Interpretacja indywidualna z dnia 16 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.433.2025.3.KM
Świadczenia pozapłacowe ponoszone przez spółkę w celu nawiązania i utrzymania współpracy z kluczowymi współpracownikami, obejmujące także ich rodziny, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, gdyż przyczyniają się do zabezpieczenia źródła przychodów i nie naruszają przesłanek art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
8 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 4 września 2025 r. (wpływ: 12 września 2025 r.) i pismem z 24 września 2025 r. (wpływ: 2 października 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
A Sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym i podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów na terytorium Polski bez względu na miejsce ich uzyskania. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w (…).
Wnioskodawca zatrudnia pracowników na podstawie umów o pracę oraz współpracuje z innymi przedsiębiorcami działającymi na zasadzie tzw. samozatrudnienia - w modelu B2B (skrót z j. ang. business-to-business), działającymi na własny rachunek oraz ryzyko, prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą (dalej: „Współpracownik”). Zgodnie z zawieranymi z takimi przedsiębiorcami umowami, Współpracownik zobowiązuje się świadczyć określone usługi na rzecz Spółki, a Spółka wypłacić z tego tytułu wynagrodzenie.
Z uwagi na potrzeby Spółki związane ze świadczeniem usług na rzecz jej klientów, zachodzi konieczność pozyskiwania do współpracy specjalistów, w tym pracujących kreatywnie w zakresie wyżej wymienionych usług (co do zasady współpraca taka połączona jest z zakazem świadczenia usług na rzecz podmiotów konkurencyjnych). Aktualny standard rynkowy wymaga oferowania Współpracownikom nie tylko konkurencyjnego wynagrodzenia, ale też dodatkowych świadczeń o charakterze pozapłacowym. Świadczenia takie są cenione przez Współpracowników i oferowane przez inne, działające na rynku podmioty, prowadzące względem Wnioskodawcy działalność konkurencyjną. Współpracownicy częstokroć uzależniają podjęcie współpracy na oferowanych warunkach od zapewnienia określonych świadczeń pozapłacowych, przyjmując ich ofertę za oczywisty wymóg rynkowy, zaś ich ofertę traktując jako element konkurencji pomiędzy kontrahentami proponującymi im współpracę. Powyższe elementy wynagrodzenia Współpracowników będą stanowiły dodatkowy, niepieniężny element wynagrodzenia Współpracowników za świadczone przez nich usługi. Fakt poniesienia przez wnioskodawcę wydatków z ww. tytułu nie będzie miał wpływu na wysokość wynagrodzenia wypłaconego Współpracownikom w formie pieniężnej.
Z uwagi na powyższe Wnioskodawca będzie oferował Współpracownikom świadczenia o charakterze dodatkowym w stosunku do wypłacanego wynagrodzenia, w szczególności:
a. możliwość zakupu na preferencyjnych warunkach karty sportowej („Multisport”) umożliwiającej wstęp do wybranych obiektów sportowych - karty takie będą nabywane przez Spółkę, a następnie sprzedawane po cenie niższej lub udostępniane nieodpłatnie (w zależności od warunków umowy, wynegocjowanych przez daną osobę) na rzecz Współpracowników,
b. prywatne ubezpieczenie zdrowotne finansowane przez Spółkę,
c. możliwość objęcia wieloletnich (co najmniej 5 lat współpracy) Współpracowników polisą ubezpieczeniową na życie finansowaną w 100% przez Spółkę.
Powyższe skutkować będzie nie tylko uatrakcyjnieniem oferty Wnioskodawcy jako zleceniodawcy, ale też poprawą samopoczucia i zwiększeniem wydajności Współpracowników. Z perspektywy Spółki istotne jest również, że osoby te, bez nadmiernych nakładów czasowych, będą mogły w sytuacjach tego wymagających jak najszybciej skorzystać z opieki medycznej i - nawet w przypadku pogorszenia stanu zdrowia - szybciej wrócić do świadczenia usług (w tym realizacji projektów, w które będą zaangażowane). Zapewnienie ww. świadczeń przez Wnioskodawcę ma pozwolić także Współpracownikom w większym stopniu skupić się na realizacji usług (ograniczając m.in. konieczność działań związanych z indywidualnym wyborem analogicznych do oferowanych świadczeń na rynku), a także motywować do kontynuowania już rozpoczętej współpracy. Ograniczenie rotacji wśród personelu (w tym także Współpracowników) powoduje zaś istotną redukcję kosztów poszukiwania, rekrutacji oraz wdrażania nowych członków Personelu.
