Interpretacja indywidualna z dnia 16 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.388.2025.1.EWJ

Interpretacja indywidualna

- stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

(…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (…) spółka komandytowa (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest spółką komandytową, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278 ze zm.; dalej: ustawa o CIT) spółka podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Spółka prowadzi działalność nieprzerwanie od (…) 2013 r. Rok podatkowy Spółki jest zgodny z rokiem kalendarzowym.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest (…). Wnioskodawca zajmuje się także (…).

Spółka podlega opodatkowaniu podatkiem, o którym mowa w art. 24b ustawy o CIT (dalej: podatek od przychodów z budynków).

Wnioskodawca w 2023 roku osiągnął dochód, który został prawidłowo wykazany w zeznaniu podatkowym złożonym w 2024 roku. Tym samym, Wnioskodawca spełnił podstawowy warunek uprawniający do wyboru uproszczonej formy wpłacania zaliczek, określony w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT w roku 2025.

W związku z powyższym, Wnioskodawca zdecydował się na zastosowanie uproszczonej formy wpłacania zaliczek w 2025 roku, a stosowna informacja zostanie przekazana w deklaracji rocznej CIT-8 za 2025 rok, zgodnie z wymogiem określonym w art. 25 ust. 7a ustawy o CIT.

Spółka jest zobowiązana do uiszczania podatku od przychodów z budynków za każdy miesiąc 2025 roku. Wartość podatku od przychodów z budynków, obliczana zgodnie z art. 24b ust. 9 ustawy o CIT, do momentu złożenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, przewyższa w każdym miesiącu wartość należnej zaliczki na CIT, ustalonej zgodnie z art. 25 ust. 6 ustawy o CIT (czyli na podstawie podatku zapłaconego w 2023 roku w wysokości 1/12 kwoty rocznego zobowiązania podatkowego). W związku z tym Spółka dokonuje wpłat tego podatku za każdy miesiąc, gdyż nie może skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 24b ust. 13 ustawy o CIT.

Ze względu na to, że wartość podatku od przychodów z budynków, do momentu złożenia niniejszego wniosku, przewyższała w każdym miesiącu wartość należnej uproszczonej zaliczki na CIT, ustalonej na podstawie art. 25 ust. 6 ustawy o CIT, Wnioskodawca nie dokonywał dwóch oddzielnych wpłat tj. pierwszej tytułem uproszczonej zaliczki na CIT oraz drugiej tytułem podatku od przychodów z budynków.

Wnioskodawca dokonywał jednej wpłaty z zastosowaniem symbolu podatku CIT-8 oraz identyfikatorem zobowiązania: podatek od przychodów z budynków lub art. 24b ustawy o CIT, w wartości odpowiadającej sumie 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu za 2023 r. oraz skalkulowanemu za dany miesiąc podatkowi od przychodów z budynków, w nadwyżce ponad wartość 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu za 2023 r.

W 2025 roku Spółka dokonuje wpłat należności podatkowych na mikrorachunek podatkowy. Spółka dokonała pierwszej wpłaty - za miesiąc styczeń 2025 r. w terminie (tj. do 20.02.2025 r.) - wpłata obejmowała sumę 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu za 2023 r. oraz skalkulowanego za dany miesiąc podatku od przychodów z budynków w nadwyżce ponad wartość 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu za 2023 r. i została dokonana jednym przelewem z symbolem formularza „CIT-8” oraz identyfikatorem zobowiązania wskazującym na art. 24b ustawy o CIT.

Wpłaty są realizowane z zastosowaniem symbolu formularza właściwego dla podatku dochodowego od osób prawnych (CIT-8). Spółka jako „identyfikator zobowiązania” wskazuje podatek od przychodów z budynków (art. 24b ustawy o CIT).

W świetle powyższych okoliczności Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy:

- dokonanie wpłaty uproszczonej zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych w formie jednej łącznej wpłaty obejmującej również podatek od przychodów z budynków, o którym mowa w art. 24b ustawy o CIT, z zastosowaniem symbolu podatku CIT-8 oraz identyfikatora zobowiązania wskazującego na art. 24b ustawy o CIT, oznaczać będzie, że Wnioskodawca prawidłowo dokonał wyboru uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, o której mowa w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT;

- dokonanie wpłaty uproszczonej zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych po ustawowym terminie, ale wraz z należnymi odsetkami za zwłokę będzie oznaczać, że Wnioskodawca utraci z tym momentem możliwość stosowania uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, o której mowa w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT;

