Interpretacja indywidualna z dnia 25 sierpnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.315.2025.4.AS

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

9 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z czerwca 2025 roku o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku powstania przychodu z nieodpłatnych bądź częściowo odpłatnych świadczeń w sytuacji przekazania Zainteresowanemu do korzystania środków trwałych udostępnionych Spółce przez Podmiot Powiązany na potrzeby realizacji umowy o świadczenie usług naprawczych.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 24 lipca 2025 r. (wpływ 24 lipca 2025 r.) i pismem z 25 lipca 2025 r. (wpływ 25 lipca 2025 r.)

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

A. Sp. z o.o.

- Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

Spółdzielnia B.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Opis stanu faktycznego

1. Kontekst

A. Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) z siedzibą w (...) jest polskim rezydentem podatkowym i posiada status czynnego podatnika VAT. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest (…). Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie (…). Ponadto, Wnioskodawca świadczy również usługi w zakresie (…). (…) działalność (…) jest działalnością trudną, wymagającą specyficznej wiedzy - z tego względu doświadczenie pracowników i współpracowników Spółki jest rzeczą niezwykle istotną.

Głównym odbiorcą ww. usług świadczonych przez Wnioskodawcę jest podmiot powiązany ze Spółką (dalej: „Podmiot Powiązany”).

Spółdzielnia B. (dalej: „Zainteresowany”) z siedzibą w (...) jest polskim rezydentem podatkowym oraz jest podmiotem niepowiązanym z Wnioskodawcą.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zawarł porozumienia, zgodnie z którymi Wnioskodawca jest uprawniony do korzystania ze środków trwałych (ruchomości oraz nieruchomości) będących własnością Podmiotu Powiązanego bez ponoszenia dodatkowych kosztów za korzystanie (analogicznie jak w umowie toolingu). Przedmiotowe środki trwałe są wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie na potrzeby świadczenia usług na rzecz Podmiotu Powiązanego.

Zgodnie z treścią porozumienia, pomimo iż środki trwałe są wykorzystywane przez Wnioskodawcę, to prawo rozporządzania zarówno nieruchomościami jak i ruchomościami jak właściciel zostaje po stronie Podmiotu Powiązanego. Równocześnie, Podmiot Powiązany nie obciąża Wnioskodawcy opłatami za korzystanie z ww. środków trwałych.

Porozumieniem strony potwierdzają także, że Wnioskodawca oferuje Podmiotowi Powiązanemu odpowiednio niższe ceny usług wykonanych w oparciu o powierzone środki trwałe, niż miałoby to miejsce w sytuacji gdyby Wnioskodawca zmuszony był ponosić dodatkowe opłaty z tytułu dzierżaw i najmów. Tym samym świadczenia te są ekwiwalentne. Wnioskodawca ponosi natomiast koszty bieżącej eksploatacji składników majątku będących własnością Podmiotu Powiązanego. 

Na podstawie otrzymanej interpretacji indywidualnej z dnia 12 czerwca 2020 r. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.76.2020.3.AK oraz z dnia 3 czerwca 2020 r. sygn. 0112-KDIL1-3.4012.70.2020.3.NK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził następujące konsekwencje powyżej opisanego zdarzenia na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”):

1.Wnioskodawca nie uzyska przychodu z nieodpłatnego świadczenia, ani też z częściowo odpłatnego świadczenia.

2.Pomimo oddania środków trwałych do korzystania Wnioskodawcy Podmiot Powiązany zachowuje prawo do ich amortyzacji.

oraz podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT):

1.Przekazanie środka trwałego Wnioskodawcy do użytkowania nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w VAT.

2.Obecna sytuacja Wnioskodawcy

Jak wskazano wyżej, charakterystyka działalności powiązanej z przemysłem (…) jest wyjątkowa i specyficzna oraz wymaga zaangażowania i doświadczenia odpowiedniego personelu. W związku z tym Wnioskodawca przewiduje, że w związku z trwającym procesem transformacji sektora (…), jeżeli nie będzie w stanie w oparciu o własne zasoby realizować obecnych oraz przyszłych usług na rzecz Podmiotu Powiązanego, celem wykonania ciążących na nim zobowiązań oraz zagwarantowania ciągłości prac, konieczne będzie angażowanie przez Wnioskodawcę Zainteresowanego.

W związku z powyższym, Wnioskodawca zawarł umowę z Zainteresowanym na realizację określonych czynności m.in. z zakresu dokonywania bieżących napraw maszyn oraz urządzeń. Niewykluczone, że Wnioskodawca będzie korzystał z usług Zainteresowanego także do wykonywania innych czynności w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca ponadto zadba o to, by Zainteresowany posiadał personel, doświadczenie, jak i wiedzę w świadczeniu wyżej wymienionych usług.

W ramach ww. współpracy Wnioskodawca przekazuje również Zainteresowanemu uprawnienie do korzystania ze środków trwałych (ruchomości oraz nieruchomości) koniecznych do realizacji prac dla Wnioskodawcy.

Równocześnie, ani Podmiot Powiązany, ani Wnioskodawca, zgodnie z przyjętym założeniem, nie będą obciążali Zainteresowanego opłatami za korzystanie z ww. środków trwałych. W konsekwencji braku opłat za udostępnienie środków trwałych Zainteresowany oferuje Wnioskodawcy odpowiednio niższe ceny usług wykonanych w oparciu o powierzone środki trwałe, niż miałoby to miejsce w sytuacji gdyby Zainteresowany zmuszony był ponosić dodatkowe opłaty z tytułu dzierżaw i najmów (analogicznie jak w umowie toolingu). Tym samym świadczenia Zainteresowanego i Wnioskodawcy będą również ekwiwalentne.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego:

Podstawowym stosunkiem prawnym regulującym współpracę pomiędzy A. Sp. z o.o. a Zainteresowanym jest Umowa o świadczenie usług naprawczych (dalej: „Umowa”).

W ramach świadczenia usług, Zainteresowany zobowiązuje się do wykonywania na zlecenie Wnioskodawcy usług naprawczych i konserwacyjnych na maszynach, środkach transportu i innych urządzeniach wskazanych przez Wnioskodawcę.

W trakcie wykonywania Umowy Wnioskodawca zastrzegł sobie prawo do kontroli, przez swych Przedstawicieli, w szczególności:

1)warunków techniczno-organizacyjnych oraz zgodności procesu realizacji Umowy z zapisami umownymi,

2)kwalifikacji i uprawnień pracowników w zakresie zgodności z wymaganiami Zleceniodawcy, w szczególności w zakresie Prawa geologicznego i górniczego,

3)przestrzegania przepisów powszechnie obowiązujących, wewnętrznych uregulowań Wnioskodawcy, w szczególności w zakresie Prawa geologicznego i górniczego, ochrony środowiska i przepisów BHP.

Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Zakres prowadzonej działalności gospodarczej:

(…)

Środki trwałe są własnością Z. S.A. - jest to Podmiot Powiązany, który jest głównym beneficjantem usług świadczonych przez Zainteresowanego jako podwykonawcy.

Podmiot Powiązany wyraził zgodę na angażowanie Zainteresowanego i korzystanie przez Zainteresowanego ze środków trwałych.

Powierzenie środków trwałych Zainteresowanemu jest niezbędne celem wykonywania czynności usługowych w oparciu o wspomnianą wyżej Umowę. Wnioskodawca zobowiązany jest powierzyć przedmiotowe środki trwałe Zainteresowanemu (analogicznie do toolingu) w oparciu o stosowne porozumienie.

Wnioskodawca przekazuje Zainteresowanemu uprawnienie do korzystania ze środków trwałych koniecznych do realizacji prac dla Wnioskodawcy w oparciu o zawarte Porozumienie w sprawie udostępnienia składników majątku.

Zawarta Umowa o oraz porozumienie w sprawie udostępnienia składników majątku (dalej: „Porozumienie”) nie przenoszą na Zainteresowanego prawa do rozporządzania środkami trwałymi jak właściciel.

Zgodnie z ustaleniami stron wskazano zarówno w Umowie jak i Porozumieniu, że Zainteresowany może wykorzystywać środki trwałe, z których korzysta bez ponoszenia opłat wyłącznie do wykonywania określonych czynności i usług na rzecz Wnioskodawcy określonych w Umowie.

