Interpretacja indywidualna z dnia 6 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.397.2025.2.MW

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznegow podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

• płatności z tytułu zakupu usługi dostępu do chmury internetowej, która jest jedynie przestrzenią dyskową na potrzeby przechowywania i udostępniania danych (nie służy do przetwarzania danych), są objęte zakresem stosowania art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2025 r. poz. 278 z późn. zm., dalej „ustawa o CIT”), a w konsekwencji czy na Spółce ciążą obowiązki płatnika z tego tytułu – jest nieprawidłowe;
• płatności z tytułu zakupu usługi dostępu do chmury internetowej, która obejmuje usługę przetwarzania danych, są objęte zakresem stosowania art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji czy na Spółce ciążą obowiązki płatnika z tego tytułu – jest prawidłowe, jednakże z innych przyczyn niż wskazane we wniosku.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo – na wezwanie – pismem z 11 września 2025 r. (data wpływu do organu 16 września 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca.

Opis stanu faktycznego

A. Sp. z o.o. (dalej: "Wnioskodawca" lub "Spółka") jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka jest globalnym partnerem B., producenta systemu (…) i platformy (…).

(…) to popularna platforma do zarządzania relacjami z klientami (z ang. (…). W jej skład wchodzą rozwiązania adresujące potrzeby poszczególnych działów w firmie – (…).

W działalności Spółki wykorzystywane są liczne narzędzia chmurowe (inaczej zwana chmura obliczeniowa), które funkcjonują w modelu subskrypcyjnym (SaaS) lub infrastruktury jako usługi (IaaS). Nabywane usługi polegają na płatnym, czasowym dostępie do funkcjonalności działających na serwerach dostawców zagranicznych.

Chmura obliczeniowa jest to kompleksowa usługa polegająca na dostarczaniu na żądanie mocy obliczeniowej, przechowywaniu danych, aplikacji i innych zasobów informatycznych za pośrednictwem usług opartych na chmurze. Usługa ta integruje w sobie m.in. elementy usługi obliczeniowej, przechowywania danych, usługa monitoringu (ochrony przed włamaniem, wirusami itp.), usługi pamięci podręcznej, bazy danych, przetwarzania wiadomości, usługa kopiowania oraz rozpraszania danych, usługa zarządzania kodem źródłowym programów komputerowych, usługa zarządzania kluczami kryptograficznymi, usługa przetwarzania i kolejkowania wiadomości, usługa zarządzania domenami internetowymi, usługa przesyłania powiadomień, usługi świadczone w modelu SaaS czyli Software as a Service. Chmura obliczeniowa to nic innego jak dostarczanie usług IT: serwerów, magazynu danych, baz danych, sieci, oprogramowania, analiz etc. za pośrednictwem Internetu. Korzystanie z chmury pozwala m.in. zaoszczędzić na wydatkach związanych z zakupem oraz obsługą sprzętu i oprogramowania, rachunkach za prąd czy specjalistach zarządzających infrastrukturą wpływa także na optymalne wykorzystanie infrastruktury i ochronę środowiska poprzez współdzielenie zasobów.

Funkcjonalności nabywanych przez Spółkę usług dostępu do chmury internetowej można podzielić na dwie kategorie:

1.Pierwszą kategorią są usługi dostępu do chmury internetowej, która jest jedynie przestrzenią dyskową na potrzeby przechowywania i udostępniania danych (nie służy do przetwarzania danych).

Przedmiotem nabywanych przez Spółkę usług w tym przypadku jest przechowywanie i gromadzenie danych, aplikacji i innych zbiorów informatycznych zlokalizowanych na udostępnionej wirtualnie przez zagranicznych kontrahentów przestrzeni serwera (przechowywanie danych w chmurze internetowej). Dzięki usłudze pliki nie są przechowywane na lokalnych dyskach/serwerach Wnioskodawcy, a bezpośrednio na zdalnych serwerach zewnętrznego dostawcy. Dostawca usługi nie ma dostępu do danych przechowywanych przez Wnioskodawcę na udostępnionej przestrzeni, nie może ich przeglądać ani zmieniać. Dane ani inne zasoby Wnioskodawcy nie będą w żaden sposób modyfikowane przez usługodawcę.

W związku z nabyciem usługi dostępu do chmury internetowej dostawca udostępnia Wnioskodawcy miejsce w chmurze tj. Spółka ma do dyspozycji określoną objętość dysków na zewnętrznych serwerach komputerowych, w celu przechowywania swoich plików czy baz lub plików i baz własnych klientów.

Na udostępnionych wirtualnie zasobach Wnioskodawca będzie więc umieszczać swoje lub obce oprogramowania. Wnioskodawca nie dysponuje fizycznie serwerem dostawcy usług, nie sprawuje nad nim pieczy jak najemca, fizycznie nie ma do niego dostępu. Wnioskodawca płaci jedynie za udostępnienie wirtualnie określonej pojemności pamięci dyskowej, do której Wnioskodawca ma dostęp tylko zdalny poprzez platformę internetową/chmurową.

Wśród nabywanych przez Wnioskodawcę narzędzi chmurowych należących do tej kategorii wymienić można m.in.:

-C. (Australia)

C. dostarcza zintegrowane środowisko do zarządzania projektami (…), dokumentacją (…) i repozytoriami kodu (…) w formie subskrypcji online. Wszystkie projekty, ich historia i zmiany oraz dokumenty są przechowywane na serwerach C. zewnętrznie. Użytkownicy nie instalują oprogramowania ani nie uzyskują praw do jego modyfikacji – opłata dotyczy tylko dostępu do funkcjonalności.

-D. (USA)

D. jest platformą w chmurze umożliwiającą programistom przechowywanie, udostępnianie i archiwizowanie kodu źródłowego, wraz z pełną historią zmian (kontrola wersji …). Platforma jest używana jako centralny punkt współpracy deweloperskiej i (…). D. hostuje i zabezpiecza wszystkie repozytoria po swojej stronie – użytkownik ma wyłącznie czasowy dostęp subskrypcyjny.

-E. (Niemcy)

E. dostarcza usługę infrastruktury chmurowej, która jest komputerową przestrzenią wirtualną wykorzystywaną do uruchamiania środowisk testowych lub wdrożeniowych (np. dla systemów spółki A.). E. zapewnia serwery, na których hostowane są aplikacje, dane oraz środowiska programistyczne. Usługa polega wyłącznie na udostępnieniu zasobów obliczeniowych – płatności dotyczą samego dostępu (brak transferu praw autorskich).

2.Drugą kategorią chmury internetowej, do której usługi dostęp Spółka nabywa są chmury internetowe, których funkcjonalność obejmuje również jej obliczeniowy charakter polegający na przetwarzaniu danych w chmurze (np. dokonanie w chmurze obliczeń matematycznych, analiz czy służących pozyskaniu przetworzonych za jej pośrednictwem informacji itp.).

Wśród nabywanych przez Wnioskodawcę narzędzi chmurowych należących do tej kategorii wymienić można m.in.:

-F. (USA)

F. to nowoczesna chmura obliczeniowa dedykowana do przetwarzania, analizy i raportowania ogromnych zbiorów danych. Wykorzystywana przez Spółkę jako „bazodanowa chmura” do przetwarzania danych raportowych i analitycznych. Usługa zapewnia dostęp do zaawansowanej bazy danych i mocy obliczeniowej, ale nie obejmuje przeniesienia autorskich praw majątkowych, a cała infrastruktura jest zarządzana przez dostawcę.

-G. (Irlandia)

G. to kompleksowa chmura publiczna, za pomocą której Spółka może przechowywać, archiwizować i przetwarzać dane oraz uruchamiać własne środowiska testowe i deweloperskie. Usługa G. polega na płatnym wynajmowaniu przestrzeni i zasobów obliczeniowych (maszyn wirtualnych, baz danych) zarządzanych całkowicie przez G.

-H. (USA)

H. to usługa chmurowa, która umożliwia zbieranie danych (…) z różnych systemów do centralnego repozytorium analitycznego. Spółka A. wykorzystuje H. do automatycznego przesyłania i konsolidacji danych (np. z działu sprzedaży) w ramach procesów analitycznych. Usługa obejmuje przetwarzanie danych i ich tymczasowe przechowywanie w środowisku H., w ramach transferu do docelowego repozytorium analitycznego.

W takiej sytuacji rzeczywistym przedmiotem usługi jest bowiem przetwarzanie danych, zgodnie ze wskazanym rozumieniem tego pojęcia z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, a w konsekwencji należność z tego tytułu będzie podlegać regulacjom w zakresie podatku "u źródła". Płatności za tego rodzaju usługi nie są objęte pytaniem będącym przedmiotem wniosku.

W każdym z wyżej opisanych przypadków, serwery, na których będą przechowywane zasoby informatyczne Spółki nie będą wykorzystywane w procesach produkcji przemysłowej. Urządzenia te nie będą również powiązane z urządzeniem ściśle przemysłowym, biorącym udział w procesie produkcji. Wnioskodawca nie jest producentem towarów.

Nabytym usługom nie będą towarzyszyć umowy licencyjne na żadne oprogramowanie czy inny utwór, dlatego, że usługa udostępnienia wirtualnie pojemności na serwerze obcym nie wkracza w zakres praw autorskich określonych w art. 74 ust. 4 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 z późn. zm., dalej: „ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych”).

W nawiązaniu do art. 14b § 3a Ordynacji podatkowej, ponieważ przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe obejmuje transakcje z udziałem podmiotów nieposiadających siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Wnioskodawca podaje dane identyfikujące tych podmiotów:

Nazwa/ Numer identyfikacji podatkowej/ Kraj wydania numeru identyfikacji:

-(…) Niemcy,

-(…) Stany Zjednoczone,

-(…) Australia,

-(…) Stany Zjednoczone,

-(…) Irlandia,

-(…) Stany Zjednoczone.

Jednocześnie, Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości może zawierać transakcje analogiczne do opisanych w stanie faktycznym oraz opisie zdarzenia przyszłego wniosku również z innymi podmiotami nie posiadającymi siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na chwilę obecną, zgodnie z wiedzą Spółki, żaden z podmiotów, na rzecz których Spółka wypłaca/ będzie wypłacać należności opisane we wniosku nie prowadzi w Polsce działalności poprzez zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT.

Niemniej jednak, Spółka nie może wykluczyć, iż w przyszłości któryś z podmiotów zagranicznych, na rzecz których będzie wypłacać należności, rozpocznie prowadzenie w Polsce działalności poprzez taki zakład.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

W piśmie z 11 września 2025 r. (data wpływu do organu 16 września 2025 r.), uzupełnili Państwo dane identyfikujące zagraniczny podmiot od którego Spółka nabywa usługi opisane we wniosku.

Jednocześnie wyjaśnili Państwo, że intencją Spółki było również uzyskanie interpretacji w zakresie obowiązków podatkowych związanych z płatnościami za usługi chmury obliczeniowej (druga kategoria w opisie stanu faktycznego), których funkcjonalność obejmuje także charakter obliczeniowy, polegający na przetwarzaniu danych w chmurze. Wskazali Państwo, że w opisie stanu faktycznego omyłkowo znalazło się stwierdzenie:

„Płatności za tego rodzaju usługi nie są objęte pytaniem będącym przedmiotem wniosku. (…)”.

Zamiarem Wnioskodawcy było, aby płatności za tego rodzaju usługi również były objęte zakresem wniosku (pytaniem nr 2). W związku z tym zostały one szczegółowo ujęte w opisie stanu faktycznego, uwzględnione w treści pytania oraz objęte przedstawionym stanowiskiem Wnioskodawcy.