- sytuacja, gdy kwota podatku od przychodów z budynków do zapłaty za dany miesiąc jest wyższa od zaliczki na podatek CIT wpłacanej w uproszczonej formie, na podstawie art. 25 ust. 6 ustawy o CIT, powoduje, że po stronie Wnioskodawcy nie występuje konieczność zapłaty zaliczki na podatek CIT w uproszczonej formie i jednocześnie skuteczny jest wybór uproszczonej formy wpłacania zaliczek poprzez wpłacanie podatku od przychodów z budynków, którego wysokość jest wyższa od zaliczki na podatek CIT wpłacanej w uproszczonej formie;

- w przypadku, gdy we wrześniu 2025 r. Spółka dokona zapłaty zaliczek uproszczonych za wrzesień, październik, listopad i grudzień 2025 r., w formie jednego polecenia przelewu, a zatem nie będzie za te miesiące dokonywała odrębnych wpłat w poszczególnych miesiącach po nich następujących, spowoduje, że Spółka nie utraci prawa do stosowania tej formy wpłacania zaliczek.

Pytania

 1. Czy dokonanie wpłaty uproszczonej zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych w sposób opisany w stanie faktycznym, tj. w formie jednej łącznej wpłaty obejmującej również podatek od przychodów z budynków, o którym mowa w art. 24b ustawy o CIT, z zastosowaniem symbolu podatku CIT-8 oraz identyfikatora zobowiązania wskazującego na art. 24b ustawy o CIT, oznaczać będzie, że Wnioskodawca prawidłowo dokonał wyboru uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, o której mowa w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT?

 2. Czy dokonanie wpłaty uproszczonej zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych w trakcie roku podatkowego po ustawowym terminie, tj. zapłata w listopadzie 2025 r. zaliczki za wrzesień 2025 r., która winna być wpłacona do dnia 20 października 2025 r., ale wraz z należnymi odsetkami za zwłokę, będzie oznaczać, że Wnioskodawca utraci z tym momentem możliwość stosowania uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, o której mowa w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT?

 3. Czy w związku z art. 24b ust. 12 ustawy o CIT, przewidującym odliczenie od zaliczki na podatek CIT kwoty zapłaconego za dany miesiąc podatku od przychodów z budynków, sytuacja gdy kwota podatku od przychodów z budynków do zapłaty za dany miesiąc jest wyższa od zaliczki na podatek CIT wpłacanej w uproszczonej formie, na podstawie art. 25 ust. 6 ustawy o CIT (przykładowo: kwota podatku od przychodów z budynków wynosi 3000 zł, a uproszczona zaliczka na podatek CIT wynosi 1000 zł), powoduje, że po stronie Wnioskodawcy nie występuje konieczność zapłaty zaliczki na podatek CIT w uproszczonej formie i jednocześnie skuteczny jest wybór uproszczonej formy wpłacania zaliczek poprzez wpłacanie podatku od przychodów z budynków, którego wysokość jest wyższa od zaliczki na podatek CIT wpłacanej w uproszczonej formie?

 4. Czy w przypadku, gdy we wrześniu 2025 r. Spółka dokona zapłaty zaliczek uproszczonych za wrzesień, październik, listopad i grudzień 2025 r., w formie jednego polecenia przelewu, a zatem nie będzie za te miesiące dokonywała odrębnych wpłat w poszczególnych miesiącach po nich następujących, spowoduje, że Spółka nie utraci prawa do stosowania tej formy wpłacania zaliczek?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonanie wpłaty uproszczonej zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych w sposób opisany w stanie faktycznym, tj. w formie jednej łącznej wpłaty obejmującej również podatek od przychodów z budynków, o którym mowa w art. 24b ustawy o CIT, z zastosowaniem symbolu podatku CIT-8 oraz identyfikatora zobowiązania wskazującego na art. 24b ustawy o CIT, oznaczać będzie, że Wnioskodawca prawidłowo dokonał wyboru uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, o której mowa w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT.

Ad. 2.