Współpracownicy nie są klientami Wnioskodawcy. Ponoszone wydatki nie będą miały zatem na celu kreowania pozytywnego wizerunku Wnioskodawcy w perspektywie jego klientów. Opisane wyżej świadczenia nie służą też kreowaniu pozytywnego wizerunku Wnioskodawcy u jego Współpracowników - stanowią bowiem standard rynkowy w branży, w której Spółka działa. Brak poniesienia takich wydatków przez Wnioskodawcę negatywnie wpłynie na jego konkurencyjność w zakresie możliwości pozyskania odpowiednio wykwalifikowanego personelu (Współpracownicy zdecydują się na współpracę z przedsiębiorstwami konkurencyjnymi, oferującymi takie lub podobne do opisanych wyżej benefity pozapłacowe), co w rezultacie uniemożliwi prawidłową obsługę klientów. Wykwalifikowani Współpracownicy nie tylko są w stanie zabezpieczyć obecne źródło dochodów Wnioskodawcy, ale także pozyskać przyszłe kontrakty i zamówienia. Zabezpieczyć źródło dochodu.
Wskazane wyżej karty sportowe i ubezpieczenia zdrowotne oferowane są na rynku w różnych wariantach. Niektóre warianty takich usług polegają m.in. na możliwości objęcia swoim zakresem także członków rodziny lub inne bliskie osoby - na warunkach wskazanych przez dostawcę danego rozwiązania. Możliwość skorzystania z takiej oferty bez dodatkowych opłat (tj. w ramach uzyskiwanego od wnioskodawcy Wynagrodzenia) stanowi istotny element (czy też nawet warunek) decyzji o podjęciu współpracy z Wnioskodawcą dla części jego Współpracowników, zwłaszcza cenionych na rynku specjalistów, których usługi są dla Wnioskodawcy kluczowe.
W uzupełnieniu wniosku z 4 września 2025 r. w odpowiedzi na pytania przedstawione w wezwaniu wskazali Państwo:
1. czy Współpracownicy muszą spełnić jakiekolwiek warunki, aby otrzymać dany benefit? Jeżeli tak, to jakie?
Odp.: Współpracownicy by otrzymać dany benefit muszą mieć aktualnie zawartą z Wnioskodawcą umowę o współpracy. Wnioskodawca nie przewiduje konieczności spełnienia dodatkowych warunków celem otrzymania opisanych we wniosków benefitów.
2. na kogo będzie wystawiona polisa ubezpieczeniowa, na Wnioskodawcę czy na Współpracownika? W przypadku objęcia ubezpieczeniem członka rodziny lub innej osoby wskazanej przez Współpracownika, to proszę wskazać na kogo będzie wystawiona polisa ubezpieczeniowa? Na Wnioskodawcę, Współpracownika czy na członka rodziny/inną osobę wskazaną przez Współpracownika?
Odp.: Polisa ubezpieczeniowa wystawiana będzie na Wnioskodawcę (ubezpieczający). Ubezpieczonym będzie Współpracownik lub osoba przez niego wskazana.
3. kto będzie ponosił ciężar ekonomiczny benefitów dla członków rodziny Współpracownika lub innych osób przez niego wskazanych?
Odp.: Ciężar ekonomiczny benefitów dla członków rodziny Współpracownika lub innych wskazanych przez niego osób ponosić będzie Wnioskodawca.
4. jaki jest jednoznaczny związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami poniesionymi przez Państwa na pozapłacowe (niepieniężne) elementy wypłacanego Współpracownikom wynagrodzenia (np. karty Multisport, ubezpieczenia na życie/zdrowie) w części dotyczącej rodziny Współpracownika i innych wskazanych przez niego osób, o których mowa we wniosku, a osiągnięciem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów Wnioskodawcy w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą?
