Wyrok SN z dnia 18 marca 2025 r., sygn. III PSKP 49/24

Polecenie Ministra Zdrowia z 4 września 2020 r. dotyczące wypłaty dodatkowego świadczenia pieniężnego (tzw. dodatku covidowego) dla osób wykonujących zawód medyczny nie stanowi źródła prawa pracy w rozumieniu art. 9 § 1 k.p., kształtującego treść stosunku pracy między pracownikiem zatrudnionym w samodzielnym publicznym zakładzie opieki zdrowotnej (SPZOZ) niebędącym jednostką sfery budżetowej a tym zakładem jako pracodawcą. Polecenie to nie jest aktem prawa wewnętrznego w rozumieniu art. 93 Konstytucji RP mającym zastosowanie do pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych niepodległych organowi wydającemu polecenie, ani nie stanowi bezpośredniej podstawy prawnej obowiązku podmiotu leczniczego do wypłaty dodatkowego świadczenia zatrudnionym pracownikom. Podstawa prawna wydania Polecenia (art. 10a ust. 1 ustawy covidowej) nie dawała Ministrowi Zdrowia kompetencji do kształtowania treści stosunków pracy w podmiotach leczniczych niepodległych ministrowi, co naruszałoby zasadę swobody nawiązania stosunku pracy oraz ustalania warunków pracy i płacy.

Teza AI