Interpretacja indywidualna z dnia 7 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.587.2025.2.IM

Interpretacja indywidualna– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 11 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 13 sierpnia 2025 r. (wpływ 13 sierpnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X (dalej jako „Wnioskodawca”) prowadzi indywidualną działalność gospodarczą, której przedmiotem jest sprzedaż wyrobów systemów kominowych i systemów ogrodzeń.

Od 2023 roku Wnioskodawca opodatkowuje przychody z działalności gospodarczej ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

W latach 2021 – 2022 dochody z działalności były opodatkowane liniową 19% stawką podatku PIT, zgodnie z art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm., dalej jako: „Ustawa o PIT”).

Dodatkowo X jest wspólnikiem (posiada 100% udziałów) oraz Prezesem Zarządu w X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „X”). Podstawowym przedmiotem działalności X jest produkcja i sprzedaż systemów kominowych oraz systemów ogrodzeń z bloczków.

W ramach jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawca nabywa i sprzedaje wyroby produkowane przez X.

28 kwietnia 2021 r. Wnioskodawca wraz z małżonką podpisali warunkową umowę sprzedaży, na mocy której nabyli prawo użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działki:

• nr x o powierzchni x ha oraz

• nr x o powierzchni x ha.

Z warunkowej umowy sprzedaży z dnia x kwietnia 2021 r. wynika, że „X Spółka  z ograniczoną odpowiedzialnością (...) sprzedaje Państwu X prawo użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości, bliżej opisanej w paragrafie 1 tego aktu notarialnego, stanowiącej działki położone w (...) oznaczone numerami geodezyjnymi (...), zaś X małżonkowie X oświadczają, że wymienione powyżej prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości (...) kupują na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej w związku z prowadzoną przez X działalnością gospodarczą pod firmą X (...)”.

W wykonaniu ww. warunkowej umowy Wnioskodawca wraz z małżonką podpisali x czerwca 2021 r. umowę przeniesienia prawa użytkowania wieczystego, na mocy której nabyli do wspólnego majątku małżeńskiego prawo użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działki gruntu.

Na potrzeby wniosku ww. działki:

• nr x o powierzchni x ha oraz

• nr x o powierzchni x ha,

będą dalej powoływane jako „Działki”.

Działki bezpośrednio sąsiadują z działkami, na których działalność jest prowadzona przez x.

Podstawowym celem nabycia przez Wnioskodawcę Działek było osiąganie tzw. dochodu pasywnego z ich najmu bądź dzierżawy. Wnioskodawca w momencie zakupu brał pod uwagę wynajęcie Działek spółce X. Nie wykluczał również przeprowadzenia na Działkach inwestycji w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej.

Prawo użytkowania wieczystego Działek nie zostało wprowadzone do ewidencji środków trwałych  i wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej w związku z jednoosobową działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Wynikało to z faktu, iż planowany najem Wnioskodawca zamierzał rozliczać w ramach tzw. najmu prywatnego, tj. na podstawie art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej: „Ustawa  o Ryczałcie”).

W latach 2021-2022, gdy Wnioskodawca wybrał opodatkowanie na zasadach przewidzianych  w art. 30c ust., nie rozliczał w kosztach podatkowych prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z posiadaniem Działek (np. opłaty za użytkowanie wieczyste, podatek od nieruchomości).

W dniu xx.01.2024 r. Wnioskodawca podpisał z X umowę najmu Działek (dalej: „Umowa Najmu”).

Przed podpisaniem Umowy Najmu Wnioskodawca nie osiągał przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w art. 10  ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT. Pierwszy czynsz najmu Wnioskodawca otrzymał w 2025 r.

Działki nigdy nie były i nie są obecnie wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę indywidualnej działalności gospodarczej.

W ramach wpisu w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej Wnioskodawca nigdy nie wybierał symboli PKD właściwych dla odpłatnego udostępniania nieruchomości.

