Zmiana interpretacji indywidualnej z dnia 19 września 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.406.2025.4.AP

Uwzględnienie skargi i zmiana interpretacji indywidualnej

Szanowny Panie:

1)uwzględniam w całości Pana skargę na interpretację indywidualną z 23 lipca 2025 r. Nr 0113-KDIPT2-1.4011.406.2025.2.AP;

2)stwierdzam, że w sprawie wydania dla Pana tej interpretacji nie doszło do działania bez podstawy prawnej, ani do rażącego naruszenia prawa;

3)zmieniam z urzędu zaskarżoną interpretację – uznaję, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku z 25 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 25 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie ustalania limitu w zakresie obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 29 maja 2025 r. (wpływ 29 maja 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan działalność rolniczą pod nazwą … . Zajmuje się Pan prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej uprawy pomidorów oraz ogórków. Produkty uprawiane są w kompleksie szklarni położonym w …, a następnie sprzedawane podmiotom trzecim.

Z tytułu prowadzonej działalności rolniczej jest Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Ustala Pan dochody z działów specjalnych produkcji rolnej przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw, a zatem stosuje Pan tzw. niepełną księgowość. W obecnym stanie faktycznym nie ma Pan obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych, ponieważ obowiązek taki nie wynika z przepisów o rachunkowości. Przychody z działów specjalnych produkcji nie przekraczały do tej pory równowartości w walucie polskiej 2 500 000 euro.

Zamierza Pan, oprócz prowadzonej już działalności rolniczej, założyć również jednoosobową działalność gospodarczą. Planuje Pan nie tylko uprawiać i sprzedawać wskazane wyżej produkty, ale również zająć się skupywaniem produktów od innych producentów i ich dalszą sprzedażą. Przypuszcza Pan, że przychody roczne z działów specjalnych produkcji rolnej oraz planowanej działalności gospodarczej mogą łącznie przekroczyć równowartości w walucie polskiej 2 500 000 euro.

Uzupełnienie wniosku

Zgodnie z Bazą Internetową REGON, prowadzi Pan gospodarstwo rolne w ramach działów specjalnych produkcji rolnej od 15 maja 1999 r.

Planuje Pan rozpocząć prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej pod koniec bieżącego roku, tj. 2025 r. lub na początku przyszłego roku, tj. 2026 r.

Jednoosobowa działalność gospodarcza miałaby obejmować handel hurtowy warzywami i owocami, tj. zakup towaru od producentów lub firm, a następnie dalszą ich sprzedaż do sieci handlowych i lokalnych sklepów. Działalność byłaby opodatkowana na zasadach ogólnych, a co za tym idzie byłaby prowadzona podatkowa księga przychodów i rozchodów oraz wpłacane zaliczki na podatek dochodowy.

Nadal będzie Pan uzyskiwał przychody z działów specjalnych produkcji rolnej i przewiduje Pan, że łączne przychody z działalności gospodarczej oraz działów specjalnych produkcji rolnej przekroczą równowartość w walucie polskiej 2 500 000 euro.

Na dzień złożenia wniosku (jak i uzupełnienia), nie toczyło się i nie toczy się w stosunku do Pana postępowanie podatkowe lub kontrolne dotyczące opisu przedstawionego we wniosku.

Pytanie (postawione ostatecznie w uzupełnieniu wniosku)

Czy do limitu obligującego do założenia ksiąg rachunkowych będą sumowane Pana przychody osiągane z działów specjalnych produkcji rolnej wraz z przychodami planowanej jednoosobowej działalności gospodarczej? Jeżeli tak, to, czy po przekroczeniu limitu księgi rachunkowe będą dotyczyły Pana obu działalności, czy tylko działalności rolniczej - działów specjalnych produkcji rolnej?

Pana stanowisko w sprawie (przedstawione ostatecznie w uzupełnieniu wniosku)

Przychody uzyskane z działów specjalnych produkcji rolnej nie sumują się razem z przychodami z jednoosobowej działalności gospodarczej, a zatem do limitu obligującego do założenia ksiąg rachunkowych nie będą sumowane Pana przychody osiągane z działów specjalnych produkcji rolnej wraz z przychodami planowanej jednoosobowej działalności gospodarczej.

