Interpretacja indywidualna z dnia 7 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.389.2025.4.PK

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, żePaństwastanowiskowsprawieocenyskutkówpodatkowychopisanegozdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie uznania, że:

• wydatek Spółki na zakup wycieczki dla Pracownika lub Współpracowników - jako formy wypłaty należnego wynagrodzenia - stanowi koszt uzyskania przychodu Spółki - jest prawidłowe.
• wydatek Spółki na zakup wycieczki w części dotyczącej krewnego Pracownika lub Współpracownika - jako formy wypłaty należnego wynagrodzenia - stanowi koszt uzyskania przychodu Spółki - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący możliwości zaliczenia wydatków na premie w formie niepieniężnej do kosztów uzyskania przychodów. Uzupełnili go Państwo pismem z 29 sierpnia 2025 r. (wpływ 29 sierpnia 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca, A. spółka akcyjna, z siedzibą (…), prowadzi działalność gospodarczą w zakresie (…) (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”).

Spółka zatrudnia kadrę w oparciu o różne tytuły prawne:

• zatrudnia pracowników w ramach stosunku pracy, (dalej: „Pracownicy”),
• współpracuje z osobami prowadzącymi jednoosobowe działalności gospodarcze, którzy świadczą swoje usługi na rzecz spółki (dalej: „Współpracownicy”).

Osoby te tworzą skład kadry kierowniczej i dyrektorskiej Spółki (dalej: „kadra kierownicza”).

W spółce kadra kierownicza odpowiada za negocjowanie i doprowadzenie do kluczowych kontraktów, a także zarządzanie nimi w trakcie ich wykonania, co ma decydujący wpływ na przychody spółki.

W związku z istotnym wpływem kadry kierowniczej na wartość przychodów Spółki, spółka zamierza wprowadzić zmiany w umowach zawartych z kadrą kierowniczą (zarówno w stosunku do pracowników i współpracowników), które przewidywać będą dodatkowe wynagrodzenie należne za spełnienie określonych warunków związanych z realizacją kontraktów i z wykonaniem obowiązków nałożonych na mocy umowy na danego współpracownika lub pracownika.

Wynagrodzenie, zależnie od umowy, przyznawane będzie w okresach kwartalnych, półrocznych lub rocznych, a jego wysokość będzie ustalona przez strony danej umowy na zasadach tam określonych.

Tymi warunkami uprawniającymi do otrzymania dodatkowego wynagrodzenia w związku z realizacją kontraktów mogą być na przykład:

• udział w negocjacjach kontraktu, który został zawarty lub zrealizowany w trakcie roku,
• realizacja (finalizacja) stadium określonego kontraktu,
• osiągnięcie określonego wyniku finansowego przez zespół/ dział / komórkę organizacyjną Spółki podległą danemu Pracownikowi / Współpracownikowi.

Zgodnie z zamysłem spółki, to wynagrodzenie będzie przyjmować formę pieniężną lub niepieniężną - zależnie od indywidualnych ustaleń stron danej umowy.

W przypadku, gdy wynagrodzenie dodatkowe przyjmie formę niepieniężną, przyjmie ono postać na przykład zorganizowanej wycieczki, którą spółka wykupi danemu pracownikowi lub danemu współpracownikowi.

Pracownik i Współpracownik będzie mieć możliwość wyboru destynacji podróżniczej, choć to, a także czas trwania wycieczki będzie uzależniony od wysokości należnej pracownikowi premii, gdyż celem spółki jest to, by wartość wycieczki była równa wartości należnego pracownikowi lub współpracownikowi wynagrodzenia w związku z realizacją zawartej umowy.

W niektórych przypadkach (zarówno w przypadku pracowników, jak i współpracowników) zależnie od postanowień indywidualnej umowy oraz wysokości należnego wynagrodzenia dodatkowego, udział w wycieczce przewidziany będzie nie tylko dla samego pracownika lub współpracownika, ale także dla krewnego tego pracownika lub współpracownika (w domyśle małżonka, partnera lub innej osoby wskazanej przez tego pracownika lub współpracownika).

W obu przypadkach wynagrodzenie, które zamierza przyznawać Spółka, będzie wynagrodzeniem należnym za świadczoną pracę lub świadczone usługi.

Przyznanie takiego wynagrodzenia ma zwiększyć stabilność obecnego zatrudnienia w Spółce, a także atrakcyjność Spółki jako pracodawcy / usługobiorcy i potencjalnego pracodawcy / usługobiorcy.

W tak wąskiej branży pozyskanie specjalistów posiadających stosowne kompetencje jest trudnym zadaniem i koniecznym jest zapewnienie im atrakcyjnych dla nich warunków wynagrodzeń (bez względu na formę prawną związania ze spółką), tak by chcieli być związani ze Spółką, a nie innym podmiotem.

W skład kadry kierowniczej wchodzą także podmioty powiązane ze spółką w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ale planowane zmiany w modelu wynagrodzeń nie będą zarezerwowane wyłącznie dla tych podmiotów powiązanych.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

W zależności od wysokości należnej premii, wykupiona przez Spółkę wycieczka (której wartość co od zasady odpowiada wysokości premii) obejmie uczestnictwo osoby towarzyszącej względem pracownika/współpracownika.

Pracownik/ Współpracownik mógłby zdecydować się na samodzielne uczestnictwo w droższej wycieczce lub zdecydować się na wybór wycieczki tańszej, by wartość wypracowanego i należnego mu wynagrodzenia dodatkowego objęła także sfinansowanie tej wycieczki osobie towarzyszącej (np. Partnerowi lub małżonkowi tego pracownika/ współpracownika).

