Wyrok NSA z dnia 29 lutego 2024 r., sygn. I FSK 388/20
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Olejnik, Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia WSA del. Dominik Mączyński (spr.), Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 29 lutego 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A.G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 22 listopada 2019 r. sygn. akt I SA/Łd 518/19 w sprawie ze skargi A.G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 8 maja 2019 r. nr 1001-IOV3.4103.25.2019.7.U16.JT UNP: 1001-19-050741 w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień, maj, czerwiec i lipiec 2013 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi na rzecz A.G. kwotę 3.025 (słownie: trzy tysiące dwadzieścia pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Postępowanie przed organami podatkowymi.
1.1. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Łodzi, decyzją z 8 maja 2019 r., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Pabianicach z dnia 27 grudnia 2018 r. określającą A.G. podatek od towarów i usług za kwiecień, maj, czerwiec i lipiec 2013 r.
1.2. Z uzasadnienia decyzji wynika, że od dnia 22 lutego 1999 r. strona prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą M., której przedmiotem jest produkcja odzieży. W toku kontroli podatkowej przeprowadzonej w zakresie podatku od towarów i usług za okresy od kwietnia do lipca 2013 r. organ I instancji zakwestionował:
- prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT, na których jako wystawcy figurują podmioty krajowe, spółki z o.o.: W., F., E., L., M1. (poprzednio S.);
- wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów (WDT) wykazane na rzecz podmiotów z Niemiec: K.Y. S1., T.S. J., A.J. D.
1.3. W ocenie organu I instancji przeprowadzone postępowanie wykazało, że transakcje z tymi podmiotami nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych i odbiegały od ogólnie przyjętych zasad handlowych, zaś strona nie zachowała szczególnej staranności i przezorności, aby były one należycie udokumentowane i nie budziły wątpliwości co do rzetelności podmiotów w nich uczestniczących.