Do momentu złożenia niniejszego wniosku Wnioskodawca nie odliczył VAT z faktury dokumentującej nabycie prawa użytkowania wieczystego. Wynikało to z faktu, iż Wnioskodawca nie był świadomy tego, iż w przypadku zakupu prawa użytkowania wieczystego Działek, które następnie będą wynajmowane w ramach tzw. najmu prywatnego, będzie mu przysługiwało odliczenie VAT. Wnioskodawca poczynił takie błędne założenie, gdyż założył, że wynajem nieruchomości w ramach tzw. najmu prywatnego nie jest traktowany jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy  o podatku od towarów i usług.

Uzupełnienie

Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy stanu faktycznego, tj. najmu Działek przez Wnioskodawcę, który trwa nieprzerwanie od 02.01.2024 roku i będzie kontynuowany w przyszłości.

Pytanie

Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym przychód osiągany przez Wnioskodawcę z tytułu najmu Działek podlegać będzie opodatkowaniu ryczałtem na zasadach, o których mowa  w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a Ustawy o Ryczałcie, przez cały okres trwania Umowy Najmu?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie – przychody osiągane przez niego z tytułu Najmu Prywatnego będą mogły zostać opodatkowane na zasadach, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a Ustawy o Ryczałcie.

Zgodnie z art. 1 Ustawy o Ryczałcie przedmiotowa ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne m.in.: prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą; osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 2 ust. 1 Ustawy o Ryczałcie osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy o ryczałcie osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa  w art. 10 ust. 1 pkt 6 Ustawy o PIT – najem prywatny – opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

W art. 6 ust. 1 Ustawy o Ryczałcie wskazano, że opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku  z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy  o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych  i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych. Do przychodów przedsiębiorstwa  w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o ryczałcie opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze  i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Jednocześnie, konieczne jest zdefiniowanie tego, co uznaje się za działalność gospodarczą. Definicja ta została zawarta w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, zgodnie z którym: Ilekroć w ustawie jest mowa  o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

• wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

• polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

• polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły,  z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9.

Ponadto, zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o PIT: za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności; są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności; wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z tych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki, tj.: zaistnienie przesłanek pozytywnych, o których mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, pozwalających na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą, brak wystąpienia przesłanek negatywnych z art. 5b ust. 1 tej ustawy oraz wykluczenie, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o PIT.

Na tle przedstawionych regulacji należy wskazać, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy).  W przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą albo najem jest przedmiotem tej działalności, wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Na gruncie opisanego powyższego stanu faktycznego problemem zdaje się być rozstrzygnięcie tego, czy pomimo faktu, iż w warunkowej umowie sprzedaży z dnia 28 kwietnia 2021 r., jest zapis, że Wnioskodawca dokonuje zakupu prawa użytkowania wieczystego Działek w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą pod firmą x, może wybrać opodatkowanie przychodów z najmu przedmiotowych Działek na zasadach przewidzianych w art. 6 ust. 1a Ustawy  o Ryczałcie.

W tym kontekście Wnioskodawca wskazuje, że nie ma podstaw w zakresie kwalifikowania do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT podejmowanych czynności, które mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem. Działań z zachowaniem normalnych, zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą. Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, to on decyduje czy dane składniki majątku są jego majątkiem prywatnym, a dochody z nich osiągane stanowią przychody osiągane poza pozarolniczą działalnością gospodarczą, czy też składniki te są powiązane z prowadzoną przez niego JDG i stanowią przychód z tego właśnie źródła.

Problem rozdziału źródeł najem z JDG/najem prywatny został poruszony przez Naczelny Sąd Administracyjny, który to dnia 24 maja 2021 roku podjął uchwałę w następstwie wniosku Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców w sprawie o sygnaturze akt II FPS 1/21.

Naczelny Sąd Administracyjny słusznie stwierdził, że: przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2020 r.), chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej.

W treści uzasadnienia przytoczonej powyżej uchwały NSA czytamy również, że to podatnik decyduje o tym, czy powiązać określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać  np. w najem. W niektórych przypadkach o tego rodzaju związaniu będą świadczyć obiektywne okoliczności: np. amortyzowanie danego składnika majątku jako środka trwałego w ramach działalności gospodarczej wskazuje, że przychody z najmu należy zaliczyć do źródła przychodów  z działalności gospodarczej niezależnie od stanowiska samego podatnika (por. wyrok NSA  z 23 października 2013 r., II FSK 2832/11, CBOSA). Jak jednak wskazano w wyroku NSA z 5 kwietnia 2016 r., II FSK 379/14 (CBOSA), w większości przypadków decydujące znaczenie co do kwalifikacji określonych przychodów wynikających ze stosunku najmu należy przypisać samemu podatnikowi, który może powiązać posiadane i będące przedmiotem najmu składniki majątku z wykonywaniem działalności gospodarczej lub też pozostawić je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą.

Potwierdzenia tezy, że to w gestii podatnika leży decyzja o tym, czy określone składniki posiadanego przez siebie mienia powiązane są z wykonywaną przez niego działalnością gospodarczą czy są częścią jego mienia prywatnego, niezwiązanego z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, znajdują się również w licznych interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

W interpretacji indywidualnej z dnia 12 czerwca 2024 roku sygn. akt 0112-KDIL2-2.4011.270.2024.1.AG słusznie zauważono, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy). W przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane  z działalnością gospodarczą albo najem jest przedmiotem tej działalności, wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność  gospodarcza (...).

Zasadą jest zatem kwalifikowanie przychodów do źródła – najem, a wyjątkiem sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do kategorii „związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą” – do przychodów z działalności gospodarczej.

Przychody z najmu zaliczane są zatem bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że przedmiot najmu stanowi składnik majątkowy związany z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Z kolei w interpretacji indywidualnej z dnia 30 marca 2024 roku sygn. akt 0115-KDIT1.4011.103.2023.1.MK wskazano, iż: „przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (do najmu prywatnego), chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej. Zasadą jest zatem kwalifikowanie przychodów do źródła – najem, a wyjątkiem sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do kategorii »związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą« – do przychodów z działalności gospodarczej”. (...)

Wskazać również należy, że ani ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ani ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wprowadzają ani górnego pułapu przychodów, ani też górnej liczby nieruchomości, od których uzależniona miałaby być możliwość zakwalifikowania przychodów do najmu prywatnego. Oznacza to, że niezależnie od liczby nieruchomości i niezależnie od wysokości przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu, przychody te mogą być zaliczone przez podatnika do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f. (do najmu prywatnego).

Z powyższego wynika zatem, iż: przychody z najmu są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, chyba że stanowią składnik majątkowy wprowadzony do działalności gospodarczej; to podatnik decyduje o tym, czy powiązać określone składniki majątku z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też pozostawić je jako majątek prywatny.

W kontekście powyższego, z uwagi na fakt, iż nieruchomości Wnioskodawcy nie są i nigdy nie były składnikami majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, jego wolą jest zaś wynajmowanie ich poza działalnością gospodarczą (będą to działania związane z zarządem majątkiem prywatnym), Wnioskodawca będzie miał prawo do potraktowania tego najmu jako najmu prywatnego (prowadzonego poza jego JDG). Bez znaczenia przy tym jest okoliczność, że w warunkowej umowie sprzedaży z dnia 28 kwietnia 2021 r., jest zapis, że Wnioskodawca dokonuje zakupu prawa użytkowania wieczystego Działek w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Decydujące znaczenie mają bowiem następujące fakty:

·Wnioskodawca nie wprowadził prawa użytkowania wieczystego Działek do majątku związanego z działalnością gospodarczą;

·Działki faktycznie nie były wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy,

·Do momentu podpisania Umowy Najmu Wnioskodawca nie osiągał przychodów z najmu w ramach działalności gospodarczej ani w ramach tzw. najmu prywatnego.

Reasumując, w opisanym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przychody, które osiąga z tytułu najmu Działek, będą mogły zostać opodatkowane na zasadach określonych w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a Ustawy o Ryczałcie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera definicję działalności gospodarczej, wyrażoną w art. 5a pkt 6. Zgodnie z tym przepisem:

Stosownie natomiast do art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki, tj.:

· zaistnienie przesłanek pozytywnych, o których mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozwalających na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,

· brak wystąpienia przesłanek negatywnych z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz

· wykluczenie, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczącym źródła przychodów, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika zatem, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 omawianej ustawy podatkowej.

Umowa najmu została zdefiniowana w art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zgodnie z którym:

Stronami umowy najmu są wynajmujący oraz najemca. Do zawarcia umowy najmu dochodzi wówczas, gdy strony uzgodnią istotne jej składniki, do jakich należą przedmiot najmu i czynsz. Na podstawie umowy najmu najemca uzyskuje prawo do używania cudzej rzeczy w zamian za zapłatę czynszu.

Tak więc podatnicy mogą osiągać przychody z najmu niestanowiącego przedmiotu pozarolniczej działalności gospodarczej, jak i z najmu w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. W obydwu przypadkach przychód jest osiągnięty na podstawie tego samego rodzaju stosunku cywilnoprawnego łączącego strony, jakim jest umowa najmu.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzam, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy). W przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą albo najem jest przedmiotem tej działalności, wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W tym miejscu powołam Uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego podjętą w składzie siedmiu sędziów z 24 maja 2021 r. sygn. akt II FPS 1/21, w której wskazano:

Stosownie do art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 843):

Według art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

W opisie sprawy wskazał Pan, że prowadzi Pan indywidualną działalność gospodarczą, której przedmiotem jest sprzedaż wyrobów systemów kominowych i systemów ogrodzeń. Od 2023 roku opodatkowuje Pan przychody z działalności gospodarczej ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Dodatkowo jest Pan wspólnikiem (posiada 100% udziałów) oraz Prezesem Zarządu w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka). Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja i sprzedaż systemów kominowych oraz systemów ogrodzeń  z bloczków. Dnia 28 kwietnia 2021 r. Pan wraz z małżonką podpisali warunkową umowę sprzedaży, na mocy której nabyli prawo użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działki: nr x o powierzchni x ha oraz nr x o powierzchni x ha (dalej: Działki). W wykonaniu tej warunkowej umowy Pan wraz z małżonką podpisali 11 czerwca 2021 r. umowę przeniesienia prawa użytkowania wieczystego, na mocy której nabyli do wspólnego majątku małżeńskiego prawo użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działki gruntu. Działki bezpośrednio sąsiadują z działkami, na których działalność jest prowadzona przez Spółkę. Podstawowym celem nabycia przez Pana Działek było osiąganie tzw. dochodu pasywnego  z ich najmu bądź dzierżawy. Prawo użytkowania wieczystego Działek nie zostało wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej w związku  z Pana jednoosobową działalnością gospodarczą. W dniu x stycznia 2024 r. podpisał Pan ze Spółką umowę najmu Działek (dalej: „Umowa Najmu”). Przed podpisaniem Umowy Najmu nie osiągał Pan przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pierwszy czynsz najmu otrzymał Pan w 2025 r. Działki nigdy nie były i nie są obecnie wykorzystywane w prowadzonej przez Pana indywidualnej działalności gospodarczej.

Zatem, najem nieruchomości wskazanych we wniosku będzie stanowić źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychody osiągnięte z tytułu wynajmu Dziełek na zasadach najmu prywatnego, o którym mowa  w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będą podlegać opodatkowaniu na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, stosownie do art. 2 ust. 1a w zw. z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Podsumowanie: w opisanym powyżej stanie faktycznym przychód osiągany przez Pana z tytułu najmu Działek będzie podlegać opodatkowaniu ryczałtem na zasadach, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, przez cały okres trwania Umowy Najmu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację.

Ponadto wskazuję, że powołane we wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedstawionej przez Pana kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, stwierdzam, że tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.