Interpretacja indywidualna z dnia 23 września 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.478.2025.3.SN

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 28 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego w związku z nabyciem w ramach prowadzonej działalności gospodarczej miejsca postojowego (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);

·braku obowiązku udokumentowania, że miejsce parkingowe jest wykorzystywane do celów związanych z działalnością gospodarczą (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Uzupełnił go Pan pismem z 3 września 2025 r. (wpływ 3 września 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie oraz pismem z 4 września 2025 r. (wpływ 4 września 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług doradczych. Jest Pan czynnym podatnikiem VAT.

W (…) 2024 r. nabył Pan wraz żoną na rynku pierwotnym (deweloper to spółka z o.o.) lokal mieszkalny w budynku położonym (…). Część nabytego lokalu (20% jego powierzchni) zamierza Pan przeznaczyć na cele biurowe związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Obecnie planuje Pan nabycie w tym samym budynku (również bezpośrednio od dewelopera) miejsca postojowego w garażu. Miejsce postojowe będzie miało odrębną księgę wieczystą od lokalu i będzie opodatkowane stawką podatku VAT 23%.

Miejsce postojowe będzie wykorzystywane do parkowania samochodu, który jest wykorzystywany zarówno do celów prywatnych, jak i związanych z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

1.Zakup będzie dokonywany przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Będzie to udział we współwłasności stanowiącej odrębną nieruchomość lokalu niemieszkalnego.

2.Faktura dokumentująca zakup przedmiotowego miejsca postojowego będzie wystawiona na prowadzoną przez Pana działalność gospodarczą.

3.Wydatek na zakup miejsca postojowego będzie dotyczył konkretnego samochodu wykorzystywanego zarówno do celów prywatnych, jak i związanych z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą.

4.Samochód stanowi środek trwały w Pana działalności gospodarczej i jest amortyzowany.

5.Miejsce postojowe będzie stanowiło odrębny środek trwały w Pana działalności gospodarczej i będzie amortyzowane.

6.W odpowiedzi na pytanie z II części wezwania oznaczone nr 1 o treści: „Czy samochód, który będzie parkowany na miejscu postojowym, o którym mowa we wniosku jest/będzie pojazdem samochodowym w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.)”? Wskazał Pan, że: „Tak, samochód będzie pojazdem samochodowym.”.

7.Poza celami prywatnymi – tj. w ramach działalności gospodarczej – wykorzystuje/będzie wykorzystywał Pan samochód, który będzie parkowany na przedmiotowym miejscu postojowym do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

8.Poza celami prywatnymi – tj. w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą – będzie Pan wykorzystywał zakupione miejsce postojowe do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Pytania

1.Czy w związku z nabyciem w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ww. miejsca postojowego będzie Panu przysługiwać prawo do odliczenia 50% naliczonego podatku VAT?

2.Czy w przypadku odliczenia 50% naliczonego podatku VAT będzie musiał Pan w jakiś sposób udokumentować, że miejsce parkingowe jest wykorzystywane do celów związanych z działalnością gospodarczą?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Tak.

Ad 2

NIE – wystarczającym dowodem będzie faktura VAT, dotycząca zakupu miejsca parkingowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego zostały uregulowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.). Zgodnie z treścią tego przepisu:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Jak wynika z ww. przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 86a ust. 2 ustawy:

Zatem, zgodnie z ww. regulacjami podatnikowi przysługiwać będzie ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”. Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

Zgodnie z powołanymi przepisami przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony – ze względu na swoje cechy konstrukcyjne – służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże od tej zasady występują także wyjątki. W myśl art. 86a ust. 3 ustawy:

Ponadto, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług doradczych. Jest Pan czynnym podatnikiem VAT. W (…) 2024 r. nabył Pan wraz żoną na rynku pierwotnym (deweloper to spółka z o.o.) lokal mieszkalny. Część nabytego lokalu (20% jego powierzchni) zamierza Pan przeznaczyć na cele biurowe związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Obecnie planuje Pan nabycie w tym samym budynku (również bezpośrednio od dewelopera) miejsca postojowego w garażu. Miejsce postojowe będzie miało odrębną księgę wieczystą od lokalu i będzie opodatkowane stawką podatku VAT 23%.

Miejsce postojowe będzie wykorzystywane do parkowania samochodu, który jest wykorzystywany zarówno do celów prywatnych, jak i związanych z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą. Poza celami prywatnymi – tj. w ramach działalności gospodarczej – wykorzystuje/będzie wykorzystywał Pan zakupione miejsce postojowe oraz samochód, który będzie na nim parkowany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Samochód stanowi środek trwały w Pana działalności gospodarczej i jest amortyzowany. Miejsce postojowe będzie stanowiło odrębny środek trwały w Pana działalności gospodarczej i będzie amortyzowane. Zakup będzie dokonywany przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Będzie to udział we współwłasności stanowiącej odrębną nieruchomość lokalu niemieszkalnego. Faktura dokumentująca zakup przedmiotowego miejsca postojowego będzie wystawiona na prowadzoną przez Pana działalność gospodarczą.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Pana wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego w związku z nabyciem w ramach prowadzonej działalności gospodarczej miejsca postojowego (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz braku obowiązku udokumentowania, że miejsce parkingowe jest wykorzystywane do celów związanych z działalnością gospodarczą (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Powołane przepisy art. 86a ustawy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków, m.in. zakupu paliw do napędu, czy też innych wydatków eksploatacyjnych, związanych z używaniem konkretnych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku „mieszanego”, tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego. Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych.

Należy w tym miejscu podkreślić, że powołany wyżej art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy wymienia jedynie przykładowe wydatki związane z użytkowaniem samochodów, które podlegają rozliczeniu z zastosowaniem przepisu art. 86a ust. 1 ustawy.

Jednak w związku z wykorzystywaniem w prowadzonej działalności gospodarczej samochodów, o których mowa w art. 86a ust. 1 ustawy, ponoszony jest szereg innych wydatków, bez których użytkowanie takich pojazdów byłoby niemożliwe, a wydatki te bezsprzecznie służą samochodom wykorzystywanym także prywatnie. Należą do nich m.in. wydatki na ubezpieczenie samochodu, przeglądy, opłaty za autostrady. Zatem, katalog wydatków związanych z użytkowaniem samochodów określony w tym przepisie (art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy) może obejmować również wydatki dotyczące garażu. Regulacja ta zawiera w swej treści otwarty katalog kosztów dotyczących użytkowania samochodów, a przedstawione w tym przepisie wydatki nie wyczerpują wszystkich kosztów, które powstają w związku z użytkowaniem posiadanych samochodów. Wobec tego parkowanie samochodu na miejscu postojowym w garażu jest czynnością niewątpliwie związaną z użytkowaniem samochodu, nie ma zatem podstaw aby przyjąć, że wydatki ponoszone na miejsce postojowe nie należą do kategorii wydatków wymienionych w art. 86a ust. 2 pkt 1-3 ustawy. Podkreślić należy, że dla kwestii odliczania podatku naliczonego od tych wydatków decydujące znaczenie ma fakt, czy miejsce postojowe jest przypisane dla konkretnego samochodu. W takiej sytuacji do wydatków poniesionych w związku z użytkowaniem tego miejsca postojowego mają zastosowanie te same zasady w zakresie odliczenia podatku naliczonego, które obowiązują dla danego samochodu. Przykładowo – ograniczone do 50% odliczenie podatku naliczonego od ww. wydatków ma zastosowanie pod warunkiem, że ww. wydatki będą dotyczyły użytkowania samochodu z ograniczonym 50% prawem do odliczenia podatku naliczonego.

Jak Pan wskazał, wydatek na zakup miejsca postojowego będzie dotyczył konkretnego samochodu wykorzystywanego zarówno do celów prywatnych, jak i związanych z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą.

W konsekwencji, w związku z tym, że wydatki związane z zakupem miejsca postojowego będą służyły czynnościom opodatkowanym oraz czynnościom innym niż działalność gospodarcza, czyli parkowany na nim samochód będzie przeznaczony do użytku „mieszanego”, zastosowanie znajdzie art. 86a ust. 1 ustawy, a więc będzie Panu przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 50% kwoty podatku wynikającego z faktury dokumentującej nabycie miejsca postojowego.

Ponadto, przepisy ustawy nie określają wymogu dokumentowania wykorzystywania nabytych towarów i usług – związanych z użytkowaniem samochodów wykorzystywanych do użytku „mieszanego” – do celów związanych z działalnością gospodarczą.

Zatem należy Panu przyznać rację, iż w przypadku odliczenia 50% naliczonego podatku VAT nie będzie musiał Pan dokumentować, że miejsce parkingowe jest wykorzystywane do celów związanych z działalnością gospodarczą. Jednak w tej sytuacji istotne są fakty wskazane w opisie sprawy w kwestii nabycia i przeznaczenia miejsca postojowego, świadczące o zamiarze wykorzystywania jego na cele m.in. prowadzonej działalności gospodarczej. Jednym z takich dowodów będzie faktura dokumentująca zakup ww. miejsca parkingowego.

Podsumowując, stwierdzam, że w związku z nabyciem w ramach prowadzonej działalności gospodarczej miejsca postojowego będzie Panu przysługiwać prawo do odliczenia 50% naliczonego podatku VAT. Jednocześnie nie będzie Pan zobowiązany do udokumentowania, że przedmiotowe miejsce parkingowe, na którym będzie parkowany samochód wykorzystywany do użytku „mieszanego”, jest wykorzystywane do celów związanych z działalnością gospodarczą.

Zatem Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zatem, należy zaznaczyć, że interpretacja indywidualna opiera się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (pytań). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być rozpatrzone zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, w myśl którego:

Interpretacja rozstrzyga o skutkach podatkowych w części dotyczącej podatku od towarów i usług (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i nr 2). Natomiast wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytania oznaczone we wniosku nr 3 i nr 4) podlega odrębnemu rozpatrzeniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.