na wskazany adres, w treści podając nazwę jednostki organizacyjnej (Centrali lub Oddziału Spółki), w której jest zatrudniony, imię i datę urodzenia dziecka oraz telefon kontaktowy.
Kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników od pracodawców budziła wątpliwości po stronie pracowników oraz pracodawców i prowadziła do sporów interpretacyjnych. Orzecznictwo sądów administracyjnych w tej materii również było niejednolite. Zagadnienie to zostało ostatecznie rozstrzygnięte przez Trybunał Konstytucyjny, w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny wskazał, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy.
W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które – nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie o podatku od spadków i darowizn. A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają. Kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku.
Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis sprawy, powołane przepisy prawa podatkowego oraz wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13, uznać należy, że wartość zestawu upominkowego wręczanego przez Państwo pracownikom z okazji wystąpienia ważnego wydarzenia w życiu pracowników (narodzin dziecka), które jak Państwo wskazali we wniosku, nie stanowi dla pracowników dodatkowej formy wynagrodzenia, bądź gratyfikacji za wykonaną pracę (otrzymywanie tego rodzaju upominków nie jest pisemnie uregulowane w obowiązujących w Spółce aktach wewnętrznych zawierających przepisy dotyczące zasad wynagradzania pracowników), a wręczenie prezentu stanowi formę gratulacji, uhonorowania pracownika w szczególny sposób z okazji ważnego wydarzenia w życiu, jakim są narodziny dziecka co do zasady będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.
W konsekwencji, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość zestawu upominkowego wręczanego pracownikom przez Państwa z okazji wystąpienia ważnego wydarzenia w życiu pracowników (narodzin dziecka) w okolicznościach wskazanych we wniosku, nie stanowi dla nich przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem z ww. tytułu nie ciążą na Państwu obowiązki płatnika związane z obliczeniem i pobraniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na podstawie art. 32 ust. 1 ww. ustawy.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych informuję, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących, w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..... . . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