Uprawnienie do korzystania ze środków trwałych określone zostało głównie we wspomnianym wyżej (odrębnym od Umowy) Porozumieniu o udostępnieniu składników majątku zawartym pomiędzy Wnioskodawcą a Zainteresowanym.

Pytania:

1)Czy w wyniku używania udostępnionych przez Wnioskodawcę składników majątkowych Zainteresowany uzyska przychód z tytułu nieodpłatnego, bądź częściowo odpłatnego świadczenia na gruncie ustawy o CIT?

2)Czy udostępnienie składników majątkowych przez Wnioskodawcę na rzecz Zainteresowanego będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT?

Interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie nr 1 w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych. W przedmiocie podatku od towarów i usług (pytanie nr 2) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1)

Zdaniem Wnioskodawcy w wyniku używania udostępnionych przez Wnioskodawcę składników majątkowych Zainteresowany nie uzyska przychodu z nieodpłatnego, bądź częściowo odpłatnego świadczenia na gruncie ustawy o CIT.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Ustawa o CIT, zaliczając nieodpłatne świadczenie do czynników kształtujących podstawę opodatkowania, nie precyzuje, co należy rozumieć pod tym pojęciem. W celu ustalenia jego znaczenia, w tym m.in. dla celów podatkowych, zasadne jest sięgnięcie w pierwszej kolejności do reguł wykładni gramatycznej. Należy zatem odwołać się do znaczenia, jaki ten zwrot ma w języku potocznym. Zgodnie z wykładnią gramatyczną odpłacać to „oddawać komuś coś w zamian”, odpłatny zaś, to „taki za który się płaci, wymagający zapłacenia, zwrot kosztów” (Nowy Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 2002).

Próbę zdefiniowania nieodpłatności można znaleźć także w orzecznictwie. Przykładowo, Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził w wyroku z dnia 20 września 2005 r. sygn. akt FSK 2206/04, iż: „Przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osoby, mające konkretny wymiar finansowy”.

Spółka podkreśla, że kluczową cechą świadczenia nieodpłatnego jest to, aby otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Oznacza to, że świadczenie uzyskane przez podatnika w sytuacji, gdy spełniający świadczenie uzyskuje lub ma uzyskać od podatnika w przyszłości wzajemnie jakieś inne przysporzenie majątkowe, nie ma charakteru nieodpłatnego. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 2 kwietnia 2003 r. sygn. akt III RN 49/02: „(...) nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 UPDOP nie musi wynikać z zobowiązania cywilnoprawnego. Polega ono na uzyskaniu przez podatnika przychodu bez ekwiwalentnego świadczenia wzajemnego (...)”.

W orzecznictwie podkreśla się, że aby w świetle przepisu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT można było zaliczyć określone świadczenie do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, a drugi podmiot to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób przychody podlegające opodatkowaniu.

Co więcej, najbardziej istotną dla pojęcia nieodpłatnego świadczenia jest przesłanka, dotycząca ekwiwalentności, w istocie pozwalająca na stwierdzenie, kiedy mamy do czynienia ze świadczeniem nieodpłatnym. Tylko świadczenia nieekwiwalentne mogą stanowić przychód podatkowy po stronie otrzymującego. Przysporzenie w majątku podatnika musi mieć dla niego pewną wartość, którą można wyrazić w wymiarze finansowym. Chodzi o to, by świadczenie otrzymane bez wynagrodzenia było dla otrzymującego wartościowe (Pismo z dnia 10.06.2021 r., wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0111-KDIB1-2.4010.125.2021.4.MZA).

Podsumowując, przez nieodpłatne świadczenia dla celów podatkowych należy więc rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika, mające konkretny wymiar finansowy. Powstanie przychodu ze świadczeń nieodpłatnych należy zatem rozważyć zawsze wtedy, gdy podatnik podatku dochodowego od osób prawnych otrzymuje bez obowiązku świadczenia wzajemnego rzeczy lub prawa, bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw (w szczególności ze środków pieniężnych).

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanego stanu faktycznego, dla Zainteresowanego warunkiem koniecznym dla wykonywania usług jest posiadanie niezbędnych ruchomości i nieruchomości. Wnioskodawca udostępnia zatem współpracującemu z nim Zainteresowanemu potrzebne składniki majątkowe. W zamian, Zainteresowany jest wówczas zobowiązany do używania tych składników majątkowych tylko i wyłącznie w trakcie wykonywania określonych usług na rzecz Wnioskodawcy. Ponadto, funkcja ta znajduje odzwierciedlenie w wynegocjowanej cenie świadczenia między Wnioskodawcą a Zainteresowanym, dzięki czemu cena za usługę nabytą od Zainteresowanego przez Wnioskodawcę jest niższa, niż gdyby Zainteresowany nabył lub pożyczył/najął/dzierżawił środek trwały przy pracach dla Wnioskodawcy za odpłatnością. Świadczenie to, pomimo braku przepływu gotówkowego będzie wzajemne i ekwiwalentne.

W konsekwencji fakt udostępnienia ww. środków trwałych nie jest również obojętny dla Podmiotu Powiązanego - ostatecznie bowiem Wnioskodawca ponosi niższe koszty prowadzonych prac i może zaproponować Podmiotowi Powiązanemu cenę niższą, niż w przypadku konieczności zorganizowania ww. środków trwałych przez Zainteresowanego na własną rękę.

Zdaniem Zainteresowanych, w przedstawionym stanie faktycznym nie ma miejsca świadczenie o charakterze nieodpłatnym bądź częściowo odpłatnym. Faktycznie wynagrodzenie za korzystanie ze środków trwałych przez Zainteresowanego będzie bowiem skalkulowane w cenie wykonywanych na rzecz Wnioskodawcy usług.

Jako że wydanie Zainteresowanemu środków trwałych będzie obowiązkiem Wnioskodawcy wykonywanym w celu wykonania przez Zainteresowanego określonych usług, należy uznać, iż w danej transakcji mamy do czynienia z ekwiwalentnością.

Tym samym, ze względu na wzajemny charakter świadczeń Wnioskodawcy oraz Zainteresowanego, nie wystąpi nieodpłatne przysporzenie Zainteresowanego, a w konsekwencji nie można mówić o nieodpłatności, bądź częściowej odpłatności po stronie Zainteresowanego w związku z korzystaniem ze składników majątkowych podmiotu powiązanego.

W opisanej sytuacji nie znajdzie więc zastosowania wspomniany art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, a po stronie Zainteresowanego przychód podatkowy z tytułu otrzymania nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy, o którym mowa w cytowanym powyżej art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT nie powstanie.

Powyższe stanowisko zostało również wielokrotnie potwierdzone w interpretacjach indywidualnych, w tym min. następujących pismach wydanych przez:

1.Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 grudnia 2023 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.562.2023.1.MR1, w której organ stwierdził, że kluczowym bowiem jest, że w przedmiotowej sprawie udostępnienie Wyposażenia wiąże się z ekwiwalentnością świadczeń na poziomie całego stosunku franczyzowego i nie stanowi nieodpłatnego przekazania rzeczy, praw majątkowych lub świadczenia usług. Franczyzodawca udostępnia Wyposażenie, które służy franczyzobiorcom do wykonywania działalności gospodarczej w ramach Umowy franczyzowej i Umowy handlowej, które z kolei generują przychody Franczyzodawcy. (...) W konsekwencji w opisanej sytuacji Spółka nie jest zobowiązana do rozpoznania przychodu z tytułu nieodpłatnego udostępniania Wyposażenia franczyzobiorcom w ramach Umowy tooligu.

2.Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 czerwca 2021 r., znak: 0111-KDIB1-2.4010.125.2021.4.MZA w której organ wskazał, że: „(...) Przy ustaleniu, czy w przedmiotowej sprawie dochodzi do nieodpłatnego świadczenia należy także brać pod uwagę, podniesioną przez Spółkę okoliczność, że wartość usługi świadczonej przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta będzie miała wpływ na cenę po jakiej dostawcy będą realizować dostawy towarów lub usług (obniżą odpowiednio tę cenę). (...) Oznacza to, że świadczenia te są ekwiwalentne, a zatem korzystanie przez dostawców z powierzchni, sprzętów i urządzeń należących do Wnioskodawcy nie jest nieodpłatne”.

3.Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 sierpnia 2019 r., znak: 0111-KDIB1-1.4010.236.2019.1.BS, w której organ uznał za prawidłowe następujące stanowisko podatnika: jako że wydanie Spółce urządzeń będzie obowiązkiem kontrahenta wykonywanym w celu wyprodukowania przez Spółkę określonych towarów, należy uznać, iż w danej transakcji mamy do czynienia z ekwiwalentnością. Ze względu na wzajemny charakter świadczeń Spółki oraz kontrahenta, nie wystąpi nieodpłatne przysporzenie majątku Spółki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278, dalej: „ustawa o CIT”), nie zawiera definicji przychodu. W art. 12 ustawy o CIT, wymienione jednak zostały przykładowo rodzaje przychodów, określono moment ich powstania, jak również enumeratywnie wskazano, jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów (ust. 4).

Z istoty podatku dochodowego od osób prawnych wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem - jako źródłem dochodu - jest wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa.

Powołana ustawa ustala zdarzenia, które powodują powstanie obowiązku podatkowego, czyli powinności przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem tych zdarzeń. Ustala, kiedy i w jakich sytuacjach powstanie obowiązek podatkowy.

Oznacza to, że obowiązek ten powstaje w okolicznościach wskazanych przez prawo, niezależnie od woli podlegających mu osób czy podmiotów. Na gruncie ustaw podatkowych abstrakcyjny obowiązek podatkowy przekształca się w skonkretyzowane zobowiązanie podatkowe. Zdarzeniem, z którym ustawodawca wiąże obowiązek podatkowy jest m.in. otrzymanie „nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego świadczenia”.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

Z powołanego art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT wynika więc, że gdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą otrzyma nieodpłatne świadczenie (lub świadczenie częściowo odpłatne) obowiązany jest wykazać z tego tytułu przychód podatkowy. Co istotne, przysporzenie majątkowe musi być powiązane z uzyskaniem przez podatnika korzyści niezwiązanej z jakikolwiek świadczeniem ekwiwalentnym.

Stosownie do art. 12 ust. 5 ustawy o CIT:

Z przepisem tym koresponduje art. 12 ust. 6 ustawy o CIT, który stanowi, że:

Pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” nie zostało zdefiniowane w ustawie podatkowej. Pomocną może być definicja wypracowana w uchwale NSA z 18 listopada 2002 r. sygn. akt (FPS 9/02, Legalis) i cytowana w licznych orzeczeniach, np.: w wyroku NSA z 26 maja 2021 r., sygn. akt II FSK 3527/18, wyroku NSA z 3 września 2019 r., sygn. akt II FSK 3194/17, uchwały NSA z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt II FPS 7/10, z 24 maja 2010 r., sygn. akt II FPS 1/10, z 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02 i 16 października 2006 r., sygn. akt II FPS 1/06). Zgodnie z tą definicją pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” użyte w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT ma szerszy zakres, niż w prawie cywilnym: „Obejmuje ono nie tylko świadczenie w cywilistycznym znaczeniu (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony - por. art. 353 Kc), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”.

Aby móc w pełni zdefiniować pojęcie „nieodpłatne” zasadnym jest także odwołanie się do wykładni gramatycznej, zgodnie z którą odpłacać to „oddawać komuś coś w zamian”, odpłatny zaś to „taki za który się płaci, wymagający zapłacenia, zwrot kosztów” (Nowy Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 2002).

Zatem, „nieodpłatnym świadczeniem” są wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy.

O nieodpłatnym świadczeniu, mającym cechy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym można więc mówić w sytuacji, gdy:

• podmiot, na rzecz którego dokonywane jest tego rodzaju świadczenie odnosi korzyść, a więc musi zaistnieć u niego trwale przysporzenie majątkowe,
• korzyść ta musi zostać odniesiona kosztem innego podmiotu, a więc powinna istnieć możliwość ustalenia kto poniósł ekonomiczny ciężar owego przesunięcia majątkowego,
• korzyść musi mieć konkretny wymiar finansowy,
• świadczenie musi mieć charakter nieodpłatny - nie może ono zatem wiązać się z jakimkolwiek ekwiwalentem ze strony podatnika.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczą Państwo usługi naprawy i konserwacji maszyn używanych w branży (…) oraz usługi w zakresie (…).

Głównym odbiorcą ww. usług świadczonych przez Państwa jest podmiot powiązany ze Spółką (dalej: „Podmiot Powiązany”).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarli Państwo z Podmiotem Powiązanym porozumienie uprawniające do korzystania ze środków trwałych (ruchomości oraz nieruchomości) będących własnością Podmiotu Powiązanego bez ponoszenia dodatkowych kosztów za korzystanie (analogicznie, jak w umowie toolingu). Środki trwałe są wykorzystywane przez Państwa wyłącznie na potrzeby świadczenia usług na rzecz Podmiotu Powiązanego. Prawo rozporządzania jak właściciel nieruchomościami jak i ruchomościami zostaje po stronie Podmiotu Powiązanego. Równocześnie, Podmiot Powiązany nie obciąża Państwa opłatami za korzystanie z ww. środków trwałych. Na podstawie zawartego Porozumienia strony postanowiły, że oferują Państwo Podmiotowi Powiązanemu odpowiednio niższe ceny usług wykonanych w oparciu o powierzone środki trwałe, niż miałoby to miejsce w sytuacji gdyby Wnioskodawca zmuszony był ponosić dodatkowe opłaty z tytułu dzierżaw i najmów. Tym samym świadczenia te są ekwiwalentne. Wnioskodawca ponosi natomiast koszty bieżącej eksploatacji składników majątku będących własnością Podmiotu Powiązanego. 

Wyjaśnili Państwo, że charakterystyka działalności powiązanej z przemysłem (…) jest wyjątkowa i specyficzna oraz wymaga zaangażowania i doświadczenia odpowiedniego personelu. W związku z tym Wnioskodawca przewiduje, że w związku z trwającym procesem transformacji sektora (…), jeżeli nie będzie w stanie w oparciu o własne zasoby realizować obecnych oraz przyszłych usług na rzecz Podmiotu Powiązanego, celem wykonania ciążących na nim zobowiązań oraz zagwarantowania ciągłości prac, konieczne będzie angażowanie przez Wnioskodawcę Zainteresowanego.

W związku z powyższym, Wnioskodawca zawarł z Zainteresowanym umowę o świadczenie usług naprawczych (dalej: „Umowa”) na realizację określonych czynności m.in. z zakresu dokonywania bieżących napraw maszyn oraz urządzeń. Ponadto zadbają Państwo o to, by Zainteresowany posiadał personel, doświadczenie, jak i wiedzę w świadczeniu wyżej wymienionych usług. W ramach ww. współpracy przekazują również Państwo Zainteresowanemu uprawnienie do korzystania ze środków trwałych (ruchomości oraz nieruchomości) koniecznych do realizacji prac dla Wnioskodawcy.

Równocześnie, ani Podmiot Powiązany, ani Państwo, zgodnie z przyjętym założeniem, nie będą obciążali Zainteresowanego opłatami za korzystanie z ww. środków trwałych. W konsekwencji braku opłat za udostępnienie środków trwałych Zainteresowany oferuje Państwu odpowiednio niższe ceny usług wykonanych w oparciu o powierzone środki trwałe, niż miałoby to miejsce w sytuacji gdyby Zainteresowany zmuszony był ponosić dodatkowe opłaty z tytułu dzierżaw i najmów (analogicznie jak w umowie toolingu). Tym samym świadczenia Zainteresowanego i Państwa będą również ekwiwalentne.

Środki trwałe są własnością Podmiotu Powiązanego, który jest głównym beneficjantem usług świadczonych przez Zainteresowanego jako podwykonawcy. Podmiot Powiązany wyraził zgodę na angażowanie Zainteresowanego i korzystanie przez Zainteresowanego ze środków trwałych. Powierzenie środków trwałych Zainteresowanemu jest niezbędne celem wykonywania czynności usługowych w oparciu o umowę o świadczenie usług naprawczych.