Odp.: Wnioskodawca wskazuje, na związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami ponoszonymi na świadczenia pozapłacowe, których beneficjentami są rodziny Współpracowników (lub inne osoby przez nich wskazane - zgodnie z warunkami i regulaminami dostawców świadczeń) a osiąganiem przychodów lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Opisany związek polega na tym, że zapewnienie takich świadczeń pozwala Wnioskodawcy podejmować i utrzymywać współpracę z wysoko wykwalifikowanymi specjalistami, co jest kluczowe dla realizacji działalności gospodarczej Spółki. Rezygnacja z finansowania świadczeń pozapłacowych dla członków rodzin lub osób wskazanych przez Współpracowników groziłaby utratą możliwości współpracy z takimi osobami (rezygnacją przez nie z usług świadczonych na rzecz Spółki), a w konsekwencji konkurencyjności i zdolności Wnioskodawcy do generowania przychodów w zadowalającym zakresie. Wydatki te służą także zabezpieczeniu źródła przychodów przez ograniczenie ryzyka odpływu specjalistów do konkurencji oraz zapewnienie stabilności współpracy z kluczowymi Współpracownikami. Utrata możliwości współpracy z wysoko wykwalifikowanymi specjalistami doprowadziłaby do braku możliwości przyjmowania przez Wnioskodawcę przynajmniej części zleceń lub konieczności rezygnacji z części zleceń realizowanych obecnie. Wnioskodawca wskazuje przy tym, że zapewnienie takich świadczeń (także wobec rodziny lub ww. innych osób) stanowi warunek podjęcia współpracy przez wysoko cenionych na rynku specjalistów.
Pytania
1. Czy Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na finansowanie lub współfinansowanie świadczeń pozapłacowych, opisanych w pkt 1 zdarzenia przyszłego w części, w jakiej nie zostały jej one zwrócone przez Współpracownika?
2. Czy Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na finansowanie lub współfinansowanie świadczeń pozapłacowych, opisanych w pkt 1 również w sytuacji, w której świadczenia te obejmują także rodzinę Współpracownika lub inne wskazane przez niego osoby?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad. 1
Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na finansowanie lub współfinansowanie świadczeń pozapłacowych, opisanych w pkt 1 stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego) w części, w jakiej nie zostały jej one zwrócone przez Współpracownika.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm. - winno być: t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej jako: „ustawa o CIT”) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do pomniejszenia przychodów podatkowych o wszelkie wydatki, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy. Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ww. ustawy, o którym mowa powyżej, ma charakter zamknięty.
Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:
- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
- został właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków, wskazanych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.
Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”.
Możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest zatem od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.
W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów. Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:
a) „celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,
b) „zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast
c) „zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.
Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.
Podsumowując, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że z uwagi na potrzeby Wnioskodawcy związane z koniecznością zapewnienia możliwości współpracy z cenionymi, wykwalifikowanymi specjalistami w zakresie wynikającym z prowadzonej przez Spółkę działalności, Spółka ponosi koszty wynikające ze współfinansowania lub finansowania świadczeń pozapłacowych. Spółka ma interes gospodarczy w tym, by Współpracownicy mogli uzyskiwać świadczenia podobne do oferowanych na rynku przez jej konkurencję lub nawet je przewyższające, jak też żeby istniały dodatkowe argumenty przemawiające z jednej strony za nawiązaniem współpracy ze Spółką, z drugiej zaś przeciwko rozwiązaniu współpracy już zainicjowanej. Wnioskodawca nie może odstąpić od przyszłego współfinansowania i finansowania opisanych świadczeń, ponieważ są one rynkowym standardem, w tym u przedsiębiorstw konkurencyjnych. Odstąpienie doprowadziłoby do obniżenia konkurencyjności Wnioskodawcy jako zleceniodawcy, a w konsekwencji do utraty części wykwalifikowanych Współpracowników. Powyższe znacząco utrudniłoby lub nawet w dalszej perspektywie uniemożliwiłoby działalność zarobkową Spółki. Nadmienić należy, że Współpracownicy są w sposób stały związani ze Spółką - zawierane są z nimi Umowy, w których co do zasady zawarty jest również zakaz świadczenia usług dla podmiotów prowadzących wobec Spółki działalność konkurencyjną.
Reasumując powyższe w ocenie Spółki należy stwierdzić, że opisane wyżej wydatki w części, w jakiej nie są Spółce zwracane przez Współpracowników (tj. w części stanowiącej różnicę pomiędzy kosztem zakupu a kosztem sprzedaży karty sportowej oraz w całości kosztu podstawowego pakietu ubezpieczenia zdrowotnego i w całości ubezpieczenia na życie), stanowią koszt uzyskania przychodów Spółki. Istnieje bowiem związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ponoszonymi przez Wnioskodawcę wydatkami, a prowadzoną działalnością gospodarczą (powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu i zabezpieczenia źródła przychodów) i koszty te nie są objęte dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
Wydatki te są bowiem:
- poniesione przez podatnika (Spółkę),
- definitywne (rzeczywiste),
- pozostające w związku z prowadzoną przez podatnika (Spółkę) działalnością gospodarczą,
- poniesione w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub mogą mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
- właściwie udokumentowane,
- nie znajdują się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy.