Pana zdaniem, w razie zaistnienia zdarzeń określonych w pytaniu, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej oraz z jednoosobowej działalności gospodarczej w kolejnym roku podatkowym należy ustalać osobno, a limit przychodów, określony w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, w przypadku podmiotu osiągającego przychody z tytułu działów specjalnych produkcji rolnej, powinien być ustalany wyłącznie z uwzględnieniem wielkości przychodów z tego tytułu, tj. bez uwzględniania wysokości przychodów z innych źródeł.

Uważa Pan, że obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych należy rozpatrywać indywidualnie w zależności od źródła przychodu.

Przepisy ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.; dalej jako: „u.p.d.o.f.”) – co do zasady – dotyczą opodatkowania wszelkich dochodów osób fizycznych.

Jednak zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

Działy specjalne produkcji rolnej są odrębnym źródłem przychodów, wskazanym w art. 10 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f.

Zgodnie natomiast z art. 15 u.p.d.o.f., przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14 u.p.d.o.f., jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku. W przypadku, gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14 u.p.d.o.f. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 2 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości ( t. j. z 2023 r. poz. 120 ze zm.), przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz przedsiębiorstw w spadku działających zgodnie z ustawą z 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. z 2021 r. poz. 170), jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 500 000 euro.

Jak z powyższego wynika, zasadnicze znaczenie w zakresie obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych ma ustalenie wysokości ww. limitu przychodów.

Pana stanowisko znajduje potwierdzenie w wyrokach sądów administracyjnych.

Przykładowo, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w wyroku z 29 lipca 2020 r. (sygn. akt I SA/Op 44/20, LEX nr 3040249) wskazał, że „z cytowanych przepisów ani nie wynika wprost, ani nie można tego w żaden sposób wyinterpretować, że w celu ustalenia, czy przychody podatnika przekroczyły limit zobowiązujący go do prowadzenia ksiąg rachunkowych, należy łączyć przychody zdziałów specjalnych produkcji rolnej z przychodami z innych źródeł. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f., odrębnym źródłem przychodów są działy specjalne produkcji rolnej. Już sam art. 15 u.p.d.o.f. w całości odnosi się tylko do przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Wskazany więc w art. 15 ust. 2 u.p.d.o.f. obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych odnieść należy wyłącznie do przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Odniesienie do ustawy o rachunkowości dotyczy zaś jedynie określenia limitu wielkości przychodów, z którym wiąże się obowiązek prowadzenia ksiąg.”

Tożsame stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 30 marca 2023 r. (sygn. akt II FSK 2375/20, LEX nr 3704195), a także Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z 29 lipca 2020 r. (sygn. akt I SA/Op 44/20, LEX nr 3040249).

Wyżej wskazane Sądy nie podzieliły stanowiska organów I instancji stwierdzając, że błędna jest interpretacja przepisów prawa materialnego dokonana przez organy. Wykładnia wprowadzonych 1 stycznia 2016 r. zmian w art. 15 ust. 1 i ust. 2 u.p.d.o.f., nie znajduje, zdaniem Sądu, uzasadnienia. Z przepisów tych nie wynika w szczególności, że w celu ustalenia, czy przychody podatnika przekroczyły limit zobowiązujący go do prowadzenia ksiąg rachunkowych należy łączyć przychody z działów specjalnych produkcji rolnej z przychodami z innych źródeł, tym bardziej przychodów z działalności rolniczej, które są wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych (art. 2 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f.).

Ponadto, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 13 lutego 2020 r. sygn. akt II FSK 662/18 stwierdził, że „Ustawodawca odrębnie określił obowiązki w zakresie ewidencjonowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej od przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Do wyliczenia limitu przychodów określonego w ustawie o rachunkowości zobowiązującego podatnika do prowadzenia ksiąg rachunkowych nie należy przyjmować łącznej kwoty przychodów uzyskiwanych przez podatnika z tytułu prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej oraz pozarolniczej działalności gospodarczej”.

Tym bardziej, Pana zdaniem, nie należy sumować przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej z przychodami z jednoosobowej działalności gospodarczej.

W konsekwencji, limit przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za poprzedni rok obrotowy wynoszący równowartość w walucie polskiej 2 500 000 euro winien liczyć się oddzielnie dla przychodów z działalności rolniczej - działów specjalnych produkcji rolnej oraz z przychodów z jednoosobowej działalności gospodarczej.

Art. 15 u.p.d.o.f. zamieszczony został w Rozdziale 2 u.p.d.o.f. - dotyczącym źródeł przychodów. W art. 10 u.p.d.o.f. ustawodawca dokonał prezentacji poszczególnych źródeł przychodów, a następnie w kolejnych artykułach począwszy od art. 12 u.p.d.o.f., zawarł regulacje dotyczące poszczególnych źródeł przychodów. Zgodnie z tą systematyką, art. 15 u.p.d.o.f. dotyczy wyłącznie źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f., tj. działów specjalnych produkcji rolnej. Stąd nie można przyjmować, aby odwołanie poczynione w art. 15 ust. 2 u.p.d.o.f. odnosiło się do wszystkich źródeł przychodów, a nawet do przychodów wyłączonych spod działania u.p.d.o.f. za jakie należy uznać przychody z działalności rolniczej (art. 2 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f.) (wyrok NSA z 30 marca 2023 r. sygn. akt II FSK 2375/20, LEX nr 3704195).

Bez znaczenia pozostaje to, czy chodzi o przedmiotowość, czy o podmiotowość obowiązku zaprowadzenia ksiąg rachunkowych. Skoro, jak wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 16 marca 2023 r., wydanej w stosunku do małżonków prowadzących wspólne gospodarstwo rolne, ,limit przychodów netto uzyskanych w ramach gospodarstwa rolnego w kwocie 2 000 000 euro (interpretacja wydana na gruncie poprzedniego stanu prawnego – aktualnie limit wynosi 2 500 000 euro), o którym mowa w cytowanym art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, zobowiązujących do założenia ksiąg rachunkowych – dotyczy każdego z Państwa odrębnie, to tym bardziej limit ten ustala się odrębnie dla dwóch różnych, podlegających pod inne ustawy, źródeł przychodu.

Stoi Pan zatem na stanowisku, że przychody uzyskane z działów specjalnych produkcji rolnej nie sumują się razem z przychodami z jednoosobowej działalności gospodarczej, a zatem do limitu obligującego do założenia ksiąg rachunkowych nie będą sumowane Pana przychody osiągane z działów specjalnych produkcji rolnej wraz z przychodami planowanej jednoosobowej działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Pana wniosek i 23 lipca 2025 r. wydałem interpretację indywidualną Nr 0113-KDIPT2-1.4011.406.2025.2.AP, w której uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację odebrał Pan 23 lipca 2025 r.

Skarga na interpretację indywidualną

18 sierpnia 2025 r. wniósł Pan skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie (data wpływu do Organu 22 sierpnia 2025 r.).

Zaskarżonej interpretacji indywidualnej zarzuca Pan:

1)naruszenie przepisów prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, a to:

a)obrazę art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 z późn. zm., dalej jako: „u.p.d.o.f.”) w zw. z art. 24a ust. 4 u.p.d.o.f w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 z późn. zm., dalej jako: „u.o.r.”) poprzez ich błędną wykładnię i przyjęcie, że do wyliczenia limitu przychodów określonego w ustawie o rachunkowości zobowiązującego podatnika do prowadzenia ksiąg rachunkowych należy przyjąć łączną kwotę przychodów uzyskiwanych przez podatnika z tytułu prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej oraz pozarolniczej działalności gospodarczej, podczas gdy z cytowanych przepisów nie wynika, że w celu ustalenia, czy przychody podatnika przekroczyły limit zobowiązujący go do prowadzenia ksiąg rachunkowych, należy łączyć przychody z działów specjalnych produkcji rolnej z przychodami z innych źródeł, co w konsekwencji doprowadziło do uznania przez Organ, że stanowisko przedstawione przez Pana we wniosku jest nieprawidłowe;