Uprawnienie do korzystania ze środków trwałych koniecznych do realizacji prac wynika z zawartego przez Państwa z Zainteresowanym porozumienia w sprawie udostępnienia składników majątku. Zawarta Umowa o oraz porozumienie w sprawie udostępnienia składników nie przenoszą przy tym na Zainteresowanego prawa do rozporządzania środkami trwałymi jak właściciel. Zgodnie z ustaleniami stron wskazano zarówno w Umowie jak i Porozumieniu, że Zainteresowany może wykorzystywać środki trwałe, z których korzysta bez ponoszenia opłat wyłącznie do wykonywania określonych czynności i usług na rzecz Spółki określonych w Umowie. Uprawnienie do korzystania ze środków trwałych określone zostało głównie we wspomnianym wyżej (odrębnym od Umowy) Porozumieniu o udostępnieniu składników majątku zawartym pomiędzy Państwem a Zainteresowanym.

Przedmiotem Państwa zapytania jest ustalenie, czy w wyniku używania udostępnionych przez Państwa składników majątkowych Zainteresowany uzyska przychód z tytułu nieodpłatnego, bądź częściowo odpłatnego świadczenia na gruncie ustawy o CIT.

Z uwagi na charakter czynności zachodzących między Państwem a Zainteresowanym, z którym zawarli Państwo umowę o świadczenie usług naprawczych istotne jest, że posiadanie niezbędnych ruchomości i nieruchomości jest warunkiem koniecznym dla wykonywania przez Zainteresowanego bieżących napraw maszyn oraz urządzeń. Z tego względu w ramach zawartej umowy o świadczenie usług naprawczych udostępniają Państwo współpracującemu z Państwem Zainteresowanemu potrzebne składniki majątkowe, a w zamian Zainteresowany jest zobowiązany do używania tych składników majątkowych tylko i wyłącznie w trakcie wykonywania określonych usług na Państwa rzecz zgodnie z zawartą Umową. Jak wynika bowiem z zawartej Umowy, wydanie Zainteresowanemu środków trwałych jest Państwa obowiązkiem wykonywanym w celu realizacji przez Zainteresowanego określonych usług. Pomimo tego, że z ww. tytułu nie pobierają Państwo bezpośrednio wynagrodzenia w postaci zapłaty gotówkowej, to należność za korzystanie ze środków trwałych przez Zainteresowanego będzie skalkulowana w cenie wykonywanych na Państwa rzecz usług. Dzięki korzystaniu przez Zainteresowanemu z udostępnianych środków trwałych cena za usługę nabytą od Zainteresowanego przez Państwa jest bowiem niższa, niż gdyby Zainteresowany nabył lub pożyczył/najął/dzierżawił środek trwały przy pracach dla Państwa za odpłatnością. Ostatecznie ponoszą Państwo niższe koszty prowadzonych prac i może finalnie zaproponować Podmiotowi Powiązanemu niższą cenę świadczonych usług, niż w przypadku konieczności zorganizowania samodzielnie przez Zainteresowanego ww. środków trwałych.

Z tego powodu należy zatem uznać, że w opisanej sprawie mamy do czynienia z ekwiwalentnością świadczeń.

Tym samym, ze względu na wzajemny charakter świadczeń między Państwem a Zainteresowanym, nie wystąpi nieodpłatne przysporzenie Zainteresowanego, ponieważ przekazania Zainteresowanemu do korzystania środków trwałych udostępnionych Spółce przez Podmiot Powiązany na potrzeby realizacji umowy o świadczenie usług naprawczych nie można uznać ich za świadczenia nieodpłatne, bądź częściowo odpłatne. W konsekwencji w analizowanej sprawie po stronie Zainteresowanego w związku z korzystaniem ze składników majątkowych Podmiotu Powiązanego nie powstanie przychód z nieodpłatnych bądź częściowo odpłatnych świadczeń.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że w wyniku używania udostępnionych przez Państwa składników majątkowych, Zainteresowany nie uzyska przychodu z tytułu nieodpłatnego, bądź częściowo odpłatnego świadczenia na gruncie ustawy o CIT.

W konsekwencji, Państwa stanowisko w zakresie braku powstania przychodu z nieodpłatnych bądź częściowo odpłatnych świadczeń w sytuacji przekazania Zainteresowanemu do korzystania środków trwałych udostępnionych Spółce przez Podmiot Powiązany na potrzeby realizacji umowy o świadczenie usług naprawczych, należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A. Sp. z o.o. (Zainteresowany będący stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.