Wnioskodawca wskazuje na jednoznaczny związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami ponoszonymi na pozapłacowe (niepieniężne) elementy wynagrodzenia Współpracowników a osiąganiem przychodów lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Opisany związek polega na tym, że zapewnienie takich świadczeń pozwala Wnioskodawcy podejmować i utrzymywać współpracę z wysoko wykwalifikowanymi specjalistami, co jest kluczowe dla realizacji działalności gospodarczej Spółki. Rezygnacja z finansowania świadczeń pozapłacowych groziłaby utratą możliwości współpracy z takimi osobami (rezygnacją przez nie z usług świadczonych na rzecz Spółki), a w konsekwencji konkurencyjności i zdolności Wnioskodawcy do generowania przychodów w zadowalającym zakresie. Wydatki te służą także zabezpieczeniu źródła przychodów przez ograniczenie ryzyka odpływu specjalistów do konkurencji oraz zapewnienie stabilności współpracy z kluczowymi Współpracownikami. Utrata możliwości współpracy z wysoko wykwalifikowanymi specjalistami doprowadziłaby do braku możliwości przyjmowania przez Wnioskodawcę przynajmniej części zleceń lub konieczności rezygnacji z części zleceń realizowanych obecnie.
Ad. 2 (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 4 września 2025 r.)
Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na finansowanie lub współfinansowanie świadczeń pozapłacowych, opisanych w pkt 1 (w szczególności karty sportowe, prywatne ubezpieczenie zdrowotne) również w sytuacji, w której świadczenia te obejmują także rodzinę Współpracownika lub inne wskazane przez niego osoby.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do pomniejszenia przychodów podatkowych o wszelkie wydatki, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy. Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ww. ustawy, o którym mowa powyżej, ma charakter zamknięty.
Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:
- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
- został właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków, wskazanych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.
Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”.
Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.
W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.
Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:
a) „celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,
b) „zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast
c) „zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.
Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.
Podsumowując, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
Z przedstawionego w uzupełnionym wniosku opisu stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego) wynika, że z uwagi na potrzeby Wnioskodawcy związane z koniecznością zapewnienia możliwości współpracy z cenionymi, wykwalifikowanymi specjalistami w zakresie wynikającym z prowadzonej przez Spółkę działalności, Spółka ponosi koszty wynikające ze współfinansowania lub finansowania świadczeń pozapłacowych, w tym realizowanych na rzecz rodzin lub innych osób wskazanych przez Współpracowników. Możliwość objęcia korzyściami wynikającymi ze świadczeń pozapłacowych Współpracownika także wskazanych przez niego innych osób (na zasadach wynikających z regulaminów dostawców danych rozwiązań -pakietów medycznych lub kart sportowych) jest istotna dla specjalistów współpracujących z Wnioskodawcą. Współpraca z takimi specjalistami, na stosunkowo wąskim rynku usług kreatywnych, stanowi dla Wnioskodawcy warunek efektywnego prowadzenia własnej działalności gospodarczej.
Spółka ma zatem interes gospodarczy w tym, by w sytuacjach, w których Współpracownik wskazuje na potrzebę zapewnienia takich świadczeń rodzinie lub wskazanym przez niego osobom, osoby te mogły takie świadczenia finansowane przez Wnioskodawcę uzyskiwać. Wnioskodawca nie może odstąpić od przyszłego współfinansowania i finansowania opisanych świadczeń, ponieważ są one rynkowym standardem w odniesieniu w szczególności do wysokiej klasy specjalistów, w tym u przedsiębiorstw konkurencyjnych. Odstąpienie doprowadziłoby do obniżenia konkurencyjności Wnioskodawcy jako zleceniodawcy, a w konsekwencji do utraty części wysoko wykwalifikowanych Współpracowników. Powyższe znacząco utrudniłoby lub nawet w dalszej perspektywie uniemożliwiłoby działalność zarobkową Spółki. Nadmienić należy, że Współpracownicy są w sposób stały związani ze Spółką - zawierane są z nimi Umowy, w których co do zasady zawarty jest również zakaz świadczenia usług dla podmiotów prowadzących wobec Spółki działalność konkurencyjną.