b)obrazę art. 15 ust. 2 oraz art. 24a ust. 4 u.p.d.o.f., poprzez niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że w przypadku, gdy Pana przychody z działów specjalnych produkcji rolnej w danym roku nie przekroczą limitu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 u.o.r., ale suma przychodów z tego źródła oraz innych źródeł przekroczy limit, o którym mowa, będzie miał Pan obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych, które będą dotyczyły przychodów z obu rodzajów Pana działalności, podczas gdy z cytowanych przepisów ani nie wynika wprost, ani nie można tego w żaden sposób wyinterpretować, że w celu ustalenia, czy przychody podatnika przekroczyły limit zobowiązujący go do prowadzenia ksiąg rachunkowych, należy łączyć przychody z działów specjalnych produkcji rolnej z przychodami z innych źródeł, co w konsekwencji doprowadziło do uznania przez Organ, że stanowisko przedstawione przez Pana we wniosku jest nieprawidłowe;

2)naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, a to:

a)obrazę art. 120 oraz art. 121 § 1 w zw. z art. 14e § 1 pkt 1 w zw. z art. 14h ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm., dalej jako: „o.p.”) poprzez brak uwzględnienia przy wydawaniu interpretacji orzecznictwa sądów administracyjnych, dotyczącego wykładni przepisów art. 15 ust. 1 i 2 u.p.d.o.f. w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 2 u.o.r. w zw. z art. 24a ust. 4 u.p.d.o.f., a także poprzez brak odniesienia się przez Organ do powodów braku akceptacji stanowiska przedstawionego w wyrokach wskazanych przez Pana we wniosku, co w konsekwencji doprowadziło do pominięcia przez Organ jednolitego stanowiska sądów administracyjnych i uznania, że stanowisko przedstawione przez Pana we wniosku jest nieprawidłowe;

b)obrazę art. 121 § 1 w zw. z art. 14h w zw. z art 14c § 1 i 2 o.p. poprzez nieodniesienie się przez Organ do całości przedstawionego we wniosku Pana stanowiska, niepoddanie analizie wszystkich regulacji prawnych mających wpływ na ocenę przedmiotowej kwestii, której dotyczył wniosek, jak również nieprzedstawienie w sposób wyczerpujący swojego stanowiska co do oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego, a tym samym prowadzenie postępowania w sposób niebudzący zaufania do organu podatkowego, co w konsekwencji doprowadziło do uznania przez Organ, że stanowisko przedstawione przez Pana we wniosku jest nieprawidłowe.

Wnosi Pan o:

1)uwzględnienie skargi i uchylenie zaskarżonej interpretacji,

2)zasądzenie od Organu na Pana rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych,

3)rozpoznanie sprawy także pod Pana nieobecność.

Zmiana interpretacji indywidualnej w wyniku uwzględnienia skargi

Ponownie przeanalizowałem Pana sprawę. W rezultacie:

1)uwzględniam w całości Pana skargę,

2)stwierdzam, że w sprawie wydania dla Pana tej interpretacji nie doszło do działania bez podstawy prawnej, ani do rażącego naruszenia prawa;

3)zmieniam z urzędu zaskarżoną interpretację indywidualną – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe i odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na opisie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

W nawiązaniu do powołanych przez Pana wyroków sądów administracyjnych wyjaśniam, że są to rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r. (t. j. Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Na mocy art. 87 ust. 1 tejże ustawy:

Tym samym, nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). Orzeczenie to ma charakter jednostkowy.

W odniesieniu do powołanej przez Pana interpretacji indywidualnej zaznaczam, że została ona wydana w indywidualnej sprawie innego podmiotu i nie ma zastosowania w sprawie będącej przedmiotem Pana wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej zmiany interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14e § 1a pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).

Zgodnie z art. 14e § 1a pkt 1 Ordynacji podatkowej:

W myśl art. 54 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi: