Interpretacja indywidualna z dnia 18 września 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.546.2025.2.MGO
Podatnik, który zlikwidował działalność gospodarczą i następnie ją wznowił, kontynuuje byt prawnopodatkowy jako podmiot kontynuujący działalność, a nie rozpoczynający ją na nowo, przez co jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej od pierwszej sprzedaży, bez względu na zmianę profilu działalności.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 lipca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 18 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.
Uzupełniła go Pani pismem z 29 sierpnia 2025 r. (wpływ 29 sierpnia 2025 r.) oraz pismem z 1 września 2025 r. (wpływ 4 września 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Podatniczka w okresie od … grudnia 2015 r. do … czerwca 2018 r. prowadziła jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży alkoholu i żywności w placówkach gastronomicznych. Zgodnie z § 4 ust. 1 punkt 1q, Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2024 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, sprzedaż dla osób fizycznych była ewidencjonowana na kasie fiskalnej od początku prowadzenia działalności. W … 2018 roku przy zamknięciu działalności gospodarczej kasa fiskalna została zlikwidowana. Natomiast od … sierpnia 2018 roku podatniczka otworzyła ponownie działalność gospodarczą zmieniając profil działalności na świadczenie usług kosmetycznych. W okresie trwania tej działalności tj. od … sierpnia 2018 do … kwietnia 2021 podatniczka nie prowadziła żadnej sprzedaży na osoby fizyczne, a przychody były tylko z transakcji z firmami. W związku z tym podatniczka nie posiadała kasy fiskalnej.
Od … lutego 2024 roku do nadal podatniczka otworzyła jednoosobową działalność gospodarczą zajmującą się sprzedażą artykułów spożywczych takich jak sery, miody i soki, wśród sprzedawanych artykułów nie znajdują się alkohole ani wyroby tytoniowe. W roku 2024 podatniczka nie prowadziła sprzedaży na osoby fizyczne, sprzedaż była dokonywana tylko na firmy oraz nie posiadała kasy fiskalnej. W roku 2025 rozpoczęła sprzedaż na osoby fizyczne ewidencjonując sprzedaż w książce ewidencji sprzedaży, bez zastosowania kasy fiskalnej, korzystając z § 3 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2024 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących:
„§ 3. 1. Zwalnia się z obowiązku prowadzenia ewidencji w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2027 r.:
1) podatników, u których wartość sprzedaży dokonanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli wartość sprzedaży z tego tytułu, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, nie przekroczyła kwoty 20.000 zł;”.
Pytanie
Czy w okresie od stycznia 2025 w danym stanie faktycznym podatniczka powinna ewidencjonować sprzedaż na osoby fizyczne na kasie fiskalnej od pierwszej sprzedaży, tym samym nie mając prawa do zastosowania limitu 20.000,00 zł w roku 2025?
Pani stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy podatniczka nie powinna ewidencjonować sprzedaży na kasie fiskalnej od stycznia 2025 oraz ma prawo do zastosowania limitu 20 000,00 zł w roku 2025. W ocenie Wnioskodawcy w okresie 2019 do 2024 nie sprzedawano na osoby fizyczne oraz nie przekroczono limitu 20 000,00 zł. W § 3 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2024 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących jasno wskazane jest, że ze zwolnienia z kas rejestrującej mogą stosować podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyli kwoty 20 000,00 zł. Przepisy nie mówią nic o latach wcześniejszych. Istotny również jest fakt, że podatniczka zmieniła swój profil działalności gospodarczej, przy którym nie ma obowiązku natychmiastowej ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy fiskalnej na rzecz osób fizycznych przy pierwszej sprzedaży. Ponadto ustawa o VAT w żadnym z przepisów nie odnosi się do zagadnienia podmiotowości podatkowej podatników będących osobami fizycznymi, którzy likwidują prowadzoną działalność, a następnie - po upływie pewnego czasu - podejmują ją ponownie. W związku z tym sytuacja podatniczki została rozpatrzona zgodnie z Ordynacją podatkową: „Art. 2a. [Rozstrzyganie wątpliwości na korzyść podatnika] Niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, w myśl którego:
Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Wskazany wyżej przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.
Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).
Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2025 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2024 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. 2024 r. poz. 1902), zwane dalej „rozporządzeniem”.
Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 rozporządzenia.
Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).
Stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia:
Zwalnia się z obowiązku prowadzenia ewidencji w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2027 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.
W myśl § 2 ust. 2 rozporządzenia:
W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.
Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia:
Zwalnia się z obowiązku prowadzenia ewidencji w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2027 r.:
1) podatników, u których wartość sprzedaży dokonanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli wartość sprzedaży z tego tytułu, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, nie przekroczyła kwoty 20 000 zł;
2) podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2024 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży z tego tytułu, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, nie przekroczy kwoty 20 000 zł.
Jednocześnie w § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia został wymieniony katalog usług, do których nie stosuje się zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania wskazanych w § 2 i § 3 rozporządzenia.
Zgodnie z zapisem § 4 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia:
Zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług:
a) przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 19 i 20 załącznika do rozporządzenia,
b) taksówek (PKWiU 49.32.11.0), z wyłączeniem wynajmu samochodów osobowych z kierowcą,
c) naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów, w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania,
d) w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,
e) w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów,
f) w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 51 załącznika do rozporządzenia,
g) prawniczych, z wyłączeniem usług wymienionych w poz. 31 załącznika do rozporządzenia,
h) doradztwa podatkowego,
i) związanych z wyżywieniem (PKWiU ex 56.10, 56.21, ex 56.29, ex 56.30), wyłącznie:
– świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz
– usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),
j) fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych,
k) kulturalnych i rozrywkowych – wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe,
l) związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne,
m) mycia, czyszczenia samochodów i podobnych usług (PKWiU 45.20.30.0),
n) parkingu samochodów i innych pojazdów,
o) przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność w bilonie, banknotach lub innej formie (bezgotówkowej).
Zatem, aby przysługiwało podatnikowi prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej na podstawie § 2 lub § 3 rozporządzenia podatnik nie może wykonywać czynności wskazanych w § 4 tego rozporządzenia.
Z opisu sprawy wynika, ze w okresie od … grudnia 2015 r. do … czerwca 2018 r. prowadziła Pani jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży alkoholu i żywności w placówkach gastronomicznych. Zgodnie z § 4 ust. 1 punkt 1q, Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2024 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, sprzedaż dla osób fizycznych była ewidencjonowana na kasie fiskalnej od początku prowadzenia działalności. W … 2018 roku przy zamknięciu działalności gospodarczej kasa fiskalna została zlikwidowana. Natomiast od … sierpnia 2018 roku otworzyła Pani ponownie działalność gospodarczą zmieniając profil działalności na świadczenie usług kosmetycznych. W okresie trwania tej działalności tj. od … sierpnia 2018 do ... kwietnia 2021 nie prowadziła Pani żadnej sprzedaży na osoby fizyczne, a przychody były tylko z transakcji z firmami. W związku z tym nie posiadała Pani kasy fiskalnej.
Od … lutego 2024 roku do nadal otworzyła Pani jednoosobową działalność gospodarczą zajmującą się sprzedażą artykułów spożywczych takich jak sery, miody i soki, wśród sprzedawanych artykułów nie znajdują się alkohole ani wyroby tytoniowe. W roku 2024 nie prowadziła Pani sprzedaży na osoby fizyczne, sprzedaż była dokonywana tylko na firmy oraz nie posiadała Pani kasy fiskalnej. W roku 2025 rozpoczęła Pani sprzedaż na osoby fizyczne ewidencjonując sprzedaż w książce ewidencji sprzedaży, bez zastosowania kasy fiskalnej, korzystając z § 3 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2024 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
W odniesieniu do tak przedstawionego opisu sprawy ma Pani wątpliwość czy od stycznia 2025 roku powinna Pani ewidencjonować sprzedaż na rzecz osób fizycznych za pomocą kasy rejestrującej od pierwszej sprzedaży.
Chcąc odpowiedzieć na Pani wątpliwości, konieczne jest powrócić do przepisów regulujących zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej w latach 2015-2018 wskazanych przez Panią jako lata, w których ewidencjowała Pani sprzedaż na rzecz osób fizycznych na kasie rejestrującej.
W stanie prawnym istniejącym od 1 stycznia 2015 r. do 31 grudnia 2016 r. obowiązywało w tym zakresie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (t. j. Dz. U. 2016 r. poz. 1215), zwane dalej „rozporządzeniem z 4 listopada 2014 r.”.
Na podstawie § 3 ust. 1 rozporządzenia z 4 listopada 2014 r.:
Zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r.:
1) podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł;
2) podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2014 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20 000 zł;
3) podatników, którzy dokonują dostawy towarów lub świadczą usługi zwolnione z obowiązku ewidencjonowania, wymienione w części I załącznika do rozporządzenia, w przypadku gdy udział obrotu z tytułu czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wymienionych w części I załącznika do rozporządzenia, w całkowitym obrocie podatnika realizowanym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, zwany dalej „udziałem procentowym obrotu”, był w poprzednim roku podatkowym wyższy niż 80%;
4) podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2014 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika udział procentowy obrotu:
a) za okres pierwszych sześciu miesięcy wykonywania tych czynności,
b) za okres do końca roku, w przypadku gdy okres wykonywania tych czynności w roku podatkowym jest krótszy niż sześć miesięcy
- będzie wyższy niż 80%.
Stosownie do § 3 ust. 2 rozporządzenia z 4 listopada 2014 r.:
Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.
Na podstawie § 4 ust. 1 lit. n) rozporządzenia z 4 listopada 2014r.:
Zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku dostawy wyrobów tytoniowych (PKWiU 12.00), napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%, bez względu na symbol PKWiU, z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,
W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r. obowiązywało natomiast rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. 2016 r. poz. 2177), zwane dalej „rozporządzeniem z 16 grudnia 2016 r.”.
W myśl § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z 16 grudnia 2016 r.:
Zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.
Stosownie do § 3 ust. 2 rozporządzenia z 16 grudnia 2016 r.:
Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.
Jak stanowi § 4 ust. 1 lit. n) rozporządzenia z 16 grudnia 2016 r.:
Zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku dostawy wyrobów tytoniowych (PKWiU 12.00), napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%, bez względu na symbol PKWiU, z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów.
W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r. powyższe kwestie regulowały przepisy rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2017 r. poz. 2454), zwanego dalej „rozporządzeniem z 20 grudnia 2017 r.”.
W myśl § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z 20 grudnia 2017 r.:
Zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2018 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.
Stosownie do § 3 ust. 2 rozporządzenia z 20 grudnia 2017 r.:
Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.
Na mocy § 4 ust. 1 lit. n) rozporządzenia z 20 grudnia 2017 r.:
Zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku dostawy wyrobów tytoniowych (PKWiU 12.00), napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%, bez względu na symbol PKWiU, z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,
Konstrukcja cytowanych wyżej przepisów wskazuje na fakt, że gdy podatnik miał obowiązek zainstalowania kasy, to mimo likwidacji działalności przy ponownym jej rozpoczęciu, ma obowiązek ewidencjonowania sprzedaży dokonywanej na rzecz osób fizycznych oraz rolników ryczałtowych za pomocą kasy rejestrującej od początku ponownego rozpoczęcia.
Rozwijając kwestię dotyczącą możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku ponownego podjęcia działalności gospodarczej, istotnym staje się ustalenie Pani bytu prawnopodatkowego. Tym samym należy rozstrzygnąć kwestię, czy może Pani być, w świetle przepisów prawa, uznana za podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą, czy też jest, z racji wcześniej prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług podatnikiem podatku VAT kontynuującym sprzedaż.
W tym miejscu należy podkreślić, że zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wyniku likwidacji działalności przez osobę fizyczną (jak Pani wskazała – w … 2018 roku przy zamknięciu działalności gospodarczej kasa fiskalna została zlikwidowana), a następnie ponowne rozpoczęcie jej wykonywania, bez względu na to, czy jest ona zarejestrowana, czy też nie, czy jest o tym samym profilu czy innym, powoduje, że mamy do czynienia z tym samym podatnikiem posługującym się tym samym Numerem Identyfikacji Podatkowej (NIP). Wznowienie działalności w rozumieniu odrębnych przepisów, nie ma wpływu na byt osoby fizycznej jako podatnika podatku od towarów i usług.
Z uwagi na przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, podejmując ponownie działalność gospodarczą w niezmienionej formie prawnej (jako osoba fizyczna), uczyni to Pani jako podmiot kontynuujący działalność gospodarczą, a nie jako podmiot rozpoczynający wykonywanie działalności gospodarczej.
Uwzględniając powyższe stwierdzam, że skoro powstał u Pani już wcześniej (tj. w 2015 roku) obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej, to w związku ze wznowieniem działalności, której przedmiotem jest obecnie sprzedaż artykułów spożywczych takich jak sery, miody i soki, nie może Pani korzystać ze zwolnienia z tego obowiązku, pomimo nie przekroczenia limitu obrotu w wysokości 20.000 zł.
Zatem, wbrew Pani twierdzeniu, rozpoczynając od stycznia 2025 r. ponownie sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, nie mogła Pani korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej i powinna Pani tę sprzedaż ewidencjonować na kasie rejestrującej od pierwszej sprzedaży. Bez znaczenia pozostaje fakt, że zmieniła Pani swój profil działalności gospodarczej.
W konsekwencji Pani stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym albo opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