Pytania

1)Czy płatności z tytułu zakupu usługi dostępu do chmury internetowej, która jest jedynie przestrzenią dyskową na potrzeby przechowywania i udostępniania danych (nie służy do przetwarzania danych), są objęte zakresem stosowania art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2025 r. poz. 278 z późn. zm., dalej "ustawa o CIT"), a w konsekwencji czy na Wnioskodawcy ciążą obowiązki płatnika z tego tytułu?

2)Czy płatności z tytułu zakupu usługi dostępu do chmury internetowej, która obejmuje usługę przetwarzania danych, są objęte zakresem stosowania art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji czy na Wnioskodawcy ciążą obowiązki płatnika z tego tytułu?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, płatności z tytułu zakupu usługi dostępu do chmury internetowej, która jest jedynie przestrzenią dyskową na potrzeby przechowywania i udostępniania danych (nie służy do przetwarzania danych), nie są objęte zakresem stosowania art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT, a w konsekwencji na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika z tego tytułu. Tym samym, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobrania i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego (tzw. podatku u źródła) od należności z powyższej usługi ani pozyskania certyfikatu rezydencji podatkowej dostawcy usług w celu ustalenia miejsca rezydencji podatkowej usługodawcy.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, płatności z tytułu zakupu usługi dostępu do chmury internetowej, której funkcjonalność obejmuje przetwarzanie danych, są objęte zakresem stosowania art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT, a w konsekwencji na Wnioskodawcy ciążą obowiązki płatnika z tego tytułu.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Stosownie do art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne, które dokonują wypłat należności m.in. z tytułu przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT są zobowiązane do obliczania, pobierania i wpłacania pobranego podatku do właściwych organów skarbowych.

Należy przy tym zauważyć, że ustawa o CIT w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 wskazuje zamknięty katalog przychodów, podlegających opodatkowaniu podatkiem u źródła.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

- ustala się w wysokości 20% przychodów;

3) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,

4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera

- ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

W ocenie Wnioskodawcy, przedmiotowe transakcje nabycia dostępu do chmury internetowej w sposób oczywisty nie mieszczą się w kategoriach przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2 – 4 ww. ustawy. Tym samym, analiza powinna skupić się na możliwości ewentualnego zakwalifikowania nabywanych usług do kategorii wymienionej w pkt 1 powyższego artykułu.

Usługi dostępu do chmury internetowej są kompleksowe i zawierają wiele funkcji składowych. Jednakże obejmują także takie usługi, które mogą mieścić się w zakresie:

• użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, 
• przetwarzanie danych.

a. Urządzenie przemysłowe

W orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, że ani umowy międzynarodowe, ani ustawa o CIT nie zawiera definicji pojęcia "urządzenie przemysłowe". W takiej sytuacji należy zatem odwołać się do definicji potocznej. Za punkt wyjścia przy interpretacji znaczenia wyrazów "urządzenia" i "przemysłowy" należy przyjąć ich znaczenie słownikowe. Wyraz "urządzenie" występuje w znaczeniu: "przedmiotu o złożonej konstrukcji, wykonującego lub ułatwiającego określoną pracę" (por.: Wielki Słownik Języka Polskiego, http://www.wsjp.pl); "mechanizmu bądź zespołu mechanizmów, niekiedy bardzo skomplikowanych technicznie, służących do wykonywania określonych czynności, pełniących jakąś funkcję; przyrządu" (por.: Nowy Słownik Języka Polskiego, pod red. B. Dunaja, s. 749); "mechanizmu lub zespołu mechanizmów, służącego do wykonania określonych czynności" (por.: Słownik Języka Polskiego PWN, http://sjp.pwn.pl).

Wyraz "przemysłowy" oznacza "związany z przemysłem, używany, stosowany w przemyśle" (por. Nowy Słownik Języka Polskiego, por red. B. Dunaja, s. 543). Z kolei wyraz "przemysł" oznacza "działalność polegającą na produkcji towarów określonego rodzaju na dużą skalę, przy użyciu maszyn" (por.: Wielki Słownik Języka Polskiego, www.wsjp.pl); "podstawowy dział gospodarki, obejmujący masowe wytwarzanie za pomocą środków technicznych określonej grupy wyrobów" (por.: Nowy Słownik Języka Polskiego, pod red. B. Dunaja, s. 543; wyrok WSA w Łodzi z 14 kwietnia 2021 r., I SA/Łd 141/21 i powołane tam orzecznictwo).

W świetle powyżej przytoczonych znaczeń, "urządzeniem przemysłowym" będzie takie urządzenie, które przeznaczone jest do wykorzystania w przemyśle i jego zastosowanie wiąże się ściśle z tą dziedziną (por. wyroki NSA w Warszawie: z 18 maja 2018 r., sygn. akt II FSK 1395/16; z 18 maja 2017 r., sygn. akt II FSK 1204/15; z 21 lutego 2010 r., sygn. akt II FSK 1476/10).

Zaznaczenia wymaga, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 18 maja 2018 r., sygn. akt II FSK 1395/16, stwierdził, że zastosowanie komputera jest bardzo szerokie i nie ogranicza się do przemysłu. Komputer nie spełnia zadań przemysłowych, o ile nie jest powiązany z urządzeniem przemysłowym, biorącym udział w procesie produkcji. Komputery będące systemami wbudowanymi i sterujące urządzeniami wykorzystywanymi w przemyśle mogą być częścią składową urządzenia przemysłowego. NSA zaznaczył, że przy kwalifikowaniu danego urządzenia istotne jest, aby dokonać tego w oparciu o aspekt funkcjonalny.

Z kolei w innym wyroku Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że usługa udostępnienia wirtualnej przestrzeni dyskowej (inaczej usługa przechowywania danych w chmurze) nie może być kwalifikowana, jako przekazanie prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, gdyż nie jest powiązana z procesem produkcyjnym (por. wyrok NSA z 9 kwietnia 2019 r., sygn. akt II FSK 1120/17). Tożsamy pogląd prawny wyrażony został także w wyroku WSA w Łodzi z 25 sierpnia 2020 r., sygn. akt I SA/Łd 799/19 i wyroku WSA w Warszawie z 22 czerwca 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 1456/19.

Wychodząc z powyższych założeń stwierdzić zatem należy, że nie każda transakcja związana z nabyciem prawa do użytkowania sprzętu komputerowego podlega podatkowi u źródła. Niewątpliwie zdecydowana większość sprzętów komputerowych nie jest przeznaczona do działalności produkcyjnej, tylko pełni funkcję biurową lub administracyjną. Mogą się jednak zdarzyć sytuacje, że sprzęt komputerowy będzie ściśle połączony z procesem produkcyjnym. Inaczej zatem będzie trzeba ocenić sprzęt komputerowy, za pomocą którego nadzoruje się proces produkcji lub przetwarzania danych, które następnie przesyłane są na maszyny produkcyjne. Taki komputer może być bowiem zakwalifikowany jako urządzenie przemysłowe. W tym ostatnim przypadku zasadnym więc będzie zastosowanie przepisów o podatku u źródła.

Spółka wskazuje, że przedmiotem usługi dostępu do chmury jest dostęp do gromadzonych danych, aplikacji i innych zasobów informatycznych zlokalizowanych na wielu serwerach, w wielu miejscach, dostępnych wirtualnie, za pośrednictwem przeglądarki www. lub aplikacji. Dzięki usłudze chmury pliki nie są przechowywane na lokalnych dyskach, a bezpośrednio na zdalnych serwerach zewnętrznego dostawcy. Usługa nabywana przez Spółkę polega na dostępie do danych - dane nie są w żaden sposób modyfikowane na platformie. Ponadto, w związku z nabyciem usługi dostępu do chmury internetowej kontrahent udostępnia/będzie udostępniał Spółce miejsce w chmurze, tj. Spółka ma/będzie miała do dyspozycji określoną objętość dysków na zewnętrznych serwerach komputerowych, np. w celu przechowywania swoich plików czy baz danych.

Mając na względzie powyższe stwierdzić zatem należy, że usługa udostępnienia miejsca oraz zasobów serwera w postaci wirtualnej przestrzeni pamięci komputerowej, wyklucza zakwalifikowanie takiej usługi, jako oddania do użytkowania urządzenia przemysłowego.

Zastosowanie takich urządzeń jest bardzo szerokie i nie ogranicza się do przemysłu. Urządzenia te nie spełniają zadań przemysłowych, o ile nie są powiązane z urządzeniem ściśle przemysłowym, biorącym udział w procesie produkcji.

W przypadku Spółki, nabywane usługi dostępu do chmury nie są wykorzystywana przez Spółkę w procesie produkcji drewnopodobnych prefabrykatów budowlanych. W związku z tym należy przyjąć, że w świetle przedstawionego stanu faktycznego opisane urządzenie w zakresie funkcjonalnym nie jest urządzeniem przemysłowym, gdyż nie jest przeznaczone do procesu produkcji Spółki, a służy do przechowywania i gromadzenia danych, aplikacji i innych zasobów informatycznych.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądowo administracyjnym, m.in.:

Wyrok NSA z 5 czerwca 2024 r. (sygn. II FSK 1120/21): „Innymi słowy, oddanie innym podmiotom potrzebnego im miejsca w zasobach wirtualnego serwera (chmury) lub umożliwienie dostępu do aplikacji ulokowanych na takim serwerze nie czyni z niego urządzenia przemysłowego, gdyż nie jest on przeznaczony do procesu produkcji, a służy do przechowywania i wykorzystywania programów, poczty elektronicznej, czy innych danych komputerowych.”

Wyrok WSA w Rzeszowie z 11 kwietnia 2024 r., (sygn. I SA/Rz 712/23): „Usługa udostępnienia wirtualnej przestrzeni dyskowej (inaczej usługa przechowywania danych w chmurze) nie może być kwalifikowana jako przekazanie prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, gdyż nie jest powiązana z procesem produkcyjnym.”

Wyrok NSA z 8 marca 2023 r. (sygn. akt II FSK 2382/20 lub II FSK 2089/20): "Skoro centrum danych to grupa serwerów połączonych ze sobą sieciowo, a jego wynajem to oddanie innym podmiotom potrzebnego im miejsca na dysku serwera, to opisane urządzenie w zakresie funkcjonalnym nie jest urządzeniem przemysłowym, gdyż nie jest przeznaczone do procesu produkcji, a służy do przechowywania i wykorzystywania programów, poczty elektronicznej i innych danych komputerowych".

Wyrok NSA z dnia 19 kwietnia 2023 r., (sygn. akt II FSK 2566/20): „Przy kwalifikacji prawnej serwerów komputerowych (w kategoriach urządzeń przemysłowych) wychodząc z językowego znaczenia takich słów jak: "urządzenie", "przemysł", "przemysłowy", "serwer" należy uwzględnić aspekt funkcjonalny, a zatem okoliczność, do jakich celów i czynności dane urządzenie służy. Tego rodzaju urządzenie ma szeroki zakres zastosowania. Serwery komputerowe mogą służyć zarówno do sterowania urządzeniami wykorzystywanymi w przemyśle, będąc częścią urządzenia przemysłowego, jak i być wykorzystywane w innych, nieprzemysłowych, celach. Przy czym samo pojęcie przemysłu rozumiane jest w jego językowym aspekcie, jako działalność polegającą na produkcji towarów określonego rodzaju na dużą skalę, przy użyciu maszyn. Tym samym serwer komputerowy sam w sobie nie może być uważany za urządzenie przemysłowe, jeżeli nie spełnia funkcji przemysłowych, czyli nie jest powiązany z jakimkolwiek urządzeniem przemysłowym, biorącym udział w procesie produkcji.”

Wyrok WSA w Poznaniu z 2.06.2021 r.,(sygn. I SA/Po 96/21): „Usługa udostępnienia miejsca oraz zasobów serwera w postaci wirtualnej przestrzeni pamięci komputerowej wyklucza zakwalifikowanie takiej usługi jako oddania do użytkowania urządzenia przemysłowego.”

W świetle przywołanych argumentów, usługa polegająca na umożliwianiu korzystania przez Wnioskodawcę z chmury internetowej nie spełnia niezbędnych kryteriów, aby mogła być uznana za korzystanie z urządzenia przemysłowego - serwerów nie sposób bowiem uznać za urządzenie przemysłowe, a ponadto Spółka nie korzysta fizycznie z żadnego urządzenia, a wyłącznie ma dostęp do danych zamieszczonych w tzw. chmurze internetowej.

Przedmiotowe usługi (zarówno te obejmujące usługę przetwarzania danych jak służące jedynie do przechowywania danych) nie są więc prawem do użytkowania urządzenia przemysłowego, więc zapłata za nią nie podlega przepisom art. 21 ustawy o CIT.

Usługa przetwarzania danych

W odniesieniu do usług dostępu do chmury internetowej, która jest jedynie przestrzeń dyskową na potrzeby przechowywania i udostępniania danych (pytanie nr 1) również nie ma tu miejsca usługa przetwarzania danych przez usługodawcę na rzecz Wnioskodawcy. Usługodawca nie ma dostępu do danych przechowywanych na jego serwerach, nie może ich przeglądać, otwierać, modyfikować. Korzystanie z chmury internetowej polega na bezpiecznym dostępie do danych, aplikacji oraz zasobów informatycznych, a te jako takie nie mieszczą się w zakresie świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, reklamowych, jak również pozostałych świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a ustawy o CIT. W szczególności Wnioskodawca nie zleca usługodawcy przetwarzania jakichkolwiek danych w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy czy klientów Wnioskodawcy, a jedynie korzysta z funkcjonalności systemu.

Według słownika języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) "przetwarzanie" to "opracowanie zebranych danych". Natomiast w niniejszej sytuacji, dane zgromadzone w formie chmury internetowej na wielu serwerach nie podlegają opracowaniu. Intencją Wnioskodawcy jest bezpieczny i poufny dostęp do danych w formie niezmienionej. Taki dostęp gwarantować ma niezależny podmiot jakim jest zewnętrzny dostawca usługi. Zatem nadrzędny cel jakim kieruje się Spółka korzystając z chmury internetowej, tj. bezpieczny dostęp do danych w niezmienionej postaci, wyklucza ich przetwarzanie.

Z powyższym zgodził się Dyrektor KIS, który odstępując od uzasadnienia interpretacji indywidualnej z dnia 12 marca 2020 r. (znak: 0111-KDIB2-1.4010.618.2019.2.BJ) zgodził się z Wnioskodawcą, że: "usługa dostępu do VDR (Virtual Data Room) ma inny charakter niż usługa przetwarzania danych, tzn. jej celem jest uzyskanie dostępu do niezmienionych danych, a nie ich modyfikacja w określonym zakresie na platformie, dlatego też nie powinna podlegać obowiązkowi poboru podatku u źródła". Podobnie Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 10 stycznia 2018 r. (Znak: 0111- KDIB1-2.4010.452.2017.1.BG), w której stwierdził: "kwalifikując usługę chmury internetowej jako usługę przetwarzania danych, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p. należałoby wykazać, jej obliczeniowy charakter polegający na przetwarzaniu danych w chmurze (np. dokonanie w chmurze obliczeń matematycznych, analiz czy służących pozyskaniu przetworzonych za jej pośrednictwem informacji itp.) (...). W przypadku Wnioskodawcy chmura internetowa służy jedynie do przechowywania i udostępniania przestrzeni do przechowywania i współdzielenia danych, bez jakiegokolwiek pozyskiwania, czy obróbki danych na jego potrzeby. Oznacza to tyle, że wgrywane przez Wnioskodawcę pliki dzięki usłudze chmury nie są przechowywane na lokalnych dyskach, a bezpośrednio na zdalnych serwerach spółki X. Prowadzi to do wniosku, że ww. usługę chmury internetowej nie należy traktować jako usługi przetwarzania danych, ani jako świadczenie o podobnym charakterze".

Usługa dostępu do chmury ma inny charakter niż usługa przetwarzania danych, tzn. jej celem jest uzyskanie dostępu do niezmienionych danych, a nie ich modyfikacja w określonym zakresie na platformie, dlatego też nie powinna podlegać obowiązkowi poboru podatku u źródła.

W przypadku Wnioskodawcy chmura internetowa służy jedynie do przechowywania i udostępniania przestrzeni do przechowywania i współdzielenia danych, bez jakiegokolwiek pozyskiwania, czy obróbki danych na jego potrzeby. Oznacza to tyle, że wgrywane przez Wnioskodawcę pliki dzięki usłudze chmury nie są przechowywane na lokalnych dyskach, a bezpośrednio na zdalnych serwerach kontrahentów.

Wnioskodawca uważa, że nie ponosi opłat związanych z przetwarzaniem danych, ponieważ aby można było mówić o wykonywaniu tego rodzaju usług wymagane jest zamówienie u kontrahenta danych wyjściowych, które zostały specjalnie przygotowane na podstawie przedstawionych przez zamawiającego warunków brzegowych, wytycznych czy innych danych wejściowych. Innymi słowy, raport czy informacja musiałyby zawierać informacje przydatne tylko dla zamawiającego lub przydatne pod kątem jego oczekiwań. Musiałyby być szczegółowo usystematyzowane zgodnie z wymaganiami danego odbiorcy. Równocześnie zaś inni klienci nie mieliby dostępu do tych informacji przygotowanych dla danego klienta lub byłyby one dla nich nieprzydatne (zob. Interpretację indywidualną z dnia 11 sierpnia 2021 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.202.2021.1.AP).

W Interpretacji indywidualne z dnia 28 czerwca 2024 r. znak: 0114-KDIP2-1.4010.232.2024.2.MW, organ potwierdził, że: „Celem opracowania danych byłoby bowiem uzyskanie z danych dostępnych po ich zebraniu i zestawieniu lub matematycznemu przekształceniu, ich zbiorczego przedstawienia w formie wyniku matematycznego lub ukazania ich całościowego wpływu na, przykładowo, zjawiska gospodarcze w prowadzonej działalności. Dane w przypadku Usług wsparcia L3 są jedynie wtórnie wykorzystywane w toku realizowanych prac i służą opracowaniu oraz zabezpieczeniu właściwego funkcjonowania aplikacji/systemów. Należy również podkreślić, że po stronie B. nie tylko nie dochodzi do świadczenia usługi polegającej na przetwarzaniu danych. Spółka może jedynie stworzyć aplikację/system, za pomocą którego A. ma możliwość przetwarzania danych na własne potrzeby.” Natomiast w interpretacji indywidualnej z dnia 21 kwietnia 2022 r. znak: 0111- KDIB2-1.4010.91.2022.1.BJ stwierdzono, że: „Przy wykonywaniu usług przetwarzania danych, dany podmiot zamawia u kontrahenta dane wyjściowe, które są specjalnie przygotowane na podstawie przedstawionych przez zamawiającego wytycznych lub innych danych wejściowych. Usługa SaaS polega na umożliwieniu dostępu do funkcji oprogramowania umieszczonego na serwerach lub w chmurze obliczeniowej. Zatem w swojej specyfice nie obejmuje ona swoim zakresem przetwarzania danych indywidualnie dostarczonych przez klientów. W przedmiotowej usłudze SaaS, zamawiający nie dostarcza żadnych danych wejściowych do opracowania. Usługa SaaS daje jedynie zamawiającemu uprawnienie do wykorzystywania właściwości technicznych dostępnych aplikacji.” W ocenie Wnioskodawcy, Usługi dostępu do chmury internetowej, która jest jedynie przestrzenią dyskową na potrzeby przechowywania i udostępniania danych (pytanie nr 1), nie mogą zostać również uznane za świadczenia podobne do usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.

Zgodnie z ugruntowanym podejściem, aby usługi nabywane od nierezydentów mogły zostać uznane za "świadczenia o podobnym charakterze" powinny posiadać cechy wskazujące na podobieństwo pod względem prawnym do świadczeń enumeratywnie wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT. Podkreśla się także, że "świadczenia o podobnym charakterze" powinny być równorzędne, a zatem powinny spełniać takie same przesłanki albo powinny z nich wynikać takie same prawa i obowiązki dla stron.

Zdaniem Wnioskodawcy w świetle rozważań przedstawionych w niniejszym wniosku, usługi dostępu do chmury internetowej nie sposób uznać za "świadczenia o podobnym charakterze" do żadnych z usług wymienionych enumeratywnie w art. 21 ust. 1 pkt 2a Ustawy o CIT. Nie są one bowiem podobne do tych usług pod względem prawnym, nie wykazują licznych cech wspólnych ani nie spełniają takich samych przesłanek co świadczenia doradcze, przetwarzania danych, zarządzania i kontroli oraz inne, enumeratywnie wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 2a Ustawy CIT. Zgodnie ze stanowiskiem polskich organów podatkowych, dla uznania, że dana usługa - niewymieniona wprost w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT - mieści się w zakresie regulacji, decydujące znaczenie ma to, czy elementy charakterystyczne dla usług wprost wymienionych w tym przepisie przeważają nad cechami usług w nim niewymienionych.

Usługa chmury internetowej u Wnioskodawcy polega wyłącznie na dostarczaniu powierzchni dyskowej, przechowywaniu danych, aplikacji i innych zasobów informatycznych. Nie jest zatem ww. usługa świadczeniem przetwarzania danych, o którym mowa art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, ani świadczeniem o podobnym charakterze. Wnioskodawca, więc nie ma obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, tzw. podatku "u źródła" zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.

Od powyższej sytuacji należy odróżnić natomiast usługę chmury obliczeniowej, której funkcjonalność bywa znacznie szersza niż samo przechowywanie danych (np. dokonanie w chmurze obliczeń matematycznych, analiz czy służących pozyskaniu przetworzonych za jej pośrednictwem informacji itp.) (pytanie nr 2). Taka usługa może bowiem podlegać opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce, jako usługa przetwarzania danych, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, na co zwrócił uwagę WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 2 czerwca 2021 r. (sygn. I SA/Po 96/21).

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, płatności z tytułu zakupu usługi dostępu do chmury internetowej, która jest jedynie przestrzeń dyskową na potrzeby przechowywania i udostępniania danych (pytanie nr 1), ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz zagranicznych kontrahentów nie będą objęte zakresem stosowania art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika z tego tytułu. Tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do obliczenia, pobrania oraz odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego (tzw. podatku u źródła) od należności za korzystanie z tych usług. W konsekwencji nie będzie też konieczne pozyskiwanie od usługodawcy certyfikatu rezydencji podatkowej.

Natomiast płatności z tytułu zakupu usługi dostępu do chmury internetowej, której funkcjonalność obejmuje również usługę przetwarzania danych podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce, jako usługa przetwarzania danych, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawy o CIT”):

W myśl art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 3 ust. 5 ustawy o CIT:

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.

Na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT:

W myśl art. 26 ust. 1 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 26 ust. 2e ustawy CIT,

Przy czym, jak wynika z art. 26 ust. 7 ustawy o CIT,

Z kolei art. 26 ust. 7a ustawy o CIT stanowi, że:

Jednocześnie szczegółowe reguły składnia tego rodzaju oświadczenia określają przepisy art. 26 ust. 7b-7c i art. 26 ust. 1f ustawy o CIT.

W myśl art. 4a pkt 12 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 26 ust. 3 ustawy o CIT,

W myśl art. 26 ust. 3a ustawy o CIT,

Art. 26 ust. 3d ustawy o CIT stanowi natomiast, że:

Z treści ww. przepisów wynika, że od niektórych przychodów osiąganych na terytorium Polski przez podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu pobierany jest podatek dochodowy w sposób zryczałtowany. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez podmiot polski wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o CIT.

Stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy o CIT:

Powyższe regulacje prawne wskazują na fakt, że w przypadku podmiotu, który nie ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, a uzyskuje przychody na tym terytorium, w kwestii sposobu opodatkowania pierwszeństwo mają postanowienia właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu. Przy czym, zastosowanie stawki podatku wynikającej z takiej umowy lub niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikatem rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej oraz obowiązek dochowania przez płatnika warunków należytej staranności.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy płatności z tytułu zakupu usługi dostępu do chmury internetowej, która jest przestrzenią dyskową na potrzeby przechowywania i udostępniania danych (nie służy do przetwarzania danych), a także w sytuacji gdy obejmuje przetwarzanie danych są objęte zakresem stosowania art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji czy na Spółce ciążą obowiązki płatnika z tego tytułu.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości, należy zauważyć, że w zakresie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, mieszczą się m.in. przychody z tytułu należności za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego.

Kluczowym dla rozstrzygnięcia tej sprawy jest rozumienie zwrotu „użytkowanie lub prawo użytkowania urządzenia przemysłowego”.

Przepisy ustawy o CIT nie zawierają definicji urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego. Według Słownika języka polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) słowo „urządzenie” oznacza „mechanizm lub zespół mechanizmów, służący do wykonania określonych czynności”. Podobnie według Słownika języka polskiego (PWN Warszawa 1996 r. tom III, str. 575) urządzenie jest rodzajem mechanizmu lub zespołem elementów, przyrządów, służącym do wykonywania określonych czynności, ułatwiającym pracę; urządzenie przeładunkowe, transportowe.

Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl), pojęcie „przemysł” oznacza produkcję materialną polegającą na wydobywaniu z ziemi bogactw naturalnych i wytwarzaniu produktów w sposób masowy przy użyciu urządzeń mechanicznych. Natomiast słowo „handel” oznacza działalność polegającą na kupnie, sprzedaży lub wymianie towarów i usług (Słownik języka polskiego www.sjp.pwn.pl). W zakresie pojęcia „przemysł” mieści się także przemysł paliwowo-energetyczny rozumiany jako „dział gospodarki zajmujący się wydobywaniem surowców energetycznych takich jak: węgiel, ropa naftowa i gaz ziemny oraz przetwarzaniem ich w elektrowniach i rafineriach” (por. serwis internetowy wikipedia.org).

Pojęcia przemysłowy, handlowy oznaczają odpowiednio – związany z przemysłem, handlem, mający zastosowanie w przemyśle, handlu (w tym w usługach) itp.

Zatem, pojęcie „urządzenie przemysłowe, naukowe lub handlowe” oznacza rodzaj mechanizmu lub zespół elementów, przyrządów, służący do wykonywania określonych czynności lub ułatwiający pracę, związany z produkcją materialną lub procesem sprzedaży towarów i usług oraz nauką, czyli szeroko rozumianą działalnością komercyjną.

Organ nie podziela argumentacji Spółki zgodnie z którą pojęcie "urządzenie przemysłowe" należy rozumieć jako "urządzenie wykorzystywane w przemyśle".

Jak wskazuje Naczelny Sąd Administracyjny (por. wyrok z 6 czerwca 2018 r. w sprawie o sygn. akt II FSK 1773/16 oraz z 5 czerwca 2018 r. w sprawie o sygn. akt II FSK 1540/16):

Na powyższe wskazuje także NSA w wyroku z 17 lipca 2019 r., sygn. akt II FSK 1308/17:

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 października 2016 r., sygn. akt II FSK 2416/14:

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 16 maja 2024 r. sygn. akt II FSK 1087/21:

Trzeba przy tym zwrócić uwagę na nieco odmienne znaczenie pojęć "industrial" i "przemysłowy" oraz "commercial" i "handlowy". W języku angielskim bowiem pojęcie "industry" ma nieco szersze znaczenie niż polskie pojęcie przemysł, gdyż oznacza także branżę (stąd występuje także w liczbie mnogiej "industries"). Dlatego też w języku angielskim "construction industry" to nic innego niż "budownictwo". Podobnie "telecommunication industry" oznacza branżę telekomunikacyjną, a "transportation industry" - branżę transportową. Natomiast w języku polskim przemysł budowlany będzie kojarzył się raczej z gałęzią przemysłu zajmującą się produkcją materiałów budowlanych. Podobnie przymiotnik "commercial" oznacza nie tylko "handlowy", ale także "komercyjny".

Dlatego też pojęcie "industrial equipment" odnosi się także do urządzeń telekomunikacyjnych, transportowych i budowlanych.

Współcześnie nie należy ograniczać przymiotnika "przemysłowy" do kategorii przedmiotów produkowanych w fabrykach. O tym czy coś w danej branży jest przemysłowe decyduje stałe wykorzystanie w prowadzonej przez dany podmiot działalności gospodarczej. W związku z tym pojęcie "urządzenie przemysłowe" należy interpretować szerzej, a jego definiowanie przez pryzmat przemysłu w jego tradycyjnym rozumieniu jest archaiczne. Zatem w dzisiejszych czasach nie znajduje uzasadnienia zawężanie urządzenia przemysłowego wyłącznie do przemysłu ciężkiego czy lekkiego.

Tym samym, zarówno wykładnia językowa, jak i wykładnia celowościowa, prowadzą do wniosku, że pojęcie urządzenia przemysłowego obejmuje wszelkie urządzenia wykorzystywane w profesjonalnym obrocie, przy czym muszą one być związane z działalnością danego podmiotu. Nie muszą one jednak być wykorzystywane bezpośrednio w procesie produkcji, wąsko rozumianego handlu (hurtowego, detalicznego), czy nauki. Tym samym serwery należy uznać za urządzenia przemysłowe.

W tym miejscu należy wskazać, że użyte w treści art. 21 ust. 1 ustawy o CIT sformułowanie "użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego" nie ogranicza się tylko do jego fizycznego użytkowania. Należy zatem przyjąć, że sformułowanie to oznacza każde użytkowanie bez względu na jego formę (fizyczne/wirtualne).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w związku z nabyciem usługi dostępu do chmury internetowej dostawca udostępnia Spółce miejsce w chmurze tj. Spółka ma do dyspozycji określoną objętość dysków na zewnętrznych serwerach komputerowych, w celu:

-przechowywania i udostępniania danych tj. swoich plików czy baz lub plików i baz własnych klientów; dzięki usłudze pliki nie są przechowywane na lokalnych dyskach/serwerach Spółki, a bezpośrednio na udostępnionej wirtualnie przez zagranicznych kontrahentów przestrzeni serwera;

-przetwarzania danych w chmurze np. dokonanie w chmurze obliczeń matematycznych, analiz czy służących pozyskaniu przetworzonych za jej pośrednictwem informacji itp.

Odnosząc wyżej cytowane przepisy prawa do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, stwierdzić należy, że skoro w wyniku nabycia usługi dostępu do chmury internetowej nabywają Państwo dostęp do wirtualnej współdzielonej przestrzeni chmurowej, to odpłatność za te usługi jest odpłatnością z tytułu użytkowania urządzenia przemysłowego, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Należy zauważyć, że chmura internetowa (obliczeniowa) to model dostarczania zasobów informatycznych (jak np. pamięć masowa, moc obliczeniowa, oprogramowanie) służący do przechowywania, przetwarzania i zarządzania danymi. Opiera się na współdzielonych zasobach (oprogramowaniu i infrastrukturze), tzn. zamiast własnych serwerów i oprogramowania, firma korzysta z infrastruktury i zasobów dostawcy usług chmurowych. Dostęp do zasobów odbywa się przez internet. Zatem, zasada działania chmury internetowej (obliczeniowej) polega na przeniesieniu usług z obszaru IT na serwer dostawcy i umożliwienie dostępu poprzez komputery klienckie.

Infrastruktura informatyczna zarówno w wymiarze fizycznym, jak i wirtualnym stanowi mechanizm lub zespół elementów służących do wykonywania określonych czynności, tym samym należy ją traktować jako urządzenie przemysłowe. Serwery, routery, switch’e oraz firewall’e podobnie jak każdy komputer są „urządzeniami” niezależnie od tego czy urządzenia te funkcjonują w powiązaniu z siecią internetową i wymagają odpowiedniego oprogramowania. Stąd odpłatność z tytułu usługi zakupu dostępu do wirtualnej przestrzeni dyskowej (serwera) określanej jako tzw. chmura internetowa (obliczeniowa) jest odpłatnością z tytułu użytkowania urządzenia przemysłowego. Niewątpliwie bowiem usługa chmury internetowej (obliczeniowej) umożliwiająca udostępnienie określonej objętości dysku (serwera komputerowego) dostawcy w celu przechowywania na nim zapisanych plików, przetwarzania i zarządzania danymi jest urządzeniem przemysłowym. Wyłącznie zdalna forma korzystania z chmury internetowej (obliczeniowej) charakteru tego nie zmienia.

Zatem, wydatki ponoszone przez Państwa z tytułu zakupu dostępu do wirtualnej przestrzeni dyskowej, określanej jako tzw. „chmura internetowa” na potrzeby przechowywania i udostępniania danych, a także przetwarzania danych, stanowią zapłatę za korzystanie ze świadczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Tym samym, w związku z wypłatą należności z ww. tytułu, co do zasady ciążą na Państwu obowiązki płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 26 ust. 1 w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Jednocześnie wskazać należy, że mogą mieć do Państwa jako płatnika zastosowanie preferencje wynikające z właściwej umowy o UPO pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji oraz po spełnieniu pozostałych warunków wynikających z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.

Podsumowując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

-płatności z tytułu zakupu usługi dostępu do chmury internetowej, która jest jedynie przestrzenią dyskową na potrzeby przechowywania i udostępniania danych (nie służy do przetwarzania danych), są objęte zakresem stosowania art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2025 r. poz. 278 z późn. zm., dalej „ustawa o CIT”), a w konsekwencji czy na Spółce ciążą obowiązki płatnika z tego tytułu – jest nieprawidłowe;

-płatności z tytułu zakupu usługi dostępu do chmury internetowej, która obejmuje usługę przetwarzania danych, są objęte zakresem stosowania art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji czy na Spółce ciążą obowiązki płatnika z tego tytułu – jest prawidłowe, jednakże z innych przyczyn niż wskazane we wniosku.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądowych, wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatnika. Zostały wydane w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Nie mogą one zatem przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Każdą sprawę Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Jednocześnie organ podkreśla, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie transakcji z podmiotami zagranicznymi wymienionymi we wniosku, dla których dane w zakresie realizacji wymiany informacji podatkowych z innymi państwami zostały przez Państwa wskazane.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.