W ocenie Wnioskodawcy, dokonanie wpłaty uproszczonej zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych po ustawowym terminie, tj. zapłata w listopadzie 2025 r. zaliczki za wrzesień 2025 r., która winna być wpłacona do dnia 20 października 2025 r., ale wraz z należnymi odsetkami za zwłokę będzie oznaczać, że Wnioskodawca utraci z tym momentem możliwość stosowania uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, o której mowa w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z art. 24b ust. 12 ustawy o CIT, przewidującym odliczenie od zaliczki na podatek CIT kwoty zapłaconego za dany miesiąc podatku od przychodów z budynków, sytuacja gdy kwota podatku od przychodów z budynków do zapłaty za dany miesiąc jest wyższa od zaliczki na podatek CIT wpłacanej w uproszczonej formie, na podstawie art. 25 ust. 6 ustawy o CIT (przykładowo: kwota podatku od przychodów z budynków wynosi 3000 zł, a uproszczona zaliczka na podatek CIT wynosi 1000 zł), powoduje, że po stronie Wnioskodawcy nie występuje konieczność zapłaty zaliczki na podatek CIT w uproszczonej formie i jednocześnie skuteczny jest wybór uproszczonej formy wpłacania zaliczek poprzez wpłacanie podatku od przychodów z budynków, którego wysokość jest wyższa od zaliczki na podatek CIT wpłacanej w uproszczonej formie.

Ad. 4.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku, gdy we wrześniu 2025 r. Spółka dokona zapłaty zaliczek uproszczonych za wrzesień, październik, listopad i grudzień 2025 r., w formie jednego polecenia przelewu, a zatem nie będzie za te miesiące dokonywała odrębnych wpłat w poszczególnych miesiącach po nich następujących, spowoduje, że Spółka nie utraci prawa do stosowania tej formy wpłacania zaliczek.

Uzasadnienie

Ad. 1.

Na wstępie Wnioskodawca zwraca uwagę, że przepisy prawa podatkowego nie regulują technicznych aspektów w zakresie sposobu wpłacania podatku od przychodów z budynków oraz uproszczonej zaliczki na podatek CIT, w tym również nie nakazują by podatnik dokonywał odrębnie płatności podatku od przychodów z budynków i odrębnie wpłaty uproszczonej zaliczki na podatek CIT. Brak jest również wytycznych dotyczących przypadków, w których zaliczki byłyby wpłacane łącznie z podatkiem od przychodów z budynków. Nie jest jasne czy wystarczającym rozwiązaniem w takiej sytuacji byłoby rozksięgowanie wpłaty przez organ podatkowy, czy też takie działanie mogłoby wpłynąć na możliwość stosowania przez podatnika uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych.

Ponadto, zarówno wpłata uproszczonej zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych jak i wpłata podatku od przychodów z budynków dokonywana jest na ten sam mikrorachunek podatkowy danego podatnika z tym samym symbolem podatku - CIT-8.

Zatem, w przypadku oznaczenia wpłaty symbolem podatku CIT-8 oraz identyfikatorem płatności właściwym dla podatku od przychodów z budynków oraz gdy wpłata zostanie wniesiona na właściwy mikrorachunek podatkowy i w całości pokryje należności - zarówno uproszczonej zaliczki na podatek CIT jak i podatku od przychodów z budynków, nie powinno to wpływać na możliwość stosowania przez podatnika uproszczonej formy wpłacania zaliczek na CIT tym bardziej, że przepisy nie przewidują, by łączna wpłata uproszczonej zaliczki na CIT oraz podatku od przychodów z budynków powodowała utratę możliwości wpłacania zaliczek miesięcznych w uproszczonej formie.

Zdaniem Spółki, sposób realizacji wpłat, mimo braku precyzji w ich oznaczaniu, nie będzie wpływał negatywnie na możliwość dalszego stosowania uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych. Spółka w pełni regulowałaby należności, spełniając w ten sposób przesłanki wynikające z art. 25 ustawy o CIT.

Należy również zwrócić uwagę, że kwoty wpłat w pełni pokryją zarówno podatek od przychodów z budynków, jak i należne zaliczki uproszczone, a w końcowym rozliczeniu rocznym na podatek dochodowy od osób prawnych, zarówno zaliczki należne/zapłacone jak i należny/zapłacony podatek od przychodów z budynków zostaną wykazane w części G formularza CIT-8 i matematycznie rozliczone zostaną składowe (tj. podatek od przychodów z budynków odliczony zostanie od podatku dochodowego od osób prawnych).

Spółka uważa, że dokonywanie wpłat z wykorzystaniem jednego identyfikatora płatności, nie powinno automatycznie prowadzić do pozbawienia prawa do stosowania uproszczonych zaliczek, zwłaszcza gdy wpłaty obejmowałyby zarówno należną zaliczkę, jak i podatek od przychodów z budynków.

Warto podkreślić, że gdyby Spółka dokonywała dwóch oddzielnych wpłat - jednej tytułem zaliczki uproszczonej, a drugiej tytułem podatku od przychodów z budynków w wartości pomniejszonej o wpłaconą uproszczoną zaliczkę na CIT - łączna kwota wpłat byłaby identyczna. Oba zobowiązania są bowiem regulowane na ten sam mikrorachunek podatkowy.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, dokonanie wpłaty uproszczonej zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych w formie jednej łącznej wpłaty obejmującej również podatek od przychodów z budynków, o którym mowa w art. 24b ustawy o CIT oznaczać będzie, że Wnioskodawca prawidłowo dokonał wyboru uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, o której mowa w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a, art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24d i art. 24f, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

W myśl art. 25 ust. 1a ustawy o CIT, zaliczki miesięczne, o których mowa w ust. 1, podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczkę za ostatni miesiąc roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni miesiąc, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 27 ust. 1.

Jak stanowi art. 25 ust. 6 ustawy o CIT, podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w dany roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.

Z powyższego wynika zatem, że zaliczka ustalona w sposób uproszczony jest pochodną uprzednio wykazanego podatku należnego za poprzedni rok podatkowy (ewentualnie dwa lata wstecz). Wysokość ta jest stała i stanowi 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu podatkowym złożonym za poprzedni rok podatkowy i nie zależy od wysokości dochodu ustalonego (narastająco) od początku roku podatkowego, którego uproszczona forma wpłacania zaliczek ma dotyczyć i nie zależy od wysokości zaliczki na podatek dochodowy obliczonej za dany miesiąc.

Stosownie do art. 25 ust. 7 ustawy o CIT, podatnicy, którzy wybrali formę wpłacania zaliczek na zasadach określonych w ust. 6-6b, są obowiązani:

1) (uchylony);

2) stosować tę formę wpłacania zaliczek w całym roku podatkowym;

3) wpłacać zaliczki w terminach określonych w ust. 1a i 2a, uwzględniając zasady wyrażone w tych przepisach;

4) (uchylony);

5) dokonać rozliczenia podatku za rok podatkowy zgodnie z art. 27.

O wyborze formy wpłacania zaliczek według zasad, o których mowa w ust. 6-6b, podatnicy informują w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, składanym za rok podatkowy, w którym wpłacali zaliczki w uproszczonej formie (art. 25 ust. 7a ustawy o CIT).

W myśl art. 27 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d i 1da, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą zapłaconych zaliczek za okres od początku roku.

Podatek dochodowy od osób prawnych odprowadzany jest zaliczkowo, co oznacza, że w trakcie roku podatkowego podatnik w każdym miesiącu obowiązany jest do zapłaty zaliczek na podatek. Ostateczne rozliczenie podatku następuje po zakończeniu roku podatkowego przy jednoczesnym zaliczeniu uiszczonych zaliczek na poczet zobowiązania podatkowego.

Podstawowy sposób ustalania zaliczek na podatek dochodowy został przewidziany w art. 25 ust. 1 ustawy o CIT, polegający na ustalaniu zaliczek rzeczywistych tj. obliczanych na podstawie dochodu do opodatkowania faktycznie uzyskanego od początku danego roku podatkowego. Tego sposobu odprowadzania zaliczek się nie wybiera, co oznacza, że jeśli podatnik nie wybierze innej formy wpłaty zaliczek, ma do niego zastosowanie właśnie ta metoda.

Rozwiązaniem alternatywnym dla zaliczek rzeczywistych są zaliczki w formie uproszczonej.

Zgodnie z zasadami wynikającymi z zacytowanych powyżej przepisów prawa podatkowego, podstawę wyliczenia uproszczonej zaliczki miesięcznej na podatek dochodowy stanowi podatek należny wykazany w zeznaniu o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym CIT-8, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy, a jeżeli w tym zeznaniu podatnik nie wykazał podatku należnego, podatek należny wykazany w zeznaniu poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata.

Jak wynika z art. 25 ust. 7 ustawy o CIT, decyzję o wyborze zaliczek, o których mowa w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT, podejmuje podatnik i jeśli zdecyduje się na odprowadzenie zaliczek w sposób uproszczony, jest obowiązany stosować tę formę wpłacania zaliczek w całym roku podatkowym, a także wpłacać zaliczki w terminach określonych w ust. 1a i 2a, uwzględniając zasady wyrażone w tych przepisach. Raz dokonany wybór wiąże podatnika do końca danego roku podatkowego. Zatem w trakcie roku podatkowego nie ma możliwości zmiany formy opłacania zaliczek.

Z powyższego wynika, że aby można było uznać, że podatnik wybrał odprowadzanie zaliczek w sposób uproszczony, jego wybór powinien być potwierdzony wpłatami w terminie określonym w art. 25 ust. 1a ustawy o CIT, czyli do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.

Zatem najpierw podatnik wpłacając zaliczki w ustawowym terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni (art. 25 ust. 1a ustawy o CIT) wybiera ich formę podstawową lub uproszczoną, a następnie składając zeznanie za dany rok podatkowy informuje w nim o dokonanym już wyborze.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku dokonania wpłaty uproszczonej zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych po ustawowym terminie, tj. zapłata w listopadzie 2025 r. zaliczki za wrzesień 2025 r., która winna być wpłacona do dnia 20 października 2025 r., ale wraz z należnymi odsetkami za zwłokę oznacza, że Wnioskodawca utracił z tym momentem możliwość stosowania uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, o której mowa w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT.

Analogiczna konkluzja jak powyżej płynie z wydanej Spółce interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0111-KDIB1-2.4010.274.2025.1.AK z dnia 1 lipca 2025 r.

Ad. 3.

Zgodnie z art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, który:

1) stanowi własność albo współwłasność podatnika,

2)został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,

3)jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

- zwany dalej „podatkiem od przychodów z budynków”, wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.

Podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać podatek od przychodów z budynków i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek. Jeżeli podatnik przed upływem terminu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, złoży zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, podatek od przychodów z budynków za ostatni miesiąc roku podatkowego wpłaca nie później niż w terminie złożenia tego zeznania (art. 24b ust. 11 ustawy o CIT).

Jak stanowi art. 24b ust. 12 ustawy o CIT, kwotę zapłaconego za dany miesiąc podatku od przychodów z budynków podatnicy odliczają od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25. W przypadku gdy podatnicy wpłacają zaliczki kwartalne, odliczeniu podlega podatek od przychodów z budynków zapłacony za miesiące przypadające na dany kwartał.

Zgodnie z art. 24b ust. 13 ustawy o CIT, podatnicy mogą nie wpłacać podatku od przychodów z budynków, jeżeli jest on niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25, za dany miesiąc.

Jak Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, podatek od przychodów z budynków przewyższał do momentu złożenia niniejszego wniosku należną zaliczkę uproszczoną, dlatego podatek ten podlegał wpłacie na zasadach określonych w art. 24b ust. 11 ustawy o CIT.

Wnioskodawca dokonywał na mikrorachunek podatkowy jednej wpłaty tytułem podatku od przychodów z budynków, z zastosowaniem symbolu podatku CIT-8 oraz identyfikatora zobowiązania wskazującego na art. 24b ustawy o CIT, która obejmowała zarówno zaliczkę uproszczoną na CIT, jak i podatek od przychodów z budynków, mimo że art. 24b ust. 12 ustawy o CIT pozwala podatnikom odliczyć kwotę zapłaconego podatku od przychodów z budynków od zaliczki na podatek dochodowy.

Odnosząc się do przykładu wskazanego w treści pytania nr 2, tj., gdy kwota podatku od przychodów z budynków wynosi 3000 zł, a uproszczona zaliczka na podatek CIT wynosi 1000 zł, to zdaniem Wnioskodawcy dokonując zapłaty podatku od przychodów z budynków w kwocie 3000 zł i dokonując odliczenia tej kwoty od uproszczonej zaliczki na CIT w kwocie 1000 zł, na Wnioskodawcy nie ciążyłby obowiązek faktycznej zapłaty uproszczonej zaliczki na podatek CIT, stosując odliczenie.

Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawcy, działanie Spółki polegające na braku wpłat uproszczonych zaliczek na CIT, w związku ze stosowaniem wyrażonej w art. 24b ust. 12 ustawy o CIT zasady odliczania kwoty zapłaconego, w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek, podatku od przychodów z budynków od uproszczonej zaliczki na podatek dochodowy, nie spowodowałoby po stronie Wnioskodawcy utraty możliwości stosowania uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek CIT, o wyborze której Wnioskodawca poinformowałby w zeznaniu CIT-8, składanym za 2025 r., stosownie do art. 25 ust. 7a ustawy o CIT.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, w związku z art. 24b ust. 12 ustawy o CIT, przewidującym odliczenie od zaliczki na podatek CIT kwoty zapłaconego za dany miesiąc podatku od przychodów z budynków, sytuacja gdy kwota podatku od przychodów z budynków do zapłaty za dany miesiąc jest wyższa od zaliczki na podatek CIT wpłacanej w uproszczonej formie, na podstawie art. 25 ust. 6 ustawy o CIT (przykładowo: kwota podatku od przychodów z budynków wynosi 3000 zł, a uproszczona zaliczka na podatek CIT wynosi 1000 zł), powoduje, że po stronie Wnioskodawcy nie występuje konieczność zapłaty zaliczki na podatek CIT w uproszczonej formie i jednocześnie skuteczny jest wybór uproszczonej formy wpłacania zaliczek poprzez wpłacanie, w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek, podatku od przychodów z budynków, w wartości odpowiadającej sumie 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy, którego wysokość jest wyższa od zaliczki na podatek CIT wpłacanej w uproszczonej formie.

Ad. 4.

Z przywołanych we wcześniejszej części niniejszego wniosku przepisów art. 25 ust. 1a oraz ust. 7 ustawy o CIT wynika, że podatnicy, którzy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek są obowiązani wpłacać zaliczki w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, a zaliczkę za ostatni miesiąc roku podatkowego w terminie do 20 dnia pierwszego miesiąca następującego roku podatkowego.

Przepisy zatem wskazują, do którego dnia danego miesiąca należy wpłacić zaliczkę uproszczoną za miesiąc poprzedni, ale jednocześnie nie zabraniają podatnikowi dokonania wcześniejszej wpłaty zaliczek na podatek za kolejne miesiące.

Przy wcześniejszej wpłacie uproszczonych zaliczek na podatek CIT za miesiące od września do grudnia 2025 r., zdaniem Wnioskodawcy, spełniony będzie warunek stosowania tej formy wpłacania zaliczek w całym roku podatkowym (art. 25 ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT) oraz dochowany będzie termin ich zapłaty, wynikający z art. 25 ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku, gdy we wrześniu 2025 r. Spółka dokona zapłaty zaliczek uproszczonych za wrzesień, październik, listopad i grudzień 2025 r., w formie jednego polecenia przelewu, a zatem nie będzie za te miesiące dokonywała odrębnych wpłat w poszczególnych miesiącach po nich następujących, spowoduje, że Spółka nie utraci prawa do stosowania tej formy wpłacania zaliczek.

Ocena stanowiska

Stanowisko jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

W myśl art. 25 ust. 1a ustawy o CIT:

Warunki i zasady dotyczące możliwości stosowania przez podatników uproszczonej formy wpłaty zaliczek miesięcznych regulują przepisy art. 25 ust. 6-10 ustawy o CIT.

Stosownie do art. 25 ust. 6 ustawy o CIT:

Z powyższego wynika zatem, że zaliczka ustalona w sposób uproszczony jest pochodną uprzednio wykazanego przychodu należnego za poprzedni rok podatkowy (ew. dwa lata wstecz). Wysokość ta jest stała i stanowi 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu podatkowym złożonym za poprzedni rok podatkowy i nie zależy od wysokości dochodu ustalonego (narastająco) od początku roku podatkowego, którego uproszczona forma wpłacania zaliczek ma dotyczyć i nie zależy od wysokości zaliczki na podatek dochodowy obliczonej za dany miesiąc.

W konsekwencji w 2025 r. podstawą do wyliczenia zaliczek uproszczonych będzie podatek należny za 2023 r. (zeznanie złożone w 2024 r.).

Na podstawie art. 25 ust. 7 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 25 ust. 7a ustawy o CIT:

Art. 27 ust. 1 ustawy o CIT stanowi, że:

Przedmiotem Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności jest kwestia ustalenia, czy dokonanie wpłaty uproszczonej zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych w formie jednej łącznej wpłaty obejmującej również podatek od przychodów z budynków, o którym mowa w art. 24b ustawy o CIT oznacza, że prawidłowo dokonują Państwo wyboru uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, o której mowa w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT.

Wyjaśnić należy, że podatek dochodowy od osób prawnych odprowadzany jest zaliczkowo, co oznacza, że w trakcie roku podatkowego podatnik w każdym miesiącu (kwartale) obowiązany jest do zapłaty zaliczek na podatek. Ostateczne rozliczenie podatku następuje po zakończeniu roku podatkowego przy jednoczesnym zaliczeniu uiszczonych zaliczek na poczet zobowiązania podatkowego.

W tym miejscu należy zauważyć, że podstawowy (domyślny) sposób ustalania zaliczek na podatek dochodowy został przewidziany w przywołanym wcześniej art. 25 ust. 1 ustawy o CIT, polegający na ustalaniu zaliczek rzeczywistych tj. obliczanych na podstawie dochodu do opodatkowania faktycznie uzyskanego od początku danego roku podatkowego. Tego sposobu odprowadzania zaliczek się nie wybiera, co oznacza, że jeśli podatnik nie wybierze innej formy wpłaty zaliczek, ma do niego zastosowanie właśnie ta metoda.

Alternatywą dla zaliczek rzeczywistych, opłacanych kwartalnie lub miesięcznie, są zaliczki w formie uproszczonej.

Zgodnie z zasadami wynikającymi z zacytowanych powyżej przepisów prawa podatkowego, podstawę wyliczenia uproszczonej zaliczki miesięcznej na podatek dochodowy stanowi podatek należny wykazany w zeznaniu o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym CIT-8, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy, a jeżeli w tym zeznaniu podatnik nie wykazał podatku należnego, podatek należny wykazany w zeznaniu poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata.

Z uproszczonej formy wpłacania zaliczek nie mogą skorzystać więc podatnicy, którzy:

- nie wykazali podatku należnego w żadnym z zeznań złożonych w ciągu 2 lat podatkowych, poprzedzających dany rok podatkowy, albo

- rozpoczęli działalność w danym lub poprzednim roku podatkowym.

Z treści powołanego wcześniej art. 25 ust. 6 ustawy o CIT wynika zatem, że wysokość uproszczonych zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych podatnik powinien ustalić na podstawie złożonego zeznania CIT-8 za rok podatkowy poprzedzający rok podatkowy, w którym chce skorzystać z uproszczonej formy, bądź za rok poprzedzający dany rok podatkowy o dwa lata (jeżeli w zeznaniu za rok podatkowy poprzedzający rok podatkowy w którym podatnik zamierza skorzystać z uproszczonej formy wpłacania zaliczek, podatnik nie wykazał podatku należnego).

Zauważyć przy tym należy, że jak wynika z art. 25 ust. 7 ustawy o CIT decyzję o wyborze zaliczek, o których mowa w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT, podejmuje podatnik i jeśli zdecyduje się na odprowadzenie zaliczek w sposób uproszczony, jest obowiązany stosować te formę wpłacania zaliczek w całym roku podatkowym, a także wpłacać zaliczki w terminach określonych w ust. 1a i 2a, uwzględniając zasady wyrażone w tych przepisach. Raz dokonany wybór wiąże podatnika do końca danego roku podatkowego. Zatem w trakcie roku podatkowego nie ma możliwości zmiany formy opłacania zaliczek.

Z powyższego wynika, że aby można było uznać, że podatnik wybrał odprowadzanie zaliczek w sposób uproszczony (który to wybór jak wyżej wskazano wiąże podatnika do końca roku podatkowego), jego wybór powinien być potwierdzony wpłatą zaliczki za pierwszy miesiąc roku podatkowego w terminie określonym w art. 25 ust. 1a ustawy o CIT, czyli do 20 dnia następnego miesiąca.

Zatem najpierw podatnik wpłacając pierwszą zaliczkę w ustawowym terminie do 20 dnia następnego miesiąca (art. 25 ust. 1a ustawy o CIT) wybiera formę zaliczek podstawową lub uproszczoną a następnie składając zeznanie za dany rok podatkowy informuje w nim o dokonanym już wyborze.

Z opisu sprawy wynika, że dokonali Państwo pierwszej wpłaty - za miesiąc styczeń 2025 r. w terminie do 20 lutego 2025 r. - wpłata obejmowała sumę 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu za 2023 r. oraz skalkulowanego za dany miesiąc podatku od przychodów z budynków w nadwyżce ponad wartość 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu za 2023 r. i została dokonana jednym przelewem z symbolem formularza „CIT-8” oraz identyfikatorem zobowiązania wskazującym na art. 24b ustawy o CIT.

Jak wskazano powyżej aby można było uznać, że podatnik wybrał odprowadzanie zaliczek w sposób uproszczony, jego wybór powinien być potwierdzony wpłatą pierwszej zaliczki w terminie określonym w art. 25 ust. 1a ustawy o CIT, czyli do 20 następnego miesiąca.

Z opisu sprawy wynika, że w 2023 roku osiągnęli Państwo dochód, który został prawidłowo wykazany w zeznaniu podatkowym złożonym w 2024 roku. W terminie do 20 lutego 2025 r. dokonali Państwo pierwszej wpłaty za miesiąc styczeń 2025 r. Dokonali Państwo wpłaty uproszczonej zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych w formie jednej łącznej wpłaty obejmującej również podatek od przychodów z budynków, o którym mowa w art. 24b ustawy o CIT, z zastosowaniem symbolu podatku CIT-8 oraz identyfikatora zobowiązania wskazującego na art. 24b ustawy o CIT.