Poniżej Wnioskodawca przedstawia związek przyczynowo-skutkowy poniesienia tego wydatków z działalnością gospodarczą.

Po pierwsze Spółka do osiągania i zabezpieczenia przychodów musi posiadać wykwalifikowaną kadrę.

Wykwalifikowani pracownicy / współpracownicy poza otrzymywaniem wynagrodzenia w formie pieniężnej ustalili z Wnioskodawcą, że wynagrodzenie dodatkowe - zależne od efektów pracy przyjmie formę niepieniężną. Jest to zatem wynagrodzenie należne za wykonaną pracę / świadczenie usług. Wynagrodzenie za wykonaną pracę / świadczenie usług, które jest przewidziane w umowie łączącej pracownika / współpracownika z Wnioskodawcą ma ścisły związek z przychodami Wnioskodawcy.

Wnioskodawca przypomina, że strony umowy (Wnioskodawca i dany pracownik/ współpracownik) na zasadzie swobody umów wynikającej z przepisów Kodeksu Cywilnego mogą w zasadzie dowolnie ułożyć swój stosunek prawny, o ile nie sprzeciwia się to zasadom współżycia społecznego i naturze danego stosunku prawnego (art. 353¹ Kodeksu Cywilnego).

Możliwe jest zatem przewidzenie by wynagrodzenie dodatkowe (premia) miało postać niepieniężną - np. w formie zakupu przez Wnioskodawcę wycieczki. Tak samo, jeśli wysokość należnej premii będzie odpowiednio wysoka, forma tego wynagrodzenia może przyjąć postać wycieczki nie sfinansowanej nie tylko samemu pracownikowi / współpracownikowi, ale także osobie wskazanej przez tego pracownika / współpracownika.

Żaden z przepisów prawa, w tym prawa podatkowego, nie nakłada na strony ograniczeń co do sposobu i formy wynagradzania za faktycznie wykonaną pracę / wyświadczone usługi.

Jedynym ograniczeniem, przewidzianym w stosunku do osób zatrudnionych w ramach stosunku pracy, jest wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę wynikającą z ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę i wydawanych w oparciu o tę ustawę rozporządzeń (ustawa z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, Dz. U. z 2024 r. Poz. 1773). Tu Wnioskodawca precyzuje, że wynagrodzenie podstawowe wypłacane pracownikom w formie pieniężnej spełnia warunki przewidziane w ww. ustawie i rozporządzeniach wydawanych na tej podstawie.

Dodatkowym argumentem w tej kwestii jest fakt, że w czasach dużej rotacji kadry pracowniczej, w interesie Wnioskodawcy jest nie tylko pozyskanie, ale i zatrzymanie cennych dla niej pracowników / współpracowników, tj. spełniających oczekiwania Spółki i generujących możliwie duże przychody poprzez właściwe czuwanie nad wykonaniem kontraktów realizowanych przez Wnioskodawcę. W tym celu Wnioskodawca musi niejako konkurować na rynku pracodawców, by pozostać możliwie atrakcyjnym pracodawcą / zleceniodawcą. Taki sposób wypłaty wynagrodzenia, przewidzianego dobrowolnie i odrębnie w ramach umowy z każdym pracownikiem / współpracownikiem jest przykładem innowacyjnego i kreatywnego spojrzenia Wnioskodawcy na kwestię zatrudnienia i utrzymania zrekrutowanej kadry.

Wypłata wynagrodzenia dodatkowego w tak ustalonej formie niepieniężnej nie jest żadnym mechanizmem optymalizacji podatkowej, ani nie ma na celu wykreowania sztucznego wehikułu prawnego.

Jak zostało już wskazane, dany pracownik / współpracownik będzie mógł samodzielnie zdecydować, czy należne mu wynagrodzenie dodatkowe w formie niepieniężnej (wycieczka) przyjmie formę wycieczki wyłącznie dla tego pracownika / współpracownika (w domyśle droższej), czy wycieczki dla niego i wskazanej osoby towarzyszącej (w domyśle tańszej tak, by kwota należnego wynagrodzenia wystarczyła na sfinansowanie wycieczki dla dwóch osób).

Każdorazowo kwestia ta będzie doprecyzowywana z danym pracownikiem / współpracownikiem, gdy na podstawie danych finansowych Wnioskodawcy, odpowiednio przypisanych do osoby danego pracownika/ współpracownika, znana będzie wysokość należnego tej osobie wynagrodzenia dodatkowego.

Wnioskodawca podkreśla, że w czasach dużej rotacji kadry pracowniczej, w interesie Wnioskodawcy jest nie tylko pozyskanie, ale i zatrzymanie cennych dla niej pracowników / współpracowników, tj. spełniających oczekiwania Spółki i generujących możliwie duże przychody poprzez właściwe czuwanie nad wykonaniem kontraktów realizowanych przez Wnioskodawcę. W tym celu Wnioskodawca musi niejako konkurować na rynku pracodawców by pozostać możliwie atrakcyjnym pracodawcą / zleceniodawcą.

Taki sposób wypłaty wynagrodzenia, przewidzianego dobrowolnie i odrębnie w ramach umowy z każdym pracownikiem / współpracownikiem Jest przykładem innowacyjnego i kreatywnego spojrzenia Wnioskodawcy na kwestię zatrudnienia i utrzymania zrekrutowanej kadry.

