Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 29 maja 2025 r., sygn. VI SAB/Wa 48/25

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA Marek Maliński po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2025 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. L. na bezczynność Prezesa Rady Ministrów w przedmiocie udzielenia kontrasygnaty wobec postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie wyznaczenia przewodniczącego zgromadzenia sędziów Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

J. L. (dalej także jako "Skarżąca"), wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, skargę na bezczynność Prezesa Rady Ministrów w przedmiocie udzielenia kontrasygnaty wobec postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie wyznaczenia przewodniczącego zgromadzenia sędziów Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego. Skarżąca wniosła o stwierdzenie, że organ dopuścił się bezczynności oraz stwierdzenie, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa.

W odpowiedzi na skargę Prezes Rady Ministrów wniósł o jej odrzucenie, a ewentualnie oddalenie.

Do argumentacji zawartej w odpowiedzi na skargę odniosła się Skarżąca w piśmie z 29 kwietnia 2025 r. wskazując, że ma interes prawny w kwestionowaniu bezczynności organu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje;

Skarga podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna.

Podkreślenia wymaga, że badanie dopuszczalności skargi zawsze poprzedza jej ocenę merytoryczną. Sąd, badając z urzędu dopuszczalność skargi, ustala, czy nie zachodzi przesłanka do jej odrzucenia. Katalog zamknięty takich przesłanek zawiera art. 58 § 1 p.p.s.a.

I tak, zgodnie z art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a. sąd odrzuca skargę, gdy sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego. Właściwość rzeczowa sądów administracyjnych została z kolei wskazana w art. 3 § 1 p.p.s.a., który stanowi, że sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności organów administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola ta, zgodnie z art. 3 § 2 p.p.s.a. obejmuje orzekanie w sprawach skarg na: