Interpretacja indywidualna z dnia 10 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.406.2025.1.ASK
Stawka podatkowa 19% CIT ma zastosowanie w miesiącu, w którym narastający przychód przekroczył równowartość 2,000,000 euro. Przekroczenie limitu wymaga obliczenia zaliczki na podatek według wyższej stawki w miesiącu dokonania przekroczenia, a nie jedynie od kolejnego miesiąca. Spółka A. powinna stosować stawkę 19% od października 2024.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie zastosowania stawki 9% przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Spółka A. Sp. z o.o. została zarejestrowana w 2023 roku i w tym roku podatkowym nie osiągnęła żadnych przychodów.
W roku podatkowym 2024 Spółka uzyskiwała przychody z działalności gospodarczej opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT) w formie zaliczek miesięcznych.
Od stycznia do października 2024 r. Spółka stosowała obniżoną stawkę CIT 9% na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, jako mały podatnik w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT.
W październiku 2024 r. narastający przychód w rozumieniu ustawy o CIT (bez VAT) przekroczył równowartość 2 000 000 EUR (ok. 8 687 000 zł według kursu NBP). Od listopada 2024 r. Spółka, uznając przekroczenie limitu, zaczęła obliczać zaliczki CIT według stawki 19%.
W zeznaniu CIT-8 za 2024 rok wykazano dochody opodatkowane stawką 9% za okres od stycznia do października oraz dochody opodatkowane stawką 19% za okres od listopada do grudnia.
Powstała wątpliwość, czy w sytuacji przekroczenia limitu 2 000 000 EUR w trakcie roku podatkowego, Spółka powinna stosować stawkę 19% wyłącznie od miesiąca następującego po przekroczeniu progu (tj. od listopada 2024 r.), czy też stawkę 19% należy zastosować wstecz – do całości dochodu od początku roku podatkowego 2024.
Pytanie
Czy w świetle art. 19 ust. 1 pkt 2 oraz art. 25 ust. 1g ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, w sytuacji gdy Spółka A. Sp. z o.o. w październiku 2024 r. przekroczyła w trakcie roku podatkowego próg przychodów w wysokości 2 000 000 EUR (ok. 8 687 000 zł w przeliczeniu według właściwego kursu NBP), utrata prawa do stosowania stawki 9% CIT dotyczy wyłącznie dochodów osiągniętych od miesiąca następującego po przekroczeniu limitu (tj. od listopada 2024 r.), czy też obejmuje całość dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego 2024?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku przekroczenia w trakcie roku podatkowego progu przychodów, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT), utrata prawa do preferencyjnej stawki 9% powinna dotyczyć wyłącznie dochodów osiągniętych od miesiąca następującego po miesiącu, w którym limit został przekroczony.
Literalne brzmienie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT wskazuje, że prawo do stosowania stawki 9% jest uzależnione od wysokości przychodów osiągniętych w roku bieżącym, przy czym przepisy nie zawierają jednoznacznej regulacji nakazującej stosowanie stawki 19% wstecz od początku roku podatkowego w przypadku przekroczenia limitu.
W konsekwencji należy przyjąć, że zmiana stawki ma skutek na przyszłość (prospektywny), a nie wsteczny (retroaktywny). Takie podejście jest zgodne z zasadą pewności prawa i ochrony zaufania podatnika do państwa wynikającą z art. 2 Konstytucji RP oraz art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej. W momencie obliczania zaliczek miesięcznych do października 2024 r.
Spółka spełniała warunki do stosowania stawki 9%, a więc stosowanie tej stawki było zgodne z obowiązującym stanem prawnym i faktycznym na tamten moment. Ponadto, w orzecznictwie sądów administracyjnych (m.in. wyrok WSA w Gdańsku z 26 lutego 2020 r., sygn. I SA/Gd 832/19) podkreśla się, że interpretacja przepisów podatkowych powinna być dokonywana na korzyść podatnika, jeżeli istnieją wątpliwości co do ich zakresu i znaczenia.