Wnioskodawca pragnie przypomnieć, że każdy z pracowników / współpracowników w ramach stosunku prawnego wiążącego go ze Spółką otrzymuje umówione wynagrodzenie podstawowe, które przyjmuje formę pieniężną.

Wynagrodzenie dodatkowe (premia) Jest zależne od skuteczności danego pracownika / współpracownika (skuteczności rozumianej jako przełożenie efektów działań tej osoby na wyniki finansowe Spółki). Wnioskodawca zdaje sobie sprawę, że taka forma wynagrodzenia dodatkowego Jest pewnym odstępstwem od typowej formy wypłaty premii, jednak właśnie w tej innowacyjności i kreatywności Wnioskodawca upatruje swojej przewagi rynkowej nad innymi przedsiębiorcami, również konkurującymi o pozyskanie cennego z perspektywy biznesu pracownika / współpracownika.

Wnioskodawca korzysta w tym zakresie ze wspomnianej wyżej zasady swobody umów przewidzianej w przepisach Kodeksu Cywilnego.

Dodatkowo, podkreślić należy, że to dany pracownik/ współpracownik, nawiązując współpracę z Wnioskodawcą, samodzielnie godzi się na przyjęcie, że w jego przypadku wynagrodzenie dodatkowe przyjmie formę niepieniężną.

Skoro dany pracownik / współpracownik samodzielnie i z własnej woli godzi się na taką treść stosunku prawnego i taką właśnie formę wypłaty wynagrodzenia dodatkowego, to znaczy, że jest ona dla niego (chociażby z subiektywnych powodów) bardziej atrakcyjna i niż forma pieniężna takiego wynagrodzenia.

Ten argument w ocenie Wnioskodawcy należy uznać za decydujący, ponieważ w interesie Wnioskodawcy leży zaoferowanie pracownikowi/ współpracownikowi takich warunków, na których zgodzi się on świadczyć pracę/ usługi w możliwie najwyższej jakości.

Wskazać należy, że wynagrodzenie zasadnicze w formie pieniężnej tej części pracowników i współpracowników jest na tyle wysokie, że samo w sobie nie jest już jedynym czynnikiem motywującym. Dodatkowym czynnikiem może być (i jest w tym przypadku), fakt, że Wnioskodawca wykupi i zorganizuje (oszczędność czasu pracownika / współpracownika) całą wycieczkę.

Na wykupioną wycieczkę składają się wydatki takie jak:

• Zakwaterowanie przez cały okres trwania wycieczki,
• Czasem koszty zakwaterowania obejmują swoim zakresem także koszty wyżywienia w trakcie wycieczki w miejscu jej odbywania się (tzw. all inclusive),
• Koszty transportu (np. bilety lotnicze, pociągowe, morskie),
• Koszty ubezpieczenia,
• Koszty niezbędnych opłat lokalnych w miejscu odbywania się wycieczki (np. opłaty miejscowe, klimatyczne itp.),
• Atrakcje dodatkowe w miejscu docelowym podróży (np. Zaplanowane rejsy wycieczkowe, wizyty w muzeach, miejscach kultu, parkach narodowych, parkach rozrywki, warsztaty i pokazy związane z lokalną kulturą i tradycją),
• Dodatkowe opłaty i wynagrodzenie należne zewnętrznym organizatorom wycieczek (np. biuro podróży).

Powyższy katalog ma jedynie przykładowy charakter, gdyż trudno jest Wnioskodawcy wskazać wszystkie koszty mogące wyniknąć w związku z daną wycieczką, ponieważ różni się to od konkretnej destynacji.

Każdorazowo umowa łącząca Wnioskodawcę z danym pracownikiem / współpracownikiem będzie przewidywać następujące okoliczności:

• Możliwość wypłaty wynagrodzenia dodatkowego (premii) w formie niepieniężnej (wycieczka) - tu decyduje dany pracownik / współpracownik Jaka forma wynagrodzenia dodatkowego będzie dla niego bardziej atrakcyjna,
• Możliwość wypłaty wynagrodzenia dodatkowego w formie niepieniężnej, tj. Wycieczki nie tylko dla niego samego, ale także dla wskazanej przez niego osoby towarzyszącej.

Powyższe, jak już kilkukrotnie wskazano jest emanacją zasady swobody umów przewidzianej w Kodeksie Cywilnym.

Dany pracownik / współpracownik, nawiązując współpracę z Wnioskodawcą lub renegocjując treść zawartej już umowy, będzie mógł przewidzieć, że wynagrodzenie dodatkowe (premia) przyjmie właśnie formę niepieniężną.

Nic nie stoi i nie będzie stało na przeszkodzie by w dowolnym, dogodnym dla siebie momencie i zależnie od subiektywnych okoliczności dany pracownik / współpracownik aneksował umowę wiążącą go ze spółką, zmieniając formę wynagrodzenia dodatkowego z niepieniężnej na formę pieniężną n zależnie od tego, która z form będzie dla niego bardziej atrakcyjna i pożądana.

Wydatki te będą dokumentowane w formie faktur VAT od podmiotów świadczących usługi zakwaterowania (np. hotele), usługi transportu (np. linie lotnicze, przewoźnicy itp.).

Gdyby zdarzyło się, że dany usługodawca nie wystawi faktury VAT (np. z uwagi na brak takiego obowiązku), spółka będzie dążyć, by udokumentować wydatki w inny sposób precyzyjnie określający wartość wydatku i jego przedmiot (np. umowa, rachunek, inny dowód wewnętrzny).

Możliwa jest okoliczność, w której wartość wycieczki przekroczy wartość należnej premii. Wówczas dany pracownik / współpracownik będzie zobowiązany do zwrotu ww. nadwyżki w terminie wskazanym w umowie (jako wynagrodzenie nienależne) lub umowy mogą przewidywać, że ww. nadwyżka pomniejszy wartość wynagrodzenia dodatkowego należnego za kolejny okres rozliczeniowy - z tym jednak zastrzeżeniem, że w przypadku ustania stosunku pracy / współpracy (bez względu na przyczynę) dany współpracownik / pracownik będzie zobowiązany do zwrotu ww. nadwyżki w terminie wskazanym w umowie łączącej go z Wnioskodawcą.

Możliwa jest również okoliczność, w której wartość wycieczki (wynagrodzenia dodatkowego w formie niepieniężnej) będzie niższa niż wartość należnej mu premii. Wówczas nadwyżka ta powiększy wartość wynagrodzenia dodatkowego należnego pracownikowi / współpracownikowi za następny okres rozliczeniowy uprawniający go do otrzymania premii.

W przypadku ustania stosunku pracy / współpracy (bez względu na przyczynę) i tylko w takim przypadku, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zwrotu w formie pieniężnej ww. nadwyżki w terminie wynikającym z umowy.

Pytanie

1)Czy wydatek Spółki na zakup wycieczki dla Pracownika, który to wydatek jest formą wypłaty należnego wynagrodzenia, stanowi koszt uzyskania przychodu Spółki?

2)Czy wartość wynagrodzenia dodatkowego wypłaconego Pracownikowi w formie wycieczki stanowić będzie przychód ze stosunku pracy tego Pracownika, wobec czego na Spółce będą ciążyć obowiązki płatnika podatku?

3)Czy wydatek Spółki na zakup wycieczki w części dotyczącej krewnego Pracownika, który to wydatek jest formą wypłaty należnego wynagrodzenia, stanowi koszt uzyskania przychodu Spółki?

4)Czy wartość wynagrodzenia dodatkowego wypłaconego pracownika w formie wycieczki sfinansowanej krewnemu Pracownika stanowić będzie przychód ze stosunku pracy tego pracownika, wobec czego na Spółce będą ciążyć obowiązki płatnika podatku?

5)Czy wydatek Spółki na zakup wycieczki dla Współpracownika, który to wydatek jest formą wypłaty należnego wynagrodzenia, stanowi koszt uzyskania przychodu Spółki?

6)Czy wartość wynagrodzenia dodatkowego wypłaconego Współpracownikowi w formie wycieczki stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej tego Współpracownika, wobec czego na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku?

7)Czy wydatek Spółki na zakup wycieczki w części dotyczącej krewnego Współpracownika, który to wydatek jest formą wypłaty należnego wynagrodzenia, stanowi koszt uzyskania przychodu Spółki?

8)Czy wartość wynagrodzenia dodatkowego wypłaconego Współpracownikowi w formie wycieczki sfinansowanej krewnemu Pracownika stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej tego Współpracownika wobec czego na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku?

Przedmiotem tejinterpretacjijestodpowiedźnapytanieoznaczonenr 1, nr 3, nr 5 i nr 7 wzakresieustawyopodatkudochodowymodosóbprawnych.Wzakresiepytaniaoznaczonegojakonr2,nr4,nr6inr8wydamodrębnerozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

1)Wnioskodawca uważa, że wydatek na zakup wycieczki dla Pracownika, jako formy należnego mu wynagrodzenia, może stanowić koszt uzyskania przychodu Spółki.

3)Wnioskodawca uważa, że wydatek na zakup wycieczki w części dotyczącej krewnego Pracownika, który to wydatek jest formą wypłaty należnego pracownikowi wynagrodzenia, stanowi koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy.

5)Wnioskodawca uważa, że wydatek na zakup wycieczki dla Współpracownika, który to wydatek jest formą wypłaty należnego wynagrodzenia, stanowi koszt uzyskania przychodu Spółki.

7)Wnioskodawca uważa, że wydatek na zakup wycieczki w części dotyczącej krewnego Współpracownika, który to wydatek jest formą wypłaty należnego wynagrodzenia, stanowi koszt uzyskania przychodu Spółki.

Ad 1.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wynagrodzenie dodatkowe należne pracownikowi wypłacone w umówionej formie, tj. świadczenia w formie wycieczki - za pełną zgodą i akceptacją tego pracownika, stanowi koszt uzyskania przychodu spółki w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Wydatek ten spełni wszystkie warunku uprawniające do zaliczenia go do kosztu uzyskania przychodu:

• zostanie poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku będzie pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony zostanie w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła,
• zostanie właściwie udokumentowany,
• nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, tj. katalogu wydatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

W opisywanym przypadku wynagrodzenie dodatkowe za zrealizowanie określonych wyników i osiągnięcie założonych celów będzie formą premii, przewidzianą w umowie łączącej każdego pracownika ze Spółką.

Wynagrodzenie to ma ścisły związek z działalnością gospodarczą Spółki:

• motywuje pracownika do wytężonej pracy (jej efekty skutkować będą korzyściami w formie dodatkowego wyjazdu sfinansowanego przez Spółkę), a wytężona i efektywna praca pracownika - np. w kontekście pozyskiwania nowych kontraktów, ma bezpośredni wpływ na przychód tej Spółki,
• wpływa na stabilność zatrudnienia na stanowiskach wymagających specjalistycznej wiedzy, doświadczenia i rozwiniętych umiejętności miękkich, a ten rodzaj specjalistów z uwagi na ich relatywnie niewielką liczbę jako kandydatów na potencjalnym rynku pracy, jest trudno zastępowalny, więc jakakolwiek zmiana kadrowa na szczeblu kierowniczym lub dyrektorskim naraża spółkę na dodatkowe koszty związane z poszukiwaniem i wdrożeniem w swoje struktury nowego specjalisty, a także minimalizowane jest ryzyko związane z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem danego kontraktu lub jego części przez Spółkę.