W świetle powyższego, skoro jak wynika z przywołanych wcześniej przepisów, wybór uproszczonej formy wpłacania zaliczek powinien zostać potwierdzony dokonaną wpłatą, a zaliczka została wpłacona przez Państwa do 20 lutego 2025 r. za styczeń 2025 roku to należy uznać, że dokonali Państwo wyboru rozwiązania wskazanego w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT, tj. wpłacania zaliczek w uproszczonej formie.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytanie nr 1 jest prawidłowe

Odnosząc się natomiast do Państwa wątpliwości czy w związku z dokonaniem wpłaty uproszczonej zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych w trakcie roku podatkowego po ustawowym terminie, tj. zapłata w listopadzie 2025 r. zaliczki za wrzesień 2025 r., która winna być wpłacona do dnia 20 października 2025 r., ale wraz z należnymi odsetkami za zwłokę, utracą Państwo z tym momentem możliwość stosowania uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, o której mowa w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT.

Wskazać należy, że przepis art. 25 ust. 7 ustawy o CIT określa warunki (zasady) na jakich podatnik może skorzystać z uproszczonej formy płacenia zaliczek na podatek dochodowy.

W świetle pkt 2 ww. przepisu podatnicy, którzy wybrali formę wpłacania zaliczek na zasadach określonych w ust. 6-6b, są obowiązani stosować tę formę wpłacania zaliczek w całym roku podatkowym.

W związku z powyższym w wyniku wpłaty zaliczki za wrzesień 2025 r. po ustawowym terminie nie utracą Państwo możliwości stosowania uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, o której mowa w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytanie nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do dalszych Państwa wątpliwości zawartych w pytaniu nr 3, tj. uznania czy w przypadku gdy kwota podatku od przychodów z budynków do zapłaty za dany miesiąc jest wyższa od zaliczki na podatek CIT wpłacanej w uproszczonej formie, na podstawie art. 25 ust. 6 ustawy o CIT powoduje, że po Państwa stronie nie występuje konieczność zapłaty zaliczki na podatek CIT w uproszczonej formie i jednocześnie skuteczny jest wybór uproszczonej formy wpłacania zaliczek poprzez wpłacanie podatku od przychodów z budynków, którego wysokość jest wyższa od zaliczki na podatek CIT wpłacanej w uproszczonej formie należy wskazać, że:

Zgodnie art. 24b ust. 1

Podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, który:

1) stanowi własność albo współwłasność podatnika,

2) został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,

3) jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

- zwany dalej „podatkiem od przychodów z budynków”, wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.

Stosownie do art. 24b ust. 9

W myśl art. 24b ust. 12

Stosownie do art. 24b ust. 13

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest zobowiązana do uiszczania podatku od przychodów z budynków za każdy miesiąc 2025 roku. Wartość podatku od przychodów z budynków, obliczana zgodnie z art. 24b ust. 9 ustawy o CIT, do momentu złożenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, przewyższa w każdym miesiącu wartość należnej zaliczki na CIT, ustalonej zgodnie z art. 25 ust. 6 ustawy o CIT.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3, że w związku z art. 24b ust. 12 ustawy o CIT, w sytuacji gdy kwota podatku od przychodów z budynków do zapłaty za dany miesiąc jest wyższa od zaliczki na podatek CIT wpłacanej w uproszczonej formie, powoduje, że po stronie Wnioskodawcy nie występuje konieczność zapłaty zaliczki na podatek CIT w uproszczonej formie i jednocześnie skuteczny jest wybór uproszczonej formy wpłacania zaliczek poprzez wpłacanie podatku od przychodów z budynków, jest prawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do Państwa wątpliwości w zakresie prawidłowości zapłaty zaliczek w formie uproszczonej za wrzesień, październik, listopad i grudzień 2025 r. w ramach jednego przelewu należy wskazać, że zgodnie z art. 25 ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT Podatnicy, którzy wybrali formę wpłacania zaliczek na zasadach określonych w ust. 6-6b, są obowiązani stosować tę formę wpłacania zaliczek w całym roku podatkowym.

W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4, że w przypadku, gdy we wrześniu 2025 r. Spółka dokona zapłaty zaliczek uproszczonych za wrzesień, październik, listopad i grudzień 2025 r., w formie jednego polecenia przelewu spowoduje, że Spółka nie utraci prawa do stosowania uproszczonej formy wpłacania zaliczek należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.