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że art. 25 ust. 1g ustawy o CIT, nakazujący stosowanie stawki 19% w przypadku przekroczenia limitu przychodów, należy interpretować w ten sposób, że zmiana stawki obowiązuje od momentu przekroczenia limitu, a nie obejmuje dochodów uzyskanych wcześniej w tym samym roku podatkowym.
W związku z powyższym, Spółka prawidłowo stosowała stawkę 9% CIT od stycznia do października 2024 r., a stawkę 19% CIT od listopada 2024 r.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):
Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
W myśl art. 7 ust. 2 tej ustawy:
Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ww. ustawy:
Podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi:
1) 19% podstawy opodatkowania;
2) 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych – w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
Stawka 9% podstawy opodatkowania ma zatem zastosowanie wyłącznie do podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 1.200.000 euro. Po przekroczeniu tego limitu podatnik traci prawo do obniżonej stawki podatku.
Regulacje wyłączające możliwość korzystania z preferencyjnej – 9% stawki podatkowej zostały określone w art. 19 ust. 1a-1c ustawy o CIT. Wyłączenia te, jak wynika z wniosku, nie mają jednak do Państwa zastosowania.
Zgodnie z art. 19 ust. 1d ustawy o CIT:
Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.
Jednak zgodnie z art. 19 ust. 1e
Warunek, o którym mowa w ust. 1d, nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, w roku rozpoczęcia tej działalności.
Definicja „małego podatnika” została zawarta w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT:
Ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku – oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
Wskazane w art. 4a pkt 10 sformułowanie „wartość przychodu ze sprzedaży” nie zostało zdefiniowane w ustawie o CIT. Wskazać także należy, że nie należy tego pojęcia utożsamiać z pojęciem przychodu podatkowego. W związku z tym należy dokonać literalnej wykładni tego pojęcia. Przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego, z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż, np. uzyskane odszkodowania, odsetki od środków finansowych na rachunku bankowym, dotacje, dopłaty lub refundacje kosztów.
W myśl art. 25 ust. 1 i 1a ustawy o CIT:
Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a, art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24d i art. 24f, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.
Zaliczki miesięczne, o których mowa w ust. 1, podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczkę za ostatni miesiąc roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni miesiąc, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 27 ust. 1.
Natomiast zgodnie z art. 25 ust. 1g ustawy o CIT:
Podatnicy rozpoczynający działalność, z zastrzeżeniem art. 19 ust. 1a, w pierwszym roku podatkowym oraz mali podatnicy, z zastrzeżeniem art. 19 ust. 1c, mogą obliczać zaliczki przy zastosowaniu stawki podatku określonej w art. 19 ust. 1 pkt 2 za miesiące lub kwartały, w których ich przychody osiągnięte od początku roku podatkowego nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł. Począwszy od następnego miesiąca lub kwartału, podatnicy są obowiązani do stosowania stawki podatku, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1.
Z opisu sprawy wynika, że Spółka została zarejestrowana w 2023 r. i w tym roku podatkowym nie osiągnęła żadnych przychodów. W roku podatkowym 2024 Spółka uzyskiwała przychody z działalności gospodarczej opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT) w formie zaliczek miesięcznych.
Od stycznia do października 2024 r. Spółka stosowała obniżoną stawkę CIT 9% na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, jako mały podatnik w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT. W październiku 2024 r. narastający przychód w rozumieniu ustawy o CIT (bez VAT) przekroczył równowartość 2 000 000 EUR (ok. 8 687 000 zł według kursu NBP). Od listopada 2024 r. Spółka, uznając przekroczenie limitu, zaczęła obliczać zaliczki CIT według stawki 19%.
W zeznaniu CIT-8 za 2024 r. wykazano dochody opodatkowane stawką 9% za okres od stycznia do października oraz dochody opodatkowane stawką 19% za okres od listopada do grudnia.
Państwa wątpliwości budzi kwestia, czy w sytuacji przekroczenia limitu 2 000 000 EUR w trakcie roku podatkowego, Spółka powinna stosować stawkę 19% wyłącznie od miesiąca następującego po przekroczeniu progu (tj. od listopada 2024 r.), czy też stawkę 19% należy zastosować wstecz – do całości dochodu od początku roku podatkowego 2024.