W kontekście premii i nagród pracowniczych należy wskazać także na art. 15 ust. 4g ustawy o CIT, który stanowi, że należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy.

Wnioskodawca ma świadomość, że w przypadku, gdyby ww. premia miała być wypłacona w innym terminie niż ustalony przez strony (z opóźnieniem), wówczas będzie kosztem uzyskania przychodu dopiero w dacie jej wypłaty (art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT).

Korzystne stanowiska w zakresie „pracowniczych” kosztów uzyskania przychodów potwierdzają także interpretacje indywidualne, np. interpretacja indywidualna z dnia 30 czerwca 2020 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.158.2020.5.PC, a także korzystne orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego uprawniające na zaliczanie do kosztów podatkowych wydatków na integrację pracowników - np. wyrok NSA z dnia 19 października 2022 r., sygn. II FSK 572/22.

Ad 3

Wnioskodawca uważa, że wydatek na zakup wycieczki w części dotyczącej krewnego Pracownika, który to wydatek jest formą wypłaty należnego pracownikowi wynagrodzenia, stanowi koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy.

W tym zakresie Wnioskodawca podtrzymuje swoje stanowisko dotyczące istoty kosztów uzyskania przychodów zaprezentowane w części dotyczącej pytania nr 1 składanego wniosku. W trosce o zwięzłość niniejszego wniosku, Wnioskodawca odstępuje od powielania ww. stanowiska, jedynie do niego odsyłając.

W tym zakresie argumentację Wnioskodawcy wzmacniają wnioski płynące w interpretacji indywidualnych wydawanych w sprawach dotyczących możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na zakup pakietów medycznych dla pracowników i członków ich rodzin oraz partnerów.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 15 czerwca 2020 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.124.2020.1.AM podzielił stanowisko podatnika, iż:

„(…) wydatki na Pakiety Medyczne dla członków rodzin lub partnerów pracowników należy uznać za koszty pracownicze, ponieważ są one związane ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą (gdyby nie ten stosunek członkowie rodzin/partnerzy nie partycypowaliby w nabytych pakietach medycznych).

Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy wydatki na zakup Pakietów Medycznych dla pracowników (oraz członków ich rodzin lub partnerów) zostaną poniesione przez Spółkę w trosce o swoich pracowników. W założeniu mają one zapobiec utracie obecnych, dobrze wykwalifikowanych specjalistów zatrudnionych w Spółce oraz zwiększyć ich motywację i lojalność wobec Spółki jako pracodawcy. Tym samym pomogą one budować wizerunek Wnioskodawcy jako pracodawcy dbającego o swoich pracowników, a także o członków rodzin i partnerów swoich pracowników. Zdaniem Wnioskodawcy, oferowanie ww. świadczeń przez Spółkę przełoży się na wyższą efektywność oraz zmniejszenie rotacji pracowników.”

Podobne wnioski płyną z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 października 2024 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.438.2024.1.AN.

Ad 5

W tym zakresie Wnioskodawca podtrzymuje swoje stanowisko dotyczące istoty kosztów uzyskania przychodów zaprezentowane w części dotyczącej pytania nr 1 składanego wniosku. W trosce o zwięzłość niniejszego wniosku, Wnioskodawca odstępuje od powielania ww. stanowiska, jedynie do niego odsyłając.

W tym zakresie Wnioskodawca, z uwagi na fakt, że rozpatrywana jest relacja między Spółką a Współpracownikiem (tzw. B2B) uzupełniająco wskazuje na korzystne orzecznictwo sądów administracyjnych obrazujące szeroki zakres definicji koszt uzyskania przychodu.

Podstawową cechą kosztu podatkowego jest związek wydatku z przychodem podatnika (ewentualnie z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodu). Zwrot „w celu” należy rozumieć w ten sposób, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega zaliczeniu do kosztów podatkowych, ponieważ zaliczyć do tych kosztów można jedynie ten wydatek, który pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem podatnika.

Oznacza to, że poniesienie wydatku ma lub potencjalnie może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Konkretny wydatek należy oceniać uwzględniając racjonalność określonego działania podatnika dla celu osiągnięcia przychodu. W efekcie kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku (tak np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 października 2012 r., IIFSK 430/11).

Spółka przypomina, że kosztem uzyskania przychodu są wszelkie wydatki spełniające warunki ustawowe, tj. definitywność wydatku, cel wydatku - osiągnięcie lub zabezpieczenie przychodów, związek z działalnością gospodarczą, odpowiednie udokumentowanie wydatku.

Każdy z tych warunków jest spełniony w opisanym zdarzeniu przyszłym:

• wydatek nie zostanie Spółce w jakikolwiek sposób zwrócony lub refundowany,
• wydatek ten ma na celu osiągnięcie lub zabezpieczenie przychodów, co realizowane jest poprzez fakt, że odpowiednio zmotywowany i zachęcony współpracownik będzie świadczyć swoje usługi w sposób bardziej efektywny, co przełoży się na przychody Spółki, a z drugiej strony - Spółka oferując odpowiednio korzystne warunki współpracy, określone w umowie zawartej z tym współpracownikiem zabezpiecza swoje przychody czego wyrazem jest niska skala odejść osób pełniących kluczowe stanowiska w Spółce, odpowiedzialnych za pozyskiwanie nowych klientów i skuteczną realizację już zawartych kontraktów. Istnieje duże ryzyko, że gdyby dana umowa o współpracy nie przewidywała określonych postanowień, w zakresie składników wynagrodzenia, do dany Współpracownik mógłby zrezygnować ze współpracy z tą Spółką, a to naraziłoby tę Spółkę na ryzyko poniesienia dodatkowych strat i kosztów - związanych zarówno z dodatkowym procesem rekrutacyjnym, jak i ryzykiem nienależytego wykonania kontraktów.
• związek z działalnością gospodarczą - specjaliści, których usługi nabywa Spółka i których wynagrodzenie opłaca świadczą usługi związane stricto z jej działalnością gospodarczą, więc wydatki poniesione na wynagrodzenie tych osób (także w formie rzeczowej) jest związane z działalnością gospodarczą Spółki.
• wydatki te będą odpowiednio udokumentowane - Spółka będzie posiadać faktury VAT wystawione przed podmioty, od których nabywać będzie wycieczki stanowiące formę wynagrodzenia dodatkowego dla Współpracowników oraz będzie posiadać stosowne umowy ze Współpracownikami, z których wynikać będzie, że strony umowy (Spółka i Współpracownik umówiły się na konkretne warunki współpracy i wynagradzania),
• wydatki te nie mieszczą się w katalogu wydatków, które nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodów, tj. nie mieszczą się w zamkniętym katalogu zamieszczonym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Dodatkowo, Wnioskodawca przypomina, że zgodnie z jednolitą w tym zakresie linią orzeczniczą za koszt podatkowy należy uznać wszelkie koszty bezpośrednie, jak i pośrednie, o ile tylko są poniesione w celu uzyskania przychodów (por. wyrok WSA z dnia 25 września 2008 r., III SA/Wa 656/08). Wynika to z faktu, że ustawodawca nie wiąże poniesienia danego wydatku z konkretnym, zidentyfikowanym strumieniem przychodu.

Przede wszystkim zaś poniesienie wydatku nie musi przełożyć się na efekt w postaci osiągnięcia określonego przychodu, niemniej musi doprowadzić do zwiększenia potencjalnej możliwości osiągnięcia tego przychodu. W efekcie kosztami podatkowymi są również te wydatki, które w ostatecznym rozrachunku nie doprowadziły do powstania przychodu. Ustawodawca, podkreślając w jakim celu muszą być poniesione wydatki, abstrahuje jednocześnie od skutków, jakie ostatecznie zostały wywołane działaniem podatnika.

Uwzględniając powyższe - Wnioskodawca uważa, że poniesienie wydatku na zakup wycieczki, który to wydatek jest formą wypłaty należnego wynagrodzenia stanowi koszt uzyskania przychodu Spółki.

Ponieważ takie świadczenie Spółki będzie formą umówionego wynagrodzenia między stronami, w związku ze świadczonymi usługami, nie można w ocenie Wnioskodawcy zrównywać tych wydatków z wydatkami o charakterze reprezentacyjnym lub z darowizną, które to wydatki stanowią wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 pkt 14 i pkt 28 ustawy o CIT).

Ad 7

Wnioskodawca uważa, że wydatek na zakup wycieczki w części dotyczącej krewnego Współpracownika, który to wydatek jest formą wypłaty należnego wynagrodzenia stanowi koszt uzyskania przychodu Spółki.

W tym zakresie Wnioskodawca podtrzymuje swoje stanowisko dotyczące istoty kosztów uzyskania przychodów zaprezentowane w części dotyczącej pytania nr 5 składanego wniosku. W trosce o zwięzłość niniejszego wniosku, Wnioskodawca odstępuje od powielania ww. stanowiska, jedynie do niego odsyłając.

Kluczowym wskazaniem jest tu okoliczność, że strony umowy - Spółka i Współpracownik, określając formę wynagrodzenia dodatkowego, korzystając z zasady swobody umów przewidzianej w art. 353¹ Kodeku Cywilnego mogą ułożyć swój stosunek w sposób w zasadzie dowolny, o ile nie sprzeciwia się to zasadom współżycia społecznego.

W tym przypadku, w umowie łączącej Spółkę i Współpracownika, przewidziana będzie okoliczność, że w przypadku zrealizowania określonych celów uprawniających do otrzymania wynagrodzenia dodatkowego przez Współpracownika może przyjąć ono formę wycieczki sfinansowanej nie tylko temu Współpracownikowi, ale także osobie przez niego wskazanej i nadal pozostanie to formą wynagrodzenia należnego temu Współpracownikowi za wyświadczenie na rzecz Spółki określonych usług, w terminie i na warunkach określonych przez te strony umowy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (…)

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 updop. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, zostaną ex lege uznane za koszty uzyskania przychodów.

Zatem kosztami uzyskania przychodów z danego źródła przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie danego źródła przychodów.

Ponadto, należy mieć na względzie, że, uznając dany wydatek za koszt uzyskania przychodu, podatnik odnosi ewidentne korzyści, bowiem koszt uzyskania przychodu zmniejsza podstawę opodatkowania. Zatem możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien wiedzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu. Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

a)„celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,

b)„zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast

c)„zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z treści złożonego wniosku wynika, że prowadzą Państwo działalność gospodarczą w zakresie (…).