Reasumując powyższe, w ocenie Spółki należy stwierdzić, że opisane wyżej wydatki także w odniesieniu do rodzin Współpracowników i innych wskazanych przez nich osób stanowią koszt uzyskania przychodów Spółki. Istnieje bowiem związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ponoszonymi przez Wnioskodawcę wydatkami, a prowadzoną działalnością gospodarczą (powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu i zabezpieczenia źródła przychodów) i koszty te nie są objęte dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
Wydatki te są bowiem:
- poniesione przez podatnika (Spółkę),
- definitywne (rzeczywiste),
- pozostające w związku z prowadzoną przez podatnika (Spółkę) działalnością gospodarczą,
- poniesione w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub mogą mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
- właściwie udokumentowane,
- nie znajdują się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy.
Wnioskodawca wskazuje zatem na jednoznaczny związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami ponoszonymi na opisane wyżej świadczenia a osiąganiem przychodów lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Opisany związek polega na tym, że zapewnienie takich świadczeń pozwala Wnioskodawcy podejmować i utrzymywać współpracę z wysoko wykwalifikowanymi specjalistami, co jest kluczowe dla realizacji działalności gospodarczej Spółki. Rezygnacja z finansowania świadczeń pozapłacowych dla członków rodzin lub osób wskazanych przez Współpracowników groziłaby utratą możliwości współpracy z takimi osobami (rezygnacją przez nie z usług świadczonych na rzecz Spółki), a w konsekwencji konkurencyjności i zdolności Wnioskodawcy do generowania przychodów w zadowalającym zakresie. Wydatki te służą także zabezpieczeniu źródła przychodów przez ograniczenie ryzyka odpływu specjalistów do konkurencji oraz zapewnienie stabilności współpracy z kluczowymi Współpracownikami. Utrata możliwości współpracy z wysoko wykwalifikowanymi specjalistami doprowadziłaby do braku możliwości przyjmowania przez Wnioskodawcę przynajmniej części zleceń lub konieczności rezygnacji z części zleceń realizowanych obecnie.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.
Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.
W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:
- wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
- został właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.
Art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, co oznacza, że każdy koszt dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na tej liście nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.
Jednocześnie podkreślić należy, że nieujęcie danego wydatku w katalogu kosztów niepotrącalnych, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie oznacza automatycznie, że inne koszty w nim niewymienione, tymi kosztami mogą być. W takim przypadku należy bowiem badać, czy dany koszt poniesiony został w celu uzyskania przychodu (zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu).
Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. - w pkt 28 tego przepisu - koszty reprezentacji.
Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.
Nadmienić należy, że za koszty reprezentacji uważa się wydatki ponoszone na budowanie określonego wizerunku Spółki w oczach jej potencjalnych lub obecnych kontrahentów.
Wskazać należy, że uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.
Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien więc wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym. W tym celu każdorazowo wymagana jest ocena istnienia związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.
Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu wynika, że Spółka zatrudnia pracowników na podstawie umów o pracę oraz współpracuje z innymi przedsiębiorcami działającymi na zasadzie tzw. samozatrudnienia - w modelu B2B. Z uwagi na potrzeby Spółki związane ze świadczeniem usług na rzecz jej klientów, zachodzi konieczność pozyskiwania do współpracy specjalistów, w tym pracujących kreatywnie w zakresie wyżej wymienionych usług (co do zasady współpraca taka połączona jest z zakazem świadczenia usług na rzecz podmiotów konkurencyjnych). Aktualny standard rynkowy wymaga oferowania Współpracownikom nie tylko konkurencyjnego wynagrodzenia, ale też dodatkowych świadczeń o charakterze pozapłacowym. Świadczenia takie są cenione przez Współpracowników i oferowane przez inne, działające na rynku podmioty, prowadzące względem Spółki działalność konkurencyjną. Współpracownicy częstokroć uzależniają podjęcie współpracy na oferowanych warunkach od zapewnienia określonych świadczeń pozapłacowych, przyjmując ich ofertę za oczywisty wymóg rynkowy, zaś ich ofertę traktując jako element konkurencji pomiędzy kontrahentami proponującymi im współpracę. Powyższe elementy wynagrodzenia Współpracowników będą stanowiły dodatkowy, niepieniężny element wynagrodzenia Współpracowników za świadczone przez nich usługi. Fakt poniesienia przez Spółkę wydatków z ww. tytułu nie będzie miał wpływu na wysokość wynagrodzenia wypłaconego Współpracownikom w formie pieniężnej.
Z uwagi na powyższe Spółka będzie oferowała Współpracownikom świadczenia o charakterze dodatkowym w stosunku do wypłacanego wynagrodzenia, w szczególności:
a. możliwość zakupu na preferencyjnych warunkach karty sportowej („Multisport”) umożliwiającej wstęp do wybranych obiektów sportowych - karty takie będą nabywane przez Spółkę, a następnie sprzedawane po cenie niższej lub udostępniane nieodpłatnie (w zależności od warunków umowy, wynegocjowanych przez daną osobę) na rzecz Współpracowników,
b. prywatne ubezpieczenie zdrowotne finansowane przez Spółkę,
c. możliwość objęcia wieloletnich (co najmniej 5 lat współpracy) Współpracowników polisą ubezpieczeniową na życie finansowaną w 100% przez Spółkę.
Polisa ubezpieczeniowa wystawiana będzie na Spółkę (ubezpieczający). Ubezpieczonym będzie Współpracownik lub osoba przez niego wskazana.
Ciężar ekonomiczny benefitów dla członków rodziny Współpracownika lub innych wskazanych przez niego osób ponosić będzie Spółka.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy:
- Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na finansowanie lub współfinansowanie świadczeń pozapłacowych, opisanych w pkt 1 zdarzenia przyszłego w części, w jakiej nie zostały jej one zwrócone przez Współpracownika;
- Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na finansowanie lub współfinansowanie świadczeń pozapłacowych, opisanych w pkt 1 również w sytuacji, w której świadczenia te obejmują także rodzinę Współpracownika lub inne wskazane przez niego osoby.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości, stwierdzić należy, że wydatki poniesione na finansowanie lub współfinansowanie ww. świadczeń pozapłacowych niezależnie od tego czy obejmują Współpracownika czy też jego rodzinę bądź inne wskazane przez niego osoby, są nie tylko celowe, ale też niezbędne oraz racjonalnie i gospodarczo uzasadnione.
Wskazują Państwo, że przekazywanie benefitów, o których mowa we wniosku, skutkować będzie nie tylko uatrakcyjnieniem oferty Spółki jako zleceniodawcy, ale też poprawą samopoczucia i zwiększeniem wydajności Współpracowników. Z perspektywy Spółki istotne jest również, że osoby te, bez nadmiernych nakładów czasowych, będą mogły w sytuacjach tego wymagających jak najszybciej skorzystać z opieki medycznej i - nawet w przypadku pogorszenia stanu zdrowia - szybciej wrócić do świadczenia usług (w tym realizacji projektów, w które będą zaangażowane). Zapewnienie ww. świadczeń przez Spółkę ma pozwolić także Współpracownikom w większym stopniu skupić się na realizacji usług (ograniczając m.in. konieczność działań związanych z indywidualnym wyborem analogicznych do oferowanych świadczeń na rynku), a także motywować do kontynuowania już rozpoczętej współpracy. Ograniczenie rotacji wśród personelu (w tym także Współpracowników) powoduje zaś istotną redukcję kosztów poszukiwania, rekrutacji oraz wdrażania nowych członków Personelu.
Współpracownicy nie są klientami Spółki. Ponoszone wydatki nie będą miały zatem na celu kreowania pozytywnego wizerunku spółki w perspektywie jego klientów. Opisane wyżej świadczenia nie służą też kreowaniu pozytywnego wizerunku Spółki u jego Współpracowników - stanowią bowiem standard rynkowy w branży, w której Spółka działa.
Co istotne - jak wskazują Państwo we wniosku - brak poniesienia takich wydatków przez Spółkę negatywnie wpłynie na jego konkurencyjność w zakresie możliwości pozyskania odpowiednio wykwalifikowanego personelu (Współpracownicy zdecydują się na współpracę z przedsiębiorstwami konkurencyjnymi, oferującymi takie lub podobne do opisanych wyżej benefity pozapłacowe), co w rezultacie uniemożliwi prawidłową obsługę klientów. Wykwalifikowani Współpracownicy nie tylko są w stanie zabezpieczyć obecne źródło dochodów Spółki, ale także pozyskać przyszłe kontrakty i zamówienia. Zabezpieczyć źródło dochodu.
Wskazane wyżej karty sportowe i ubezpieczenia zdrowotne oferowane są na rynku w różnych wariantach. Niektóre warianty takich usług polegają m.in. na możliwości objęcia swoim zakresem także członków rodziny lub inne bliskie osoby - na warunkach wskazanych przez dostawcę danego rozwiązania. Możliwość skorzystania z takiej oferty bez dodatkowych opłat (tj. w ramach uzyskiwanego od wnioskodawcy wynagrodzenia) stanowi istotny element (czy też nawet warunek) decyzji o podjęciu współpracy ze Spółką dla części jej Współpracowników, zwłaszcza cenionych na rynku specjalistów, których usługi są dla Spółki kluczowe.
Ponadto, w odniesieniu do wydatków poniesionych na finansowanie lub współfinansowanie świadczeń pozapłacowych, o których mowa we wniosku w sytuacji, gdy świadczenia te obejmują także rodzinę Współpracownika lub inne wskazane przez niego osoby, w uzupełnieniu wniosku, wskazują Państwo, na związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami ponoszonymi na świadczenia pozapłacowe, których beneficjentami są rodziny Współpracowników (lub inne osoby przez nich wskazane - zgodnie z warunkami i regulaminami dostawców świadczeń) a osiąganiem przychodów lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Opisany związek polega na tym, że zapewnienie takich świadczeń pozwala Spółce podejmować i utrzymywać współpracę z wysoko wykwalifikowanymi specjalistami, co jest kluczowe dla realizacji działalności gospodarczej Spółki. Rezygnacja z finansowania świadczeń pozapłacowych dla członków rodzin lub osób wskazanych przez Współpracowników groziłaby utratą możliwości współpracy z takimi osobami (rezygnacją przez nie z usług świadczonych na rzecz Spółki), a w konsekwencji konkurencyjności i zdolności Spółki do generowania przychodów w zadowalającym zakresie. Wydatki te służą także zabezpieczeniu źródła przychodów przez ograniczenie ryzyka odpływu specjalistów do konkurencji oraz zapewnienie stabilności współpracy z kluczowymi Współpracownikami. Utrata możliwości współpracy z wysoko wykwalifikowanymi specjalistami doprowadziłaby do braku możliwości przyjmowania przez Spółkę przynajmniej części zleceń lub konieczności rezygnacji z części zleceń realizowanych obecnie.
Biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia, stwierdzić należy, że mają Państwo prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zarówno wydatki poniesione na finansowanie lub współfinansowanie świadczeń pozapłacowych, opisanych w pkt 1 zdarzenia przyszłego w części, w jakiej nie zostały jej one zwrócone przez Współpracownika jak również w sytuacji, w której świadczenia te obejmują także rodzinę Współpracownika lub inne wskazane przez niego osoby. Powyższe wynika z faktu, iż z przedstawionych przez Państwa informacji zawartych we wniosku oraz jego uzupełnieniu jasno wynika, że istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ww. wydatkami, a osiągnięciem przez Spółkę przychodów i zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła.
Ponadto, jak wskazali Państwo w uzupełnieniu wniosku, Współpracownicy by otrzymać dany benefit muszą mieć aktualnie zawartą ze Spółką umowę o współpracy. Spółka nie przewiduje konieczności spełnienia dodatkowych warunków celem otrzymania opisanych we wniosków benefitów. Ponadto, jak wskazali Państwo, zapewnienie takich świadczeń (także wobec rodziny lub ww. innych osób) stanowi warunek podjęcia współpracy przez wysoko cenionych na rynku specjalistów.
Mając powyższe na względzie stwierdzić zatem należy, że Państwa stanowisko, w zakresie ustalenia, czy:
- Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na finansowanie lub współfinansowanie świadczeń pozapłacowych, opisanych w pkt 1 zdarzenia przyszłego w części, w jakiej nie zostały jej one zwrócone przez Współpracownika - jest prawidłowe;
- Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na finansowanie lub współfinansowanie świadczeń pozapłacowych, opisanych w pkt 1 również w sytuacji, w której świadczenia te obejmują także rodzinę Współpracownika lub inne wskazane przez niego osoby - jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).
Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