Analizując przedstawiony stan faktyczny, w kontekście przytoczonych przepisów, należy stwierdzić, że w 2023 r. nie osiągnęli Państwo żadnych przychodów. Zatem w trakcie 2024 r. byli Państwo uprawnieni do zastosowania obniżonej 9% stawki podatku.
Zgodnie z art. 25 ust. 1g ustawy o CIT (…) mali podatnicy, z zastrzeżeniem art. 19 ust. 1c, mogą obliczać zaliczki przy zastosowaniu stawki podatku określonej w art. 19 ust. 1 pkt 2 za miesiące lub kwartały, w których ich przychody osiągnięte od początku roku podatkowego nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł. Począwszy od następnego miesiąca lub kwartału, podatnicy są obowiązani do stosowania stawki podatku, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1.
Z przytoczonych przepisów wynika, że mali podatnicy mają możliwość dokonania wyboru stawki, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT (9%) w zakresie obliczania zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych. Podkreślenia wymaga, że możliwość takiego wyboru, tj. preferencyjnego korzystania z wpłat zaliczek w wysokości 9% dotyczy wyłącznie okresu (miesięcy/kwartałów), w których przychody podatnika osiągnięte od początku roku podatkowego nie przekroczyły wskazanego limitu 2 000 000 euro. Zasada ta wynika bezpośrednio z treści art. 25 ust. 1g ustawy o CIT, który stanowi, że podatnicy (…) mogą obliczać zaliczki przy zastosowaniu stawki podatku określonej w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT za miesiące lub kwartały, w których ich przychody osiągnięte od początku roku podatkowego nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro (…). Dlatego w okresie (miesiącu/kwartale), w którym suma przychodów przekroczy limit 2 000 000 euro, nie jest już możliwe stosowanie stawki 9%. Należy przy tym wskazać, że z powyższą treścią przepisu koresponduje jego część in fine. Ostanie zdanie art. 25 ust. 1g ustawy o CIT stanowi bowiem, że począwszy od następnego miesiąca lub kwartału, podatnicy są obowiązani do stosowania stawki podatku, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT (19%).
Przykładowo, jeżeli przychody podatnika przekroczyły limit 2 000 000 euro w październiku, to ostatnim miesiącem, za który zaliczka może być obliczona w wysokości 9% podstawy opodatkowania jest wrzesień. Zaliczka za październik musi być już obliczona wg stawki 19% podstawy opodatkowania.
Tym samym, Spółka, jako mały podatnik, może stosować preferencyjną stawkę podatkową w wysokości 9% w 2024 r., ale jedynie do momentu przekroczenia określonej w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, tj. wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro. Jeżeli przekroczą Państwo w 2024 r. ustawowy limit przychodów w określonym miesiącu/kwartale, to zaliczkę na podatek dochodowy za ten miesiąc/kwartał, w którym nastąpiło przekroczenie limitu powinni Państwo wykazać już w wysokości obliczonej według stawki 19%. Dalsze zaliczki będą musiały być obliczane także przy zastosowaniu stawki 19 %.
Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że skoro w październiku 2024 r. Spółka przekroczyła limit przychodów uprawniający do stosowania stawki 9 % przy naliczaniu zaliczek na podatek dochodowy (8 687 000,00 zł) to powinni Państwo wykazać zaliczkę na podatek dochodowy już w wysokości obliczonej według stawki 19%. Ostatnim miesiącem, za który zaliczka może być obliczona w wysokości 9% podstawy opodatkowania jest wrzesień. Zaliczka za październik musi być już obliczona wg stawki 19% podstawy opodatkowania.
Zatem, od stycznia do września 2024 r. byli Państwo uprawnieni do stosowania 9% stawki, natomiast od października do grudnia 2024 r. byli Państwo zobowiązani do stosowania 19% stawki podatku dochodowego od osób prawnych.
Tym samym Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Wskazać należy, że powołany we wniosku wyrok sądu administracyjnego został wydany w indywidualnej sprawie innego podmiotu i nie wiąże organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?