W spółce kadra kierownicza odpowiada za negocjowanie i doprowadzenie do kluczowych kontraktów, a także zarządzanie nimi w trakcie ich wykonania, co ma decydujący wpływ na przychody spółki. W związku z istotnym wpływem kadry kierowniczej na wysokość przychodów Spółka zamierza wprowadzić zmiany w umowach zawartych z kadrą kierowniczą (zarówno w stosunku do pracowników i współpracowników), które przewidywać będą dodatkowe wynagrodzenie należne za spełnienie określonych warunków związanych z realizacją kontraktów i z wykonaniem obowiązków nałożonych na mocy umowy na danego współpracownika lub pracownika, m.in.:

• udział w negocjacjach kontraktu, który został zawarty lub zrealizowany w trakcie roku,
• realizacja (finalizacja) stadium określonego kontraktu,
• osiągnięcie określonego wyniku finansowego przez zespół/ dział / komórkę organizacyjną Spółki podległą danemu Pracownikowi / Współpracownikowi.

Wynagrodzenie, zależnie od umowy, przyznawane będzie w okresach kwartalnych, półrocznych lub rocznych, a jego wysokość będzie ustalona przez strony danej umowy na zasadach tam określonych. Wynagrodzenie będzie przyjmować formę pieniężną lub niepieniężną - zależnie od indywidualnych ustaleń stron danej umowy.

W przypadku, gdy wynagrodzenie dodatkowe przyjmie formę niepieniężną, będzie to na przykład zorganizowana wycieczka, którą spółka wykupi danemu pracownikowi lub współpracownikowi. Pracownik i Współpracownik będzie mieć możliwość wyboru formy wycieczki, ale będzie to uzależnione od wysokości należnej pracownikowi premii.

W niektórych przypadkach, zależnie od postanowień indywidualnej umowy oraz wysokości należnego wynagrodzenia dodatkowego, udział w wycieczce przewidziany będzie nie tylko dla samego pracownika lub współpracownika, ale także dla osoby wskazanej przez tego pracownika lub współpracownika.

Pracownik/ Współpracownik będzie mógł zdecydować się na samodzielne uczestnictwo w droższej wycieczce lub zdecydować się na wybór wycieczki tańszej, by wartość wypracowanego i należnego mu wynagrodzenia dodatkowego objęła także sfinansowanie tej wycieczki osobie towarzyszącej (np. partnerowi lub małżonkowi tego pracownika/ współpracownika).

Wynagrodzenie, które zamierza przyznawać Spółka, w każdym przypadku będzie wynagrodzeniem należnym za świadczoną pracę lub świadczone usługi. Wykwalifikowani pracownicy/ współpracownicy, poza otrzymywaniem wynagrodzenia w formie pieniężnej, ustalili z Wnioskodawcą, że wynagrodzenie dodatkowe - zależne od efektów pracy przyjmie formę niepieniężną. Jest to wynagrodzenie należne za wykonaną pracę / świadczenie usług. Wynagrodzenie za wykonaną pracę / świadczenie usług, które jest przewidziane w umowie łączącej pracownika/ współpracownika z Wnioskodawcą ma ścisły związek z przychodami Wnioskodawcy.

W Państwa opinii przyznanie takiego wynagrodzenia ma zwiększyć stabilność zatrudnienia w Spółce, a także atrakcyjność Spółki jako pracodawcy /usługobiorcy i potencjalnego pracodawcy /usługobiorcy. W tak wąskiej branży pozyskanie specjalistów posiadających stosowne kompetencje jest trudnym zadaniem i koniecznym jest zapewnienie im atrakcyjnych warunków wynagrodzeń (bez względu na formę prawną związania ze spółką), tak by chcieli być związani ze Spółką, a nie innym podmiotem. W czasach dużej rotacji kadry pracowniczej, w interesie Wnioskodawcy jest nie tylko pozyskanie, ale i zatrzymanie cennych dla niej pracowników / współpracowników, tj. spełniających oczekiwania Spółki i generujących możliwie duże przychody poprzez właściwe czuwanie nad wykonaniem kontraktów realizowanych przez Wnioskodawcę. Taki sposób wypłaty wynagrodzenia, przewidzianego dobrowolnie i odrębnie w ramach umowy z każdym pracownikiem/ współpracownikiem jest przykładem innowacyjnego i kreatywnego spojrzenia Spółki na kwestię zatrudnienia i utrzymania zrekrutowanej kadry.

W skład kadry kierowniczej wchodzą także podmioty powiązane ze Spółką w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ale planowane zmiany w modelu wynagrodzeń nie będą zarezerwowane wyłącznie dla tych podmiotów powiązanych.

Wydatki będą dokumentowane w formie faktur VAT od podmiotów świadczących usługi zakwaterowania (np. hotele), usługi transportu (np. linie lotnicze, przewoźnicy itp.). Gdyby zdarzyło się, że dany usługodawca nie wystawi faktury VAT (np. z uwagi na brak takiego obowiązku), Spółka będzie dążyć, by udokumentować wydatki w inny sposób precyzyjnie określający wartość wydatku i jego przedmiot (np. umowa, rachunek, inny dowód wewnętrzny).

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii tego, czy wydatki Spółki na zakup wycieczki dla Pracownika lub Współpracowników - jako formy wypłaty należnego wynagrodzenia - stanowią koszty uzyskania przychodu Spółki oraz czy wydatki Spółki na zakup wycieczki w części dotyczącej osoby wskazanej przez Pracownika lub Współpracownika - jako formy wypłaty należnego wynagrodzenia - stanowią koszty uzyskania przychodu Spółki.

W analizowanym zakresie za kierunkowe kryterium wykładni art. 15 ust. 1 ustawy o CIT trzeba przyjąć kryterium celu poniesionego kosztu. Wiąże się ono z zamiarem działania podatnika zdeterminowanym na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła, a tym samym we wpływie (bezpośrednim lub pośrednim) ponoszonego wydatku na powstanie lub zwiększenie osiąganego przychodu lub we wpływie na zachowanie albo zabezpieczenie jego źródła. W tym kontekście istotne jest również, aby ocena zachowania podatnika, kwalifikującego określony wydatek jako koszt podatkowy, była dokonywana z perspektywy jego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz wiedzy na temat tego, czy dany wydatek może obiektywnie przyczynić się do realizacji pożądanego celu - osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia jego źródła - co jednak oczywiście nie oznacza, że cel ten musi być zawsze osiągnięty.

Ponadto wskazać należy, że uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to Spółka zobowiązana jest wykazać, że ponoszone przez nią ww. wydatki pozostają w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i pozostają w związku o jakim mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. W wymienionym przepisie znajduje się kilka punktów, które wymagają rozważenia, czy na gruncie omawianej sprawy nie wyłączają z kosztów ponoszonych przez Państwa wydatków.

I tak zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 15a ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

kwot wypłacanych tytułem podziału (rozliczenia) wyniku finansowego jednostki (zysku netto);

Jednak z wniosku wynika, że omawiane premie, nie wynikają z rozliczenia wyniku finansowego Spółki, a związane są z zawartymi indywidualnymi umowami z Pracownikami/ Współpracownikami i stanowią element należnego wynagrodzenia.

Zgodnie z art. 353¹ ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.):

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego

Tak więc uznać należy, zgodnie z cytowaną wyżej zasadą swobody zawierania umów, że wypłata należnego, dodatkowego wynagrodzenie może przybrać formę wykupionej wycieczki, o ile zostało to uwzględnione w zawartej umowie i wynika to z ustaleń pomiędzy stronami umowy.

Kosztami podatkowymi mogą być co do zasady tzw. „koszty pracownicze”, jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim:

• wynagrodzenia zasadnicze,
• wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz
• wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników.

Wydatki takie przyczyniają się do zwiększenia przychodów podatnika, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła jego przychodów, więc te wydatki taki można uznać za koszt uzyskania przychodów.

Kolejnym elementem wymagającym rozpatrzenia jest to, czy wskazane wydatki mogą stanowić koszty reprezentacji. Zgodnie bowiem z 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się:

kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych;

Mimo, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu „reprezentacja”, to zgodnie z przyjętą linią orzeczniczą celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Zatem reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu wykreowania pozytywnego wizerunku podatnika. Co istotne, działania o charakterze reprezentacyjnym podejmowane są w stosunku do podmiotów lub ich przedstawicieli zewnętrznych. Pojęcie reprezentacji nie obejmuje tych działań, które podejmowane są w stosunku do własnych pracowników oraz współpracowników.

Zatem tak samo, jak koszty związane z wykupem wycieczki dla Pracownika/ Współpracownika, należy potraktować wydatki Spółki na wykup wycieczki w części przeznaczonej dla osoby wskazanej przez tego Pracownika/ Współpracownika - decyzja o przeznaczeniu wypracowanej premii należy do Pracownika/ Współpracownika i również wynika z ustaleń umowy.

Koszty te nie podlegają wyłączeniu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT i pozostają w związku z osiąganymi przychodami.

Stosownie natomiast do art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o CIT za koszty uzyskania przychodów nie uważa się:

wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz koszty, o których mowa w art. 15 ust. 1za pkt 2.

Natomiast wskazują Państwo, że przedmiotowe wynagrodzenia są częścią należnego wynagrodzenia za świadczone usługi na rzecz Spółki, nie jest to działalność socjalna. Tym samym przepis ten również nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie.

Jak sami Państwo wskazują zmiana formy wypłaty części wynagrodzenia należnego jest odstępstwem od typowej formy wypłaty premii, jednak właśnie w tej innowacyjności i kreatywności upatrują Państwo stworzenia przewagi rynkowej nad innymi przedsiębiorcami, również konkurującymi o pozyskanie cennego z perspektywy biznesu pracownika / współpracownika. A skoro dany pracownik /współpracownik z własnej woli godzi się na taką formę wypłaty wynagrodzenia dodatkowego, to znaczy, że jest ona dla niego bardziej atrakcyjna i niż forma pieniężna takiego wynagrodzenia. W interesie Wnioskodawcy leży zaoferowanie pracownikowi/ współpracownikowi takich warunków, na których zgodzi się on świadczyć pracę/ usługi w możliwie najwyższej jakości.

Wskazać należy, że wynagrodzenie zasadnicze w formie pieniężnej dla omawianych Pracowników i Współpracowników jest na tyle wysokie, że samo w sobie nie jest już jedynym czynnikiem motywującym.

Podsumowując, biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że Spółka będzie miała prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z wykupieniem wycieczki zarówno dla Pracowników, jak i Współpracowników oraz wskazanych osób towarzyszących.

Uznać należy, że ww. wydatki pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem zachowaniem lub zabezpieczeniem przychodów i mogą mieć wpływ na wielkość osiągniętych przez Państwa przychodów. W konsekwencji ww. wydatki będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytań oznaczonych nr 1, nr 3, nr 5 i nr 7 należało uznać w całości za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wskazać należy, że powołane we wniosku interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.